Viering van de pastorale eenheid 2007

Titel: Dankbaar Samen Leven

In deze viering stonden de ouderen centraal.
Daarom zijn de drie KBO's nauw betrokken bij de viering.

Vooraf te lezen:

De Katholieke Bond van Ouderen laat met haar naam zien wat de inspiratiebron is: de katholieke geloofstraditie. Deze traditie hecht aan waarden als solidariteit en betrokkenheid.

Deze waarden doen een beroep op de KBO om:

-op de verschillende niveaus (plaatselijk, regionaal, provinciaal en landelijk) contact met de kerk, bisdommen en parochies te onderhouden

- oog te hebben voor de zwakkeren in de samenleving: er voor hen te zijn en voor hen op te komen. Dat betekent aandacht hebben voor mensen met een minimuminkomen, zieken, gehandicapten, mensen die een dierbare hebben verloren en voor al diegenen die menen dat hun leven perspectief ontbeert;

- aandacht uit te laten gaan naar bijzondere momenten en gebeurtenissen in het leven;

- een bond te zijn waar mensen zich thuis voelen en waar een sfeer is die zich kenmerkt door openheid, respect voor elkaars mogelijkheden en teamgeest;

- ruimte te geven aan het vieren en bezinnen vanuit de gemeenschappelijke geloofsachtergrond bij bijzondere momenten.

Kortom: de KBO stelt betrokkenheid en onderlinge solidariteit centraal en daarom zijn de drie afdelingen binnen de Parochiële Eenheid vereerd met de uitnodiging om aan deze viering inhoud te geven………

Openingslied : Waar je woont op deze wereld.

Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton.
Elke dag is er nieuw leven, elke dag een nieuwe zon.
Elke dag een nieuwe kans om opnieuw op weg te gaan
en te zoeken naar het wonder, naar de God in ons bestaan.

Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton.
Tussen haat of tussen liefde, elke dag is er een zon.
Elke dag een nieuwe kans 't woord van Christus te verstaan.
Door de ogen van de ander, kijkt de Heer ons steeds weer aan.

Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton.
Tussen twijfel tussen hoop, is elke dag een nieuwe zon.
Elke dag een nieuwe kans samen weer op weg te gaan.
Samen werken in zijn liefde, samen werken in zijn naam.

Binnenkomst Priester, acolieten, misdienaars, voorzitters.
Namens de KBO afdeling Westerbeek, Stevensbeek en Overloon wordt aarde uit de drie verschillende parochies binnengebracht.

Verwelkoming

Een tijd geleden hadden we een bijeenkomst van de pastorale stuurgroep en iemand van het bestuur van de KBO die het pastorale aspect van de bond in zijn portefeuille heeft. Want de K van KBO, de katholieke geloofstraditie, moet ook een plek hebben in het functioneren van de bond. Die K vraagt ook dat de bond ruimte geeft aan het vieren en bezinnen vanuit de gemeenschappelijke geloofsachtergrond.
Toen in diezelfde tijd werd nagedacht over de invulling van deze viering van onze pastorale eenheid, was de link snel gelegd.
We staan in deze viering stil bij de oudere mens, en naar aanleiding van het evangelie van vandaag ligt de nadruk op de dankbaarheid. Dankbaar samen leven is dan ook de titel en die drie woorden zeggen alleen al heel veel.
Deze viering is voorbereid door mensen van de drie KBO's en de drie voorzitters hebben wat zand uit de drie parochies binnen gebracht, en dat bij elkaar gedaan als symbool van ons verlangen om gezamenlijk vruchtbare grond te willen zijn voor de drie parochies, voor de KBO's, voor iedereen.
We kunnen wel mooie dromen hebben en daar de hemel voor afzoeken maar de echt mooie dingen liggen heel dichtbij, als we ze maar willen zien. Dat wordt uitgedrukt in de inleidende tekst.

Inleiding (door KBO Westerbeek)

Er was eens een boer, die zijn hele leven op het land had moeten zwoegen om geld te verdienen voor zijn vrouw en kinderen. En toen zijn vrouw op een gegeven dag stierf en de kinderen langzamerhand hun eigen weg gingen, bleef de boer moederziel alleen achter.
Zo gingen jaren voorbij en de boer werd al oud. En op eenzame stille momenten begon hij zich af te vragen, hoe het er in de hemel toch uit zou zien, als ook hij daar eenmaal was aangekomen. Vaak liep hij dan dromend over zijn land en keek naar boven - alsof hij bij zichzelf dacht: daar (ver weg) moet het toch ergens zijn….
Toen hij op een mooie zomerdag weer eens zo naar boven liep te kijken, botste hij tegen de buurvrouw op, die tegen hem zei: "Man, wat loop je toch naar boven te kijken?" en de boer zei: "Ik zou zo graag willen weten, hoe het er daarboven uitziet, en of God echt zo is, als ik altijd dacht."
Daarop zei de buurvrouw: "Hoe kun jij nou nog vragen hoe de hemel er uitziet! Alles wat je in je leven hebt gekregen,heeft de hemel je gegeven: water voor het land, zon voor het graan, licht om bij te werken, warmte voor jezelf, je vrouw en je kinderen….. Is dat je dan niet genoeg?"
Toen keek de boer omlaag naar de aarde. En hij begreep dat het niet zo belangrijk is, hoe de hemel er uitziet. Alles waar hij van geleefd had, had hij immers aan de hemel te danken: water, zon, licht en warmte, dat alles zond God uit zijn woonplaats, de hemel, omlaag naar de aarde waar de mensen wonen.

Openingsgebed (samen)

Dank je wel
Ik ben blij dat je er bent

Dank je wel
om je lach en je vreugde
je vriendschap en je trouw

Dank je wel
om de vraag die je bent
om het antwoord dat je geeft

dank je wel
om dat zo " gans anders-zijn "
dat maakt ons samenzijn boeiend,
verrijkend en soms heel moeilijk

Het verplicht je lief te hebben
zoals je bent
Zo maken wij het leven goed tussen ons.

In een goede gemeenschap is de ene blij
omdat de ander er is.

Kyrië

Gebed (Pastoor)

Wij danken U, God,
voor alles wat wij van elkaar mogen ontvangen,
voor mensen die met ons verbonden zijn,
die trouw zijn in hun zorg en liefde,
die elkaars verdriet willen delen,
die elkaar laten delen in hun geluk.
voor allen die in stilte aan ons denken,
voor hen die attent zijn in de kleinste dingen van alledag;
mensen die kunnen troosten,
mensen met een hart vol barmhartigheid en verzoening.
Wij danken U, God,
voor allen die ons blijven bezielen,
mensen die een bevrijdend woord spreken,
mensen die luisteren,
mensen die zomaar nabij zijn,
mensen die ons rust geven.
voor mensen voor wie wij iets mogen betekenen,
mensen die onze liefde durven ontvangen,
mensen die op ons wachten,
mensen die ons een kans willen geven,
mensen die elkaar kunnen vergeven.

Glorialied: Eert God die onze Vader is

Eert God die onze Vader is, weest allen welgemoed.
Looft Hem, gij zult in vrede zijn, aanbidt alwat Hij doet.
U, Heer, komt alle leven toe, en wie of waar Gij zijt,
U is de macht, U zingen wij, dank voor uw heerlijkheid.

Lam Gods dat onze zonden draagt, neem deze lofzang aan.
Gedenk ons in uw koninkrijk, want Jezus is uw naam.
Gij, die voor ons ten beste spreekt, Messias, onze Heer.
O, eengeboren Zoon van God, kom haastig tot ons weer.

Eerste lezing (door KBO Stevensbeek)

Heeft U wel eens een dag dat je 's morgens uit je huis komt
als de dag begint en dat het toevallig helemaal tot je doordringt
dat je een nieuwe dag kunt gaan leven.
Heeft U dat wel eens?
Ach, ik weet het wel,
we lopen zo die dagen maar in,
we zijn er zo aan gewend.
Maar er kan een dag komen dat je 's morgens opstaat
en dat je denkt: Jaaaaaa .. …. ik leef!!!!
Dat je voelt:
Ik ben een van de mensen,
ik besta,
ik loop de straat in,
ik kan een hele dag leven.
Mensen, dat vind ik zo geweldig.
Ik heb wel eens een moment,
dan kijk ik naar mijn eigen handen
en dan kijk ik naar mijn eigen voeten,
en dan zie ik…… heel bewust,
dat ze bewegen,
ze bewegen en ze worden niet elektrisch aangedreven.
En dat is een wonder!
En als je dat ziet,
dat moment,
daar moet je van profiteren,
dan moet je zeggen:
Dank U wel,
dat ik kan bewegen,
dat ik kan lopen,
dat ik kan gaan en staan waar ik wil,
vrij!
Dank U wel dat ik kan zien,
en dat ik kan horen,
dat ik kan spreken
en lachen en zingen.
Dank U wel.


(tekst van Toon Hermans)

Tussenzang: Oh, het is machtig mens te zijn.

Refrein. De zon God, een lach God, een woord God voor mij.
Een kus God, een hand God, het maakt me zo blij.
Een vriend God, een spel God, een lied een refrein.
Oh, het is machtig mens te zijn.

God er zijn geen woorden voor je weet wat ik bedoel.
Je weet dat ik je dankbaar ben voor ieder blij gevoel.
Te weten dat je leeft, al voel je je soms klein.
Oh, het is machtig mens te zijn.

Niet dat ik de zon niet zie of nooit eens treurig ben.
Je weet dat ik als ieder mens ook die momenten ken.
Soms wil ik niet erkennen, het kan soms moeilijk zijn.
Ja, het is machtig mens te zijn.

Niet dat ik vaak spreek met jou, al heb je dat verdiend.
Maar een gesprek, een man een vrouw, de handdruk van een vriend.
Ze geven toch een antwoord, een blijk van dank, 't is fijn.
Ja, het is machtig mens te zijn.

Lezing uit het heilig evangelie volgens Lucas. 17, 11-19.

Op zijn reis naar Jeruzalem trok Jezus door het grensgebied van Samaria en Galilea. Toen Hij een dorp binnenging kwamen Hem tien melaatsen tegemoet; zij bleven op een grote afstand staan en riepen luidkeels: "Jezus, Meester, ontferm U over ons!"
Hij zag hen en sprak: "Gaat u laten zien aan de priesters." En onderweg werden zij gereinigd.
Een van hen keerde terug toen hij zag dat hij genezen was, en hij verheerlijkte God met luide stem. Vol dankbaarheid wierp hij zich voor Jezus' voeten neer, en deze man was een Samaritaan.
Hierop vroeg Jezus: "Zijn niet alle tien gereinigd? Waar zijn dan de negen anderen? Is er niemand teruggekeerd om aan God eer te brengen dan alleen deze vreemdeling?" En Hij sprak tot hem: "Sta op en ga heen; uw geloof heeft u gered."

Acclamatie:
Gelukkig die het woord hoort en het beleeft. Gelukkig is die mens, Heer Jezus, wij danken U.

Overweging

Eén van de tien kwam terug om Jezus te bedanken voor zijn genezing. Alle tien hadden ze volop reden om dankbaar te zijn, en dat waren ze wellicht ook maar slecht één dacht er aan zijn dankbaarheid ook te verwoorden naar zijn weldoener toe.
Eén op de tien. Zou die verhouding bij ons veel anders zijn? Vergeten ook wij niet vaak om dankbaar te zijn voor wat we hebben, voor wat we kunnen, voor wat we zijn? En als we in ons hart wel dankbaar zijn, vergeten we dan niet te vaak om die dankbaarheid ook onder woorden te brengen.
Als iemand iets voor ons doet, dan zijn we meestal wel zo beleefd om die ander ook uitgebreid te bedanken. En als we een 40-jarig of 50-jarig huwelijksfeest mogen vieren, ook dan wordt de dankbaarheid vaak echt wel uitgesproken. Als ons gebed wordt verhoord, onze hartenwensen worden vervuld, ook dan is het niet moeilijk om dankbaar te zijn en dankjewel te zeggen.
Maar ook als we geen bijzondere aanleiding hebben, als ons leven zijn gewone gangetje gaat, en dat is meestal nog het beste, en zelfs als we eens wat minder prettige ervaringen hebben, ook dan hebben we meestal nog volop reden om dankbaar te zijn en is het ook goed om die dankbaarheid nu en dan te uiten.
In deze viering staan de ouderen centraal. Nu kun je al de vraag stellen: wie horen er bij de ouderen. Want dat is een heel relatief begrip. Wie jong is wil graag wat ouder worden, en wie ouder is geworden wil graag jonger worden.
Voor jongeren is ouder worden is een proces van leren leven, leren hoe je verstandig met je leven moet omgaan. En als je een dagje ouder geworden bent, ook dan maak je een proces door van leren leven, en ook dan is het leren hoe je verstandig moet omgaan met je mogelijkheden en en vooral ook onmogelijkheden. Want in feite is het vaak: leren leven met het feit dat je geleidelijk aan minder kunt, dat je kleine stapjes of soms grote stappen terug moet doen.
Want met alle individuele verschillen die er zijn, ouderen zijn toch mensen die de bloeitijd van hun leven gehad hebben, maar, en dat wil ik benadrukken: ze zijn nog lang niet uitgebloeid.
Bij ouderen spreekt men wel eens van de herfst van het leven. Bij herfst denken we aan het verkleuren van de bladeren, bij ouderen zie je dat ook gebeuren, je ziet steeds meer grijze haren. Bij herfst denken we aan de bomen die steeds kaler worden, dat zie je ook wel bij ouderen gebeuren, maar soms ook al bij jongeren Bij herfst denken we aan storm en mist en regen. Ouderen die getroffen worden door de kwalen van de oude dag ervaren dat ook als storm of als dichte mist in hun leven.
Maar de herfst is ook een prachtige tijd, een tijd om te genieten van de kleurenpracht van de bossen, de veelsoortige paddenstoelen en zwammen in het bos. Op een zonnigs herfstdag is het zalig om door het bos te lopen. Maar dat geldt ook voor ouderen, hun zomer is misschien wel voorbij, maar ze hebben vaak een prachtige nazomer, de bloeitijd van hun leven is voorbij, maar ze zijn beslist niet uitgebloeid.
Samen met elkaar kun je nog zoveel mooie en plezierige dingen doen, en dat is reden genoeg om dankbaar te zijn. Het is goed daar nu en dan bij stil te staan. Als je alleen maar kijkt naar negatieve dingen die er soms zijn, in je eigen leven, in je omgeving, bij mensen die je dierbaar zijn, dan kun je heel neerslachtig worden. In de herfst hebben sommige mensen daar ook wel last van. Maar als je ook oog houdt voor de positieve dingen die er zijn, als je beseft dat er heel veel is om dankbaar voor te zijn. dan kun je dat ervaren als heel zonnige herfstdagen.
Dankbaar samen leven, is de titel van deze viering Het gaat over dankbaarheid die je voelt, maar ook dankbaarheid die je samen deelt, omdat je het leven samen deelt.
Dankbaar door het leven gaan, werkt ook altijd aanstekelijk, dan kun je samen blijmoedig door het leven gaan. Ik vind het woord blijmoedig altijd een mooi woord: soms heb je moed nodig om blij te zijn, soms moeten mensen al hun moed bijeenrapen om bewust naar de positieve dingen in hun leven te kijken.
Want, dat wil ik nogmaals zeggen: ook al is de bloeitijd voorbij, als je ouder ben, bent je beslist niet uitgebloeid.

Credo

Credo in unum Deum, Patrem omnipotentem, factorem caeli et terrae, visibilium omnium et invisibilium. Et in unum Domi-num Jesum Christum, Filium Dei unigenitum et ex Patre natum ante omnia saecula. Deum de Deo, lumen de lumine, Deum verum de Deo vero, genitum, non factum, consubstantialem Patri, per quem omnia facta sunt. Qui propter nos, homines, et propter nostram salutem, descendit de caelis. Et incarnatus est de Spiritu sancto ex Maria virgine, et homo factus est. Crucifixus etiam pro nobis sub Pontio Pilato; passus et sepultus est. Et resurrexit tertia die secundum scripturas. Et ascendit in caelum, sedet ad dexteram Patris. Et iterum venturus est cum gloria iudicare vivos et mortuos. Cuius regni non erit finis. Et in spiritum sanctum, Dominum, et vivificantem, qui ex Patre Filioque procedit. Qui cum Patre et Filio simul adoratur et conglorificatur, qui locutus est per prophetas. Et unam, sanctam, catholicam et apostolicam ecclesiam. Confiteor unum baptisma in remissionem peccatorum. Et exspecto resurrectionem mortuorum. Et vitam venturi saeculi. Amen

Voorbeden (door de drie KBO's)

Antifoon bij de voorbede:
Heer, verhoor ons gebed, luister naar ons.

Laten wij bidden voor hen die als melaatsen behandeld worden,
waar de meesten in een grote boog omheenlopen,
voor verslaafden, zwervers en daklozen,
voor allen die geen greep meer hebben op hun eigen leven.
Mogen ze toch aanvaard worden in onze samenleving
en geholpen worden om zichzelf weer te vinden.

Laten wij bidden voor alle mensen die nu lijden
aan ernstige ziekten,
voor allen die geen uitzicht hebben op genezing.
Dat ze niet gemeden worden in de samenleving,
uit angst of omdat men er geen raad mee weet.
Mogen ze juist heel veel steun ontvangen
van meelevende en hartelijke mensen in hun omgeving.

Laten wij bidden
voor allen die te lijden hebben onder oorlog en geweld,
die het gevoel hebben dat ze niet meer meetellen in de wereld,
dat ze door iedereen in de steek gelaten worden.
Mogen zij toch ervaren dat ze niet vergeten worden
en weer hoop krijgen op een vreedzaam en menswaardig bestaan.

Laten wij bidden voor alle andersdenkenden, waar ook ter wereld,
voor degenen die ten onrechte als een bedreiging worden gezien,
voor hen die het slachtoffer zijn van vooroordelen en discriminatie.
Mogen zij de kans krijgen om weer een eigen plek in
een veilige samenleving te krijgen.

Laten wij bidden voor alle inwoners van de drie parochies,
die hier vanmorgen bij elkaar zijn gekomen.
dat zij mogen blijven bouwen aan een goede toekomst
voor zichzelf en voor kinderen en kleinkinderen.
en voor allen die na ons komen,
die dit land, deze wereld van ons zullen erven,
dat zij dankbaar mogen terugzien op het werk van onze handen,
onze toewijding en onze liefde.

Laten wij bidden voor alle ouderen in onze gemeenschap dat zij in dankbaarheid kunnen blijven genieten
van een welverdiende oudedag
dat zij, wanneer ziekte en gebrek zich openbaren.
nooit het gevoel hoeven te hebben
dat hun weg zinloos is en dat hij dood loopt,
Dat zij niet vereenzamen,
maar dat zij mensen mogen ontmoeten,
mensen met begrip en aandacht
die met hen op weg willen gaan.

Laten wij bidden voor ieder die ons in de dood is voorgegaan,
familie, kennissen, dorpsgenoten,
mensen die met zijn allen deze samenleving hebben opgebouwd.
waarvan wij de vruchten plukken.
Laat hen wonen in uw vrede, in uw licht.
Maak hen daar voor altijd gelukkig
en stel het hart gerust van allen
die met hen verbonden waren.

Collecte

Offerandelied: Neem ons aan zoals we zijn

Refrein.
O Heer, o God, neem ons toch zoals we zijn.
Heer God, maak ons zoals U ons hebben wilt.

Op Uw tafel, Heer, plaatsen wij het brood,
gave van Jezus Uw zoon,
Heer neem dit aan en neem ook ons zelf,
geef ons te leven als Hij.

Op Uw tafel, Heer, plaatsen wij de wijn,
gave van Jezus Uw zoon,
Heer neem dit aan en neem ook ons zelf,
geef ons te leven als Hij.

Tafelgebed

Pr. De Heer zal bij u zijn.
Al. De Heer zal u bewaren.
Pr. Verheft uw hart. Al. Wij zijn met ons hart bij de Heer.
Pr. Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Al. Hij is onze dankbaarheid waardig.
Pr. Wij danken U, heilige en sterke God. De wereld draagt U in uw hand en U waakt over al uw mensen. U brengt ons bijeen in deze gemeenschap om uw woord te horen en met een toegewijd geloof te treden in het spoor van Uw Zoon. Hij is de weg die leidt naar U. Hij is de waarheid; geen andere waarheid maakt ons vrij; Hij is het leven dat ons van vreugde vervult. Wij danken U voor de liefde die u ons toedraagt in Jezus Christus. Wij voegen onze stem bij het gezang van alle gelovigen van alle tijden en wij prijzen uw heerlijkheid met deze woorden.

Sanctus

Pr. God van mensen, onze God en Vader, wij danken U omwille van Jezus van Nazaret. Hij is uw redding, beeld en gestalte van uw menslievendheid, één van ons bloed, uit de mensen genomen, man van genade, licht van uw licht.

Al. Wij danken U omwille van Hem
die in de wereld uw weg gegaan is,
die zieken genas en blinden weer zicht gaf,
die altijd klaarstond voor al uw mensen,
die in de nacht, de laatste van zijn leven,
een teken van liefde heeft gesteld.

Pr. Hij heeft het brood in zijn handen genomen en zijn ogen opgeslagen naar U, God, zijn almachtige Vader, Hij heeft U dank gezegd, het brood gebroken en het aan zijn vrienden uitgedeeld met de woorden: Neemt en eet hiervan, jullie allemaal, want dit is mijn lichaam, mijn leven, dat voor jullie gegeven wordt.
Zo nam Hij ook de beker, sprak een dankgebed uit en zei: Neemt deze beker en drinkt hier allen uit, want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond, dit is mijn bloed, mijn leven, dat voor jullie en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonde. Blijft dit doen om Mij te gedenken.
Verkondigen wij het mysterie van het geloof.

Al. Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker
verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt

Pr Daarom stellen wij hier dit teken van ons geloof, Heer onze God, daarom zal uw kerk op aarde die naam hooghouden: Jezus gekruisigd en begraven, Jezus opgestaan uit de dood, Hij, uw Zoon en Heer van allen, die komen zal om recht te doen aan deze wereld, doden en levenden.

Al. Moge Hij levend blijven in ons,
dat wij niet alleen zijn brood breken en delen
maar ook ons eigen leven durven breken
om het te delen met elkaar.

Pr. Zend uw Geest, God, in ons midden, vriendschap en waarheid, leven in overvloed. Maak ons vrij van angst en verbittering, vrij voor ieder die onze naaste is; dat onze handen de vrede opbouwen, huizen van vrede voor onze kinderen; verhaast de tijd en vestig uw toekomst, de nieuwe schepping waarin U ons licht bent, alles in allen, omwille van Jezus, onze broeder voor altijd.

Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal uw naam geprezen zijn, Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest, hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen

Pr. Laten wij bidden tot God onze Vader met de woorden die Jezus ons gegeven heeft.

Al. Onze Vader, die in de hemel zijt, . . . .

Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad. Geef vrede in onze dagen. Dat wij, gesteund door uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonde en beveiligd tegen alle onrust, hoopvol wachtend op de komst van Jezus, Messias, uw Zoon.

Al. Want van U is het koninkrijk, en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen.

Pr. Heer Jezus Christus, Gij hebt aan uw apostelen gezegd: 'Vrede laat Ik u, mijn vrede geef Ik u'. Let niet op onze zonden, maar op het geloof van uw kerk. Vervul uw belofte: geef vrede in uw naam en maak ons één, Gij die leeft in eeuwigheid.
Al. Amen

Vredewens

Agnus Dei

Communie

Lied onder communie: Ave Maria

Slotgebed (door KBO Overloon)

God, krijgt u nooit genoeg van al dat vragen,
om alles wat de mens weer nodig heeft:
sterkte, om een ziekte te verdragen,
en maak Heer, dat de baas mij opslag geeft.
Laat mij nu slagen God voor mijn examen,
geef ons een lang en heel gelukkig leven samen.
Ik vraag me af God, doet het U geen plezier,
wanneer eens iemand zo maar zegt:
"alleen om U te danken kom ik hier!"

Ik weet wel God, U bent geen mens als wij,
U zult niet gauw U wrevel laten merken.
U geeft de mens zo graag wat hij U vraagt,
Maar komen wij alleen daarom nog in kerken?
Ja, ik geloof dat U het liever zag,
dat iemand soms midden op de dag,
in zichzelf zeggen zou, heel stil:
"het is alleen maar God, dat ik U bedanken wil!"

En denkt U nooit heel stiekempjes misschien,
Ik wou dat men eens ophield zo te bidden,
Ik kan geen smekende gezichten meer zien,
De een vraagt om een zachte dood,
een ander wil zijn dagelijkse brood.
Maar waarom knielt er nooit een mens
zo maar eens hier in de kerkbanken:
"Ik kom alleen maar God, om U eventjes te bedanken!"

Wegzending

Slotlied: Alle mensen worden broeders

Alle mensen worden broeders
als zij naast elkaar gaan staan,
broeders, zusters, mensenhoeders,
vrij van elke eigenwaan,
samen met elkaar verbonden,
één van hart en één van geest,
helend naar elkaar gezonden,
naar de zwakken wel het meest.

Samen leven, samen werken,
samen bouwen, dag en nacht,
met de zwakken, met de sterken,
in de eenheid zit de kracht.
Allen zoekend naar de wegen
die zij samen kunnen gaan,
om de wereld hoop te geven,
op een goed en warm bestaan.

Alle mensen worden broeders,
als zij trouw zijn aan elkaar,
broeders, zusters, mensenhoeders,
samen maken zij het waar.
Hiervan blijven allen dromen,
't is de wens van alleman,
zal het daar wel ooit van komen,
blijf geloven dat het kan.

Bladvulling: Gebed van Marinus van den Berg

Heer, onze God,
ik dank U voor mensen
die in liefde naar mij omzien.
Ik dank U voor mensen
die in trouw mij bezoeken,
nu ik oud en afhankelijk ben.

Ik dank U voor mensen
die mij niet vergeten.
Ik weet en geloof dat Gij steeds bij mij zijt,
dat U nooit een mens in de steek laat.
Maar soms lijkt U ver weg
en ervaren wij Uw nabijheid niet.

In die momenten, God, van eenzaamheid,
van mij verlaten voelen,
zie ik uit naar mensen
die mij bezoeken mensen
die naar mij omzien.

Ik bid U, God,
dat er steeds zulke mensen mogen zijn,
mensen die mij nabij zijn
in de dagen dat ik eenzaam ben.
Zo bid ik tot U, Heer God,
door Jezus Christus, Uw Zoon en onze Heer.
Amen.