Gebeden op de vijfde zondag van de
veertigdagentijd
Inleiding:
Ik las onlangs de volgende spreuk:
De dwaas doet wat hij niet laten kan, de wijze laat wat hij niet doen
kan.
Het lijkt een woordenspelletje, maar er zit veel in.
Als je altijd maar doet wat je niet laten kunt,
als je altijd maar toegeeft aan waar je zin in hebt,
dan ben je een dwaas, want dan maak je jezelf ongelukkig.
Als je inzicht hebt in dingen die je krachten te boven gaan,
als je begrijpt dat je sommige dingen beter niet kunt proberen te doen,
dan ben je een verstandig mens
en dan heb je ook de meeste kans op een gelukkig leven.
Hoe gaan we om met ons leven, met al onze mogelijkheden en
onmogelijkheden,
daarover gaat het een beetje in deze viering.
Openingsgebed:
God van mensen,
van mensen die zoeken naar de zin van het leven,
van mensen alles met zekerheid menen te weten,
van mensen die openstaan voor nieuwe wegen,
van mensen die vastgeroest zitten in hun verleden.
God van mensen
die ons roept om samen door leven te gaan
in een geest van verbondenheid en solidariteit,
om de zin van het leven bij elkaar te zoeken,
geef dat wij elkaar de hand reiken, daadwerkelijk met elkaar delen,
al wat vreugde brengt, maar ook wat verdriet geeft.
Dan zitten we op de goede weg,
de weg die leidt naar Pasen, naar uw beloofde land,
het land van licht en vrede voor ieder mens. Amen
Gebed over de gaven:
Heer onze God, in brood en wijn gedenken wij Jezus,
de graankorrel die na een vruchtbaar leven de dood vond,
maar nog steeds veel vruchten draagt in mensen
die zijn weg door het leven willen gaan.
Mogen deze gaven ons de kracht schenken
om in zijn naam en in zijn geest licht te zijn voor elkaar.
Dat vragen wij voor vandaag en alle dagen. Amen
Slotgebed:
God die leven geeft, gisteren, vandaag en morgen,
schenk uw Geest van kracht aan allen die vermoeid en moedeloos zijn
geraakt en niet verder kunnen, aan allen die leven in armoede en
onderdrukking en geen toekomst hebben,
aan allen die alleen maar denken aan eigen voordeel en gemak.
Schenk uw Geest van wijsheid
aan ieder van ons dat we de juiste keuzes kunnen en durven maken
opdat wij ons levensgeluk op de juiste manier zoeken
en het niet verliezen door kortzichtig gedragen.
Dat bidden wij U in Jezus' naam. Amen
Voorbede
God van verleden, heden en toekomst,
U hebt ons de aarde in handen gegeven
om haar te bewonen en in stand te houden.
Schenk ons uw geest van wijsheid om na te denken
over de ware zin en betekenis van leven en samenleven.
Moge onze wereld zo een echt thuis worden voor al uw mensen.
Laat ons zingend bidden.
U hebt ons geschapen om te leven in gemeenschap,
om samen met elkaar deze aarde bewoonbaar te maken.
Schenk ons uw geest van liefde om te werken aan hechte verbondenheid
opdat de tegenstellingen tussen rijk en arm gaan verdwijnen
en de kleine man niet langer onderdrukt wordt door de machtigen.
Moge onze wereld zo een echt thuis worden voor al uw mensen.
Laat ons zingend bidden.
U maakt steeds weer een nieuw begin met mensen
en ondersteunt hen in hun pogingen te bouwen aan een goede toekomst.
Schenk ons uw geest van kracht om ons in te zetten voor zinvol leven
voor de armen in onze wereld, voor de Maasai in Kenia en Tanzania,
voor allen die te lijden hebben onder zinloos geweld.
Moge onze wereld zo een echt thuis worden voor al uw mensen.
Laat ons zingend bidden.
U wilt licht zijn in een wereld met veel duisternis,
en al uw mensen uitzicht geven op een beter bestaan.
Schenk ons uw geest van inzicht om te kunnen zien
hoe wij uw licht kunnen weerspiegelen in onze gemeenschap,
hoe wij toekomst kunnen bieden aan hen die verloren gelopen zijn.
Moge onze wereld zo een echt thuis worden voor al uw mensen.
Laat ons zingend bidden.
God van verleden, heden en toekomst,
geef dat wij ons hart laten vormen door uw woord
én door alles wat we nu om ons heen zien.
Moge uw liefde ons hart de vorm geven zoals U dat wilt. Amen
Teksten, gebeden, gedichten bij vijfde zondag van de veertigdagentijd
Grensgangers
Grieken die Jezus willen ontmoeten: wat beweegt hen?
Wat zien ze in deze man?
Ze overschrijden de grens tussen joden en heidenen,
maar blijkbaar was deze man het waard.
Een man die zich mensenzoon noemt:
zoon van mensen,
van de uitgeslotenen,
van vreemdelingen,
van witten en zwarten,
van zieken en gezonden:
grenzen worden overschreden,
er zijn geen eersten en laatsten meer.
De gemeenschap rondom Jezus,
een gemeenschap van gelijken,
waarin geen jood of Griek meer zal zijn,
geen man of vrouw,
geen slaaf of vrije,
grenzen worden afgebroken
voor een ideaal dat steeds opnieuw bevochten moet worden.
Grensgangers leven op de grens
nu eens binnen, dan weer buiten.
Sommigen bewust buitengesloten;
grensoverschrijding als strategie om te overleven.
Anderen weigeren zich te conformeren aan het normale;
grensoverschrijding die grens overstijgend is.
Voorbede
Leven, ongrijpbaar en oncontroleerbaar,
momenten van geboren worden en doodgaan wisselen elkaar af.
U die ons de levensadem hebt ingeblazen, hoor ons gebed.
Om levenskracht bidden wij
voor mensen op de vlucht,
voor mensen in oorlogssituaties;
dat de dood hun niet het verlangen om te leven ontneemt.
Om levenskracht bidden wij
voor de kinderen van de wereld,
sommigen al vroeg uit werken gestuurd,
sommigen misbruikt in de prostitutie, sommigen opgegroeid
gescheiden van hun vader of moeder.
Om levenskracht bidden wij
voor de ouderen in deze maatschappij;
dat er ruimte is om hun zorg te geven
op het moment dat ze die nodig hebben,
zodat ze hun levensdagen
gelukkig en zorgeloos kunnen slijten.
Om levenskracht bidden wij
voor de zieken uit ons midden
voor hen die een partner verloren hebben.
We bidden om levenskracht voor onszelf;
dat niet de wanhoop overheerst,
niet de zucht naar controle en de krampachtigheid,
maar openheid naar het onverwachte
en ruimte om stil te staan.
De Zon
De 'zon' wordt tegengehouden
door wolken van wantrouwen
aan de hemel van onze samenleving,
door de mist van onenigheid,
verdachtmaking en strijd,
door de nacht van agitatie en haat!
De 'zon' in mijn leven
wordt tegengehouden
door de muren, die ik bouw
in mijn eigen huis
tussen mensen, die er wonen,
door de deuren,
die ik hardnekkig gesloten houd
voor hen, die ik niet meer wil zien
en waar ik vroeger van hield!
Verzoening is de enige hand
die de wolken wegvagen kan!
Verzoening is als het morgenlicht
dat langzaam de nacht verdrijft!
Verzoening is de sleutel
waarmee lang gesloten deuren opengaan!
Met de handen van allen
Met de handen van allen
moet de aarde veranderen,
honger op de grootgrondbedrijven
zal weer tarwe worden,
- wij gaan hand in hand -
we maken de aarde weer vruchtbaar.
Met de handen van allen
wordt de nieuwe vrede geboren,
liefde wordt waarheid
wanneer men onrechtvaardigheden doodt,
- wij gaan hand in hand -
wij maken de aarde weer leefbaar.
Met de handen van allen
gaan wij een solidair volk opbouwen
met allemaal gelijke stenen
- wij gaan hand in hand -
wij maken de aarde weer bewoonbaar.
Met de handen van allen
moet men de wijngaard verzorgen,
het volk is al onderweg
om te snoeien of uit te rukken
- wij gaan hand in hand -
wij maken de aarde weer feestelijk.
Wees ontvankelijk als de aarde
Wie kan ik voor je zijn
wat kan ik voor je doen.
Wees ontvankelijk als de aarde
wees aanstekelijk als het vuur
wees verkwikkend als het water
wees zachtmoedig als de wind.
Wie kan ik voor je zijn
wat kan ik voor je doen.
Wees een weg voor hen die dwalen
wees een brug die samenbrengt
wees een huis voor hen die vluchten
wees een haard die warmte schenkt.
Wie kan ik voor je zijn
wat kan ik voor je doen.
Wees een mens die blijft geloven
wees een mens die opnieuw begint
wees een mens die nog kan hopen
wees een mens die zonder meer bemint.
Ik ben maar een vriend op je weg
Indien ik je dragen kon
over de diepe grachten van je getob
en je angsten heen,
dan droeg ik je, uren en dagen lang.
Indien ik de woorden kende
om antwoord te geven
op je duizenden vragen over leven, over jezelf,
over liefhebben en gelukkig worden,
dan praatte ik met je, uren en dagen lang.
Indien ik vrede in je hart kon planten
om geduldig te wachten en te hopen
tot het zaad
van vrede in je openbrak,
dan wachtte ik, uren en dagen.
Indien ik genezen kon
wat omgaat in je hart,
aan onmacht, ontevredenheid
en onverwerkt verdriet,
dan bleef ik naast je staan, uren en dagen.
Maar ik ben niet groter, niet sterker dan jij
en ik weet niet alles en ik kan niet zoveel,
ik ben maar een vriend op je weg,
al uren en dagen lang.
En ik kan alleen maar hopen dat je dit weet,
je hoeft nooit alleen te vechten of te huilen,
als je een vriend hebt, voor uren en dagen.
Alleen maar zaadjes
Vannacht had ik een rare droom. Ik wandelde door het dorp en ik zag
opeens een winkeltje dat ik nog nooit eerder gezien had. Op de ruit
stond met grote letters: hier zijn alleen maar goede dingen te koop.
Nou, daar wilde ik wel wat meer over weten en dus ging ik naar binnen
Er was eigenlijk niets te zien in het winkeltje maar achter de toonbank
zag ik een engel staan. Wat zenuwachtig vroeg ik: Verkoop u echt alleen
maar goede dingen? De engel zei vriendelijk: Ja zeker, alle goede
dingen die je je maar bedenken kunt.
Ik zei toen: Dan wil ik vrede op aarde, geen gepest meer in de scholen,
einde aan alle oorlogen, groot en klein, einde aan alle verdeeldheid,
alleen maar heel goede harmonieuze gezinnen, gelijkheid tussen alle
mensen, geest van hechte saamhorigheid in degemeenschap.
Ik wilde nog veel meer vragen maar de engel onderbrak me en zei:
Pardon, u begrijpt het niet helemaal, wij verkopen geen vruchten. Wij
verkopen hier enkel maar zaadjes.
De dood aanvaarden
Ten tijde van de Boeddha stierf het enige kind van een vrouw die
Kisagotami heette. Ze was niet in staat dit te accepteren en rende van
de een naar de ander om een medicijn te zoeken dat haar kind weer tot
leven zou brengen. Men zei dat de Boeddha zo'n medicijn had.
Kisagotami ging naar de Boeddha, knielde voor hem, en vroeg: 'Kunt u
een medicijn maken dat mijn kind weer tot leven wekt?'
'Ik ken zo'n medicijn,' antwoordde de Boeddha. 'Maar ik kan het alleen
bereiden met bepaalde ingrediënten.' De vrouw was opgelucht en vroeg:
'Welke ingrediënten hebt u nodig?'
'Breng me een handvol mosterdzaad,' zei de Boeddha. De vrouw beloofde
dat voor hem te halen, maar toen ze wegliep, voegde hij eraan toe: 'Ik
heb mosterdzaad nodig uit een huis waar geen kind, man of vrouw, ouder
of bediende is gestorven.'
De vrouw stemde toe en begon alle huizen een voor een langs te gaan, op
zoek naar het mosterdzaad. Bij elk huis waren mensen bereid haar het
zaad te geven, maar wanneer ze hun vroeg of er iemand in het gezin was
gestorven, kon ze geen huis vinden dat niet door de dood was bezocht -
in het ene huis was een dochter overleden, in het andere een bediende,
en in de overige een man of ouder.
Kisagotami slaagde er niet in een huis te vinden waar de dood geen leed
had veroorzaakt. Toen de moeder zag dat zij niet de enige was die
verdriet had, legde ze het levenloze lichaam van haar kind neer en ging
terug naar de Boeddha, die met groot mededogen zei: 'U dacht dat alleen
u een kind had verloren; de wet van de dood luidt dat bij alle levende
wezens niets blijvend is.'
terug naar de overweging