Gebeden op feest van Allerheiligen

Inleiding:

Gebed:

Gebed over de gaven

Slotgebed

God, geef ook onze tijd veel heilige mensen,
niet mensen die denken dat ze volmaakt zijn,
maar die wel gewoon goed leven en goed doen aan anderen,
die bereid zijn zich in te zetten voor het welzijn van medemensen
en zo veel heel-maken dat door anderen kapot gemaakt is.
Laat ons bidden.

God, geef ook onze tijd veel zalige mensen,
niet mensen die een hoge dunk van zichzelf hebben,
maar die wel in alle eenvoud en oprechtheid hun hart laten spreken,
die altijd mild en hartelijk zijn, meelevend en hulpvaardig
en zo veel verdriet verzachten en noden lenigen.
Laat ons bidden.

God, geef ook onze tijd veel vechters en doorzetters,
niet mensen die zelf geweld en strijd veroorzaken,
maar die zich wel blijven inzetten voor vrede in de wereld,
die blijven protesteren tegen schendingen van mensenrechten
en zo zaken recht trekken die scheef gegroeid zijn.
Laat ons bidden.

God, geef dat ook wij gelukkige mensen mogen zijn,
niet mensen die hun geluk zoeken in allerlei oppervlakkige zaken,
maar die wel vreugde kunnen vinden in de gewone dingen van het leven,
in het goede en het geluk dat we anderen kunnen geven.
Laat ons bidden.

God, geef uw stille kracht aan allen die verdrietig zijn
die juist in deze dagen hun dierbare gestorvenen des te meer missen,
niet om te vergeten maar om te kunnen dragen,
niet om banden los te laten maar ze juist hechter te maken.
Laat ons bidden.

God, geef dat wij blijven geloven
in de droom van uw rijk op aarde, dat rijk van vrede en liefde,
dat wij blijven hopen dat het visioen van heil en geluk voor alle mensen
toch werkelijkheid kan worden,
niet alleen vóór ons, maar ook in ons en door ons.
Dat vragen wij voor vandaag en alle dagen, tot in uw eeuwigheid. Amen

Teksten, gebeden, gedichten bij het feest van Allerheiligen

Ze is klein van stuk, dapper,
zeer bescheiden, wijs en tevreden.
Moeder van 10 kinderen.
Ze wist van haar huwelijk
een gelukkige relatie te maken.
Haar leven ging niet over rozen,
ziekte ging niet aan haar voorbij.
Met eindeloos geduld voedde zij haar kinderen op.
Ieder mocht zichzelf zijn,
ook al leverde dat kritiek op van buiten.
Zelf zocht ze in ieder mens 't goede.
Ze kan luisteren als geen ander.
Ze leeft sober, eenvoudig en eerlijk.
Ze leeft met velen belangstellend en troostend mee.
Ze heeft een groot geloof in haar Schepper.
Haar huis is een zoete inval.
Ik vind 't een voorrecht haar te kennen en te ontmoeten.
Een engel van een mens.
Mogelijk kent U ook zo iemand.
Je moet er wel oog voor hebben,
want engelen lopen met hun kostbare gaven niet te koop.
God ik dank U voor deze helpers en reisgenoten.

Heiligen worden schaars.
't Is ook moeilijk om ze te herkennen.
Dat gebeurt meestal na hun dood,
net als bij kunstenaars.
Helden zijn gemakkelijker te herkennen.
Ze hebben hun voetbalclub tot boven aan de ranglijst geschopt
of sterke staaltjes met racefietsen en dergelijke uitgehaald,
om van oorlog maar te zwijgen...
Onlangs las ik drie kenmerken van heiligen.
Ten eerste zien heiligen hun eigen fouten.
Dat is mooi, ze hebben ze dus.
Dat geeft de burger moed.
Ze proberen vervolgens niet iets te worden door prestaties,
maar ze nemen het leven aan als een gift van God.
Dat lijkt gemakkelijker dan het is.
Moet u eens proberen.
't Geeft in ieder geval een grote en goede rust.
En ze weten te dienen.
Dat laatste is misschien het moeilijkste,
hoe vol we er de mond ook van hebben.
Echt dienen.
Niet 'om het een of ander', maar belangeloos.
Er stond nog iets bij.
Dat noem ik het laatst.
Ze leven in een voortdurende behoefte aan genade.
Dat laatste zal wel hun diepste geheim zijn.

Negatieve berichten
over mensen die als spookrijders door de wereld gaan,
die brand stichten, treinen slopen uit pure baldadigheid,
die andere mensen angst aanjagen en in elkaar slaan
over mensen die alsmaar roepen over verworven rechten
en inhalerig profiteren van de gemeenschap,
over mensen die hun woord breken
en daardoor ook medemensen breken,
dergelijke grove berichten zijn er bij hopen.
Ze werken verlammend, maken moedeloos:
waar moet dat naar toe?
Ze roepen angst op en doemdenkerigheid...
Positieve berichten
over mensen die eerlijk zijn en de vrede lieven,
die hun rijkdom delen met de armen,
die trouw blijven aan een gegeven woord, ook in kwade dagen,
die hartelijk zijn en aanspreekbaar, ook over tere onderwerpen
over mensen die het leven aanvaarden zoals het komt,
die moedig ziek kunnen zijn
en na een persoonlijke worsteling even moedig kunnen sterven,
met de ogen op de Heer gericht,
dergelijke fijne berichten werken anders;
die geven hoop: het kan toch...!
die verheffen en inspireren,
om mee te doen in de goede richting,
die spreken over toekomst,
ook al spreken die mensen zelf niet meer.
Daarom is het van kolossaal belang,
dat wij weten, dat er ook van deze mensen zijn,
meer dan we vermoeden, zelfs in de eigen omgeving,
dat wij die zien en onthouden,
want in hen komt tastend aan het licht
de Heer, die leeft en heerst...

Een heelmeester die zieken heelt gezond maakt.
Een heilgymnast die gekwetsten heelt, gezond maakt.
Stuk maken is zonde,
herstellen is heel maken en gezond worden.
Heil en zegen wensen heel veel gezondheid en geluk in het leven.
Heilig is heel;
heiligen is helen;
heilig is een mens die is geworden
zoals bedoeld in leven en in dood.

Bidden wij voor mensen
die in het voetspoor van Jezus van Nazareth
zich inzetten voor mensen,
opdat deze kunnen leven in hoop en vertrouwen.

Voor al die heiligen bidden wij:
mensen die glimlachen,
mensen die luisteren,
mensen die troosten,
mensen die een bemoedigend woord spreken:
Dat zij bevestigd en bemoedigd worden in hun heilig pogen.

Bidden wij voor mensen die zieken genezen,
mensen die zieken verzorgen,
mensen die onderdak verlenen:
Dat zij bevestigd en bemoedigd worden in hun heilig pogen.

Bidden wij voor mensen die opvoeden
mensen die les geven
mensen die gastvrij zijn
mensen die bidden:
Dat zij bevestigd en bemoedigd worden in hun heilig pogen.

De kerk is in onze ogen
de diepte van ons visioen
het bereik van onze handen.
de rots die we niet bewegen kunnen
de spiegel die de Heer laat zien
op een of andere manier
- groots in dit klein heelal -
groeien we om en door elkaar heen.
Wij zijn de heiligen
Christus' groot verlangen
en hij het onze de broer,
zoon, vriend, vader, moeder, zuster
en als onze handen elkaar vinden
waar we God raken
dan zijn onze namen dezelfde
wanneer we God zoeken
wij zijn de kerk
de ogen van Christus
die toegang geven tot morgen
en deze wereld in leven houden.


Ed Ingebretsen

Iemand vroeg mij
'geloof je aan een leven na de dood?'
'ja' zei ik - maar ik kon niet beschrijven
hoe dat zou zijn, hoe ik er dan uit zou zien

ik wist wel zeker: geen hiërarchie van heiligen
zetelend op gouden tronen
geen val in de afgrond van verdoemde zielen -
alleen maar: liefde
liefde die mij overspoelt, onuitputtelijk, die bevrijdt

geen stijfstaande brokaten mantel met edelstenen bezaaid
een gewaad licht als een web als een waas om mijn schouders
een liefkozing

Ze leefden voor jou en ze komen na je,
naast jou leven ze en soms tegenover je.
Ze zijn heilig zoals jij.
Ze dragen een wonder in zich zoals jij
en je kunt dit ontdekken.
Maar ze zijn niet zoals jij,
ze hebben een eigen gezicht
en dat is het ene, onherhaalbare, nieuwe gezicht
van elke mens afzonderlijk.
Ze hebben een eigen grond
en wortelen in eigen bodem.
Maar in de diepte zijn onze wortels
verstrengeld in dezelfde grond.
Er zijn planten, vruchten en bloemen,
en vogels, en vissen en andere dieren
en wolken en stenen.
Ze zijn heilig zoals jij en zoals de ander.
Je bent voortdurend met die anderen bezig,
je vormt hun leven, wekt hun gevoel, wordt hun tot zorg,
en de anderen zijn voortdurend met jou bezig.
Wij zijn samen één groot verhaal,
en vertellen elkaar voort in kleine verhalen.
En er is iemand, die elk verhaal kent
en die mee vertelt naar de toekomst toe.

Een waterdrager moet elke dag voor zijn meester naar de rivier om water te halen. Aan weerszijden van zijn lichaam hangt een kruik aan een houten juk. De ene kruik is zo goed als nieuw, puntgaaf en zonder lek. De andere kruik is oud en gebarsten. Hij verliest permanent water. Bij thuiskomst blijkt de helft van deze kruik soms al leeg te zijn. Dat geeft de oude kruik veel verdriet. Op een dag kan hij het niet meer voor zich houden en zegt tegen de waterdrager: 'Meester, ik schaam me zo.'
'Maar waarom dan toch,' vraagt de waterdrager. 'Omdat ik niet in de schaduw van uw andere kruik kan staan. Hij levert dagelijks de volle inhoud water af, terwijl ik onderweg steeds water verlies.'
'0, maar dat wist ik immers allang,' antwoordt de waterdrager. 'En toch heb ik je al die tijd graag willen gebruiken. Zijn die mooie bloemen langs de weg je dan niet opgevallen? Ze groeien alleen maar aan jouw kant. Enige tijd geleden heb ik daar zaad uitgestrooid. Jij hebt ze elke dag begoten en nu kan ik steeds een prachtig boeket plukken voor mijn heer.'
Een poosje komt er geen antwoord van de gebarsten kruik. Zo heeft hij het nog nooit bekeken. Hij heeft die bloemen wel zien groeien, maar dat zijn meester hem bewust in dienst heeft gehouden, dat hij hem ondanks alle gebreken toch kan gebruiken, nee, dat is nog nooit bij hem opgekomen.

Een man, die juist vrijgelaten was uit de Sing-Sing gevangenis, zat vooraan in de bus naar Miami. Hij had drie jaar 'gezeten' wegens fraude. Toen hij de gevangenis in moest, had hij zijn vrouw gezegd dat ze niet op hem moest wachten. Drie jaar zou vreselijk lang duren. Hij had tijdens die drie jaar dan ook geen woord meer van haar gehoord. Juist voor hij vrijgelaten zou worden, schreef hij een brief aan zijn vrouw waarin hij zei dat hij op weg naar huis was. Hij schreef dat hij het zou begrijpen als ze hem nooit meer wou terugzien, maar voegde eraan toe: als je toch nog van me houdt, laat dan een boodschap achter. Hij zou namelijk met de bus naar Miami door hun dorp White Oak (witte eik) passeren en hij zou de grote eik in het centrum van het dorp in de gaten houden. Als er een geel lint rond gebonden was, zou hij van de bus stappen. Als er géén lint zou zijn, zou hij doorrijden en haar vergeten.
Toen de man zijn verhaal verteld had, was de bus 'White Oak' genaderd. Toen ze het dorp binnenreden, zei hij dat hij niet meer durfde kijken, en hij boog het hoofd in zijn handen. Hij vroeg de chauffeur of die naar de eik wilde zien. Tegen die tijd was de hele bus op de hoogte geraakt van zijn verhaal, en iedereen keek vol spanning uit.
Toen de bus ten slotte de eik naderde hoorde de ex-gevangene ineens een uitbarsting van gejuich en applaus. Hij keek uit het raampje en zag de oude eik, die bedekt was met wel honderd gele linten...

Dom Helder Camara was nog hulpbisschop van Rio de Janeiro (Brazilië) toen een zwarte Braziliaan bij hem werk kwam vragen. Camara belde meteen een bevriend zakenman en zei: 'Vriend, mijn broer zit hier bij me. Hij is op zoek naar werk. Kan jij hem helpen?'
'Stuur hem maar hierheen, graag zelfs', zei de zakenman. Toen hij de zwarte man zag binnenkomen, pakte hij meteen de telefoon: 'Je zei me toch dat je je broer zou sturen, bisschop, maar er staat een neger voor me!' 'Denk eens even na, wil je', zei de bisschop. 'Moet ik niet het evangelie van goedheid en universele liefde verkondigen? En is deze zwarte man dan niet mijn broer?'

Een indianensprookje vertelt: Op een dag kregen wij een nieuwe lerares, een blanke Amerikaanse. Ze was zeer vriendelijk, maar ze had geen goede manieren. Ze schreef tien rekenopgaven op het bord. Daarna riep ze tien kinderen naar voren om elk een opgave uit te rekenen. 'Wie het eerst klaar is, draait zich om', zei ze. Maar wij wachtten op elkaar tot allen hun opgave hadden opgelost, en draaiden ons tegelijk om.
De lerares werd boos. 'Ik heb toch gezegd: wie klaar is, moet zich omdraaien! Hebben jullie dat niet begrepen?'
Toen hebben wij gezegd dat wat zij van ons verlangde, niet goed was. Het is toch niet goed dat één uitblinkt en de anderen zich moeten schamen.

Een bakker kreeg boter van een boer en de boer brood van de bakker. Na een tijdje kwam het de bakker voor dat de stukken boter van de boer -die drie pond zouden moeten wegen -steeds lichter werden. Zijn weegschaal gaf hem gelijk en hij klaagde zijn boterleverancier aan bij de rechter.
'Uw stukken boter zouden niet het vereiste gewicht hebben', zei de rechter tegen de boer. 'Dit stuk zou drie pond moeten wegen, nietwaar? Het weegt echter veel minder.'
'Dat is uitgesloten, mijnheer de rechter', zei de boer, 'ik heb het elke keer nagewogen.'
'Misschien kloppen uw gewichten niet', meende de rechter.
'Hoezo gewichten", vroeg de boer stomverwonderd. 'Ik heb helemaal geen gewichten, die gebruik ik nooit.'
'Maar waar weegt u dan mee als u geen gewichten heeft?'
'Heel eenvoudig, mijnheer de rechter, en heel rechtvaardig. Ziet u, ik krijg mijn brood van de bakker en hij krijgt boter van mij. Zo een brood weegt drie pond, nietwaar? Nou dan -ik leg mijn boter links op de weegschaal en een brood rechts en zo weeg ik dat af.'
Zo sprak hij en haalde een driepondsbrood van de bakker te voorschijn. De rechter woog het na -de boter was precies even zwaar als het brood. De rechter lachte, de boer geglimlachte en de bakker was woedend. De boer werd vrijgesproken en de bakker veroordeeld.

De Indische evangelist Sadhu Sundar Singh vertelt in één van zijn geschriften het volgende verhaal.
'Toen ik met een man uit Tibet in de bergen liep en wij met een sneeuwstorm te maken kregen, zagen we onderweg dat een man naar beneden gestort was. Hij lag onder aan de berghelling. Ik zei: 'Wij moeten naar beneden en hem helpen.'
De ander antwoordde: 'Niemand kan dat van ons verwachten. Het is voor ons al gevaarlijk om hier te komen.'
'Als we toch moeten sterven', antwoordde ik, 'dan is het beter te sterven, terwijl we proberen iemand te helpen.'
Mijn metgezel dacht er anders over en liep door.
Ik ging voorzichtig naar beneden, nam de verongelukte man zo goed en kwaad als het ging op mijn schouders en droeg hem met veel moeite naar boven.
Door deze krachtsinspanning kreeg ik het warm en daardoor verwarmde ik ook, de door en door koude man. Zo werden wij beiden voor bevriezen gered.
Na enige tijd vond ik mijn eerste metgezel weer terug. Hij lag levenloos in de sneeuw. Oververmoeid wilde hij waarschijnlijk even rusten. Toen heb ik begrepen wat het betekent: 'Wie zijn leven liefheeft, maakt dat het verloren gaat'.

Gelukkig de vredebrengers. Gelukkig die barmhartig zijn. Gelukkig de zachtmoedigen. Alles wat je voor de minste deed, heb je voor mij gedaan. We kennen deze woorden van Jezus. Het gaat hier over 'heiligen'. Mensen die het leven voor elkaar gezond maken of houden. Mensen die heilzaam zijn. Wat zij doen is geen wereldnieuws. Ze zijn eventjes en een beetje 'heilig'. Een druppel, een vonk. Maar vele druppels maken een zee! Zij horen bij Allerheiligen.
Misschien kunt u over hen (jong en oud) een lezing maken voor de viering. Uit krant, journaal en tijdschrift zijn vele berichten te halen. Bijvoorbeeld:
-Kinderen knopen tapijten, urenlang, dagen achter elkaar, in dompige fabriekjes. Kinderarbeid in India.
De teletubies worden in een Zuid Chinese speelgoedfabriek gemaakt. Honderden meisjes en jonge vrouwen werken twaalf uur per dag voor een hongerloon.
Gelukkig zijn er in Nederland winkeliers die deze producten extra duur maken. Het extra geld is voor de kinderen en de vrouwen. Het kost hen wel klanten. Maar gelukkig zijn er ook mensen die deze extra dure prijs willen betalen.
-Veel kinderen in Ruanda hebben geen ouders. Anita, het oudste meisje van 17 jaar, zorgt nu voor haar zusje en broertjes. Zelf kan ze hierdoor niet meer naar school. Haar hoofd en handen zitten vol zorg. 'Maar', zegt ze, 'ik werk opdat mijn zusje en broertjes wel naar school kunnen gaan en eten hebben als ze thuis komen'.
-De rijke landen moeten de schulden van de armste landen kwijtschelden. Dat vinden Bas en Jan, twee jongens van de Montessorischool in Houten. Samen met vele andere kinderen halen ze handtekeningen op. Jan zegt: 'Door deze actie kan in het jaar 2015 de helft van de armoede verdwenen zijn.'

God, Schepper en levendmaker, Heer, ontferm U.
Gij, die gezegd hebt: 'Ik zal er zijn voor jou', Heer, ontferm U.
Jezus, onze broeder, Heer, ontferm U.
Jezus, onze toekomst, Heer, ontferm U.
Geest, vernieuwer van onze aarde, Heer, ontferm U.
Geest, die ons gegeven wordt, Heer, ontferm U.
Allen die Gods roep gehoord hebben
en zijn ingegaan in de stroom van levend water, Jezus Messias achterna,
blijf voor ons bidden
. Abraham, vader van ons geloven, blijf voor ons bidden.
Mozes, beeld van onze doortocht, blijf voor ons bidden.
Elia, kracht in onze verslagenheid, blijf voor ons bidden.
Jesaja, Jeremia, Ezechiël, stem van God in de ballingschap, blijf voor ons bidden.
Alle profeten en profetessen van God, blijf voor ons bidden.
Israël, die met God gevochten heeft, blijf voor ons bidden.
Maria, moeder, sterkte in de diepste duisternis, blijf voor ons bidden.
Petrus, Jakobus, Johannes, getuigen van Jezus' doodsstrijd, blijf voor ons bidden.
Maria Magdalena, apostel van de verrijzenis, blijf voor ons bidden.
Stefanus, diaken van de eerste gemeente, blijf voor ons bidden.
Perpetua, Felicitas en alle martelaren en martelaressen, blijf voor ons bidden.
Bonifatius en Willibrord, verkondigers van Gods Woord in Nederland, blijf voor ons bidden.
Augustinus, Dominicus en alle leraren van de kerk, blijf voor ons bidden.
Franciscus, bewonderaar van Gods schepping, blijf voor ons bidden.
Theresia, Johannes van het Kruis en Titus Brandsma, blijf voor ons bidden.
Petrus Donders, broeder van de melaatsen, blijf voor ons bidden.
Moeder Teresa, toeverlaat van de armen, blijf voor ons bidden.
Oscar Romero, stem van de armen, blijf voor ons bidden.
Allen die streden voor de gerechtigheid, blijf voor ons bidden.