Teksten als lezing te gebruiken in een huwelijksviering - 2 -

Een lief woord, een klein gebaar,
intens gelukkig zijn met elkaar,
een zoen, een aai of een arm,
kleine dingen, maar ze maken me van binnen warm.

Samen praten, soms zelfs zwijgen,
een bloem van die ander krijgen,
samen van die heel kleine dingen genieten,
elkaar bijstaan in tijden van verdrieten.

Lachen of samen grienen,
de liefde voor elkaar verdienen,
elkaar de waarheid zeggen
en onderlinge ruzie weer snel bijleggen.

Een steun voor elkaar zijn,
elkaar opvangen in tijd van pijn,
elkaar oprecht vertrouwen,
en samen luchtkastelen durven bouwen.

Elkaar de ruimte geven om te groeien
en proberen elkaar telkens weer te boeien,
samen kijken naar de sterren en de maan,
om daarna weer je eigen weg te gaan.

Weten dat je elkaar altijd op kunt bellen
dat de ander je nooit opzettelijk zal kwellen,
zonder woorden weten dat die ander je snapt,
al die dingen vormen één woord: vriendschap.

Ik wil een vriend voor je zijn,
als alles licht is,
als het leven je toelacht,
als je de vogels hoort fluiten,
wanneer de horizon wijd is.

Ik wil een vriend voor je zijn,
als je gaat twijfelen,
als je onbegrip ondervindt,
als iedereen tegen je schijnt te zijn,
wanneer het donkeren gaat.

Ik wil een vriend voor je zijn,
als de morgen aanbreekt,
wanneer de duisternis voorbij is,
als je je blijdschap wilt uitzingen,
wanneer je God bedankt voor alles.

Zou de wereld niet beter zijn
als iedereen die ik ontmoet
zou zeggen: "Ik weet iets goeds van jou!"
Zoiets doet toch eigenlijk iedereen goed.

Zou het niet fantastisch heerlijk zijn
als iedere handdruk zeggen zou,
van harte en welgemeend:
"Zeg kind, ik weet iets goeds van jou!"

Zou het leven niet blijer zijn
als men het goede steeds prijzen zou?
Want werkelijk bij al het kwaad
is er zoveel goeds in mij en jou!

Zou het niet een fijne houding zijn
als iedereen denken zou:
"Jij weet een beetje goed van mij,
en ik, ik weet iets goeds van jou!

Vriendschap kan je plotseling overvallen,
ze borrelt op als een bron, kristalhelder,
ze stroomt vol en je groeit boven jezelf uit.
Vriendschap kent eigenlijk geen begin.
Ze is als de zon die opeens door de wolken breekt,
als je ze ziet is ze er al.
Vriendschap is nooit oppervlakkig,
ze hoort tot de diepere dingen van het leven.
Ze is altijd nieuw,
als een prisma met vele kleuren.
Vriendschap verover je niet,
je verklaart ze niet,
haar oorsprong is een geheim,
ze heeft altijd iets van een wonder.
Vriendschap is een gebeuren tussen mensen,
het is een ontmoeting, die niets van "moeten" heeft.
Mensen hebben elkaar nodig
maar ze durven het dikwijls niet te bekennen.
Mens word je niet op je eentje.
Niemand is een eiland of een rots,
een mensenhart wil beminnen en bemind worden.

Wanneer je iemand ontmoet in je leven tegen wie je alles kunt zeggen, die naar je wilt luisteren, op wie je kunt rekenen, iemand die je begrijpt zonder dat je alles onder woorden hoeft te brengen, iemand die je zorgen, je vreugde en je leven deelt, als je zo iemand hebt ontmoet, dan heb je een vriend.
Vriendschap is een prisma met vele kleuren. Je kunt uren praten en uren zwijgen. Een knipoog, een glimlach, een handdruk en zelfs een traan vertellen je een heel verhaal. Vriendschap geeft kleur aan je leven, ze is frisgroen als de lente, goudgeel als de zomer, bruin als de herfst en wit als de winter.
Wie een vriend heeft gevonden, heeft een tastbaar geschenk gekregen. Vriendschap zegt: "Ik ben blij dat je er bent, en ik aanvaard je zoals je bent." Vriendschap doet je dromen, maakt je gelukkig, vriendschap doet je houden van mensen.
Het geluk van de vriendschap vind je soms heel onverwachts. Ze kan beginnen op de dag dat je voor het eerst je gedachten met iemand deelt. Je weet wanneer ze er is, omdat je ineens niet meer alleen bent. Echte vriendschap woont voor de rest van je leven in je hart.

Gelukkig zijn omdat mensen je omringen
die van je houden,
omdat je heel diep ervaart
dat sommigen je vriend noemen.

Gelukkig zijn omdat je lach kan worden gedeeld,
je tranen gedroogd,
omdat je lachen en huilen mag,
zonder angst, zonder je te verstoppen.

Gelukkig zijn omdat je in je leven een zin hebt ontdekt
en je hopen en dromen blijft
omdat je inziet dat niet enkel de buitenkant telt.

Gelukkig zijn omdat je niet vastgeroest bent
in principes en gewoontes
en men je nog kan plooien en kneden.

Gelukkig zijn, omdat je nog bloemen bewondert
je nog vogels hoort fluiten,
maan en sterren je nog kunnen verwonderen.

Gelukkig zijn, omdat je genietbaar kunt zijn,
omdat je woord en wederwoord bent
en anderen je niet onverschillig laten,
omdat liefde en eenvoud je leven uitmaken
en leven "leven" betekent.

Gelukkig zijn, omdat je mag zijn wie je bent,
een mens op aarde, een mens in de hemel,
en je wereld een hemel op aarde kan zijn
als je wilt geven, als je handen en hart weten
wat geven en ontvangen is.

Gelukkig zijn omdat je elke dag opnieuw
kunt hopen in de warmte van het licht onder de zon
en elke dag opnieuw alsjeblieft en dankjewel kunt zeggen.

Gelukkig zijn,
omdat jouw wereld niet alleen jou behoort,
en jouw wereld, je tranen, je lachen gedeeld worden,
ja, dat lachen en huilen mag,
rondspringen en stilzitten, het mag,
zonder angst, zonder je te verstoppen.
Gelukkig zijn . . .
nog een geluk dat de mens zo gelukkig kan zijn.

Vriendschap begint thuis,
vriendschap is in huis,
samen een band, samen een vriendenland,
als ben je zo verschillend van aard,
je bent voor elkaar ontzettend veel waard,
niet telkens nemen van een ander,
maar geven aan elkander,
niet alleen in gelukkige tijden,
maar ook in sombere tijden,
verdraagzaamheid en vertrouwen.
God, laat hen eraan bouwen
alle dagen die zij samen mogen leven,
alle tijd die hun nog wordt gegeven.

"Licht"
Het licht in de wereld.
Het licht dat mensen uitstralen.
Het licht van vriendschap.
Fluisterend licht wat in jezelf aanwezig is.
Licht in je ogen.
Kinderogen die glanzen.
Het koesterende stille licht van herinneringen.
Het mysterieuze licht van je toekomst.
Schemerlicht in de avond.
Flakkerend licht van de hoop in bange nachten.
Het warme licht van geluk en liefde en
het steeds wisselende licht van de seizoenen.
Dromerig licht van haardvuur en kaarsen.
Het licht van de sterren.
Het verblindende licht van de Alkracht.
Het licht van intens beleven.
Dat levenslicht wensen wij iedereen toe.

Wat een geluk als je durft bekennen dat er leven is voor de mensen, die geven uit alle macht, ondanks alle onmacht.
Wat een geluk als je durft geloven dat je handen open kunnen gaan voor iedereen en dat we onze handen kunnen leggen in de hand van een ander, in de hand van armen en rijken, van bedroefden en gelukkigen, van jong en oud, van zwart en blank. Wat een geluk als we onze handen durven ophouden.
Daarom hou ze maar open, ook al worden ze vuil. Maak er geen vuist van. Want ze zijn gemaakt om te aanvaarden en niet om af te stoten. Hou ze maar open. Ook als ze dragen moeten, wat je niet graag opneemt. Hou ze open voor lief en leed, voor leven en dood. Hou ze open vol verwachting en hoop door alle teleurstellingen heen. Want het leven is sterker dan de dood, en de liefde is sterker dan de haat.

Laat er ruimte zijn voor mij
in het hart van één vriend!
Eén die mij aansteekt met vrolijkheid,
zijn lach met mij deelt
en lijdt aan mijn pijn.
Eén die mij bewaart voor nameloosheid,
een metgezel in het donker,
een makker die mij staande houdt
en een feest voor mij aanricht.
Eén die mijn taal spreekt
en mijn spreken vertaalt met zijn hart,
mijn woorden weegt met zijn liefde.
Eén die mijn stilte beweegt
en mijn zwijgen verlicht,
mij aan het woord doet komen.
Eén die mij aanziet
en mijn ogen opent voor mijzelf.
Die van mijn zwakheid wil weten
en mijn kracht kent.
Eén die staande blijft
als ik op hem steun,
en die zich op mij durft te verlaten.
Mijn hart is te klein
en mijn grenzen zijn te eng
voor heel deze wereld,
maar laat er ruimte zijn in mijn hart
voor één vriend!

Wanneer je iemand ontmoet in je leven
tegen wie je alles kunt zeggen
die naar je wil luisteren
op wie je kan rekenen,
iemand die je begrijpt,
zonder dat je alles
onder woorden hoeft te brengen,
iemand die je zorgen,
je vreugde en je liefde deelt,
als je zo iemand ontmoet,
heb je een vriend.

Het geluk van vriendschap
vind je soms heel onverwacht.
Het kan beginnen op een dag
dat je voor het eerst
je gedachten met iemand deelt.
Vriendschap zegt:
Ik ben blij dat je er bent,
ik aanvaard je zoals je bent.

Vriendschap geeft kleur aan je leven,
ze is frisgroen als de lente,
goudgeel als de zomer,
bruin als de herfst,
en wit als de winter.

Echte vriendschap die ontstaat,
is als een bloem die opengaat,
is als een nieuwgeboren leven,
dat je door vrienden wordt gegeven.
Echte vriendschap is geen simpel woord,
want zij is enig in haar soort,
echte vriendschap kent geheel geen grenzen,
zij denkt primair aan andere mensen.
Echte vriendschap vraagt niet waarom,
zij bestaat gewoon, daar gaat het om.
Echte vriendschap vraagt niet wanneer,
zij wordt gegeven telkens weer.
Echte vriendschap in je leven,
zal je volop vrede geven,
vrede met jezelf en in je bestaan,
er zal een nieuwe wereld voor je opengaan.