Gebeden op de vijfde zondag door het jaar

Inleiding:

Gebed over de gaven:

Wij bidden voor alle mensen die niet meer vooruit kunnen,
moegestreden, teleurgesteld, verbitterd, moedeloos, opstandig;
die zich door iedereen in de steek gelaten voelen.
Mogen zij toch een stevig duwtje in de rug krijgen van mensen
die hen laten voelen dat ze er niet alleen voor staan.

Wij bidden voor de kerk van Jezus in onze streken,
een schip op een woelige zee, vaak met lege netten,
een huis waarin velen zich niet meer thuis voelen,
een boodschap die vaak niet meer verstaan wordt.
Moge zij zich steeds weer laten inspireren door de Geest van Jezus
en zo voor velen toch een kompas is dat een goede koers aangeeft.

Wij bidden voor de pastores en alle anderen
die actief zijn in onze kerkgemeenschappen,
die vaak wat moedeloos worden omdat ze niet de resultaten zien
die zij menen te mogen verwachten van hun inzet.
Mogen zij toch wat wind in de zeilen krijgen om door te gaan
opdat door hun inspanningen de parochies in beweging blijven.

Wij bidden voor onszelf, zoals wij hier samen zijn,
mensen van goede wil die samen Gods volk op aarde zijn.
Mogen wij allen mensenvissers zijn, ieder op eigen wijze,
dat wij een vangnet zijn voor medemensen in nood,
opdat door ons toedoen niemand zal verdrinken
in de zee van verdriet, van eenzaamheid en wanhoop.

God, die ook ons, kleine, zwakke mensen, roept
om zorg te dragen voor de gemeenschap in het klein en in het groot.
Schenk ons uw Geest, dat die als een wind ons in beweging houdt
en ons opstuwt naar een wereld waarin het goede zegeviert over het kwade.
Dat vragen wij U in Jezus' naam. Amen

Teksten, gebeden, gedichten bij de vijfde zondag door het jaar

Telkens wanneer we ons afvragen:
"God, wat kan ik voor U doen?
Ik ben maar een klein en onbeduidend mens,
zonder macht en rijkdom", zal God antwoorden:

Ik heb geen ogen,
dus leen me jouw ogen
om gebrek en onrecht te onderscheiden.

Ik heb geen handen,
dus leen me jouw handen
om goed te doen onder de mensen.

Ik heb geen voeten,
dus leen me jouw voeten
om zieken en eenzamen te bezoeken.

Ik heb geen mond,
dus leen me jouw lippen
om vrijheid en gerechtigheid te verkondigen.

Jullie zijn de enige Bijbel
doe door iedereen gelezen kan worden.
Leef mijn blijde boodschap
zodat zij waar wordt onder de mensen.

Kijk eens om je heen.
Wees eens stil en luister.
De wereld komt op je af.
Mensen -grote mensen, kleine mensen
Zij roepen, ze hebben iemand nodig.
Ze hebben jou nodig -ze hebben mij nodig.
Het is een kind, die roept om de zorg en liefde van zijn moeder.
Het is de jongen, die rekent op de steun van zijn vader.
Het is de patiënt, die vraagt om troost in zijn lijden.
Het is de leerling, die om uitleg vraagt.
Het is de kerkganger, die verdieping wil.
Het is de eenzame, die aansluiting zoekt.
Het is de opgejaagde, die rust wil hebben.
Het is de mens, die uit de sleur wil.
Er is iemand die roept om mij, om jou,
die een beroep doet op mij, op jou,
die ons aanzet iets te doen voor hem, mijn medemens
en wij kunnen hem gelukkig maken.

Ik hoor uw roepstem wel, o Heer,
maar tot mijn grote spijt,
hoor ik nog zoveel dingen meer,
vandaag heb ik echt geen tijd.

U weet, ik heb het vreselijk druk.
Een dag is zó voorbij.
Misschien heb ik, met veel geluk,
vanavond even vrij.

Hoewel, wat jammer, Heer, ik vrees
dat het vanavond ook niet gaat.
Ik heb nog werk op mijn computer
en 't is zo gauw weer laat.

Als een mens in nood verkeert,
heeft hij niets aan een mooie boodschap,
niets aan politieke standpunten en sociale manifesten
als er geen mensen zijn die de daad bij het woord voegen,
mensen die hem helpen, die bij hem blijven,
die hem de moeite waar vinden.

"Wees niet bang, ik maak mensenvissers van je."

Er is nog zoveel nood, zoveel vergeten mensen,
die wachten op iemand die naar hen zoekt,
die de deur voor hen opent.
Ze wachten op Jezus,
maar de leerlingen van Jezus zijn veelal in vergadering.
Hun telefoon is bezet!
Ze hebben het zo druk met organiseren!
Ze bestuderen de problemen en discuteren over oplossingen.

Dat christenen de moed hebben om toch te gaan vissen, op mensen,
dat in hun handen Gods liefde zichtbaar wordt,
zoals toen bij Jezus.

Ergens in de zee woonden heel veel rode visjes. Tussen al deze rode visjes zwom één klein zwart visje, dat Swimmy heette. Op een dag kwam er een heel grote tonijn of kabeljauw die alle visjes opat behalve Swimmy. Want die had hij niet gezie
n. Swimmy was zo bang geworden dat hij als een bezetene door de zee zwom, zo snel zijn kleine vinnetjes hem konden dragen. Maar toen hij eenmaal in de grote wijde zee was terechtgekomen, verdween zijn angst al snel. Vol bewondering keek hij om zich heen naar al die kleurrijke bloemen en andere levende wezens. En ineens ergens in een hoek, zag hij veel kleine rode visjes. Het is dat hij met zijn eigen visse-ogen had gezien dat zijn andere broertjes en zusjes waren opgegeten. Anders zou hij nog gaan denken. dat zij het waren.
Hij zwom snel naar hen toe en vroeg hun om mee te gaan naar de grote wijde zee, waar zo veel te zien was. Maar ze durfden niet, ze waren bang.
Toen kreeg Swimmy een goed idee. Alle rode visjes moesten heel dicht tegen elkaar gaan zwemmen, zodat het leek alsof ze één heel grote rode vis waren. Swimmy. die zwart was, zou het oog zijn.
Zo gezegd. zo gedaan. Na heel veel oefenen lukte het en zwommen ze de grote wijde zee in. Alle vissen gingen van schrik voor hen opzij en met Swimmy als leidend en waakzaam oog zwemmen ze nu nog rond.

Er was eens een slootje. Daar kwamen elke zondagmorgen vroeg heel wat hengelaars, want er zat veel vis en het was een mooi, rustig plekje. Toen er in het gebied een grootscheepse ruilverkaveling werd gepland en het slootje dreigde te verdwijnen, zei iemand dat ze maar een actiegroep moesten vormen, zodat ze hun stem konden laten horen in de inspraakprocedure.
De actiegroep groeide al snel uit tot een vereniging met een bestuur, een clubblad, afdelingen en acceptgirokaarten voor het innen van de contributie. En om dat alles goed te laten draaien, waren er ook donateurs en sponsors nodig en een nieuwe ledenwervingsactie. De actieve leden hadden er hun handen vol aan.
Maar de jonge hengelaars kwamen niet zo vaak opdagen. Die zochten liever op de zondagmorgen een rustig plekje aan de waterkant.