- als symbool van de wederopbouw van het in 1944 verwoeste dorp Overloon
- als voorbeeld van vernieuwende kerkarchitectuur, zowel voor wat betreft de vormgeving en de constructie als de materiaaltoepassing;
- vanwege de ruimtelijke interieurindeling met het vrije zicht op het priesterkoor;
- vanwege de hoogwaardige esthetiek, waarbij constructie, indeling, inrichting en decoratie op elkaar zijn afgestemd;
- als bijzonder werk dat behouden gebleven is uit het oeuvre van architect Jan Strik;
- vanwege de beeldbepalende ligging van de kerk in een nieuw centrum van het dorp;
- vanwege de gaafheid.
Onze parochiekerk is rijksmonument geworden.
Op 15 oktober 2007 maakte minister Plasterk van Cultuur het voornemen bekend om honderd topmonumenten uit de wederopbouwperiode de status van beschermd rijksmonument te verlenen. Honderd objecten met bijzondere architectuur of nationale herinneringswaarde gebouwd tussen 1940 en 1958.
Om de status van rijksmonument te kunnen krijgen dient een object minstens vijftig jaar oud te zijn, vandaar het eindjaar 1958. De wederopbouw startte direct na de strijd in mei 1940. Uit de puinhopen van de Tweede Wereldoorlog wist Nederland te herrijzen door hard werken en inventief ontwerpen. Het herstel van de immense oorlogsschade bood de kans op vernieuwing in de architectuur, stedenbouw en landinrichting.
Bij de selectie van deze honderd objecten was de kerk van de H.H. Theobaldus en Antonius van Padua opgenomen. Op 19 maart jongsleden kwam het bericht dat de status van rijksmonument is toegewezen. De begeleidende tekst daarbij maakt melding van de architect Jan Strik en de bouwpastoor M.J. van Boxtel. Zij deden hun inspiratie voor het ontwerp op in Zwitserland.
De meest markante kenmerken van het kerkgebouw zijn de onregelmatige vijfhoekige grondslag met een licht hellend dak dat wordt gedragen door stalen spanten, de door middel van een gang verbonden doopkapel, de in reliëf gemetselde afbeeldingen aan de voorzijde voorstellende de Schepping en de Heilige Drie-eenheid.
In de omschrijving is de toepassing van beton voor de toren, de dakrand, de vensters en een aantal skeletelementen opgenomen, evenals de sierbetonblokken, gevuld met gekleurd handgedreven glas en de opengewerkte constructie van de toren, waarin de drie klokken hangen.
Wat het interieur betreft worden onder andere genoemd de lichthellende vloer, het ongehinderde zicht op het priesterkoor, de glas in lood ramen met abstracte motieven en de daarbij passende plafonddecoratie en de vele mooie beelden en voorwerpen die onze kerk sieren.
Ook de pastorie en het H.Hartbeeld zijn in de toewijzing tot rijksmonument opgenomen.
De waardering hierbij luidt als volgt:
R.K. Kerkgebouw met pastorie en H.Hartbeeld van algemeen cultuur- en architectuurhistorisch belang als essentieel toonbeeld van de wederopbouwperiode in Nederland:
Wij hebben gewoon een prachtige ruimte om te vieren en om elkaar te ontmoeten, want een kerk is en blijft toch op de eerste plaats een gebouw om te vieren, om verbondenheid met de Heer en met elkaar diepere inhoud te geven. Dat gebeurt op belangrijke levensmomenten als doop en uitvaart, maar ook op feesten, in gewone weekenden en bij bijzondere gelegenheden.
We mogen hopen dat onze kerk nog heel lang zo'n plaats van gebed, bezinning en ontmoeting mag blijven in onze gemeenschap.
