Het einde van de vakanties is alweer in zicht.
Sommige vakantiegangers zijn alweer thuis, anderen komen binnenkort.
en dat tot grote opluchting van vaders en moeders, oma's en opa's. En
behalve voor pechvogels die te maken kregen met stormen, bosbranden,
diefstal, ziekte of autopech, is de vakantie voor de allermeesten een
heerlijke tijd. En meestal hoor je: veel te vlug voorbij, had best veel
langer mogen duren. Eigenlijk geldt dat voor alle fijne dingen, alles
waar we echt plezier aan beleven: ze zijn zo snel voorbij, en
onwillekeurig wensen we allemaal: het moest wat langer duren.
Laat ons hier drie tenten bouwen, zei Petrus op de berg, laten we hier
nog een poosje blijven wat dit is prachtig.
Maar die vlieger ging niet op, ze moesten weer de berg af,
het gewone leven in, leven dat moeilijke momenten zou brengen,
want we weten dat Jezus werd verraden en gedood.
Het is een feit dat in ons aardse leven alles van voorbijgaande aard
is, ook de fijne dingen, of misschien wel: juist de fijne dingen.
Feit is ook dat veel dingen juist fijn zijn omdat we ze maar nu en dan
beleven.
Een lekker dineetje, heerlijk, maar verbeeldt u zich dat u een heel
jaar lang elke dag dat zelfde heerlijke diner zou moeten eten. Ik moet
er niet aan denken.
En met een caravan of tent op vakantie zijn, of lekker verwend worden
in een hotel, dat is heerlijk, maar veronderstel u zou het hele jaar zo
moeten leven. Dat hielden we niet vol.
Nee, veel dingen zijn alleen fijn en plezierig omdat ze maar nu en dan
of voor korte tijd plaats vinden. En ongelukkig de mens die niet van
ophouden weet, die alleen maar gelukkig kan zijn als het alle dagen
feest is, als ze elke dag bijzondere dingen kunnen doen. Ze zullen
nooit echt gelukkig zijn.
Duurzame levensvreugde ligt nooit in bijzondere dingen, het kan alleen
gevonden worden in de dingen van alle dag, in je werk, in je thuis, en
vooral in de mensen met wie je optrekt.
Je kunt op een maandag morgen wel eens balen van je werk, maar er zijn
ook mensen die elke dag balen omdat ze geen werk hebben of niet meer
kunnen werken.
En met mensen die je elke dag tegenkomt kun je wel een wat onenigheid
hebben, maar je zou ze niet willen missen en ongelukkig degenen die
helemaal vereenzamen.
Echte levensvreugde ligt vaak ook in moeilijke dingen, in dingen die
veel van je krachten kunnen vragen. Ongelukkig de mens die altijd alles
wat een beetje moeilijk is uit de weg gaat. Vroeg of laat loopt hij
toch met zijn kop tegen een harde muur die hij niet uit de weg kan gaan.
Kijk eens naar de vreugde van bijvoorbeeld sportslui als hun harde
training beloond wordt met een overwinning of naar de blijdschap van
anderen die met keihard werken echt iets bereikt hebben.
Ons gewone leven heeft altijd wel zijn hobbels, zijn momenten die je
zwaar vallen, die je pijn doen. Maar als je die hobbels met goed gevolg
weet te nemen, dan kunnen ze een bron van vreugde zijn. Onze
levensvreugde moeten we steeds weer zoeken in de werkelijkheid van hier
en nu.
Dromen van pracht en praal, van hemelse dingen, dat mag natuurlijk best
een keer, maar ongelukkig de mens die zich verliest in zijn dromen, in
onbereikbare werkelijkheden. Wensen en verlangens hebben, dat mag best,
dat moet ook, dat houdt ons in beweging, maar tevreden en blij kunnen
zijn met het hier en nu, en vooral met de mensen die hier en nu veel
voor je betekenen, dat is de grondslag van echte en duurzame
levensvreugde.