Viering bij gelegenheid van de bedevaart van de KBO naar St. Jozef in Smakt 2009

Thema: Geloven en twijfelen gaan vaak samen

Openingslied: St. Jozeflied

Inleiding: Heer, ik kom hier om te twijfelen (van Seth Gaaikema)

Heer, ik kom hier om te twijfelen
Twijfelen of U bestaat.
Ze zingen: Halleluja
Dat slaat op U, ja, inderdaad.
Maar ze zingen het zo flink
En ze zingen het zo sterk
Als ze even op dreef zijn
Dan dreunt de hele kerk.
Is het bijna een soort van engelenlied
En kijk, zo zeker ben ik niet.

Heer, ik kom hier om te twijfelen
Twijfelen of U bestaat.
Als U op mij neerziet
In alle eerbied, wees niet kwaad.
Als ik bij 't gebed mijn ogen sluit
En ik kijk toch om mij heen
Dan zie ik door m'n wimpers, Heer
dat doe ik niet alleen.
Zijn er ondanks Uw Heilig Woord
Toch meer nog van mijn soort?

Heer, ik kom hier om te twijfelen
Maar twijfelen is toch het begin.
Je hebt zekerheid, onzekerheid
En iets daar tussenin.
Maar al dat zekere dreunen
Van die religieuze deunen
Maakt zo gauw, als je buiten staat
Dat je terugkruipt in je schulp.
Heer. Kom mijn ongeloof te hulp.

Drempelgebed

Vg. God, maak ons gevoelig voor uw aanwezigheid in het woord dat tot ons komt, dat ons zegt dat U onze Vader bent.

Al. Vergeef ons als we daar te weinig bij stilstaan.

Vg. God, die liefde bent, geef ons in deze viering inzicht in wat van ons gevraagd wordt: begaan te zijn met de mens naast ons, betrouwbaar voor wie bij ons aanklopt.

Al. Vergeef ons als we te weinig het leven delen.

Vg. God, wij danken U voor Jezus, die weldoende rondging, en trouw was tot in de dood, maar zijn leven ging door. Hij blijft ons voorgaan als een lichtend voorbeeld.

Al. Vergeef ons als we zijn voorbeeld te weinig navolgen.

Vg. God, groter dan ons hart, wil ons aanvaarden zoals we zijn, maak ons zoals U ons hebben wilt, vergeef ons waar we tekort schieten, maak dat wij elkaar vergeven, omwille van Jezus, onze Heer en Broeder voor altijd.

Al. Amen

Kyrie/Heer, ontferm U

Eerste lezing: Lied van de twijfel:

Ik twijfel aan de hemel, ik twijfel aan de aarde;
ik twijfel aan de mensen, ik twijfel aan de woorden
die mensenmonden spreken, die mensenhanden schrijven.
Ik twijfel aan de leugens die elke dag weer verschijnen in kranten
en in beelden van mensen opgetekend met bloederige handen.

Ik twijfel aan de goden die prachtig zijn omkranst
met bloemen en gebeden, met wierook en allerhand.
Ik twijfel aan de priesters, de boodschappers van de hemel,
de paus, de curie en de leken die het allemaal zo goed weten,
de vast omschreven waarheid en wat zonde is in de ogen van God.

Maar ik geloof in aarzelend zoeken, in twijfelen en vermoeden,
in samen tasten en langzaam verder lopen op paden van weleer.
Ik geloof in durven hopen tegen beter weten,
wars van elk cynisme, in wanhoop samen dragen
en in knokken voor wat je waard bent.

En dan vertrouw ik dat het niet vergeefs is,
dat Hij ons nooit laat vallen
al komt de onderste steen boven!

Tussenzang: GELUKKIG WIE SOMS ZIET. (Mel. Zo vriendelijk en veilig.)

Gelukkig wie soms ziet en echt gelooft,
die kan bij God en mens zijn licht gaan halen,
want hij wordt niet door schone schijn verdoofd
en zal op reis gaan zonder te verdwalen.
Hij zoekt het land dat ons ooit werd beloofd
en zingt Gods liefde uit in alle talen.

Gelukkig wie niet ziet en toch gelooft,
die hoopt op leven uit de dood geboren;
hij die het houdt bij wat er is beloofd:
uit stervend graan ontkiemt het nieuwe koren;
de minste mens, gemarteld, leeggeroofd,
hij zal -bij God- nog ooit van zich doen horen!

Evangelie volgens Lucas. 17, 5-10.

In die tijd zeiden de apostelen tot de Heer: "Geef ons meer geloof." De Heer antwoordde: "Als ge een geloof had als een mosterdzaadje, zoudt ge tot die moerbeiboom zeggen: Maak uw wortels los uit de grond en plant u in de zee, en hij zou u gehoorzamen. Wie van u zal tot de knecht die hij in dienst heeft als ploeger of veehoeder bij diens thuiskomst van het land zeggen: Kom meteen aan tafel en tast toe? Zal hij niet eerder zeggen: Maak mijn maaltijd klaar; omgord je en bedien mij terwijl ik eet en drink; daarna kun je zelf eten en drinken? Moet hij die knecht soms dankbaar zijn omdat hij heeft uitgevoerd wat hem is opgedragen? Zo is het ook met u: wanneer ge alles hebt gedaan wat u opgedragen werd, zegt dan: Wij zijn maar gewone knechten; wij hebben alleen maar onze plicht gedaan."

Overweging

Wij zijn hier samen als gelovige mensen, anders waren we dit uur waarschijnlijk andere dingen aan het doen. Maar wat is gelovig zijn? Wanneer ben je een gelovige mens? Dat is niet eens zogemakkelijk onder woorden te brengen. Gelovig zijn heeft te maken met God, maar die is zo ongrijpbaar. Gelovig zijn heeft te maken met de weg van Jezus gaan, maar die is ook niet altijd zo duidelijk als we zouden willen. En we hebben wel een Kerk die zijn best doet om alles zo goed mogelijk te formuleren, maar, al ken je alle formules nog zo goed, daarmee ben je nog geen gelovige mens.
Het is gemakkelijker om te zeggen wanneer je geen gelovige mens bent. Ik zou het zo willen zeggen. Wie nooit eens twijfels heeft, is niet echt gelovig. Wie alles zeker weet, of meent zeker te weten, is niet echt gelovig. Wie zich nooit onzeker voelt, wie nooit vragen tegenkomt, is niet echt gelovig. Zo gezegd is het natuurlijk wel wat kort door de bocht, maar er zit wel heel veel in.
Je komt wel eens mensen tegen die denken dat ze maar slechte gelovigen zijn omdat ze aan zoveel dingen twijfelen ook aan dingen die de Kerk officieel voorhoudt. Maar heel vaak zijn ze veel geloviger dan mensen die het allemaal precies menen te weten Je hebt mensen die denken dat ze eerder ongelovigen zijn, omdat ze het helemaal niet eens kunnen zijn met standpunten van de Kerk, en die kerk de rug hebben toegekeerd. Maar het zou best kunnen zijn dat ze veel geloviger zijn dan veel trouwe kerkgangers.
Gelovig zijn is niet een portie kennis dat in je hoofd zit, ook al is het natuurlijk best belangrijk dat je de moeite neemt om het een en ander te weten over Jezus' boodschap, over God. Maar ook al kun je de geloofsbelijdenis uit je hoofd opzeggen, daarmee ben je nog geen gelovig mens. Nu heb ik echt niet de pretentie om u precies uit te leggen wat gelovig zijn wel is, dat kan ik ook niet. Maar ik kan wel een paar dingen aangeven die heel belangrijk zijn.
Echt gelovig zijn heeft om te beginnen te maken met een houding van verwondering. Dat je je verwonderen kunt om de grootsheid van het heelal, de schoonheid van de natuur, de groeikracht van alle leven. Die verwondering wijst je dan naar het ongrijpbare van alles, het helpt je verder te kijken dan je neus lang is, om ook achter die zichtbare en tastbare wereld te kijken en dan kun je iets van God ontdekken, iets, iets vaags, iets van licht, iets van hoop, iets van kracht. Gelovige mensen vinden in God een bron van kracht vooral in moeilijke tijden.
Gelovig zijn heeft te maken met dromen van een mooie en goede wereld het heeft te maken met een stuk idealisme, dat ieder van ons daar heel concreet een bijdrage aan kan leveren. En als we dan naar Jezus kijken, dan ontdekken we ook in hem die droom die droom van het rijk der hemelen, zoals hij het noemde, dan zien we hoe hij dat idealisme in woord en daar gestalte geeft. Dan voelen we dat we door hem geïnspireerd worden om te leven zoals hij ons heeft voorgehouden.
Gelovig zijn heeft ook te maken met stil worden van binnen, met bidden en zingen, want dat hebben we ook op zijn tijd nodig om die geest van verwondering levend te houden in ons, om die bron van stille kracht aan te boren, om die droom van een betere wereld en een beetje idealisme in onze zelf steeds weer te voeden en te versterken.
Als we dat eerlijk proberen in ons leven, als we daarnaar op zoek zijn dan zijn we gelovige mensen, ondanks alle onzekerheden en twijfels die we misschien ook hebben. Dan zitten we op dezelfde lijn als Jozef, als Maria, als Jezus zelf.

Geloofsbelijdenis

God, ik geloof in Uw scheppende kracht,
Uw liefde voor iedere mens,
ik geloof in de Vader, die steeds op ons wacht
en in ons geluk als Uw wens,
ik geloof in Uw Geest, die ons nimmer ontbrak
Hij houdt ons in liefde bijeen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Christus de Zoon van de levende God,
op aarde verschenen als mens,
ik geloof in U als eerlijk begaan met ons lot
en in ons geluk als Uw wens,
ik geloof dat het lijden en sterven U brak
en dat U weer levend verscheen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Samen verenigd rond Christus, de Heer,
zo vormen wij samen de kerk,
ik geloof in haar ware gestalte en leer
haar eenheid in liefde en werk,
ik geloof in het vuur dat de Heer eens ontstak
door dood en verrijzenis heen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Voorbede

Heer, help ons te geloven in een Levenskracht
die bomen hun bladeren geeft en bloemen hun kleuren.
Help ons te geloven dat deze Kracht van leven
mensen één voor één eigen taal en gezicht geeft.
Laat ons zingend bidden.

Heer, help ons te geloven in een Levensgeheim
dat alles in beweging zet en steeds nieuwe wegen zoekt.
Help ons te geloven dat dit Geheim van leven
ook mensen beweegt, beweegt naar 't goede.
Laat ons zingend bidden.

Heer, help ons te geloven in een Levensadem
die vogels hun lied geeft elk dier een eigen geluid.
Help ons tegeloven dat deze Adem van leven
mensen woorden geeft om elkaar te verstaan.
Laat ons zingend bidden.

Heer, help ons te geloven in een Levensgeest
die ongrijpbaar maar voelbaar is vandaag, morgen en daarna.
Help ons te geloven dat deze Geest van leven
groter is dan mensen en sterker dan de dood.
Laat ons zingend bidden.

Heer, schenk ons allen die geest van geloof,
opdat we ook in donkere dagen oog hebben voor uw licht,
dat onze weg verlicht en begaanbaar maakt.
Dat bidden wij in Jezus' naam. Amen

Offerandelied: WAT DE TOEKOMST

Wat de toekomst brengen moge, wij zijn veilig in Uw hand;
moedig richten wij de ogen op het onbekende land;
Uw licht zal ons pad verlichten en Uw geestdrift spoort ons aan,
om in liefde ons te richten op Uw Rijk in ons bestaan.

Dat door ons Uw vrede groeie, de gerechtigheid het wint;
mogen liefdesbloemen bloeien in het hart van ieder kind;
kleinen worden niet verstoten, wat geknakt is, breekt men niet;
nergens grenzen meer gesloten, overal weerklinkt een lied.

Hoopvol trek ik met U verder, ik weet niet waarheen het gaat,
maar U bent de Goede Herder, die mij niet verdwalen laat;
ook al heb ik duizend vragen, moet ik zoeken naar wat licht,
ik weet dat U mij zult dragen, mijn blik blijft omhoog gericht.

Tafelgebed:

Pr. De Heer zal bij u zijn.
Al. De Heer zal u bewaren.
Pr. Verheft uw hart.
Al. Wij zijn met ons hart bij de Heer.
Pr. Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Al. Hij is onze dankbaarheid waardig.
Pr. Goede God, wij geloven dat U woont in het ontoegankelijk licht, groot en heilig. Niemand heeft U ooit gezien. En toch geloven wij dat U een God van mensen bent: gewoon, eenvoudig en midden onder ons. U bent ons nabij als het hart van de ander. Zo bent U ons verschenen in Jezus, uw Zoon. Hij heeft ons geleerd, dat U onze Vader bent, goed en mild en vol menselijke liefde. Daarom loven en danken wij U samen met alle gelovigen te wereld en we zingen:

Sanctus/Heilig, heilig

Rondom deze tafel heeft Hij ons verzameld als kinderen van één gezin. In die laatste nacht, toen Hij verraden werd, terwijl Hij wist dat zijn uur gekomen was, gaf Hij zijn vrienden het teken van zijn grenzenloze liefde.
Hij nam het brood in zijn handen, dankte U en bracht U lof. En met zijn vrienden heeft Hij toen het brood gebroken met de woorden: Neemt en eet hiervan, jullie allemaal, want dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt.
Zo nam Hij ook de beker in zijn handen, en weer dankte Hij U en gaf de beker aan zijn leerlingen met de woorden: Neemt deze beker en drinkt hier allemaal uit, want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond; dit is mijn bloed dat voor jullie en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om Mij te gedenken.
Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.

Al. Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker
verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt.

Pr. God onze Vader, in dit uur, verenigd rond deze tafel, willen wij doen wat Hij heeft gedaan: we nemen het brood en drinken de beker en gedenken de dood van Jezus, uw Zoon. Hij stierf, omdat Hij trouw was aan uw opdracht bovenmate.
Goede God, wij vouwen onze handen en vragen U, dat de Geest van Christus onder ons mag blijven wonen.

Al. Open onze ogen voor de nood van de wereld. Breng alle volken en rassen , alle rangen en standen tezamen in uw rijk. Dan wordt deze oude aarde weer bewoonbaar door onze goedheid en menselijkheid.

Pr. En dan wordt door Hem en met Hem en in Hem alle eer gebracht aan U, God, onze Vader, in de gemeenschap met de heilige Geest, in de eeuwen der eeuwen. Amen

Pr. Laten wij bidden tot God onze Vader met de woorden die Jezus ons gegeven heeft.

Al. Onze Vader, die in de hemel zijt, . . . .

Agnus Dei/Lam Gods

Communielied: Koor

Slotgebed

Wordt geloof vervangen door leer;
eerbied door tucht, liefde door plicht -
wordt geloof meer een vergeeld erfstuk
dan een verkwikkende bron -
spreekt geloof alleen maar met gezag
en niet van mededogen -
dan raakt Jezus van Nazaret ontzield,
zijn boodschap verlept.

Ongrijpbare God, help ons te geloven,
help ons ondanks alle vragen en twijfels
naar U op te zien als een bron van stille kracht.
Help ons om trouw te blijven aan de weg
die Jezus ons gewezen heeft,
de weg naar uw Rijk op aarde,
de weg naar een menselijke wereld voor iedereen.
Dat bidden wij U in Jezus' naam

Slotlied: SAMEN GELOVEN mel. Overal wonen

Samen zijn we een kerk vol licht,
samen geloven, op God gericht,
hopen en bidden, in waarheid en waan.
Mensen die steeds Zijn weg willen gaan,
Mensen veel geluk.

Samen bouwen en blij aan 't werk
zó maken wij de gemeenschap sterk.
allemaal samen, met ieder begaan.
Mensen die samen toch verder gaan.
Mensen veel geluk.

Samen bidden, een stil gebaar,
samen geloven, Gods woord is waar,
mensen die vieren, de zon en de maan,
mensen die samen Zijn weg willen gaan.
Mensen veel geluk.

Samen zorgen voor jong en oud,
samen in liefde een thuis gebouwd,
dienende handen, van harte gedaan.
Mensen die hoopvol nu verder gaan.
Mensen veel geluk.