Nationale Ziekendag 14 september 2008

Thema: "Wij doen 't samen"

Openingslied: Dit is de dag om te danken

Dit is een dag om te danken dat wij mogen leven;
alles wat adem heeft, heeft Hij zijn geestkracht gegeven;
dat elke dag ons weer verwonderen mag,
wij als geschenk haar beleven.

Dit is een uur om te danken dat wij mogen zorgen,
voor al wat groeit, wat in ieder van ons ligt verborgen;
dat elke dag ons weer verwonderen mag
en wij op weg gaan naar morgen.

Dit is een plek om te danken dat wij mogen delen
beker en brood ons gegeven tot voedsel voor velen;
dat elke dag ons weer verwonderen mag,
niets zal uw schepping verhelen.

Begroeting door pastoor

Woord van welkom en aansteken Zonnebloemkaars.

Uitnodigen voor brengen van de zonnebloemen.

Tekst aandachtskaart 2008

(De tekst is dit jaar geschreven door de dichter des Vaderlands, Driek van Wissen.)


Beleef het Samen.
De zonnebloemen met hun bruine ogen,
Omkranst door fraaie wimpers in het geel,
Hebben gelukkig voor het merendeel
Hun kopjes nog niet moedeloos gebogen.

Zij hebben in de vaas dankzij hun steel
Uit voorzorg om niet lelijk uit te drogen
Het levenswater gulzig opgezogen
En bloem en stengel vormen één geheel.

En wat je bij de bloemen voor de ramen
Kunt zien, is ook wat je bij mensen ziet:
Als je een ander nieuwe kansen biedt
Om het bestaan wat te veraangenamen
Is dat iets waar je zelf ook van geniet,
Want je beleeft in wezen alles samen.

Drempelgebed

Vg. Dag na dag proberen wij elkaar gelukkig te maken.
Dag na dag proberen wij veel goedwil op te brengen,
Soms lukt het ons, soms ook niet.

Al. Steeds proberen wij eerlijk te leven, tegenover God,
tegenover onszelf, tegenover de ander,
maar niet altijd slagen wij daarin.

Vg. God, leer ons over de zwakheden van anderen heen te stappen
en altijd opnieuw te blijven geloven
in de goede bedoelingen van de ander.

Al. Leer ons goed te zijn zoals U
en laat uw vergeving duidelijk worden
in onze eigen vergeving aan elkaar.

Vg. Moge God zich over ons ontfermen, ons tot voltooiing brengen
en laten delen in zijn verbond van Liefde.

Pr. Moge de almachtige God zich over ons ontfermen,
onze zonden vergeven en ons geleiden tot het eeuwig leven. Amen.

Koor: Kyrie

Gebed

God van tijd een eeuwigheid,
voor U zijn duizend jaar als een dag,
voor ons kent de dag duizend momenten
waarop we haastig allerlei dingen menen te moeten doen.
Behoed ons ervoor dat we onszelf voorbijlopen
omdat we te weinig tijd nemen om op adem te komen.
Behoed ons ervoor dat we anderen voorbij lopen
en ons niet de rust gunnen naar hen te luisteren
en hen met liefdevolle zorg te omringen.
Moge Jezus' voorbeeld ons ze weg wijzen. Amen

Koor: Gloria

Eerste Lezing: Ieder mens is geroepen

Kijk eens om je heen.
Wees eens stil en luister…
De wereld komt op je af.
Mensen - grote mensen, kleine mensen -
Zij roepen, ze hebben iemand nodig.
Ze hebben jou nodig - ze hebben mij nodig.
Het is een kind, dat roept om de zorg en liefde van zijn moeder.
Het is een jongen, die rekent op de steun van zijn vader.
Het is de patiënt, die vraagt om troost in zijn lijden.
Het is de leerling, die om uitleg vraagt.
Het is de kerkganger, die verdieping wil.
Het is de eenzame, die aansluiting zoekt.
Het is de opgejaagde, die rust wil hebben.
Het is de mens, die uit de sleur wil.
Er is iemand die roept om mij, om jou,
Die een beroep doet op mij, op jou,
Die ons aanzet iets te doen voor hem, mijn medemens
En waardoor wij hem gelukkig kunnen maken.

Lied: Sta op en wandel

Lezing uit het evangelie volgens Johannes (3, 13-17)

In die tijd zei Jezus tot Nikodemus: 'Nooit is er iemand naar de hemel opgeklommen; tenzij Hij die uit de hemel is neergedaald, de Zoon des Mensen.
En deze Mensenzoon moet omhoog worden geheven zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn, opdat eenieder die gelooft in Hem eeuwig leven zal hebben. Zozeer immers heeft God de wereld liefgehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft niet verloren zal gaan maar eeuwig leven zal hebben.
God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gezonden om de wereld te oordelen, maar opdat de wereld door Hem zou worden gered.' Wij zingen Gods lof: Daar waar vriendschap is en vrede, daar waar liefde is daar woont God.

Overweging

Kijk omhoog naar het kruis van Jezus en er komt redding, dat is volgens het evangelie de betekenis van het feest van de kruisverheffing dat we vandaag vieren. Op het eerste gezicht is dat toch een wat vreemde stelling.
In Jezus' tijd stond het kruis voor straf, in feite de doodstraf voor misdadigers, zoals de galg of de elektrische stoel dat in onze tijd nog zijn. Dat is moeilijk te zien als een bron van redding, eerder het tegendeel.
Ook in onze tijd is het kruis toch altijd nog een teken van lijden. Een kruisweg is een lijdensweg, een zware en moeilijke weg. Lijden proberen we zoveel mogelijk uit de weg te gaan en je kunt het zeker niet zien als een bron van redding.
We kennen het gezegde: ieder huisje heeft zijn kruisje, m.a.w. overal zijn wel moeilijke situaties te vinden, maar niemand zoekt die. Maar men zegt ook wel eens: ieder krijgt kracht naar kruis, d.w.z. mensen kunnen vaak veel meer aan dan ze zelf denken.
En die kracht naar kruis, waar komt die vandaan? Vaak van binnenuit, omdat men sterk van karakter is. Vaak van boven, omdat men weet te bidden en daar kracht uit put. Heel vaak komt die kracht ook van mensen uit de naaste omgeving die hen helpen hun kruis te dragen en het zo lichter maken.
We kennen allemaal de kruisweg, dat Jezus zijn kruis droeg door de straten van Jeruzalem op weg naar de Calvarieberg. We kennen allemaal wel die vijfde statie dat Simon van Syrene Jezus helpt zijn kruis te dragen omdat het hem te zwaar werd.
Als wij hier in de kerk Goede Vrijdag vieren, dan staat hier de Jezusfiguur met een groot kruis op zijn schouders en bij deze statie komt er iemand naar hem toe die het einde van het kruis oplicht en het zo symbolisch meedraagt.
Hier precies ligt de betekenis van het kruis van Jezus, niet als teken van straf of van lijden maar als teken van de bereidheid anderen te ondersteunen in hun soms moeilijke levenssituaties. Dat heeft Jezus ook zelf steeds gedaan in zijn leven in zijn zorg voor de zieken en gehandicapten. Voor hen had hij altijd tijd en aandacht.
Die betekenis vinden we ook terug in de organisatie van het Rode Kruis, die overal ter wereld probeert noden van mensen te lenigen. Vroeger hadden we het Wit-Gele-Kruis, ook een organisatie om medemensen met gezondheidsproblemen te helpen.
Hier ligt ook de opzet van de Zonnebloem, namelijk wat licht en verlichting brengen aan mensen die het op de een of andere manier niet gemakkelijk hebben.
De vrijwilligers van de Zonnebloem proberen het kruis of kruisje dat anderen te dragen hebben gekregen een beetje mee te dragen. Maar het natuurlijk een opdracht voor heel de gemeenschap. Op allerlei gebied zijn er wel mensen die, al of niet met woorden, ons vragen om wat ondersteuning, om hun kruis of kruisje een beetje mee te dragen door wat aandacht te geven, een luisteren oor, een helpende hand.
Onlangs was er de Zonnebloem rolstoelavonddriedaagse, waar de deelnemers veel plezier aan beleefd hebben, niet alleen de gasten die rondgereden werden maar evenzeer de vele vrijwilligers die continu in touw waren. Uiteindelijk is het gewoon fijn om anderen te helpen en het fijne zit vooral hierin dat je het samen doet.
"We doen het samen" is ook de titel van deze viering en dat heeft een dubbele betekenis. We doen het samen, wij gezonden en zieken, wij volop in het leven en wij die wat meer aan de zijlijn staan, wij die nog veel kunnen doen en wij die nogal wat beperkingen hebben, wij doen het samen, we laten niemand aan zijn lot over, we doen het samen om samen ons leven zinvol en plezierig te maken.
We doen het samen, is ook een oproep aan heel de gemeenschap om de handen in elkaar te slaan om samen aandacht en zorg te schenken aan allen die het op de een of andere manier moeilijk hebben. En dan moeten we niet zeggen: o dat doet de Zonnebloem wel dat hoef ik dus niet meer te doen.
Gelukkig doet de Zonnebloem dat op een heel fijne manier, maar uiteindelijk is het een opdracht voor ons allemaal. Op allerlei gebied zijn er vrijwilligers nodig die samen met elkaar zorgen voor een goed en plezierig functioneren van onze gemeenschap. En als iedereen meedoet, kunnen we samen heel veel bereiken.

Geloofsbelijdenis: samen

Ik geloof dat ik nooit alleen ben: God is bij me.
Hij is mijn Vader. Hij heeft alles gemaakt. Ook mij.
Ik geloof dat God deze wereld in zijn hand houdt.
Hij heeft Jezus Christus op deze aarde gezonden.
Ik geloof dat Hij de Zoon van God is.
Om mij te bevrijden van zonde en schuld
werd Hij aan het kruis geslagen,
en ging hij door het dodenrijk.
Hij is opgestegen en Hij is mijn broeder.
Ik geloof dat ik ook onder de mensen niet alleen ben.
Om mij heen is de gemeenschap van de Kerk, van mensen.
Ze leven overal, in alle landen van de wereld
in alle continenten en onder alle rassen. Ik hoor erbij.
Ik geloof dat ik nooit zover van God kan weglopen,
dat er geen terugkeer meer mogelijk zou zijn,
dat God mij niet meer naar zich toe wil trekken.
Ik geloof dat God het leven wil en niet de dood,
De blijdschap en niet het verdriet,
en dat Hij bij mij is, vandaag en altijd. Amen.

Voorbede

Laat ons bidden voor alle mensen
oud of jong die belangeloos klaarstaan voor iedereen
die een beroep op hen doen.
Ongeacht geloof of afkomst.
Een oud gezegde is dan ook:
Niet het vele is goed, Maar het goede is veel.
Laat ons zingend bidden.

Laten ons bidden voor het gewone samen leven,
wat gewoon wordt genoemd.
In de regel noemen we gewoon waar we aan gewend zijn.
Maar hoe gewoon is gewoon!
Het gewone van tegenwoordig is zo vanzelfsprekend.
Laat ons oog blijven hebben, voor het bijzondere in het gewone.
Laat ons zingend bidden.

Vandaag is het Nationale Ziekendag, een dag voor iedereen
Een moment om stil te staan bij de mens die eenzaam is,
de mens die lijdt onder stil verdriet,
de mens die minder valide of ziek is,
de mens die oog heeft voor wat er in de medemens omgaat.
Dat zij kracht, geborgenheid en steun moge putten
van mensen uit de samenleving,
zodat zij tot in lengte van dagen elkaars steun kunnen zijn.
Laat ons zingend bidden

Collecte.

Offerandelied: We will glorify

Gebed over de gaven

God onze Vader, in brood en wijn gedenken wij Jezus, uw zoon, zijn liefdevolle zorg voor de zieken en gebrekkigen, zijn trouw aan allen die niet meer meetelden in de samenleving van toen.
Voed ons met zijn geest, opdat wij steeds meer op hem gaan gelijken, opdat anderen vertrouwen kunnen hebben in onze zorg en zorgzaamheid, dat ook door ons uw rijk van vrede en liefde werkelijkheid moge worden in de wereld van vandaag, hier en nu en alle dagen van ons leven. Amen.

Tafelgebed

Pr. De Heer zal bij u zijn.
Al. De Heer zal u bewaren.
Pr. Verheft uw hart.
Al. Wij zijn met ons hart bij de Heer.
Pr. Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Al. Hij is onze dankbaarheid waardig.
Pr. God, U die ongezien wilt blijven maar niet onbekend, wel uit het oog maar niet uit het hart. U, verborgen medespeler in ons mensenverhaal, wij danken U, dat U uw aanwezigheid overal doet vermoeden, waar licht schijnt in duisternis, waar hoop blijft gloren, waar mensen de handen ineen slaan om vrede en liefde te brengen in de gemeenschap.
Wij danken U, dat U uw scheppingskracht laat ervaren overal waar lijden niet ontvlucht, wordt en menselijke onmacht verkeert in liefdevolle solidariteit. Wij danken U, dat wij uw stem mogen horen in Jezus Christus, die ons uw naam heeft genoemd, die zich prijs heeft gegeven voor ons tot de dood toe, die de wereld toekomst geeft en óns samenzijn maakt tot een vreugdefeest door de kracht van zijn liefde die zijn woorden en daden bezielt.

Sanctus: koor

Pr. God, uw naam leeft nog steeds onder ons. Wij hebben U nooit gezien, maar wij vermoeden uw aanwezigheid waar mensen elkaar ontmoeten. Want mensen komen elkaar steeds weer tegen, en trekken samen verder op, twee aan twee, spreken woorden van trouwen liefde. Mensen omhelzen elkaar, worden reisgenoot, voeten op dezelfde weg, handen naar elkaar toe, vol eerbied voor wie de ander is. Op het kruispunt van wegen, daar waar mensen elkaar ontmoeten, komen afspraken tot leven, wordt een gebaar tot woord van trouw, groeit het vermoeden dat er geen heil is in mens - alleen, in eenzaam bezit, in macht zonder dienst-baarheid. Wij hebben U nooit gezien, God, maar goedheid en liefde doen denken aan U, aan een reisgezel, zo goed als U, aan Jezus, mens onder de mensen. Hij is medemens geworden, helemaal, en is ons voorgegaan in leven en sterven.
Op de avond voor zijn lijden en dood, heeft Hij, ten teken van de geest die Hem bezielde, het brood gebroken en het aan zijn leerlingen uitgedeeld, met de woorden:
Neemt en eet hiervan, jullie allemaal, want dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt.
Zo heeft Hij ook de beker met wijn genomen en die rondgedeeld met de woorden:   Neemt deze beker en drinkt hier allemaal uit, want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond, dit is mijn bloed dat voor jullie en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om Mij te gedenken.

Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.

Allen: Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt.

Pr. Wij bidden U, God, dat wij ons steeds blijven spiegelen aan zijn voorbeeld en elkander leven blijven geven, ook al kost het ons trouw en overgave. Zo zal door Jezus en met Hem en in Hem uw naam geprezen zijn, God onze Vader, in de eenheid met de heilige Geest, dit uur en altijd tot in eeuwigheid. Amen

Laten wij zingen tot God onze Vader met de woorden die Jezus ons gegeven heeft:

Onze Vader

Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad, van alle duisternis in ons hart, in ons geweten, van mens tot mens, van volk tot volk. Dat wij, gedragen door uw Geest vrij mogen zijn van angst en moedeloosheid, omwille van Jezus, Messias, uw Zoon.

Al. Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen

Vredewens

Koor: Agnus Dei

Communielied: Ave Maria

Slottekst (door Diny Janssen met kleindochter Emma)

Kijk, ik heb zonnen in mijn hand
Kijk, zonnen, zelf geplant
Ik heb ze zien groeien
Ik zie ze nu bloeien, Voor jou

Ik heb de zon gevraagd te schijnen
En de wolken te verdwijnen
En de grond gevraagd te duwen
Om ze omhoog te stuwen, Voor jou

De wind heb ik gevraagd niet te hard te waaien
En de vogels het zaad niet weg te graaien
En de regen zacht en lief te vallen
En de mol heb ik gevraagd niet alles te vergallen, Voor jou

Dank vogels, dank aarde, dank wolken, dank zon,
Dank wind, dank dieren, jullie hebben gedaan wat je kon
Zonnebloemen wil ik geven
Want zonder zon is er geen leven
Ik bied ze aan, van iedereen Aan jou.

Zegen en wegzending

Slotlied: Laat de zonnebloem maar bloeien

Laat de zonnebloem maar bloeien.
Zaai haar uit al waar je gaat.
Laat haar overal maar groeien.
Zij is het waard dat zij bestaat.

Refrein:
Laat schijnen de zon over het land
ziek en gezond bijeen
Bewaar steeds de pit die erin zit
mooier is er geen een geen een.

Wil je zonnebloemen kweken,
kies de allerbeste grond.
En die is in onze streken
wel gebleken, zeer gezond. Refrein.

Is voor mensen meer te wensen
dan een hechte vriendenschaar.
Of je ziek, dan wel gezond bent,
allen horen bij elkaar. Refrein.

Zonnebloem vakantieweken.
Soms per schip of op het land,
doen je zorgen vaak vergeten.
Samen zijn we nauw verwant. Refrein.