Gebeden op de tweede zondag van Pasen

Inleiding:

Ik kwam deze week op internet de volgende uitspraak tegen: Wie gelooft in Jezus, leeft langer. Dat is de conclusie van een Britse studie. Volgens de Britse onderzoekers ligt de levensverwachting van gelovigen 7 tot 14 jaar boven die van niet-gelovigen. Gelovigen kennen meer welzijn, meer tevredenheid, meer hoop, meer optimisme, meer zin in het leven, meer eigenwaarde, minder eenzaamheid, minder angst, minder depressie en minder zelfmoordgedachten. De onderzoekers wijzen er ook op dat gelovigen er een minder riskante levensstijl op nahouden. Ze gebruiken minder alcohol en roken minder. Of die Britse studie echt overeenkomt met de werkelijkheid, weet ik niet. maar het zou best kunnen. Als je echt gelovig in het leven staat en dat ook beleeft in het dagelijks gebeuren, dan heeft dat zeker een positieve invloed op je leven, en evenzeer op de samenleving waar je deel van uitmaakt. Paus Johannes Paulus die vandaag zalig verklaard wordt, heeft eens gezegd: de mensheid lijdt door gebrek aan visioenen. Het gaat om geloven in het visioen en de idealen van Jezus, en daar willen we in deze viering even over nadenken.

Openingsgebed:
God van leven. U roept ons op heel zorgvuldig met alle leven om te gaan, om alles wat het leven waardevol maakt, samen te delen in een geest van saamhorigheid opdat iedereen zinvol en menswaardig kan leven. Help ons om ons steeds weer te laten inspireren door de idealen van Jezus van Nazaret, opgestaan uit de dood om te leven voorgoed. Amen.

Gebed over de gaven:

God van leven, God van vrede. Het valt ons vaak moeilijk om te geloven in leven en vrede voor alle mensen waar ook ter wereld. De werkelijkheid is zo anders. Versterk ons geloof en onze hoop nu wij hier breken en delen in Jezus' geest. Schenk ons de moed om in beweging te komen en een bijdrage te leveren aan waarachtig leven en echte vrede in onze eigen gemeenschap. Dat vragen wij U omwille van Jezus, de Levende voor vandaag en alle dagen. Amen.

Slotgebed:
God van leven, God van vrede. Ook wij zien het vaak niet zitten, geef ons uitzicht. Ook wij zijn vaak somber in onze toekomstverwachtingen, geef ons vertrouwen. Ook wij staan vaak stil omdat we ons zo machteloos voelen, geef ons moed om in beweging te komen Ook wij zien onszelf graag als realisten, geef dat we ook gelovige optimisten kunnen zijn, omwille van Jezus. de levende, voor vandaag en alle dagen. Amen

Voorbede:
    Wij bidden om een kerk met deuren en ramen die wagenwijd open staan,
    om een inspirerende kerk die niet bang is voor vernieuwingen,
    om een warme kerk waarin mensen van overal vandaan zich thuis voelen,
    om een gastvrije kerk waarin ook andersdenkenden zich welkom weten,
    om een kerk waarin Jezus daadwerkelijk gezien en herkend kan worden.
    Laat ons zingend bidden.

    Wij bidden om een wereld zonder grenzen en barrières,
    om een wereld zonder wapens waar geen vijanden meer zijn
    en alle mensen in vrede leven met elkaar,
    om een wereld zonder armoede waar iedereen bereid is
    zijn welvaart te delen met wie te kort komen.
    Laat ons zingend bidden.

    Wij bidden om een samenleving die veilig en gastvrij is,
    om een samenleving die voor niemand de deur dichthoudt,
    die ook leefruimte biedt aan buitenbeentjes en buitenlanders,
    om een samenleving die altijd open staat voor de zwakkeren
    waarin mensen elkaar ondersteunen in moeilijke dagen.
    Laat ons zingend bidden.

    Wij bidden voor onszelf dat wij optimistische gelovigen durven zijn,
    dat we de moed hebben te hopen op een betere wereld
    en steeds weer de kracht vinden om ons in te zetten
    voor de idealen van Jezus' van Nazaret
    en hem zo levend houden in onze gemeenschap.
    Laat ons zingend bidden

    God van Jezus van Nazaret en onze God,
    God van licht en leven voor toen en voor nu,
    kom steeds weer tot leven in uw kerk op aarde,
    licht op in hen die geloven in de boodschap van Jezus
    en die in zijn geest in zorg en liefde omzien naar elkaar.
    Kom ook verlichtend en verwarmend tot leven in ieder van ons,
    voor vandaag en alle dagen. Amen
Teksten, gebeden, gedichten bij de tweede zondag van Pasen
Geloven en zien
    Niet gedacht je ooit terug te zien
    niet gedacht je ooit nog te voelen
    je stem in mijn oren
    je adem op mijn gezicht
    nooit eerder zo uit de tijd getild
    nooit eerder zo buiten de weerstand van muren
    dan na de zonsverduistering
    dan na de gescheurde kleden
    de aarde kan je niet missen
    de aarde zoekt licht voor haar lachende
    voor haar huilende gezicht
    voor haar verloren kinderen
    soms zie ik je ergens, je handen
    soms zie ik je wonden op de huid
    van een geschonden mens
    van een mens met jouw ogen.
Vrede voor jullie
    Vrede voor jullie die gekomen bent voor elkaar.
    Vrede voor jullie die gekomen bent om vreugde.
    Vrede voor jullie die gekomen bent met verdriet.
    Vrede voor jullie die gekomen bent om te delen.
    Vrede voor jullie die gekomen bent met angst.
    Vrede voor jullie die gekomen bent uit onzekerheid.
    Vrede voor jullie die gekomen bent uit liefde.
    Vrede voor jullie die gekomen bent om de levensbron.
Gebed om vrede
    Om vrede zou ik willen gaan
    langs alle donkere plekken.
    Met ogen vol tranen zou ik gaan
    om ze met bloemen te bedekken.
    Ik reisde over de wereld
    naar kinderen zonder eten.
    Ik reisde mijn hart achterna
    om van hun wanhoop te weten.
    Ik keek door de poort van een kamp.
    Kon, wat ik zag, niet verdragen.
    Zei: lieve God, als U bestaat
    heb ik U heel wat te vragen.
    Om vrede kwam ik bij mijzelf
    veel is er donker, nooit verlicht.
    Waarom toch zo angstig, gesloten?
    Waar is toch mijn blije gezicht?
    Bloemen zou ik willen leggen.
    Teer weefsel over elke wond
    van jou van mij van onze aarde
    waar een mens soms je vrede vond.

      (Maria Doesburg)
Grote macht
    Men vroeg een oude wijze vrouw:
    'Wat dunkt u een grotere macht,
    de macht om te oordelen,
    of de macht om niet te oordelen?'.

    'Te oordelen', sprak ze, 'is een grote macht.
    Men stelt zich gelijk aan de rechters,
    aan koningen, aan geleerden.
    Om te rechten moet men wijs zijn.

    Maar niet te oordelen is de grotere macht,
    want door iemand geen schulden aan te merken
    wordt men een deel van de macht der liefde
    en verlengt men de arm van God zelf op aarde'.
Vrede
    Om een teken van vrede te zijn
    ga je de wereld in
    buiten de bescherming van deze muren.

    Om een teken van vrede te zijn
    ondanks angst en verdriet,
    ondanks scherven en littekens,
    een herinnering aan je levensbron.

    Om een teken van vrede te zijn
    zegent je God
    die het leven liefheeft en ook jou. Amen.
Geloof jij in die onzin?
    -Ik kan volgende week niet mee naar Feijenoord, want dan moeten we met ons jongerenkoor zingen.
    -Wat? Zing jij in het jongerenkoor? Zingen die niet altijd in de kerk? Geloof jij aan die onzin?
    -Ja, eerlijk gezegd ben ik indertijd alleen erbij gegaan, omdat Marjolein er ook bij zat. Toen die verkering kreeg met Evert, heb ik even gedacht om er weer mee te stoppen. Maar ja, intussen had ik de smaak van het zingen behoorlijk te pakken en ze komen daar altijd jongens te kort. Zodoende...
    -Ja maar, die larie die ze daar vertellen, geloof je daar dan in?
    -Nou ja, er zijn wel een aantal zaken waar ik moeite mee heb. Maar dat Jezus geleefd heeft en dat Hij een door en door goed mens was die een speciale band met God had, daarin geloof ik wel. Zo'n levensverhaal vertel je geen 2000 jaren verder, als er niet iets bijzonders met die man aan de hand was geweest.
    -Meen je dat nou? Ik heb eens gehoord dat Jezus zelf nooit een letter op papier heeft gezet en dat alles wat er over Hem in de Bijbel staat pas na zijn dood is opgeschreven.
    -Ja, dat klopt. Maar weet je wat me aan het denken heeft gezet? Wij hadden eens een Afrikaan in onze parochie te gast. Hij was in de hoofdstad van zijn eigen land professor voor taalkunde geweest, maar geboren was hij in een dorpje aan de rand van de woestijn, waar behalve zijn vader niemand kon lezen en schrijven.
    Die man vertelde: 'In ons dorp zijn de meeste verhalen die we aan elkaar vertellen, al eeuwen oud. Elke generatie voegt een klein stukje aan het verhaal toe, maar er vraagt nooit iemand naar de waarheid. Dat komt, omdat die verhalen voor ons zo waardevol zijn: ze vertellen de geschiedenis van onze stam. Hier bij jullie worden dagelijks stapels 'kranten en tijdschriften vol gedrukt met roddels en sensatieberichten. En omdat niemand de waarde van die verhalen snapt, gaan mensen zich afvragen of ze dan wel waar zijn'.
    Zie je, en toen was het voor mij opeens niet meer zo interessant of de Bijbel wel waar is. Hij is in ieder geval van waarde voor mijn leven. En daar gaat het wat mij betreft om.

      M. Houben
BIJ JOU WIL IK WONEN
    Rindzoewi vertelde een keer: "Er was eens een vrouw, die op de markt een godenbeeldje kocht. Zo'n rondbuikige, gullachende god, die je geluk moet brengen, als je hem wat kleine offers brengt.
    Thuisgekomen zette zij het beeldje op haar huisaltaar en keek er naar. Toen bad ze: "Heer, U hoeft van mij niet altijd breeduit te lachen; U mag ook gerust een keer huilen of ernstig kijken, als dat beter past. Ook hoeft U mij niet altijd geluk te brengen zo is het leven niet. De zon schijnt ook niet altijd. Als U maar vriendelijk voor me bent is dat al waardevol genoeg voor mij."
    Daarop stak zij een wierookstaafje aan en ging naar bed. Toen zij de volgende morgen opstond en naar haar kleine altaar keek, bleek het beeldje verdwenen te zijn. Nog vóór dat ze dat helemaal tot zich had laten doordringen, werd er op de deur geklopt. Toen ze open deed stond er een eenvoudige man aan haar deur, die haar met een ernstige maar ook zacht-vriendelijke blik aankeek.
    "Ik ben God", zei hij. "Ik heb jouw gebed gisteravond gehoord, en dat raakte me. Bij jou hoef ik geen beeld te zijn, met een versteende lach, die alsmaar welvaart schenkt. Met jou kan ik omgaan van hart tot hart. Bij jou wil graag wonen!"

      uit De Boom van het weten, St Nikola Kommuniteit
Vandaag kan hij komen
    Villa Acronatie was het enige huis op het schiereiland. Alleen de tuinman woonde daar en hij leidde ook de bezoekers rond.
    'Hoe lang bent u al hier?'
    'Vierentwintig jaar.'
    'Wanneer was hij hier voor het laatst?'
    'Twaalf jaar geleden', zei de tuinman.
    'Ik ben meestal alleen. Zeer zelden komt er bezoek.'
    'Maar u heeft de tuin zo goed onderhouden, zo mooi verzorgd, alsof uw meester morgen komt.'
    De tuinman lachte: 'Vandaag, mijnheer, vandaag!'
terug naar de overweging