Gebeden op de twaalfde zondag door het jaar

Openingsgebed:

Slotgebed

Wij bidden voor allen die gedoopt zijn tot Jezus,
dat zij hem ook echt leren kennen, zoals hij was en is,
dat zij hun hart open stellen voor zijn boodschap,
ook waar die veeleisend is en offers vraagt.
Laat ons zingend bidden.

Wij bidden voor alle christenen,
dat hun geloof in Jezus meer moge zijn dan wat theorie,
dat zij ook daadwerkelijk de weg gaan die Hij gewezen heeft:
de weg van zorg en aandacht voor de kleinen en zwakken,
van opkomen voor hen die geen kansen hebben.
Laat ons zingend bidden.

Wij bidden voor alle kerken en kerkgenootschappen,
die Jezus belijden als de gezalfde van God,
dat zij zijn blijde boodschap duidelijk laten klinken in onze tijd,
zonder enige krampachtigheid, maar inspirerend en bevrijdend.
Laat ons zingend bidden.

Wij bidden voor onszelf
dat ook wij trouwe volgelingen mogen zijn van Jezus,
dat we, naar zijn voorbeeld, liever geven dan nemen,
liever kwetsbaar zijn dan machtig,
liever vergeven dan veroordelen.
Laat ons zingend bidden.

God onze Vader in de hemel,
geef ons de gezindheid die was in Jezus, uw gezalfde,
opdat ook wij zijn idealen verder dragen en
proberen ze naar onze mogelijkheden te verwerkelijken.
Dat vragen wij u voor vandaag en alle dagen tot in uw eeuwigheid. Amen

Teksten, gebeden, gedichten bij de twaalfde zondag door het jaar

Er woonde eens een dorpje vol wezentjes op de bodem van een brede, kristallen rivier.
De rivier gleed stilaan over hen heen, over oud en jong, rijk en arm, over de goeden en de slechten, en de stroom ging haar eigen weg, en kende alleen haar eigen kristallen zelf. Ieder wezentje klampte zich op zijn eigen wijze vast aan de steeltjes en de stenen van de rivierbodem, want vastklampen was hun manier van leven, en het weerstaan van de stroom wat ieder vanaf zijn geboorte geleerd had.
Maar een van de wezentjes zei ten langen leste: ik heb er genoeg van me vast te klampen. En hoewel ik dat met mijn ogen niet kan zien, vertrouw ik erop dat de stroom weet waar zij heengaat. Ik ga loslaten, en dan Iaat ik de stroom me meenemen waar ze wil. Want vastgeklampt ga ik zeker dood van verveling. De andere wezentjes lachten hem uit en riepen: jij dwaas, als je loslaat, dan zul je zien dat die geweldige stroming van jou je over de bodem rolt en je tegen de stenen werpt, dan ben je eerder dood dan van verveling!
Maar die ene luisterde niet naar hen, haalde diep adem en liet los, en hij rolde meteen met de stroom mee over de bodem en sloeg tegen de scherpe stenen. Maar na verloop van tijd, toen het wezentje weigerde zich opnieuw vast te klampen, tilde de stroming hem vrij van de bodem, en werd hij niet langer gekneusd en gewond. En de wezentjes verderop, voor wie hij een vreemde was, riepen: 'Zie, een wonder!. Een wezen als wij zelf, maar hij vliegt! Ziedaar een messias, die gekomen is om ons te redden!'
En degene die door de stroom meegedragen werd, zei: 'Ik ben net zo min een messias als jullie. De rivier wil ons graag omhoogtillen en vrij meenemen, als we maar durven loslaten. Deze reis, dit avontuur, is waar het in het leven om gaat!'. Maar ze riepen des te harder: 'Heiland!' en klampten zich als altijd vast aan hun steen. En toen ze opnieuw keken was hij verdwenen, en zij waren weer alleen en maakten legenden overeen Heiland.


K. Gerritsen

Wil jij mijn idool zijn,
mag ik je bewonderen?
Als jij me voorgaat
mag ik je dan volgen?
Mag ik een fan van je zijn?
Mag ik een foto van je hebben
om op mijn kamer te hangen?

Mag ik dan jouw idool zijn,
wil jij mij bewonderen?
Als ik je voorga,
wil jij mij dan volgen?
Wil jij een fan van me zijn?
Wil jij een foto van mij hebben
om op je kamer te hangen?

Die Zoon van God wordt genoemd:
wij geloven dat je, hoewel menselijk,
goddelijk bent als niemand.

Die Messias wordt genoemd:
wij geloven dat mensen worden bevrijd
in jouw verhalen en daden.

Die Christus wordt genoemd:
wij geloven dat jij mensen redt
van de uitzichtloosheid in dit bestaan.

Die na zijn dood gezien is:
wij geloven dat jij voortleeft
in mensen van goede wil.

Die timmermanszoon wordt genoemd:
wij geloven dat niets hier op aarde
jou vreemd is geweest.

Die profeet wordt genoemd:
wij geloven dat jij alle generaties
door mensen met zichzelf confronteert.

Die mens wordt genoemd:
wij geloven dat jij bent geboren en gestorven
zoals mensen het hebben doorverteld.

Ben Jij de 'levende Heer', de 'Messias'?

Ik zie je gewoon als vrouw, als man
die mij handen en voeten toont
met littekens van harde arbeid
van zwerven en nog niet thuis.

Ik zie je gewoon
als iemand die een naam heeft
om te worden genoemd,
die een lichaam heeft
om te worden aangeraakt.

Ik zie je gewoon
als iemand die naast mij gaat
als vriend, als 'sta-in-de-weg'.

Ik weet niet
of jij het ook werkelijk bent
maar zo zie ik je gewoon.

met een menigte vrienden (ook vriendinnen)
door Galilea's dorpen en steden trekkend
heeft hij zieken genezen en verhalen verteld
over de hartstocht van de eeuwige god voor de wereld

privileges van de ontwikkelde stand telden niet voor hem
hij telde dagloners en tollenaars onder zijn gezelschap
waar gebrek aan voedsel of drank aan het licht trad
deelde hij vissen brood en wijn uit voor velen

de macht van machthebbers verachtte hij
machtelozen heeft hij de aarde beloofd
zijn thema: de toekomst van god op aarde
het einde van heerschappij van mensen over mensen

in een patriarchale wereld bleef hij de zoon
en een pleitbezorger van onmondige vrouwen en kinderen
wilden Galileërs hem soms tot koning verheffen? hij nu
ging op naar Jeruzalem: regelrecht in de val van zijn tegenstanders

op een ezelsveulen kwam hij gereden - messias van kleine luiden;
de vingers van een lichte vrouw voltrokken de zalving aan hem.
gauw van slag gauw verrukt volgden hem vrienden leerlingen
om bij zijn aanhouding radeloos onder te duiken in het donker

over zijn zwijgen heen rolde het snelle proces
een afrikaan sleepte voor hem de balk naar de executieplaats
urenlang hing hij aan het kruis: foltering met dodelijke afloop
drie dagen later de onvoorziene wending

in plaats van zich stil terug te trekken in het betere hiernamaals
trad hij opnieuw tevoorschijn in het bittere hier en nu
voor de lange mars door de vele doolhoven
van volken kerken en onze onheilsgeschiedenis

vaak bekruipt ons nu de angst dat hij al
lang verdwaald en verkeerd gelopen is
ontmoedigd verdwenen voorgoed misschien - of verbreekt
hij nog eenmaal (zoals eens met Pasen) de ban?

en dus vertellen we verder over hem
de verhalen van zijn rebelse liefde
die ons opwekken uit de dagelijkse dood -
en voor ons blijft: wat er nog mogelijk zou zijn.


Kurt Marti

Wij geloven in Jezus van Nazaret
die leefde en werkte tussen de armen
als een van ons.
Hij was machtig in woord en daad
kwam op voor de verdrukten
en verdedigde de zaak van de zwakken als de zijne.
Hij liep langs de wegen
en nodigde de mensen uit
van elkaar te houden.
Hij doorstond de gesel van de machtigen
en stierf uit liefde voor al zijn broeders.

Wij geloven in Jezus
en in zijn doel:
een wereld van iedereen
en voor iedereen,
een wereld van vrije mensen,
een broedermaal.
Wij geloven in Jezus en in zijn doel:
een stad zonder hongerige kinderen op straat
zonder gefolterde gevangenen,
geen bedelaars meer, geen honger, geen prostitutie,
een wereld van vrede.

Wij geloven in de verrezen Jezus,
de weg, de waarheid en het leven,
aanwezigheid die sterkt, voorstuwt en moed geeft.
Wij geloven in Jezus die ons opwekt.
Wij geloven in Jezus die aanwezig is in onze broeder,
aanwezig in de angst van de arbeider,
in de gekromde ruggen van de boeren, aanwezig in de strijders.
Wij geloven in Jezus,
'God van de armen', hoop van de zwakke.
Wij geloven in Jezus,
en in onze strijd om zijn rijk op te bouwen.
Wij geloven in de Vader,
uiteindelijk middelpunt van verzoening,
rechtvaardigheid, liefde en vrede.

Voor een appel en een ei
gaat het leven ons voorbij,
geen genade voor de aarde
en de dood is zo goedkoop,
voor een mens is er geen hoop.

Niemand kan zichzelf voorbij,
niemand zet de dood opzij,
ach de mensen zouden wensen
om een eeuwigheid te zijn,
maar een mens is veel te klein.

Is er dan geen timmerman
die de sleutel maken kan?
Is er iemand, lief als niemand
die de poort van ons verdriet
opent naar een nieuw verschiet?

Ach zijn naam is een verhaal
dat al eeuwen is herhaald,
zo versleten en vergeten,
en verloren in de tijd
raakt het al zijn diepte kwijt.

Maar zijn naam is een verhaal
dat bewaard is duizend maal,
over leven en vergeven
over liefde zonder eind
en een God die ons bevrijdt.

En wij zingen zijn verhaal
in ons leven duizend maal
met een mond vol mooie woorden
en een hand genadebrood
als ons wapen in de dood.

Licht in onze ogen,
dagelijkse zon,
uitzicht veelbelovend,
glimlach om Gods mond.

Vrijheid van beweging,
richting die wij gaan,
ruimte om te leven,
zin van ons bestaan.

Brood op onze tafel,
herder die ons hoedt,
bron van levend water,
land van overvloed.

Hart van deze aarde,
dak boven ons hoofd,
blijk van Gods genade,
broeder, huisgenoot.

Vrede allerwegen,
kracht die ons vervult,
hand van God die zegent,
Jezus ons geluk.

Duisternis troonde hoog verheven,
de mensen vielen stervend neer.
Een woord van licht zou hen doen
levende loop der dingen nam een keer.

Gij waart bereid een woord voor
allen dat ene woord van licht te zijn,
als zaad in harde grond te vallen
gij achtte niet de stervenspijn.

Zo zijt ge in de nacht verdwenen.
Geen engel heeft u brood gebracht
geen sterrenlucht u toegeschenen,
geen moederschoot u opgewacht.

Om ooit een dag als nieuw geboren
in bloei van stemmen op te staan,
moest gij god weet hoe diep verloren
in mensengrond ten onder gaan

moest gij in grond van geest
verzinken in mensengeest, als zaad van licht,
om nu uit allen op te klinken,
een lied dat voor geen duister zwicht.

Een dialoog tussen een mens die zich pas tot Christus bekeerd heeft en een gelovige vriend: "Dus u bent christen geworden?" "Ja." "Dan moet u veel van Jezus af weten. Vertel me eens: in welke land werd hij geboren?" "Dat weet ik niet." "Op welke leeftijd stierf hij?" "Dat weet ik niet." "Hoeveel preken heeft hij gehouden?" "Dat weet ik niet." "U weet maar heel weinig voor een mens die beweert christen geworden te zijn." "U hebt gelijk. Ik schaam me dat ik zo weinig van Jezus af weet. Maar één ding weet ik wel. Drie jaar geleden was ik een echte dronkaard. Ik had heel veel schulden. Mijn gezin ging eraan ten gronde. Elke avond zaten mijn vrouw en kinderen in angst voor mijn thuiskomst. Maar nu ben ik van de drank af; ik heb mijn schulden afbetaald: we hebben nu een gelukkig gezin; mijn kinderen springen nu blij op als ik 's avonds thuis kom. Dit alles heb ik aan Jezus te danken. Zijn voorbeeld heeft me bekeerd. Ik wil voortaan leven zoals hij geleefd heeft. Dit alles weet ik wel van hem. Iemand echt kennen, dat is, beïnvloed worden door wie men kent.

Jezus, je bent niet gekomen
om zoete broodjes te bakken
je bent niet gekomen
voor de lieve vrede
je bent niet gekomen
om mooi weer te spelen
je bent niet gekomen
voor de aardigheid
je bent niet gekomen
omdat je alles wel best vond.

Jezus, jouw komst is een bliksemschicht
jouw komst is een aanklacht
jouw komst is een schijnwerper
jouw komst is een pijnlijke ingreep
jouw komst is een vurig teken van brandende liefde