Gebeden op het hoogfeest van Kerstmis

Gebed:

God van hoop en toekomst. De belofte van de komst van een stralend licht zou onvervuld zijn gebleven als er geen mensen waren die het licht wilden zien. U zou zijn woord van genade vergeefs hebben uitgesproken als er geen mensen waren die dat woord wilden horen. Daarom bidden wij: maak dat wij de tekenen van uw aanwezigheid herkennen en, ieder op zijn eigen manier, waar maken in ons dagelijks bestaan. Dat vragen wij U omwille van het kind, wiens geboorte wij vieren, omwille van de profeet die hij werd, Jezus Christus, uw zoon en onze Heer. Amen

Slottekst:

Kijk naar het kind in de kribbe: zie je hem ook in jezelf? die vraag stelt Kerstmis ons. Kijk naar het kind in de kribbe: maak zijn ogen tot jouw ogen, opdat je naar mensen leert kijken zoals hij deed. maak zijn oren tot jouw oren, opdat je kunt luisteren naar mensen zoals hij deed. maak zijn mond tot jouw mond, opdat je, juist als hij, woorden van vrede kunt spreken. maak zijn handen tot jouw handen, opdat je, juist als hij, een helpende hand kunt toesteken aan allen die in het donker zitten. dan is hij ook in jou en door jou een licht in de duisternis. God van licht, zichtbaar geworden in het kind van Betlehem, help ons zijn droom te bewaren in onszelf, in onze gemeenschap. help ons in zijn geest echt mens te worden, vandaag en alle dagen. Amen

Voorbede

Wij bidden voor hen die geen dromen meer hebben,
voor alle zogenaamde realisten
die alleen maar kijken naar het kwaad dat er gebeurt,
voor alle pessimisten die altijd alles donker zien,
voor al degenen die teleurgesteld zijn in hun medemensen.
Moge wat licht gaan gloren in hun duisternis.

Wij bidden voor hen die geen tijd voor dromen hebben,
voor allen die zichzelf verliezen in een jachtig bestaan,
voor degenen voor wie alles draait om geld en goed,
voor hen die overvraagd worden in hun werkkring.
Moge wat licht gaan gloren in hun duisternis.

Wij bidden voor hen die hun dromen verloren hebben,
voor allen die verbitterd zijn geraakt door tegenslagen in het leven,
voor degenen die zich bedrogen voelen door medemensen,
voor hen die steeds weer tegen muren aanlopen
in onze harde en zakelijke maatschappij.
Moge wat licht gaan gloren in hun duisternis.

Wij bidden voor hen die zich niet meer aangesproken voelen
door de droom van Kerstmis, de droom van vrede op aarde,
voor allen die wel feest vieren maar niet weten waarom,
voor degenen die zich juist in deze dagen eenzaam voelen,
die hun verdriet dubbel voelen.
Moge toch wat licht gaan gloren in hun duisternis

Teksten, gebeden, gedichten bij het hoogfeest van Kerstmis

KERSTMIS

De wereldbol ligt uit het lood
en draait zich kreunend in 't slot
want elk conflict dreigt wereldgroot:
alles wat heel is, moet kapot.

Wat mooi was, klein was, waardevol,
dat ligt verpletterd aan de kant.
Want recht is krom; de nieuwe wet
is "hoofd om oog en land om tand".

Maar ergens in dit niemandsland
sluipt toch van struik naar struik een paria, met Maria
en de belofte in haar buik.


Hens Stel

Kerst (van Dineke Kerkstra)

Waar gaat het eigenlijk over?
Over wat dennengroen en witte straten?
Wij jachten en wij jagen, verzamelen en bewapenen.

Waar slaat het eigenlijk op?
Welke wereld vreemde heeft dit feest bedacht?
Een feest van vrede, licht en nieuwe kansen.

Nee, niemand van ons was zó vol van mensen
dat hij dit feest bedacht.
Nee, je hoeft het niet te vergeten
omdat vrede niet kan.

Het kwam van buiten onze waanzin,
onschuldig als een kind
Hij is de Vorst der Vrede,
het is alleen een vraag
of Hij nog een plaatsje vindt...

Ik ben een vreemde

Waarom blijf je vragen:
'God, waar ben Je?
Waarom blijf je weg,
laat je mij alleen?'
Ik heb je nooit verlaten,
loop met je te praten
in de mensen om je heen.

Waarom blijf je zingen:
'God, waar woon je?
Hoe luidt je adres
of je telefoon?'
Geen huis kan mij ooit binden.
Jij, jij kunt me vinden:
in je hart is waar ik woon.

Waarom blijf je zeggen:
'Kwam de dag maar
dat God als een mens
hier voor mij zou staan?'
Ik sta al dagelijks voor je,
spreek je aan en hoor je.
Waarom kijk je mij niet aan?

Ik ben de vreemde
die je in je vrienden tegenkomt.
Ik ben de ander
die in trein en bussen naast je stond,
de onbekende die je ongevraagd begroet,
de stem van stilte die je in je zelf ontmoet.


Marcel Zagers

KERSTKIND DAT WEET . . .

Kerstkind dat weet hoe moe we zijn,
zwaar was ons werken, de uitkomst klein,
leer ons met ziekte en ouderdom leven,
wil deze tijd ons bemoediging geven.

Kerstkind dat weet hoe bang we soms zijn
om komende dagen van zorg en pijn,
kom wat niet toereikt dan zelf schragen,
help ons weer hoopvol de toekomst te dragen.

Kerstkind dat weet hoe eenzaam ik ben,
ik . . . en zovelen die ik ken,
Gij schiep ons eens en voorzag dit lijden,
wil wel van opstandigheid ons thans bevrijden.

Kerstkind dat weet hoe verlangend we zijn,
naar 'n hand, 'n hart, 'n vriend, trouw en rein.
Geef dat ieder van ons ooit vinden mogen
die mens, vol begrijpend mededogen.

Kerstkind dat weet hoe hoopvol we toch zijn,
deze tijd vol verwachting en sterrenschijn.
Voer ons nog eens om uw kribbe te samen,
geef ons een beetje vreugde. Amen.

De ster

In de Kempen heeft een ster gestaan.
Ze scheen mee allerhande kleuren.
De mensen zagen het gebeuren
en zijn subiet op weg gegaan.

't Wier gestaag nog lichter toen.
De nacht was grif lijk zomerdaogen.
Ze hoefden geene weg te vraogen
en hadden geen lantèèr van doen.

Zo schoon en zo verdimmes fel
dat ze bekant er af verschoten
kwam er ineens 'n straol gespoten.
Het duurde èvel maar 'nen tel.

Nen engel kwam daor aangegaan.
Hij blonk meraokels van de glorie.
Ze kregen 't haast te kwaod gaddorie
want hun gemoed was aangedaan.

En mee den engel aan de kop
en de verwochting in hun ogen
zijn die van Kempenland bewogen
gekomen bij 'nen ouwe schop.

Daor binnen op 'n bussel strooi
zat ons Lievrouwke teer van wezen.
Ze droeg het Kiendje hoog geprezen
en aan heur voeten lag een ooi.

Toen zijn de mensen van mijn land
daor in beroering neergevallen
bij tienen en bij honderdtallen
en schreuwden van geluk bekant.

Ze bleven uren aan een stuk
en hebben 't Keind stil aangebeden.
Ze vuulden er 'ne klaore vrede
en kwamen los van eiken druk.

En alleman wou 't Kiendje zien.
't Lievrouwke liet ze maar betijen.
't Mocht dees volk bezunder lijen
omdat 't van de Kempen was misschien.

En Jozef dieë goeie miens
gong achteraf staan in een huukske.
Hij zag zo wit haast lijk 'n duukske
om deze schoon vervulde wens.

Hij keek zo stillekens kontent
naar al de meegebrochte mikken
en boereworsten (van die dikke)
want hij was ook niet veul gewend.

't Kiendje mee zijn oogskes blauw
was nergens mee te vergelijken.
Het lag de mensen aan te kijken
krek of het al iets zeggen wou.

Ons volk, na onderling beraod,
heeft 'n schoon lieke toen gezongen.
Ze stonden op mekaar gedrongen.
Den engel sloeg z'n best de maot.

Ne scheper van de Beerse hei
die zette zijnen trekzak open
dat er 'ne schaapshond van gong lopen!
Maar 't Lievrouwke lachte blij.

En naderhand, ge vuult dat wel,
was er nog praoting allerwegen.
Ze vroegen 't Keind om zijne zegen
voor ziels- en lijfelijk bestel.

En Jezuske och heeft zo wijd
zijn handjes bei vooruitgestoken
en kortenbij hun locht geroken
van goeie wil en simpelheid.

Ze zijn op huis weer aan gedaan.
Hun hart liep over van de gratie
en hunne gang van boerse statie
omdat de ster was opgegaan.

Geboorte

Gods liefde op aarde neergedaald
ligt in een stal op stro te slapen.
De stille herders van de schapen
zij hebben het alom verhaald.

De ster staat boven Bethlehem.
De Koningen uit het Oosten vonden
een kind in windselen gewonden
en os en ezel zien naar hem.

Hier slaapt, der wereld toevertrouwt,
die was vóór de aanvang van de tijden,
het kind waarom Maria schreide,
waarover elk de handen vouwt.

Kerst in -Kerst uit

Er zijn nog altijd zwervende mensen
ver weg, maar ook heel dichtbij,
in een hoekje diep verscholen,
beroofd van hoop, en vogelvrij.

Er zijn nog altijd vluchtende mensen
-hoe lang al lijden en kommeren zij? -
op weg naar de echte vrede
in een onvoorstelbaar lange rij.

Er zijn nog altijd zoekende mensen,
naar de stal waar kleur niet telt,
met blank, bruin, zwart tezamen,
waar géén recht der sterksten geldt.

Bepakt en zwaar beladen
sjokken zij de eeuwen door
naar het Kind waarvoor de wereld
nimmer kracht en hoop verloor.

Kerstmis, opnieuw een sterk verlangen
naar een waarachtig thuisgevoel,
naar een warm zich veilig weten;
leen oerbelangrijk levensdoel!


Christianne van de Wal, Oirschot

Verwachtingen

Als je kijkt naar jezelf en andere mensen
ontdek je bij ieder heel persoonlijke wensen.
De een verlangt dit, de ander wil dat.
Zou God, toen Hij mens werd, dit ook hebben gehad?
En... Verwacht Hij misschien ook iets van jou en mij?
Ik zal Hem dat vragen, want 'vragen staat vrij!'

Wat Ik verwacht van jou en iedereen
is een liefdevol hart en niet van steen.
is bereidheid om te leven in vrede met elkaar,
is jouw bezit delen ook al valt het je soms zwaar,
is in droefheid en zorgen naast de ander blijven staan,
is respect voor de weg die je anderen ziet gaan,
is vergeten en vergeven wat de medemens misdoet,
is wachten met geduld en niet dwingen tot spoed,
is geloven en vertrouwen in het nieuwe begin,
is niet oordelen over de kinderen van Mijn gezin,
Want, dan weet Ik, dat mijn zoon nog leeft in jou, vandaag.

Dat verwacht ik met Kerst.
Beantwoord jij mijn vraag?

Er kwam een kind

Er kwam een kind in volle nacht,
Gods mensgeworden Zoon;
alleen wat herders op het veld
vonden het ongewoon.

Er kwam een kind op deze aard',
een kind reeds lang voorzegd;
het werd geboren in een stal
en op wat stro gelegd.

Er kwam een kind te Bethlehem,
een kind eenvoudig klein;
het had een naam en een gezicht,
het wilde weerloos zijn.

Er komt een kind naar ieder mens,
een kind naar jou en mij;
het draagt een levensgroot geheim,
het maakt ons allen vrij.

Je kent dat kind, je kent zijn taak,
door Hem zijn wij gered.
God toont in Hem zijn aangezicht,
Jezus van Nazareth.

Een dag God

Als ik één dag God zou kunnen zijn
Dan zorgde ik voor niet verontreinigde sneeuw
Dan stelpte ik de wonden en dempte de pijn
Dan klonk er nooit meer een angst-schreeuw.

Als ik Kerstman zou zijn voor een keer
Dan gaf ik iedereen te eten en te drinken
Dan geen restjes van de vuilnisbelt meer
Dan zou het lachen ook weer gaan klinken

Als ik mijn leven lang mens zou zijn
Dan zou ik mijn handen reiken om te helpen
En problemen helpen oplossen, als zijnde mijn
Dan zou ik de fanatici hun fanatisme stelpen

Als ik eens, was maar een droom vannacht
Maar dromen willen wel eens uitkomen
Als iedereen nou eens over deze droom nadacht
En als het even kan, er ook van gaat dromen

Tja, als ik toch eens mens zou zijn.

Kerstkind

Jij was, klein Kind, jij was de lang Verwachte.
De hoop op jou hing in de morgendauw.
De naam van jou stond in de sterrennachten.
Jouw roemrijkheid blonk in het hemelblauw.

Jij was het aan wie jonge moeders dachten,
koningen noemden als hun erfprins jou,
zieners, die nieuws van nieuwe tijden brachten,
roemden uw macht, uw goedheid en uw trouw.

Nu lig je in een koude nacht te schreien,
een vluchteling, een van de veel te veel,
een krib jouw troon, twee beesten jouw lakeien.
En klein, zo klein. Zo val je ons ten deel.
En ik die ooit het hoogste wou doorgronden
word stil nu ik het zó diep heb gevonden.


Harrie Beex

Mensenkind

Mensenkind, vandaag herboren,
blijf geen droom, geen vrome wens,
laat jouw stem voortdurend horen
als Gods hartslag in de mens.

Kom te gast bij alle volkeren
in oost en west, noord en zuid.
Sloop de muren, doof de vuren,
stil de stormen wereldwijd.

Vrede hier vandaag herboren
in jong en oud, groot en klein.
Ga ons voor en kom ons tegen,
blijf geen lied, geen kerstrefrein.

Mensenkind vandaag herboren,
leg jouw glans op ons gelaat.
Wees het licht in onze ogen,
mens van God in woord en daad.

Breng je vredevolle boodschap
naar zwart en blank, naar arm en rijk.
Breek de jarenlange ruzies,
familievetes, rassenstrijd.

Vrede hier vandaag herboren
blijf geen woord, word werkelijkheid.
Kom ons hart en ziel bewonen,
om 'goddelijk' voor elkaar te zijn.

Kerstmis modern

Vanuit de diepte van mijn welvaartsstaat
roep ik tot U, tot Gij U vinden laat.
Want ik heb alles wat mijn hart begeert,
alleen het geloven heb ik afgeleerd.
De woorden van het oude kerstverhaal
spreken voor ons een onverstaanbare taal.
Want wie gelooft er in een engelenlied
als hij het duivelse op aarde ziet?
Wie laat er nu nog alles in de steek
alleen omdat hij naar de hemel keek?
Wij geven U geen mirre of wierook meer,
en 't goud kunnen wij zelf gebruiken, Heer.
Wanneer men nu de kinderen vermoordt
wordt er nog nauwelijks protest gehoord.
De herders vonden 't Kind en spraken over Hem,
Wij zwijgen nog na twintig eeuwen Bethlehem.
Wat moet het toch verdrietig voor U zijn
dat wij zo groot doen - want U werd zo klein.
Wij zijn kinderen van een harde, koude tijd,
maar laat ons zien, dat Gij toch onze Vader zijt.
Dat Gij ons zoekt in onze duisternis
omdat Uw liefde onveranderd is.

Waarheen?

Je kunt er niet omheen:
kerst kruist je weg.
De kerstversiering
beheerst de straat.
Je wordt haast gedwongen,
om mee te doen
of je nu wilt of niet.

Gauw doorlopen,
denken sommige mensen.
Niet te lang bij stilstaan.
Vrede op aarde, geloof je dat?
De wereld is vol geweld.

Anderen zeggen:
Het is juist een kans
om je te bezinnen.
Anders hol je maar door,
vol van alles wat je moet.

Hoe gaan we verder?
Een nieuw jaar ligt voor ons.
Het is nog niet ingevuld
en kan nog alle kanten op.
Wie wijst ons de weg?
In welk licht zien we
de toekomst?
Greet Brokerhof - van der Waa

Een kerstgedachte

Kerstmis, een kind is ons geboren,
voorspeld al lang van tevoren,
een kind, aan de hemel een ster,
op aarde is Gods genade niet ver.

Kerstmis, een kind is ons geboren,
we hebben het allemaal kunnen horen,
een mensenkind, wonden zal hij helen
en ons de weg van de liefde bevelen.

Kerstmis, een kind is ons geboren,
mag hij ook onze rust verstoren,
ons vertellen hoe we moeten leven
en elkaar zijn licht kunnen geven.

Waarom

Waarom zou ik het zwakke minachten
als God het nu uitverkiest?

waarom zou ik het kleine niet eren
als God het nadrukkelijk prijst?

waarom zou ik niet levenslang zoeken
als God mij er zeker eens brengt?

waarom zou ik bang zijn en vrezen
als God toch mijn sterkte is?

waarom zou ik het arme niet kiezen
juist omdat mijn God het verkiest?

waarom zou ik het grote nog zoeken
als God in het kleine is?

waarom zou ik mijn kind - zijn ontkennen
als God dat het meeste bemint?

waarom steeds voor koningen kiezen
als God voor de herders is?

waarom in Jeruzalem wonen
als Hij ons in Betlehem bezoekt?

waarom zal ik toezien en zwijgen
terwijl Hem een engelenkoor zingt?

waarom nu nog langer treuren
terwijl ons zo'n vreugd is beloofd?

waarom is het Kerstmis geworden,
waarom, als ik niet dichter bij Hem kom,
naar Hem ga?

terug naar de overweging