Gebeden op de derde zondag van de veertigdagentijd

Openingsgebed:

Gebed over de gaven

Slotgebed:

Wij bidden voor allen die nu gevangenen zijn van een uitzichtloze situatie,
die te lijden hebben onder zinloos geweld
voor al die mensen die geen eerlijke kansen krijgen
om een beetje welvaart voor zichzelf op te bouwen.
Kom hen bevrijden en schenk hun nieuwe toekomst.
Laat ons zingend bidden:

Wij bidden voor allen die onderdrukt worden door dictatoriale machthebbers,
die in eigen land uitgebuit worden een kleine rijke bovenklasse,
die klein gehouden worden door de bankiers van het rijke Noorden,
voor hen die nu nog letterlijk als slaven behandeld worden.
Kom hen bevrijden en schenk hun nieuwe toekomst.
Laat ons zingend bidden:

Wij bidden om een nieuwe toekomst voor de Maasai in Tanzania
een volk dat worstelt met zijn identiteit in een veranderende samenleving,
wier welvaart bedreigd wordt door droogte
en inkrimping van hun grondgebied.
Kom hen bevrijden en schenk hun nieuwe toekomst.
Laat ons zingend bidden:

Wij bidden voor hen die in de knel geraakt zijn in onze moderne maatschappij,
voor hen die verslaafd zijn geraakt aan alcohol of drugs,
voor hen die gevangenen zijn van hun levensomstandigheden
en die niet de macht hebben om zichzelf daar van los te maken.
Kom hen bevrijden en schenk hun nieuwe toekomst.
Laat ons zingend bidden:

Een goede toekomst voor alle mensen op aarde,
God, dat is de droom, de hoop van al uw mensen.
Raak ons met uw liefde opdat wij in beweging komen
om die droom waar te maken, met elkaar en voor elkaar,
vandaag en alle dagen. Amen.

Teksten, gebeden, gedichten bij derde zondag van de veertigdagentijd

Geloof in jezelf
Geloof in het leven
Breng het niet in kaart en benoem het niet
Als het even tegen zit vervloek het niet
Wees een zondagskind
laat vrijelijk zweven
de zegeningen door je ouders doorgegeven
het vinden van een partner als een klavertje vier
dat niet hoeft te doden en te stelen als een dier
dat je niet hoeft te leven in leugen en schijn
en dat je echt op niemand jaloers hoeft te zijn
omdat jij bent, die je bent op dit moment en hier …


Seth Gaaikema

JHWH is jouw Naam
JHWH, stilte waarin de stappen
klinken van tirannen die vertrekken.
JHWH:
een gat in muurvaste situaties,
een gat in de muur van de sterksten

Jij,
Jij wil niet - met luid gedruis -
over wapens gesprenkeld worden,
op munten geslagen, op markten verhandeld.
'Gott-mit-uns' is niet jouw Naam.

Jij,
Jij wil niet - met vroom gepraat -
in oorlogen dienen,
geen 'vrije' en andere markten zegenen.
'In God we trust' is Jou een gruwel.

Jij, JHWH, geladen Stilte,
Jij openbaart je in mensen en in groepen
die muren in beweging brengen.
Jij-zal-er-zijn waar slaven zichzelf bevrijden,
waar slaven hun onderdrukkers verlossen
van hun goden-met-hen.

JHWH, tedere Stilte is jouw Naam.


Luc Vankrunkelsven

Een ingezonden brief aan God;
uit de bundel eerlijk is eerlijk van Sipke van der Land.


Lieve Heer

Het spijt ons dat U de zondag op zo`n vreemde dag heeft gesteld,
Ziet u het zit zo,
wij zouden veel beter en geregelder naar de kerk kunnen gaan
als U een andere dag had gekozen.
Nu is het juist die dag die volgt op een week van hard werken.
Meestal zijn we dan erg moe en willen we graag wat uitrusten.
Bovendien gaan er juist ook nog een zaterdag aan vooraf.
We knutselden dan graag aan de auto,
of we hebben van alles te doen in de tuin.
`s Avonds gaan we dikwijls uit of we krijgen bezoek
Van vroeg naar bed gaan is dan geen sprake meer,
laat staan van vroeg opstaan.
Verder valt het ons op dat het juist `s zondags vaak koud en guur is
of dat het regent.
Is het een keer mooi weer, dan gaan we naar bos en duin,
zaterdags komt het daar niet van.
Ziet U Heer, we schrijven U dit
omdat we graag willen dat U de zaak ook eens van onze kant bekijkt.
Het is echt niet onze schuld of onwil
dat we niet zo regelmatig in de kerk komen.
Behalve dan Eerste Kerstdag,
ook weten we wel dat wij en onze kinderen het nodig hebben.
We willen alleen maar zeggen
dat het wel eens moeilijk is op zondagmorgen.
We hopen dat U ons zult begrijpen.

Uw toegenegen,

I.K. Ben te Druk

Het draait om jou. Leef vrij en blij.
Er is één baas en dat ben jij.

Doe alles voor bezit en poen.
Wie centen heeft kan alles doen.

Als jij iets wilt, roep dan maar snel,
dat Gód het wil. Dan doen ze 't wel.

Wie rust is lui, wie werkt een held.
Vooruit, draaf door, want tijd is geld!

Je ouders kunnen naar de maan,
aar trek je je dus niets van aan.

De sterkste wint. Wie vecht wordt groot,
Je slaat en zwijgt elkaar dus dood.

Een vriend is leuk. Zo niet, da's pech
Dan doe je hem gewoon weer weg.

Wie deelt is stom. Wie geeft is maf.
Wie steelt is slim. Die is goed af.

Bedrieg en lieg er maar op los,
dan ben jij lekker nooit de klos.

Een ander heeft iets? Da's gemeen!
Dat moet jij ook. En liefst meteen.

We kennen tien wijze woorden
tien woorden die God ons geeft.
Ze zeggen: lieve mensen
zorg dat je blij en vrij leeft.

Geen mens mag iemand doden
niet pakken wat niet is van jou.
Roddelen is verboden
dan ben je de ander niet trouw.

We kennen tien mensenrechten,
die vragen aan iedereen:
hou eindelijk op met vechten
jij leeft hier niet alleen.

Elke mens heeft recht op eten
op vrijheid en een huis
en niemand mag vergeten:
de aarde is ieders huis.

We kennen tien rechten voor kinderen
voor groot en klein.
Die moeten verhinderen dat kinderen de dupe zijn.

Eeuwige en Ene,
ons leven is voortdurend afbreken en opbouwen.
Eeuwige en Ene, houd ons in evenwicht
in deze tijden van afbraak en opbouw,
dat we onze geestdrift niet verliezen.
Help ons steeds opnieuw bij het leggen van die eerste stenen,
stenen, die een nieuw begin betekenen,
stenen die toekomst geven. Amen.

Eeuwige en Ene God,
wij willen bidden voor hen die de moed verloren hebben
hun leven op te nemen en op te bouwen.
Laat brokstukken niet hun thuis zijn.

Eeuwige en Ene,
wij willen bidden voor de mensen
die een muur om zich heen hebben gebouwd
-om welke reden dan ook -
en daardoor niet bereikbaar zijn voor anderen en voor U.
Strijdt met hen om die muur te slechten.

Eeuwige en Ene,
wij willen bidden voor diegenen
die hun muur reeds afgebroken hebben
en zonder obstakels de wereld inkijken:
dat hun werk niet voor niets is geweest,
het leven hun biedt wat ze ervan verwachten.

Eeuwige en Ene,
wij willen bidden en danken
met allen die zonder muren leven:
dat ze open en ontvankelijk zijn voor ieder
die bij hen aanklopt om samen met hen
de weg naar openheid in te slaan.

Djha had vele rijke vrienden en hij zorgde ervoor dat hij elke dag wel voor een feest of een bijeenkomst werd uitgenodigd. Zijn vrienden hadden meer dan genoeg van zijn opdringerigheid en op een avond, toen ze allemaal bijeen waren, besloten ze om hem eens een lesje te leren. Allen hadden ze Djha wel eens uitgenodigd, maar niemand was ooit door Djha uitgenodigd en daar wilden ze verandering in brengen. Ze zorgden ervoor dat ze allemaal bij Djha thuis uitgenodigd werden voor het eten. Djha ging akkoord, maar op één voorwaarde: ieder moest zijn mooiste kleren aantrekken.
Welnu, ze deden wat Djha gezegd had en kwamen allemaal mooi uitgedost bij hem thuis. Bij de ingang had Djha een stapel tassen klaargelegd en voordat ze de kamer binnenmochten, moest iedereen zijn kleren uitdoen. Djha stopte de kleren in de tassen, ging ermee naar de souk (markt) en verkocht alles. Omdat het mooie kleren waren kreeg hij er veel geld voor. Voor het geld deed hij inkopen voor de maaltijd. Hij kocht allerlei heerlijke dingen en daarna ging hij naar huis terug.
Toen ze eenmaal aan tafel zaten zei Djha: Ik heet jullie allen van harte welkom. Jullie zijn mijn gasten en weet wel, dat jullie alleen eten wat jullie toekomt. De vrienden waren blij en hadden veel pret bij het eten. Ze meenden dat Djha er goed aan had gedaan hen uit te nodigen en hun dit heerlijke maal voor te zetten.
Toen ze na het eten wilden weggaan en hun kleren weer wilden aantrekken, merkten ze dat die waren verdwenen. Ze vroegen Djha waar hij hun kleren had gelaten en Djha antwoordde: "Ik heb ze allemaal verkocht. Ik heb jullie gezegd dat jullie alleen zouden eten wat jullie toekomt en wat jullie toekomt zijn jullie kleren."

Er wordt verteld dat maar één boekrol de laatste grote brand van de bibliotheek van Alexandrië overleefd heeft. Een heel gewoon boek, saai en oninteressant. Voor een heel gering bedrag werd het aan een oude man, die nauwelijks kon lezen, verkocht.
Hoewel het boek, oppervlakkig gezien, saai en oninteressant was, was het waarschijnlijk het waardevolste boek op de wereld, want helemaal onderaan op de rol (we zouden vandaag zeggen: op de laatste bladzijde) stonden in grote, duidelijke letters een paar zinnen over het "geheim van de proefsteen".
Een heel kleine kiezelsteen die alles waarmee hij in aanraking kwam in zuiver goud veranderde. Dit kleine steentje, zo stond er, zou ergens op de kust van de Zwarte Zee liggen, tussen vele duizenden van gelijk uitziende kiezelsteentjes, alleen met dit verschil, dat het zogenaamde proefsteentje warm en dus levendig aanvoelde zodra men het in de hand nam.
De oude man was zeer verheugd over het buitengewone geluk dat hem ten deel viel. Hij verkocht alles wat hij had, leende een som geld en vertrok naar de Zwarte Zee. Hij zette een tent neer en ging aan het werk. Dat wil zeggen: hij tilde een kiezelsteen op, en wanneer die koud aanvoelde gooide hij hem niet terug op de grond, maar wierp hem in het water, om te voorkomen dat hij de zelfde steen weer zou oprapen.
Elke dag was hij vele uren bezig met het oprapen van steentjes, voelen en in het water werpen wanneer de steen koud was. Oprapen, voelen, wegwerpen zo ging het dag in, dag uit, maand in, maand uit. De goede man was al twee jaren bezig met steentje optillen, voelen en in het water werpen wanneer die koud was, oprapen, weggooien, oprapen, weggooien, zo ging het, ononderbroken - hij vond geen proefsteen. Maar op een avond pakte hij een kiezelsteentje, het voelde meteen warm aan, en uit pure gewenning gooide hij het in het water.