Gebeden op de tweede zondag van Pasen
Inleiding:
Je moet niet alles geloven wat de krant schrijft,
zei laatst iemand toen we met een groepje mensen bij elkaar zaten.
En je moet ook niet alles geloven wat de paus zegt,
zei toen iemand. De paus had toen net iets gezegd over condooms
dat die geen oplossing waren het aids-probleem in Afrika.
Even was het stil na die opmerking, maar toen barstte de kritiek los,
niet alleen op de paus, maar op de kardinalen, de bisschoppen
en sommige pastoors.
Een ging zelfs zover dat hij zei: bij die kerk wil ik niet meer horen,
ik laat me uitschrijven.
Er werd natuurlijk naar mij gekeken, wat ik ervan vond.
Ik heb toen gezegd: de paus is niet de kerk van Jezus, de bisschop ook
niet,
de kerk dat ben jij en jij, wij zoals we hier bij elkaar zitten.
En wij moeten hier en nu die kerk gestalte geven in de manier waarop
wij omgaan met elkaar.
Als je dat doet ben je een gelovige mens.
Dat wordt ook benadrukt in de lezingen van vandaag.
Openingsgebed:
God, Bron van ons bestaan, verweg en toch dichtbij,
ongrijpbaar en omringd door vragen
en toch vaste grond voor velen.
In Jezus, de levende, hebt U iets van uzelf laten zien,
in zijn goedheid en liefde hebt U zich geopenbaard.
Verdiep ons wankele geloof, versterk onze zwakheid
opdat wij gelijken op Hem, beeld zijn van U
voor vandaag en alle dagen Amen
Gebed over de gaven
God onze Vader, U nodigt ons aan uw tafel, uw deur staat wagenwijd
open.
Jezus, uw gezondene is gastheer en voedsel tegelijk.
Mogen wij ons steeds weer open stellen voor hem,
opdat hij daadwerkelijk voortleeft in onze gastvrijheid jegens elkaar,
in onze zorg en aandacht voor vrienden en vreemden.
Moge hij zo tot leven komen, hier in deze viering van breken en delen,
en in ons leven van alledag, in heel onze gemeenschap,
voor vandaag en alle dagen. Amen
Slotgebed:
Heer onze God,
van ganser harte danken wij U
dat wij Jezus, de levende, mochten ontmoeten in dit samenzijn,
dat wij hem mochten herkennen in brood en wijn,
in het gezamenlijke geloof dat ons samenbindt.
Moge zijn Geest ons in beweging houden op zijn weg,
dat wij levendig en blij uw rijk op aarde gestalte geven,
voor vandaag en alle dagen. Amen
Voorbede:
Wij bidden voor alle mensen die zeggen te geloven in God,
maar Hem verder geen plaats gunnen in hun leven,
voor hen die in naam bij een kerkgemeenschap horen,
maar daar in de praktijk van het leven niets mee doen,
voor hen die vastgeroest zitten in godsdienstige tradities
en nooit eens nadenken over de wezenlijke inhoud van geloven.
Mogen zij de moed hebben zichzelf vragen te stellen.
Laat ons zingend bidden.
Wij bidden voor alle mensen die in verwarring zijn geraakt
omdat ze geen zekerheid meer vinden in het geloof van vroeger,
voor hen wier godsdienstige kennis zo oppervlakkig is geworden
dat het in feite niets meer betekent,
voor hen die niet durven nadenken over hun gelovig zijn
omdat zij bang zijn voor de vragen die zij ontmoeten.
Mogen ze toch de moed hebben zich te verdiepen in geloofszaken.
Laat ons zingend bidden.
Wij bidden voor alle mensen die toch vasthouden aan hun gelovig zijn
ondanks alle onzekerheden die zij tegenkomen.
voor hen die hun gelovig zijn ook vieren in de kerken
ondanks alle onbegrip die ze daarmee soms ontmoeten,
voor hen die hun geloofshouding ook echt omzetten in daden
ook als dat misschien wel eens moeilijk valt.
Mogen zij daadwerkelijk bijdragen aan een betere wereld.
Laat ons zingend bidden.
God onze Vader in de hemel, versterk ons wankel geloof,
opdat wij in U houvast vinden juist ook in moeilijke dagen. Amen
Teksten, gebeden, gedichten bij de tweede zondag van Pasen
Geloven
Geloven is niet meer saai kunnen zijn
kunnen leven in vormen
ademen in clichés
geloven is
geen dode plekken meer krijgen
sterven aan gewoontes
geloven is leven vanuit je oorsprong
ze tintelt in je vingers
je bent origineel tot en met
niets is gewoon meer
alles is nieuw onder de zon
elke dag is de eerste
geloven is
een ongekende verrassing zijn
men staat van je te kijken
je bent onvergetelijk
een unieke verschijning
geloven is
een nieuwe taal spreken
God heeft je op de lippen genomen
is met nieuwe ogen kijken
je hebt Gods hart gezien
geloven is opvallen door oorspronkelijkheid
kind zijn van God.
Geloven
Geloven doe je met je lichaam
het woord is vlees geworden
je bent lijfeigene van God
geloven is lichaam zijn
tempel van de Geest
huis van ontmoeting
natuurlijk je verslijt
je brokkelt af
langzaam sterf je weg
maar je hebt de Heer gezien
je handen hebben Hem betast
Hij heeft je brood gebroken
je hebt zijn adem gevoeld
dit lichaam sterft weg
maar ik geloof
geloof met hart en ziel
vlees en bloed
in mijn nieuwe gestalte
ik geloof in mijn lichaam
het woord is vlees geworden
dit vlees dit bloed
de heer is opgestaan
ik heb Hem betast
mijn vingers staan in zijn lichaam
zijn lichaam tintelt in mijn vingers.
De weg van geloof
Wij gaan de weg van uw gerechtigheid
met allen die in uw geheim geloven:
stad van de Vrede, toekomst wereldwijd
, oog voor de blinden, oren voor de doven.
Wij delen uit van wat U ons bereidt:
vrucht van uw Geest, op aarde volle schoven.
Wij dragen stenen voor de vrede aan,
volgen uw spoor door alle wereldtijden.
Wij zien de weg die Jezus is gegaan,
horen het roepen van wie weerloos lijden,
delen de hoop, de oorlog afgedaan,
zien in elkaar het volk van uw bevrijden.
Wij zoeken de balans in ons bestaan:
wat heeft gewicht en wie bepaalt de waarde?
U laat ons leven meer dan voortbestaan,
schenkt ons de gaven van uw goede aarde.
Maak ons bereid, in trouw U toegedaan,
te leven zoals U zich openbaarde.
Ronald da Costa
Geloven
Geloven is steeds weer beginnen te geloven
is steeds weer op weg gaan
Abraham geloofde in God
en trok weg uit Haran
trok steeds weer uit Haran
hij is er altijd blijven wonen
het land kleefde aan zijn voeten
hij heeft er nooit meer gewoond
wandelde met God
geloven is een worden een levenslange geboorte
je bent er nooit is eindeloos genezen
steeds weer op adem komen
onophoudelijk gestalte krijgen
geloven is steeds weer bidden om geloof
bidden om de Geest van God
Hij woont in je hart
Hij is er, Hij is er niet
Hij verovert je steeds weer
laat je niet vrij
geloven is bidden om de Geest
de adem die je draagt de grond onder je voeten.
Ongeloof
Altijd weer het ongeloof de gestalte die ineen valt
het gezicht dat je verliest altijd weer de on liefde
de naam bevuild de stem gebroken
je loopt over het water één en al oog voor de Heer
en plotseling is het donker ben je jezelf weer te machtig
bergen verzet je en ineens ben je bedolven
je eet je brood en stenen knarsen tussen je tanden
je streelt de liefste en onbereikbaar wordt ze
ik leid een dubbel leven wil twee heren dienen
werk me langzaam dood wil leven onder voorbehoud
ik geloof ik geloof niet ik heb nog nooit geleefd
o God breek mij stuk ik geloof zo innig in mezelf
o God geef me geloof.
Klem
Geloven is op weg zijn naar iets toe leven
er is iets wat je trekt geloven is reisvaardig zijn
steeds weer opbreken ontevreden lusteloos
geloven is onder één dak leven
met een reeds en een nog niet
wanhopig tasten naar zinsverband
is klem zitten tussen het vervulde en het onvoltooide
geen adem meer over hebben
geloven is God zien hand in hand wandelen
kind in huis zijn is God nog niet zien
er mank aan gaan roepen om een huis
geloven is een verrukking
je kunt je vreugde niet op geloven is een pijn
je gaat kapot van verlangen o God wil voltooien
laat reizen niet meer nodig zijn maak geloven tot aanschouwen.
Ons credo
Wij geloven in Jezus van Nazaret
die leefde en werkte tussen de armen als een van ons.
Hij was machtig in woord en daad
kwam op voor de verdrukten
en verdedigde de zaak van de zwakken als de zijne.
Hij liep langs de wegen
en nodigde de mensen uit van elkaar te houden.
Hij doorstond de gesel van de machtigen
en stierf uit liefde voor al zijn broeders.
Wij geloven in Jezus en in zijn doel:
een wereld van iedereen en voor iedereen,
een wereld van vrije mensen, een broedermaal.
Wij geloven in Jezus en in zijn doel:
een stad zonder hongerige kinderen op straat
zonder gefolterde gevangenen,
geen bedelaars meer, geen honger, geen prostitutie,
een wereld van vrede.
Wij geloven in de verrezen Jezus,
de weg, de waarheid en het leven,
aanwezigheid die sterkt, voorstuwt en moed geeft.
Wij geloven in Jezus die ons opwekt.
Wij geloven in Jezus die aanwezig is in onze broeder,
aanwezig in de angst van de arbeider,
in de gekromde ruggen van de boeren,
aanwezig in de strijders.
Wij geloven in Jezus,
'God van de armen', hoop van de zwakke.
Wij geloven in Jezus,
en in onze strijd om zijn rijk op te bouwen.
Wij geloven in de Vader,
uiteindelijk middelpunt van verzoening,
rechtvaardigheid, liefde en vrede.
Het verhaal van de viool
"Heb je het gehoord"? vroeg de viool. Heb je mijn stem gehoord? Soms
geloof je zelfs maar half dat ik zo zingen kan. Ik kan het ook nog niet
zo lang, pas sinds ik viool ben eigenlijk.
Ik ben ook niet altijd viool geweest. Eerst was ik een boom, en nog wel
een hele prachtige. Mijn stam was breed, mijn wortels sterk en mijn
takken vol ritselende bladeren; en zo was mijn stem: ritselen en ruisen
als het 'n beetje waaien wou...
Toen kwam de dag van de houthakkers met hun bijlen en zagen. Niet bij
mij, niet bij mij! Dacht ik, want ik wilde niet sterven.
Maar ze kwamen toch, en zaagden mijn mooie stam van mijn wortels en ik
viel!
Veel is met mij gebeurd. Ik werd gesleept over de aarde, doorweekt in
water en gedroogd in de wind. Ik ben in stukken gedeeld, in planken
gezaagd en uitgekozen door een man, die vioolbouwer was.
Hij werkte aan mij met beitels en schaven, met lijm en lak en ik werd
mooi om te zien; glanzend en licht gebogen, prachtig gemaakt.
Maar het wonder gebeurde toen de speler mij in zijn hand nam. Ik had
een stem!
Ik, die zo bang was om te sterven. Hoor hoe ik zing!
De koorddanser
Er kwam eens een koorddanser in een dorp. Hij ging een touw spannen
tussen de kerktoren en een hoge boom. Een heleboel mensen werden
nieuwsgierig wat die waaghals zou gaan uithalen en kwamen kijken naar
zijn kunsten.
Bij het begin van de voorstelling vroeg de koorddanser aan de
omstanders: "Geloven jullie dat ik met deze evenwichtsstok in mijn hand
over het koord kan lopen?" Dat geloofden ze zonder meer, dus in een
koor riepen ze: "Jaa".
Bijna moeiteloos liep de koorddanser over het koord. Groot applaus. Hij
gooide de stok naar beneden en riep: "Kan ik het ook zonder stok?" Ook
dat geloofden de mensen, en zo gebeurde het. Enorm applaus. Hij pakte
een kruiwagen en vroeg: "Wat denk je: zou ik met deze kruiwagen naar de
overkant kunnen?" En al die enthousiaste mensen riepen terug: "Ja,
natuurlijk kun je dat." En het lukte, zonder mankeren. Langdurig
applaus.
Toen werd het stil. Iedereen was benieuwd wat er nu zou komen. De
koorddanser keek naar beneden alsof hij iemand zocht, en zei toen:
"Geloven jullie dat ik over dit koord kan lopen met iemand in die
kruiwagen?" Alle mensen stonden te juichen, wat een stunt zou dat zijn"
"Goed," zei de man, "Wie komt er dan nu naar boven om met mij mee te
doen?" Toen werd het doodstil. Driemaal vroeg hij het, maar niemand
durfde het aan, ook al geloofden zij dat die koorddanser buitengewoon
goed was. De een na de ander ging stilletjes naar huis. En toen de
koorddanser 's avonds thuis kwam bij zei vrouw, zei hij teleurgesteld:
"Alweer niemand die mee wilde doen. Ze geloofden het wel, maar meer ook
niet."
terug naar de overweging