Gebeden op de eerste zondag van de veertigdagentijd

Inleiding:

Als je honger hebt en je kunt stenen in brood veranderen, dan ben je gek als je het niet doet. En als je de kans krijgt om macht en aanzien te verwerven, dan ben je oliedom als je die kans niet benut. Tenminste, zo denken de meesten van ons erover. Maar Jezus van Nazareth was zo gek, zo dom om niet aan die bekoringen toe te geven. Dat horen we in het evangelie van vandaag. Toegeven aan de bekoringen vond hij misbruik van zijn macht en positie. Hij bleef trouw aan zichzelf, aan zijn zending om zijn macht en positie te gebruiken tot welzijn van anderen, door zieken te genezen, door mensen weer toekomst te geven. Voor hem was de weg van de minste weerstand niet de juiste weg, en dat wordt alle tijden door te gemakkelijk vergeten. Daar willen we in deze viering even over nadenken.

Openingsgebed:
God, wij zijn op trektocht door het leven, soms gaan we voort zonder te kijken waarheen precies, soms komen we tot de ontdekking dat we verdwaald zijn, soms worden we bang omdat we niet meer weten waarheen, soms vergaan we van de dorst, dorst naar aandacht en liefde. Trek met ons mee als veilige gids, juist ook in moeilijke dagen, opdat wij onze levensreis tot een goed einde brengen. Dat vragen wij U in Jezus' naam. Amen

Gebed over de gaven:

God van het verbond, zie genadig neer op ons hier samen om uw nieuwe en altijddurende verbond te vieren dat U in Jezus met ons gesloten hebt. Help ook ons trouw te zijn aan dat verbond en dat zichtbaar te maken als we breken en delen met elkaar, ons brood, onze tijd, onze welvaart, ons leven. Mogen wij zo op de goede weg zitten, de weg die leidt naar Pasen, naar licht en leven. Amen.

Slotgebed:
God van het verbond, trek met ons mee, verlicht onze wegen, opdat wij niet vast komen zitten in de woestijn van leegte en dorheid, opdat we niet verdwalen in deze vaak verwarrende wereld, behoed ons voor moedeloosheid, opdat we niet verlamd raken door ons gevoel van machteloosheid, versterk onze zwakke wil, opdat we niet toegeven aan de verleidingen die op ons af komen. Dat vragen wij U omwille van Jezus, die in moeilijke dagen trouw was aan zijn zending. Amen

Voorbede
    God, laat uw bevrijdende aanwezigheid voelen,
    overal waar mensen geen weerstand bieden aan de bekoring
    om alleen maar aan zichzelf te denken
    en enkel te werken voor eigen belangen;
    overal waar mensen verblind zijn door de schone schijn
    en de werkelijke waarden van het leven niet meer zien.

    God, laat uw bevrijdende aanwezigheid voelen,
    overal waar mensen ronddwalen in de woestijn van onzekerheid,
    waar ze hongerig en dorstig verloren lopen
    en ze alle hoop op een betere toekomst dreigen te verliezen;
    overal waar mensen verzanden in een oppervlakkig bestaan,
    waarin idealisme geen kans meer krijgt en dromen bedrog zijn.

    God, laat uw bevrijdende aanwezigheid voelen
    voor de armen in Guatamala, die geen kansen krijgen
    om te bouwen aan een betere toekomst,
    voor de Indianen die gediscrimineerd worden,
    voor de machthebbers die corrupt zijn
    Mogen zij met onze hulp in staat zijn te bouwen aan een betere toekomst.

    God, help ons weerstand te bieden aan de verleiding
    alleen voor onszelf te leven.
    Wees levensschenkend aanwezig in de wereld van vandaag,
    in en door ons, in en door onze saamhorigheid
    met medemensen dichtbij en veraf.
    Dat vragen wij U in Jezus' naam. Amen
Teksten, gebeden, gedichten bij de eerste zondag van de veertigdagentijd
GEBED
    God van Abraham, Izaak en Jacob,
    God van de Israëlieten,
    God van de rijken en de armen.
    licht ook op voor ons,
    een brandend braambos,
    een lichtbaken in de woestijn,
    een vuur dat nooit meer dooft.
    God van alle mensen, schenk ons uw kracht
    dat wij niet toegeven aan de bekoring
    om onze welvaart voor onszelf alleen te houden.
    U roept ook ons, zoals Mozes toen,
    dat ook wij de gevangenen van de armoede
    naar bevrijding leiden,
    hen helpen een weg te vinden door de woestijn
    naar het beloofde land,
    het land van melk en honing voor alle mensen.
    God van alle mensen, trek met ons mee,
    met uw licht, met uw kracht,
    vandaag en alle dagen. Amen
KIEZEN
    Wij kunnen kiezen uit 20 soorten kattenvoer
    wij kunnen kiezen uit 45 types fietsen
    wij kunnen kiezen om niet te hoeven kiezen
    wij kunnen ervoor kiezen
    hardop te schelden op premier Balkenende
    wij kunnen ervoor kiezen
    deze keer wel naar de kerk te gaan.
    Waarom kiezen wij dan zo vaak
    om onze kiezen op elkaar te houden,
    als er weer een racistische mop wordt verteld
    als dat ene meisje voor de zoveelste keer in de zeik wordt gezet
    omdat ze 'anders' is
    als iemand trots vertelt
    hoe hij belasting weet te omzeilen
    als gezinnen gedwongen worden te kiezen
    tussen deze week boterhammenworst
    of contributie voor de voetbalclub van dochterlief.
GEBED
    God, zovelen in Nederland
    mogen en kunnen kiezen uit zoveel;
    dank daarvoor.

    God, zovelen in Nederland
    staan voor keuzes zonder echte opties
    dat is niet goed.

    Help ons om voor iedereen
    mogelijkheden en kansen te scheppen
    opdat er werkelijk iets te kiezen overblijft.
LEIDT MIJ NIET IN BEKORING
    God, de verleiding is groot
    om niet uw weg te gaan
    om niet te vertrouwen
    in het visioen van deze aarde anders.

    God de verleiding is groot
    om er op los te slaan
    om het kwaad te bestrijden
    in plaats van kringen van licht en liefde te scheppen.

    God de verleiding is groot
    om te geloven in aanzien, macht en geld
    In plaats van in mensen van goede wil.

    God de verleiding is groot
    om te geloven in hersenschimmen
    in plaats van in de concrete woorden van de mens
    die het waard is uw zoon te heten
    door hem danken en bidden wij.
WOESTIJN
    Brandend heet zand.
    Geen water.
    Schorpioenen.
    Verblindende, gloeiende zon.
    Geen schaduw.
    Slangen.
    En bovendien nachtvorst.
    Vlijmscherpe zandstormen.
    Cactussen.
    40 dagen eenzaamheid.
    Fata Morgana. Paradijs.
    Daar zou je toch gek van worden?!
    Maar soms is afzondering nodig
    om weer met beide benen op de grond te komen;
    om juist niet gek te worden.
VEERTIG DAGEN WOESTIJN
    Over Jezus gaat het verhaal
    dat Hij veertig dagen en nachten
    zonder eten of drinken in de woestijn
    door de duivel werd getreiterd:
    hij moest van stenen brood maken,
    een serieuze machtsgreep doen,
    als een stuntman van de tempel springen.
    Veertig dagen, veertig nachten
    dat wil zeggen heel zijn leven
    hebben mensen dit van Hem verwacht.
    Het was een woestijn voor Hem:
    een leven lang tussen twee vuren
    wat mensen wensen, wat God wil.
STILTE
    Het lawaai van de wereld dringt brutaalweg
    in mijn binnenste.
    De reclame schreeuwt om meer en meer
    en ik weet niet eens of ik genoeg heb aan mezelf.
    Er is afleiding te over.

    De verleiding is groot om mee te waaien
    met de rukwinden van schone schijn en nietszeggendheid.

    Stilte is een pauze
    temidden van beelden, woorden, geluiden
    waarin ik mijzelf tegenkom
    maar niet te veel of te lang
    want kan ik mij aan?
Lied van een messias
    Ik wou een tuin, ik moest in een woestijn
    waar bloemen stenen, vogels slangen zijn.
    De rotsen die met mijn handen sloeg
    gaven de honing niet waarom ik vroeg.
    Geen schaduw viel, geen engel die mij schonk
    het eeuwig leven van een waterdronk.

    Ik zat aan tafel en verdeelde brood.
    Niet een der velen werd mijn reisgenoot.
    Ik plengde tranen in een rozenperk.
    De wereld redden is geen vrolijk werk.
    Ik zag een steenrots, als een mensenkop,
    een mensenschedelplaats - moest ik die op?

    Ik hing. Ik was nog nooit zo hoog geweest.
    Ik riep: Mijn God, mijn God. Ik werd ontgeest.
    Een geur van bloemen werd mij aangedaan -
    had ik de Schriften dan toch goed verstaan?
    'Roep jij, ik antwoord', was mij daar gezegd.
    Toen werd een steen over mij heen gelegd.
Rust en stilte
    Aan een monnik, die teruggetrokken in een klooster leefde, werd eens gevraagd: 'Wat is de zin van een leven in stilte en eenzaamheid?' De monnik was juist bezig een emmer water te putten. Daarom vroeg hij zijn bezoekers dichterbij te komen.
    'Kijk nu eens in de put. Wat ziet u daar?' Ze keken de diepte in maar zagen helemaal niets. Korte tijd later zei de monnik: 'Kijk nu nog eens naar beneden.' Opnieuw bogen de bezoekers zich over de rand van de put. 'Wat ziet u nu?' vroeg hij. 'Nu zien we onszelf,' was het antwoord.
    Daarop vervolgde de monnik: 'Toen ik zojuist water uit de put haalde was het oppervlak onrustig. Maar nu is het rustig geworden. Dat is de ervaring van de stilte: je ziet jezelf. En als je in jezelf tot rust gekomen bent, zie je niet alleen de hele wereld met heel andere ogen, maar ook God.'
Bron van leven
    'Goedendag', zei de kleine prins.
    'Goedendag', zei de koopman.
    Hij verkocht uitstekende dorstlessende pillen. Men slikt eens in de week een pil en voelt nooit meer behoefte aan drinken.
    'Waarom verkoop je die?', vroeg het prinsje.
    'Het is een grote tijdsbesparing', zei de koopman. 'De geleerden hebben het uitgerekend. Je spaart drieënvijftig minuten in de week.'
    'En wat doe je dan met die drieënvijftig minuten?'
    'Daar doe je mee wat je wilt...'
    'Als ik drieënvijftig minuten over had, dacht het prinsje bij zichzelf, dan liep ik heel rustig naar een bron...'
terug naar de overweging