Gebeden op de negenentwintigste zondag door het jaar

Inleiding:

Openingsgebed:

Gebed over de gaven:

Slotgebed:

Wij bidden voor de keizers en de koningen van onze wereld,
voor alle bestuurders en regeringsleiders van onze landen,
dat zij geen onrechtvaardige lasten opleggen aan de mensen,
dat zij zorg dragen voor een eerlijke verdeling van goederen en gunsten,
opdat ook de minderbedeelden kans hebben op een menswaardig bestaan.
Laat ons zingend bidden.

Wij bidden voor alle gelovige mensen, overal ter wereld,
voor allen die God willen geven wat van God is,
dat zij zich bewust zijn van Gods voorkeur voor de armen,
dat zij steeds bereid zijn te delen met hen die tekort komen,
opdat ook de behoeftige medemens kans krijgt op een menswaardig bestaan.
Laat ons zingend bidden.

Wij bidden voor de armen, ook die in ons eigen land,
voor hen die veel tekort komen van wat voor anderen gewoon is,
voor hen die niet kunnen deelnemen aan het maatschappelijk leven,
dat zij toch de kans krijgen zichzelf te zijn en te blijven
en hun menselijke waardigheid te behouden.
Laat ons zingend bidden.

Wij bidden voor onze geloofsgemeenschap hier ter plaatse,
voor onszelf dat we dankbaar zijn voor de welvaart die we kennen,
en steeds oog en aandacht houden voor de mensen om ons heen,
dat we in vriendschap en verbondenheid leven met ieder ander
en altijd opkomen voor elkanders zorgen en noden.
Laat ons zingend bidden.

God, wij willen U geven wat U toekomt, daarom zijn we hier bidden tezamen, maar geef dat wij U ook steeds ontdekken in de minsten van onze broeders en zusters en hen geven wat hen toekomt: recht op een menswaardig bestaan. Dat vragen wij U in Jezus' naam. Amen

Teksten, gebeden, gedichten bij de negenentwintigste zondag door het jaar.

Een nieuwe dag, hier ben ik weer.
Het is nog vroeg, het is nog stil.
Buig U naar mij voorover, Heer,
en zeg me wat God wil.

U die een mens de waarheid zegt
en ieder in zijn waarde laat,
U die ronduit bent en oprecht,
zeg mij waar het op staat.

Zeg mij op deze morgen wat
ik heb te doen en waar en hoe
en maak, o Heer en Meester,
dat ik dat van harte doe.

Dat ik mijn naasten om mij heen
van hoog tot laag het hunne geef
dat ik niet voor mijzelf alleen
mijn aardse leven leef.

Maak mij vandaag dan welgezind
en doe mij door uw ogen zien
hoe ik in keizer en in kind
mijn God en Schepper dien.

Waar mensen zich toewenden naar elkaar
en ervan afzien om over elkaar macht uit te oefenen,
daar kan iets van God gebeuren.

Waar mensen niet meer geloven in het recht van de sterkste,
daar kan iets van God gebeuren.

Waar mensen elkaar gaan herkennen en aanvaarden
als kwetsbare lotgenoten, als breekbare reisgenoten,
daar kan het Koninkrijk van God komen.

Waar mensen van elkaar willen weten,
dat ze geen van allen zonder liefde kunnen,
dat ze zich geen van allen kunnen beschermen tegen de pijn,
die het leven hun aandoet,
daar kan iets van God gebeuren.

Want God komt nooit met vertoon van macht.
Gods beeltenis is ook niet te vinden in keizers en koningen,
maar in de ogen van de zwakken en weerlozen,
die onze hulp en aandacht vragen.

Vader, bidden voor de rijken? Vanwaar dat raar idee?
Was Jezus, jouw zoon en onze broeder niet keihard tegen rijken?
Menselijkerwijs gesproken zijn ze onverbeterlijk en hopeloos.
Maar Jezus voegde eraan toe, dat niets onmogelijk is voor U,
wat mensen ook mogen denken.

Help allen die zich verrijken, hoe hard ze er ook voor werken.
Overtuig hen, dat de beste erfenis voor hun kinderen
een levend voorbeeld van rechtvaardigheid is,
een open hart en een open hand.
Maak dat ze inzien, dat geld verdienen dienen is.

Help de jongeren in deze wereld.
Hun is de rijkdom van de toekomst.
Zij zijn de meesters van vurig enthousiasme.
Zij willen leven in een wereld zonder minderen en meerderen.
Laat niet toe, dat een makkelijk leven de jongeren corrumpeert.
Laat moeilijkheden hen niet ontmoedigen.
Hard hen tegen het grootste kwaad:
het gevaar om gevestigd te raken.
Laat hen hun jeugdig vuur behouden.

Help hen, die het geluk hebben
in rijke landen geboren te zijn.
Help hen zien, dat de privileges die ze genieten
gekocht zijn met onrechtvaardigheid, arme landen aangedaan.
Maak hen daarvan bewust.
Misschien, Heer, klinkt het einde van mijn gebed wel wat naïef.
Ik geloof, dat er slechts één rijkdom is:
deelhebben aan uw leven, aan uw macht en aan uw wil.
Geld, macht en roem, het zijn de hoeders van de zelfzucht.
En zelfzucht is het beest dat loert in ons,
ons opslokt en ons anderen op laat slokken.
Help ons, door U geschapen mensen

Er zijn vele wegen
maar de juiste weg
is de weg ertegen.
Niet de weg er onder
dat is onderkruiperij.
Niet de weg er over,
dat is pluimstrijkerij.
Maar de weg ertegen,
tegen alle wegen in.
En dat is van de wijsheid
nog maar het begin.


(Bertus Aafjes)

Goede God,
zegen ons met hoop,
zodat wij tegen de stroom in
kunnen volhouden.
Zegen ons met geloof,
zodat wij op uw paden
kunnen verdergaan.
Zegen ons met liefde,
zodat wij vrede en gerechtigheid
voor allen nooit uit het oog zullen verliezen.
Zegen ons, goede God,
met hoop, geloof en liefde,
in de naam van de Vader,
de Zoon en de heilige Geest. Amen.

Er was eens een oude man, die een boon bezat. Hij wilde die opeten, maar de boon smeekte hem dat niet te doen. Hij wilde liever in de aarde geplant worden. Dus plantte de man hem in een pot en zette hem in het venster van zijn huisje. Op een dag ging hij kijken hoe hoog hij wel gegroeid zou zijn. Hij reikte tot aan het plafond. De volgende dag keek hij weer naar de boon, toen kwam hij al tot het dak en op de derde dag reikte hij tot de hemel.
Toen klom de man langs de boonrank naar de hemel en zag daar, hoe de engelen geld maakten. Hij vroeg, of ze hem de geldmolen wilden geven en hij kreeg hem ook; maar de engelen zeiden hem, dat hij de molen slechts éénmaal daags mocht gebruiken. Dan zou hij geld krijgen. Als hij hem vaker draaide, zou er niets dan stof uitkomen. Nu, de oude man draaide er dan ook maar éénmaal per dag aan en kreeg op die manier veel geld.
De buren bemerkten, dat de oude man zoveel geld had en werden afgunstig. En op een dag werd de molen gestolen. Hij had echter een haan, die zong, dat de molen gestolen was en dat een zekere rijke boer dat had gedaan.
Deze boer had vernomen, dat er ergens een landgoed te koop stond; hij wilde het kopen en had daarvoor veel geld nodig. Daarom maalde hij dagelijks vele keren en stortte alles in de kelder. Tenslotte dacht hij, dat de kelder nu wel vol met goud zou zijn, maar toen hij ging kijken, lag er niets dan stof. Toen vloog de haan naar het dak van de boerderij en kraaide: "Kleine heren, bedelheren, Geef de arme man zijn molen terug!"
De boer werd paars van woede en rood van schaamte. Hij was woedend omdat de molen alleen stof geproduceerd had en hij schaamde zich dat hij zich had laten verleiden door het geld. En stiekem bracht bij de geldmolen terug naar de oude man. En die leefde nog lang en gelukkig.

Een Mongools volksverhaal over het eerlijk verdelen van geld.
Er liepen eens twee mannen samen op straat. Ze praatten gemoedelijk met elkaar en plotseling zei de een tegen de ander: "Zeg, als we nu eens midden op straat vijfhonderd geldstukken zagen liggen, hoe zouden we die dan verdelen?" Daarop ontspon zich het volgende gesprek:
"Zou het niet eerlijk zijn als we allebei tweehonderdvijftig geldstukken kregen? Wat denk je?" - "Wat? Zou je dat zo willen verdelen? Ik heb het geld het eerst gezien, dus het spreekt toch vanzelf dat ik dan driehonderd geldstukken krijg!" - "Daar ben ik het niet mee eens! Niet jij hebt het geld gevonden, ik heb het het eerst zien liggen!"
En zo kregen ze ruzie en raakten ze zelfs slaags. In het vuur van de strijd botsten ze tegen een oude man op die toevallig hun kant uit kwam.
"Hé, waarom vechten jullie?" vroeg de oude man. Daarop antwoordde de een: "We hebben het over vijfhonderd gevonden geldstukken en nu zegt die kerel daar dat hem driehonderd geldstukken toekomen en dat ik me daarbij moet neerleggen."
Toen de ander meteen riep dat hij het geld het eerst had zien liggen en dat het toch heel normaal was dat hij er dan driehonderd van zou krijgen, zei de oude man: "Deze kwestie kan ik wel voor jullie oplossen. Jullie zijn met z'n tweeën en daarom krijgen jullie elk tweehonderd geldstukken. De overige honderd moeten jullie aan mij geven!"
Deze woorden wekten de woede van de ruziemakers op. "Hé, inhalige oude mani, we hebben het over geld dat we nog helemaal niet hebben gevonden!" Daarop werd het gezicht van de oude man rood van schaamte en wist hij werkelijk niet wat hij moest zeggen.