Gebeden op de derde zondag van de Advent

Openingsgebed:

Gebed over de gaven

Laat komen het licht van Gods goedheid,
laat het komen overal waar duisternis heerst.
Moge het schijnen voor de vele armen in de wereld,
voor allen die steeds weer slachtoffer zijn van de macht der rijken;
voor hen, die aan de kost proberen te komen
op de vuilnisbelten van de grote steden.

Moge het licht van Gods liefde schijnen
voor de armen in onze eigen samenleving vol welvaart;
voor de velen die onder de armoedegrens leven,
voor hen die niet rond kunnen komen van hun uitkering,
voor allen die geen raad weten met onze bureaucratie.

Moge het licht van Gods barmhartigheid schijnen,
door allen die zich bekommeren om de zwakken in de maatschappij,
door hen die bereid zijn van hun welvaart te delen met de armen,
die vrijwillig hun tijd en aandacht beschikbaar stellen voor medemensen in nood.

Moge het licht van Gods liefde schijnen, op alle duistere plekken ,
overal waar mensen verdrietig zijn en getroost worden,
overal waar scherven weer gelijmd worden
en wat kapot gegaan is weer heel gemaakt wordt
overal waar kinderen verloren lopen en goed opgevangen worden.

God, verlangend zien wij naar Hem uit, de vreugdebode van uw genade.
Moge Hij in en door ons steeds weer tot leven komen,
tot welzijn van heel onze mensengemeenschap. Amen

Teksten, gebeden, gedichten bij de derde zondag van de Advent.

Johannes verwachtte een strenge rechter
met een onwrikbaar oordeel over goed en kwaad.
Maar Jezus bracht hem in verwarring.
Hij velde geen oordelen, maar sprak van vergeving
tot zeven maal zeventig keren toe.
Judas verwachtte een strijdbare veldheer,
een verlosser van het Romeinse juk.
Maar Jezus stelde hem teleur.
Hij raakte geen zwaard aan en maakte geen plannen
om zelf aan de macht te geraken.

De Farizeeën verwachtten een leraar
die hun eigen wijsheid bevestigen zou.
Maar Jezus deed hen versteld staan.
Hij liet hen telkens weer in de kuilen vallen
die zij voor Hem hadden gegraven.
En wat verwachten wij?
Blinden zien en lammen lopen,
melaatsen genezen en doven horen,
doden staan op en aan armen
wordt de blijde boodschap verkondigd!

(Marianne Houben)

Het licht straalt niet altijd voor mensen die het nodig hebben. Toch danken wij Jou, God, want Jij laat mensen die gebukt door het leven gaan groeien naar een toekomst waarin zij in geluk kunnen leven.
Wij vragen Jou: Laat ook ons mensen zijn die het kleine in de ander waarderen en laat ons samen de tocht maken naar het licht, door duisternis en woestijn heen. Amen.

God is met mij op weg door het leven.
Hij is voor mij een bron van licht,
die mij sterkt in de chaos van de woestijn.
Door het duister schijnt de luister van uw licht,
de nacht is als de dag even helder.
Jezus is mijn vriend,
Hij laat mij zien hoe ik in het leven kan staan
om iets te kunnen betekenen
in de duisternis van deze wereld.
Door het duister schijnt de luister van uw licht,
de nacht is als de dag even helder.
De Geest is voor mij als een vuur.
Zij geeft licht aan mijn moeilijke momenten.
Zij Iaat mij zien wat belangrijk is
in de wereld om mij heen.

Zien in geloof is verder kijken dan de buitenkant.
Is kansen zien in wie kansloos is.
Is in een schuldig mens een stukje onschuld zien.

Zien in geloof is kijken met ogen vol hoop en verwachting.
Is de morgen zien als het nog nacht is.
Is in een kind in een stal een koning zien.

Zien in geloof is oog hebben voor wat verborgen is.
Is vrede zien in oorlogstijd.
Is in een medemens iets van God zien.

Een krans met kaarsen van donker naar licht.
Een tijd van verwachten, geboorte in zicht.
Een tijd van bezinnen opnieuw beginnen.
Hoe laat ik idealen en dromen, tot leven komen?
Wat voel ik als plus en wat als min,
mijn leven hoe kleur ik het in?

Er bestaan slechts twee soorten mensen die je verstandig zou kunnen noemen.
Zij die God dienen met geheel hun hart, omdat ze Hem kennen.
En zij die God zoeken met geheel hun hart, omdat ze Hem niet kennen.

{Blaise Pascal)

Een ontdekkingsreiziger keerde terug naar zijn land. Wat waren de mensen nieuwsgierig naar zijn ontdekkingen. Hij wist alles van de Amazone. Maar hoe kon hij ooit onder woorden brengen wat zijn hart getroffen had: bloemen, zo mooi dat zijn adem er bij stokte...; geluiden in het nachtelijk oerwoud, die hem hadden verbaasd en beangstigd... Hoe kon hij vertellen wat hij gevoeld had toen er een wild beest op hem af kwam?
Hij zei: Ga het zelf ontdekken. Persoonlijke ervaring is niet te vervangen. Om al die mensen te helpen tekende hij voor hen een kaart van de Amazone rivier. Op die kaart vlogen ze af. Hij hing ingelijst in het gemeentehuis. Iedereen maakte er een kopie van. En iedereen die zo'n kopie bezat dacht dat hij een expert was op het gebied van de Amazone rivier. Want kenden ze niet elke bocht ervan? Wisten ze niet hoe breed hij was en hoe diep? En konden ze niet precies aangeven waar de stroomversnellingen waren en waar de waterval?
De ontdekkingsreiziger had veel spijt van die kaart. Het zou veel beter geweest zijn als hij die kaart niet getekend had. Men zegt dat de Boeddha standvastig weigerde om over God te praten. Waarschijnlijk kende hij de gevaren van het tekenen van kaarten voor eventuele geleerden.

Een zakenman wandelde langs het strand en zag daar een kleine jongen. Langs de kustlijn lagen er heel wat zeesterren die daar bij hoog water waren aangespoeld en die zeker zouden sterven voor het water terug kwam. De jongen liep langzaam langs het water en bukte zich telkens weer om zo'n aangespoelde zeester terug in het water te werpen.
De zakenman dacht dat dit de gelegenheid was om die jongen eens een les te leren. Hij stapte op hem toe en zei: "Ik heb jou bezig gezien jongen. Je hebt een goed hart en ik weet dat je dit goed bedoelt. Maar weet je wel hoeveel kusten er op deze wereld zijn en hoeveel zeesterren er elke dag wel sterven langs al die kusten? Denk je niet dat een goedhartige en ijverige jongen als jij zijn tijd beter zou kunnen gebruiken? Denk je echt dat hetgeen je nu doet enig verschil maakt?"
De jongen keek de man even aan en keek toen naar een zeester die vlak aan zijn voeten lag. Hij raapte de zeester op en terwijl hij ze terug in de oceaan wierp antwoordde hij: "Voor deze hier maakt het zeker wel een verschil.