Gebeden op de tweede zondag van de
veertigdagentijd
Inleiding:
Wie droomt er niet van een beetje hemel
op aarde.
Dat mag, maar je moet wel met beide benen op de grond blijven staan.
Wie droomt er niet van het volmaakte geluk.
Dat mag maar je moet niet gaan zweven in de wolken
en de werkelijkheid uit het oog verliezen.
Dromen mag, je kunt ook zeggen: dromen moet,
want dromen vertolken onze diepste verlangens
en die verlangens hebben we nodig om in beweging te komen
om iets van die droom waar te maken,
maar we moeten wel realistisch blijven.
De vervulling van onze dromen komt niet uit de hemel gevallen,
we moeten ervoor werken, ieder voor zich,
maar ook en dat is nog belangrijker: allemaal samen,
want alleen samen met elkaar kunnen we een beetje hemel op aarde
werkelijkheid maken.
Daar willen we in deze viering even over nadenken.
Het gaat over Brazilië, dat centraal staat bij onze Vastenaktie.
Ook daar dromen mensen van betere tijden,
ook daar wordt gewerkt aan een betere wereld voor de armen,
en wij kunnen onze solidariteit met hen inhoud geven
door hen een handje te helpen.
Openingsgebed:
God van mensen,
van mensen die klagen en jammeren,
van hen die opstandig zijn of lamgeslagen,
die dorstig en hongerig zijn of weldoorvoed,
van hen die U zoeken en van hen
die aan U geen boodschap meer hebben.
God van alle mensen
die ons roept om samen door leven te gaan
in een geest van verbondenheid en solidariteit,
geef dat wij elkaar de hand reiken, daadwerkelijk met elkaar delen,
al wat vreugde brengt, maar ook wat verdriet geeft.
Dan zitten we op de goede weg,
de weg die leidt naar Pasen, naar uw beloofde land,
het land van licht en vrede voor ieder mens. Amen
Gebed over de gaven
Heer, wees aanwezig in ons midden met
uw licht
en verdrijf de donkere wolken die ons leven verduisteren.
Schenk ons in brood en wijn, deze tekenen van Jezus' liefde en trouw,
de kracht om uw licht te weerspiegelen naar elkaar toe,
in de naam en in de geest van Jezus Christus, uw zoon onze Heer. Amen
Slotgebed:
Soms wanen we ons boven op een hoge
berg,
als het leven ons toelacht en ons vreugde schenkt.
Dan genieten we van een weids uitzicht,
dan lijkt de zon veel dichterbij te staan
en worden we van binnen stil om de grootsheid van uw schepping.
Heer, geef ons dan de moed om van onze berg af te dalen
naar de mensen toe die in de put zitten.
Soms zitten we voor ons gevoel in een diep dal,
vol donkere schaduwen die de zon verduisteren.
Dan lijkt ons wereldje zo klein en lijkt er niets te zijn om van te
genieten.
Heer, geef ons dan de moed om achter de wolken toch de zon te zien,
om haar licht en warmte te delen met onze lotgenoten. Amen
Voorbede
God van verleden, heden en toekomst,
van oudsher hebt U tot ons gesproken
door Mozes, Elia en al die andere profeten.
En Jezus van Nazaret was uw boodschapper bij uitstek.
Geef dat wij naar hen leren luisteren
en hun boodschap weer beter gaan verstaan.
Help ons die boodschap waar te maken,
voor elkaar en met elkaar.
Laat ons zingend bidden.
U ziet hoe mensen uw boodschap vaak niet meer verstaan
en geen aandacht meer hebben voor de levensopdracht
die U ieder mens hebt meegegeven.
Toch blijft U ook in deze tijd tot ons spreken.
Geef dat wij uw bedoelingen beter gaan verstaan,
dat wij het welzijn van de gemeenschap stellen boven eigen belangen,
vooral van de velen die van alles tekort komen.
Laat ons zingend bidden.
U maakt steeds een nieuw begin met mensen
en bent altijd bereid een woord van vergeving te spreken,
help ook ons om steeds weer opnieuw te beginnen,
dat we ons niet laten ontmoedigen door het duister dat we zien
maar al het mogelijke doen om zelf licht uit te stralen in onze
omgeving.
Laat ons zingend bidden.
U wilt Vader zijn van alle mensen in de wereld,
en U hebt een voorkeur voor de kleine en zwakke mens,
help het volk van de Maasai om met onze hulp nieuwe wegen te gaan,
dat zij in een geest van saamhorigheid bouwen een goede toekomst
voor jong en oud, voor rijk en arm, niemand uitgezonderd.
Laat ons zingend bidden.
God van verleden, heden en toekomst,
geef dat wij ons hart laten vormen door uw woord
én door alles wat we nu om ons heen zien.
Moge uw liefde ons hart de vorm geven zoals U dat wilt. amen
Teksten, gebeden, gedichten bij tweede zondag van de veertigdagentijd
Bergbelevenissen
Beginpunt
een rugzak met proviand
de wandelschoenen aan.
Ik vertrek
de wind in de rug,
m'n neus achterna
nog niet wetend
waar de reis naartoe gaat.
Onderweg
soms loop ik over brede wegen,
soms is het niet meer
dan een smal bergpaadje
soms geniet ik van prachtige uitzichten
soms wordt m'n uithoudingsvermogen getest.
Balancerend
over bergen en door dalen
topervaringen afgewisseld met uitglijders
steeds probeer ik nieuw evenwicht te vinden
zodat ik mijn reis kan voortzetten.
Levensreis
voortdurend onderweg zijn
steeds een balans zoeken
verleden, heden, toekomst,
wachten op voltooiing.
Openingsgebed
God van mensen,
U hebt zich laten kennen
als een God die met mensen meegaat
in een wolk, in een vuurkolom,
in de belofte van de regenboog.
We bidden U,
wees hier aanwezig
temidden van mensen
die hier bij elkaar zijn gekomen
om samen te zijn,
te herinneren, te gedenken en te vieren.
Wees hier aanwezig,
God-met -mensen-onderweg,
dit uur, deze tijd.
Zegengebed
God van verleden, heden en toekomst.
Even mochten wij volmaaktheid ervaren,
even van het uitzicht genieten
op de top van de berg,
meestal zijn we onderweg,
proberen het leven te leven
met al zijn pieken en dalen.
Beziel ons als we van hier gaan,
dat we het visioen levend houden
als voedsel voor onderweg.
Gedaanteverandering op aanvraag
De wens tot verandering van uiterlijk
is tegenwoordig de motor
achter de wereldwijde, miljardenverslindende
cosmetische industrie.
Wat God niet geeft,
geeft de cosmetica of de cosmetische chirurgie.
U bepaalt hoe u eruit wil zien,
autonomie gedreven tot het uiterste.
Een aanbod dat de vraag in de hand werkt:
vóór je 16de verjaardag een nieuwe neus,
op je 18de een borstvergroting,
op je 25ste wordt je overtollige vet afgezogen
en op je 5Oste een facelift
als de anti-aging creme zijn werk niet doet.
We geloven nog steeds
in het ideaalbeeld van de barbiepop,
alsof niet ieder lichaam anders is,
alsof we allemaal hetzelfde moeten zijn,
gedaanteverandering als verstikkende mythe.
Gedaanteverandering
Een glimpje stralend licht,
het duurde maar een paar seconden, even, heel even
waande je je in een andere wereld,
de aarde werd hemel, een hemel op aarde.
Men probeerde met man en macht
het glimpje niet te laten ontglippen,
maar de aarde nam het niet aan,
het glimpje ontsnapte,
vluchtig als het was.
Nee, die hemel op aarde
blijft nog even een verlangen,
maar verlangens zijn er
om ooit vervuld te worden.
De Les van de vlinder
"Op een dag, verscheen er een kleine opening in een cocon. Een man zat
uren te kijken hoe de vlinder zijn lijf door de kleine opening
probeerde te worstelen."
Op een gegeven moment leek het of de vlinder geen vooruitgang meer
boekte. Het leek of hij niet verder kon dan hij gekomen was.
De man besloot de vlinder te helpen: hij pakte een schaar en opende de
cocon.
De vlinder kwam er nu een stuk gemakkelijker uit. Maar de vlinder had
een verweerd lijf. Hij was klein, met verschrompelde vleugels.
De man bleef kijken want hij verwachtte dat de vleugels zich elk moment
zouden openen en groter en steviger zouden worden zodat ze het lijf
konden dragen.
Er gebeurde niets!
Integendeel, de vlinder leefde zijn leven al strompelend. Hij kon zich
slecht bewegen met zijn verweerde en verschrompelde vleugels. Hij heeft
nooit kunnen vliegen.
De man was vol liefde en goede bedoelingen, maar begreep niet dat de
kleine opening in de cocon en de worsteling van de vlinder om er uit te
komen, de natuurlijke weg was om vocht vanuit het lijf in de vleugels
te persen, zodat hij gereed zou zijn om te vliegen zodra hij de cocon
had verlaten.
Soms, zijn worstelingen precies wat we nodig hebben in het leven.
Als we ons leven zouden leven zonder obstakels zouden we kreupel raken.
We zouden niet zo sterk zijn als we zouden moeten zijn. We zouden nooit
kunnen vliegen.
Gek
In de tuin van een gekkenhuis ontmoette ik een jongeling met een
gezicht, bleek, lieflijk en vol verwondering.
Ik ging naast hem op de bank zitten en vroeg: 'Waarom bent u hier?'
Hij keek mij in opperste verbazing aan en zei: 'Hoewel het een
onbetamelijke vraag is, zal ik haar toch beantwoorden. Mijn vader wilde
mij maken tot een duplicaat van zichzelf en dat wilde mijn oom ook.
Mijn moeder wilde dat ik het evenbeeld was van haar roemruchte vader.
Mijn zuster placht mij haar zeevarende echtgenoot voor te houden als
het volmaakte, navolging verdienende voorbeeld. Mijn broer vindt dat ik
net als hij moet zijn, een uitmuntend atleet.
Mijn leermeesters - de doctor in de filosofie, de muziekleraar en de
leraar in de logica - waren eveneens vastbesloten: een ieder wilde
slechts dat ik de weerkaatsing was van hun eigen gezicht in de spiegel.
Daarom ben ik hierheen gekomen. Ik vind het hier gezonder. Ik kan nu
tenminste mezelf zijn.'
Kahlil Gibran
terug naar de overweging