Aswoensdag 27 februari 2010

De juiste weg door het leven

Openingslied: WAAR JE WOONT OP DEZE WERELD.
    Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton,
    elke dag is er nieuw leven, elke dag een nieuwe zon.
    Elke dag een nieuwe kans om opnieuw op weg te gaan
    en te zoeken naar het wonder, naar de God in ons bestaan.

    Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton,
    tussen haat of tussen liefde, elke dag is er een zon.
    Elke dag een nieuwe kans om het woord van Christus te verstaan;
    door de ogen van de ander kijkt de Heer ons steeds weer aan.

    Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton,
    tussen twijfel, tussen hoop, elke dag is er een zon.
    Elke dag een nieuwe kans samen weer op weg te gaan,
    samen werken in zijn liefde, samen werken in zijn naam.
Inleiding: ALS DE ZON (Van Nelson Mandela bij zijn inauguratie)
    Onze diepste angst, is niet dat we onmachtig zouden zijn.
    Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht.
    Niet de duisternis, maar het licht in ons
    is wat we het meeste vrezen.
    We vragen onszelf af: Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend,
    begaafd, geweldig te achten.
    Maar waarom zou je dat niet zijn.
    Je bent een kind van God.
    Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.
    Er wordt geen licht verspreid, als de mensen om je heen
    hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
    We zijn bestemd om te stralen, zoals kinderen dat doen.
    We zijn geboren om de glorie Gods die in ons is te openbaren.
    Die glorie is niet slechts in enkelen,
    maar in ieder mens aanwezig.
    En als we ons licht laten schijnen,
    schept dat voor de ander de mogelijkheid hetzelfde te doen.
    Als we van onze diepste angst bevrijd zijn,
    zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.
Drempelgebed:
    Vg. Er is een weg van de kleine goedheid van mens tot mens:
    bereidheid tot luisteren, attentie en aandacht.
    Een weg die wij niet altijd gaan
    en daardoor waren er door onze tekorten minder gelukkige mensen.

    Al. Heer onze God, wij vergeven elkaar,
    vergeef ook onze schuld.

    Vg. Er is een weg van de dagelijkse taak,
    doen wat gedaan moet worden: samenwerken
    om iets nieuws tot stand te brengen;
    een weg die wij niet altijd gaan.
    Daardoor is er minder tot stand gekomen
    waarvoor toch op ons gerekend werd.

    Al. Heer onze God, wij vergeven elkaar,
    vergeef ook onze schuld.

    Vg. Er is een weg naar de grote wereld,
    inzet voor maatschappij en kerk,
    voor de mens dichtbij en veraf.
    Een weg die wij niet altijd gaan, en zo komt het
    dat anderen dubbele inzet moeten geven.

    Al. Heer onze God, wij vergeven elkaar,
    vergeef ook onze schuld.
    Vg. God, die barmhartig is, ontferme zich over ons,
    vergeve onze zonden en geleide ons naar het eeuwige leven.
Zang: WAAR LIEFDE MENSEN SAMENVOEGT
    Waar liefde mensen samenvoegt, worden stenen een paleis,
    de kille straat een lentetuin, de hel een paradijs.

    Refrein:
      Een land van licht en zonneschijn,
      een haard waar men zich warmt,
      een overvolle beker wijn,
      een mens die je omarmt.

    De deur roept je een welkom toe, een stoel staat voor je
    klaar, de tafel is gastvrij gedekt, een heerlijk avondmaal. Refrein
Eerste lezing DE STEENHOUWER

    Er was eens een man die stenen kapte uit een rots. Hij vond zijn werk veel te zwaar en droomde dat hij rijk was.
    En plotseling was hij rijk. Zo stond hij langs de weg toen er een koning voorbij kwam, gezeten in een prachtige koets. 'Was ik maar koning' dacht hij, 'dat zou nog mooier zijn.' En tevreden was hij niet.
    Toen opeens was hij koning. Met veel ruiters en paarden reed hij in een gouden koets door zijn rijk. Maar de koning begon te klagen over de hete zon, die zijn gezicht schroeide. En tevreden was hij niet.
    Hij zuchtte en dacht: 'Was ik de zon maar.' En hij had deze woorden nog niet gezegd of hij was de zon. Nu strooide hij zijn gouden stralen over de aarde. Totdat er een wolk kwam die zijn stralen tegenhield. 'Ik wou dat ik zo machtig was als die wolken', dacht hij ontevreden.
    En zo werd hij een wolk en kon hij de stralen van de zon opvangen en breken. Maar de wolk viel in grote druppels naar de aarde en het water stroomde woest over het land. Alleen een rots bleek machtiger dan het water. Toen werd hij kwaad omdat de rots nog sterker was dan hij en tevreden was hij niet.
    Hij wilde liever een rots zijn. En ook dat gebeurde. Maar toen kwam er een man met een scherpe beitel en grote hamer. Deze hakte in de rots om er stenen van te maken. Toen dacht de rots ontevreden: 'Was ik die steenhouwer maar.'
    En het gebeurde. En elke dag deed de man zijn zware werk en was tevreden.

Tussenzang: : HET ANTWOORD WAAIT VERDER (melodie: Blowing in the wind)
    Hoe lang horen mensen alleen maar zichzelf
    voordat ze een ander verstaan?
    Hoe lang zijn de mensen vervuld van lawaai
    en durven de stilte niet aan?
    Zijn er nog wegen waar niemand zich waagt
    omdat ze te ver zouden gaan.
    Het antwoord wie weet, wie weet waar het begint?
    Het antwoord waait verder met de wind.

    Hoe lang heerst lawaai nog en jachtige spoed
    en wordt zo de druk niet te groot?
    Hoe lang roemen monden van eigen geluk
    en schreeuwen ze anderen dood?
    Wanneer zwijgen monden en luistert ons oor
    naar mensen die leven in nood?
    Het antwoord wie weet, wie weet waar het begint?
    Het antwoord waait verder met de wind.

    Hoe lang zijn de mensen nog bang voor elkaar
    en bang voor zichzelf bovendien?
    Hoe lang kijken ogen gejaagd voor zich uit
    voordat ze de ruimte gaan zien?
    Als Hij die ons draagt ieder roept bij zijn naam
    gaan wij Hem dan horen misschien?
    Het antwoord wie weet, wie weet waar het begint?
    Het antwoord waait verder met de wind.
Uit het heilig evangelie volgens Lucas. 6, 39-45

    In die tijd hield Jezus zijn leerlingen deze gelijkenis voor: "Kan soms de ene blinde de andere leiden? Vallen dan niet beiden in de kuil? De leerling staat niet boven zijn meester; maar hij zal ten volle gevormd zijn als hij is gelijk zijn meester. Waarom kijkt ge naar de splinter in het oog van uw broeder en waarom slaat ge geen acht op de balk in uw eigen oog? Hoe kunt ge tot uw broeder zeggen: Broeder, laat mij de splinter uit uw oog halen, terwijl ge de balk in uw eigen oog niet opmerkt? Huichelaar, haal eerst die balk uit uw eigen oog, dan zult ge scherp genoeg zien om de splinter te kunnen verwijderen die in het oog van uw broeder zit. Er bestaat geen goede boom die zieke vruchten voortbrengt en evenmin een zieke boom die goede vruchten voortbrengt. Een boom immers kent men aan zijn vruchten; men plukt geen vijgen van dorens, men oogst geen druiven van een braamstruik. Een goed mens brengt het goede te voorschijn uit de schat van goedheid in zijn hart; maar een slechte brengt het slechte te voorschijn uit zijn schat van slechtheid; want waar het hart van vol is, daar loopt de mond van over."

Overweging

    De meeste mensen hebben tegenwoordig een TomTom in de auto. Je toetst het adres in waar je naartoe wilt en je wordt precies de juiste weg ernaartoe gewezen. Men zegt dat er nog eens een tijd komt dat het navigatiesysteem helemaal automatisch gaat werken, dat je rustig de krant kunt gaan zitten lezen, de auto brengt je feilloos naar je einddoel. Of het ooit zover komt, weet ik niet, maar nu is het in elk geval nog niet mogelijk. Ook bij het beste navigatiesysteem moet je wel goed uit je doppen kijken, anders ga je misschien wel in de goede richting maar kunnen er onderweg allerlei ongelukken gebeuren.
    Voorwaarde is natuurlijk wel dat je weet waar je naartoe wilt, anders kon geen enkele TomTom je helpen. Ook al heb je geen TomTom, je vindt overal richtingborden en die wijzen je ook de weg naar je bestemming. Maar je moet er natuurlijk wel goed naar kijken, anders verdwaal je nog.
    "s Zomers ga ik graag fietsen en de knooppuntroutes zijn ideaal. Ze wijzen je de weg langs allerlei binnenwegen en fietspaden. Maar soms staan de bordjes in de berm verscholen achter onkruid en hoog gras, en als je niet goed oplet zie je ze over het hoofd en dan raak je aan het dwalen.
    In ons leven komen we ook allerlei verkeersborden tegen, allerlei zaken die ons de juiste weg door het leven wijzen, allerlei mensen die een gids voor ons kunnen zijn. Maar ook hier geldt: kijk goed uit je doppen, want soms willen mensen die verblind zijn door macht of geld je de weg wijzen maar meestal loopt dat verkeerd af. Soms kijken we alleen maar naar dingen die ons het gemakkelijkst voorkomen, maar de weg van de minste weerstand is te vaak een dwaalweg. Soms is er allerlei onkruid dat een goed zicht belemmert. En dat onkruid staat niet ergens langs de weg, maar het zit in onszelf.
    Aswoensdag en de komende veertigdagentijd nodigen ons uit om eens meer dan anders na te denken over het doel van je leven, waar je naartoe wilt en welke weg je het best naar dat doel brengt. Eigenlijk gaat het ook de vraag welke weg geeft ons levensgeluk, langs welke weg worden we blije mensen, langs welke weg kunnen we licht zijn voor elkaar?
    Aan de Carnaval kun je veel plezier beleven en dat is prachtig, maar er is meer dan Carnaval in het leven. En als we het askruisje ontvangen, zeggen we daarmee: ik wil met beide benen op de grond staan en mijn ogen open houden om samen met elkaar de juiste weg te gaan. Ik wil de betrekkelijkheid van zoveel dingen in het leven onder ogen zien, opdat die geen obstakels worden voor werkelijke levensvreugde, want dat is toch het ware doel van ieders leven,

Aswijding

    We dromen allemaal van een goede toekomst, van het beloofde land van vrede en vrijheid voor iedereen. De weg ernaartoe kent echter allerlei valkuilen, en als je niet goed uitkijkt val je erin. Soms wordt onze levensweg overwoekerd door allerlei vormen van onkruid. Daarom moeten we proberen dat onkruid te bestrijden.

    We verbranden het onkruid van het egoïsme, dat we alleen aan onszelf denken en te weinig aandacht voor anderen hebben.
    We verbranden het onkruid van de jaloezie, dat we het niet kunnen hebben dat anderen het beter doen dan wij.
    Wij verbranden het onkruid van de oppervlakkigheid, dat we veel te weinig nadenken over de werkelijk belangrijke dingen in het leven.
    Wij verbranden het onkruid van de onverdraagzaamheid, dat we anderen gemakkelijk veroordelen en buitensluiten.
    Wij verbranden het onkruid van de onverschilligheid, dat we het niet zo nauw nemen met de normen en waarden in de samenleving.
    Wij verbranden het onkruid van de liefdeloosheid, dat we anderen pesten en hun het leven zuur maken.

    Als wij ons laten tekenen met het askruisje, dan zeggen we dat we de juiste weg door het leven willen gaan, dat we het goede in ons leven willen bewaren en koesteren en het minder goede als onkruid uit ons leven willen verwijderen.

    Daarom zegen ik nu deze as:
    Heer, laat uw zegen komen over deze as en over ons die hiermee getekend worden, opdat wij het goede zaad door U in ons uitgezaaid, de kans geven tot groei en bloei te komen, opdat wij de goede weg kunnen gaan, de weg van dienstbaarheid die Jezus ons gewezen heeft, de weg die leidt naar uw Rijk op aarde.
    Zegen deze as, dit teken van onze vergankelijkheid, moge het ons steeds weer aan het denken zetten met de vraag of we wel op de goede weg zitten. Dat bidden wij in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Amen

Uitdelen van het askruisje

Geloofsbelijdenis (gezongen)
    God, ik geloof in Uw scheppende kracht,
    Uw liefde voor iedere mens,
    ik geloof in de Vader, die steeds op ons wacht
    en in ons geluk als Uw wens,
    ik geloof in Uw Geest, die ons nimmer ontbrak.
    Hij houdt ons in liefde bijeen.
    Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
    door twijfels en moeilijkheden heen.

    Christus, de Zoon van de levende God,
    op aarde verschenen als mens,
    ik geloof U als eerlijk begaan met ons lot
    en in ons geluk als Uw wens,
    ik geloof dat het lijden en sterven U brak
    en dat U weer levend verscheen.
    Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
    door twijfels en moeilijkheden heen.

    Samen verenigd rond Christus, de Heer,
    zo vormen wij samen de kerk,
    ik geloof in haar ware gestalte en leer
    haar eenheid in liefde en werk,
    ik geloof in het vuur dat de Heer eens ontstak
    door dood en verrijzenis heen.
    Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
    door twijfels en moeilijkheden heen.
Voorbede
    Vg. Heer, geef ons handen die bereid zijn anderen te helpen.
    Laat onze handen steeds het goede doen,
    nooit slaan en anderen pijn aandoen.
    Laat onze handen gestuurd worden door een goed hart.

    Al. Heer, leer ons handelen in de geest van Jezus.

    Vg. Heer, geef ons ogen die niet blind zijn
    voor de problemen van medemensen.
    Laat onze ogen steeds de mogelijkheden zien
    die we krijgen om iets goeds te doen voor anderen.

    Al. Heer, leer ons kijken met de ogen van Jezus.

    Vg. Heer, geef ons oren die niet doof zijn
    voor het hulpgeroep van mensen, dichtbij of veraf.
    Laat onze oren steeds van harte kunnen luisteren
    naar het verhaal van anderen.

    Al. Heer, leer ons luisteren met de oren van Jezus.

    Vg. Heer, geef ons een mond om een bemoedigend woord
    te spreken voor allen die het moeilijk hebben.
    Laat onze mond anderen nooit krenken of pijn doen,
    en altijd de waarheid spreken.
    Al. Heer, leer ons spreken in de geest van Jezus.

    Vg. Heer, moge het askruisje dat we ontvangen hebben
    een teken zijn van onze bereidheid om ons in de komende veertigdagentijd
    te vernieuwen tot mensen die de boodschap van Jezus
    zo goed mogelijk waar maken in hun leven. Amen
Offerandelied: HANDEN HEB JE . . .
    Handen heb je om te geven van je eigen overvloed
    en 'n hart om te vergeven wat 'n ander jou misdoet.

    Refrein: Open uw oren om te horen, open uw hart voor alleman.

    Ogen heb je om te zoeken naar wat mensen nog ontbreekt
    en 'n hart om uit te zeggen wat 'n ander moed inspreekt. Refrein

    Schouders heb je om te dragen zorg en pijn van alleman
    en 'n hart om te aanvaarden wat 'n ander beter kan. Refrein

    Voeten heb je om te lopen naar de mens die eenzaam is
    en 'n hart om waar te maken dat een mens geen eiland is. Refrein

    Oren heb je om te horen naar de mens die vrede is
    en 'n hart om te geloven in een God die liefde is. Refrein
Tafelgebed:

    Pr. Wij danken U dat wij mogen wonen in een land
    dat overvloeit van melk en honing,
    een land waarin onze kleinste wensen
    kunnen worden vervuld.

    Al. Wij danken U voor de schoonheid van de natuur,
    voor alle vruchten van deze aarde.

    Pr. Wij danken U dat wij in dit land mogen leven en werken,
    zodat wij elkaar veel goeds kunnen schenken,
    en anderen kunnen geven wat ze nodig hebben.

    Al. Wij danken U voor alle mooie dingen in onze wereld,
    voor al het goede dat mensen doen voor elkaar.

    Pr. Wij danken U voor Jezus, die ons de weg toonde,
    waarmee wij recht kunnen trekken wat krom is,
    waarmee we hoop kunnen geven aan kleinen en zwakken.

    Al. Wij danken U voor zijn boodschap van liefde,
    voor zijn zorg en aandacht voor iedereen.
    Pr. Hij deed wat goed was voor zieken en gezonden;
    zondaars en tollenaars verstootte Hij niet.
    Hij waste de voeten van zijn leerlingen.
    Hij, hun meester, handelde als hun dienaar.
    Zo nam Hij de laatste avond van zijn leven het brood,
    brak het en deelde het brood uit aan vrienden
    met de woorden: Neem en eet hiervan, jullie allemaal,
    dit is mijn lichaam voor jullie gebroken.
    Hij deelde met zijn vrienden ook de beker met wijn zeggende:
    Drink allemaal hiervan, want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond,
    dit is mijn bloed, dat voor jullie en alle mensen vergoten wordt
    tot vergeving van de zonden.
    Blijf dit altijd doen omwille van Mij.

    Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.

    Al. Wij danken U voor dit mysterie van ons geloof
    voor de verbondenheid die dit sacrament schept.

    Pr. Ook vandaag willen wij U danken voor al de mensen
    die zijn blijde boodschap waar maken in hun leven,
    die, naar zijn voorbeeld, hun leven delen met kwetsbare medemensen.
    Overal zijn er mensen die geloven in zijn blijde boodschap,
    die in zijn naam zich inzetten voor anderen.

    Al. Schenk ons uw Geest van wijsheid en kracht,
    opdat ook wij ons dienstbaar maken aan medemensen,
    vrij van eigenbelang en met een open geest.

    Pr. Samen zullen wij proberen om, met vallen en opstaan,
    te voorkomen dat onze wereld een woestijn wordt,
    waarin mensen verloren lopen en vergaan van de dorst.
    Mogen wij in uw naam vruchten dragen
    van verbondenheid en saamhorigheid,
    omwille van Jezus, onze leidsman ten leven.

    Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal uw naam geprezen zijn,
    Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest,
    hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen

    Pr. Laten wij bidden tot God, onze Vader, met de woorden die Jezus ons gegeven heeft.

    Al. Onze Vader die in de hemel zijt, . . .

    Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad. Geef vrede in onze dagen.
    Dat wij, gesteund door uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonde
    en beveiligd tegen alle onrust,
    hoopvol wachtend op de komst van Jezus, Messias, uw Zoon.

    Al. Want van U is het koninkrijk, en de kracht
    en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen.

Vredewens

Uitnodiging tot de communie

Communielied: VREDE VOOR ONS ALLEN (melodie: Glorie, glorie, halleluja)
    d'Aarde wil een thuis zijn voor een ieder die nu leeft,
    ieder mens moet vriend zijn die naar recht en vrede streeft,
    wereld zonder oorlog die aan ieder ruimte geeft.
    Mijn God als dat eens kon.

    Refrein:
      Vrede, vrede voor ons allen (3x)
      Mijn God, als dat eens kon.

    Vriendschap in ons eigen huis en vriendschap voor elkaar,
    vader, moeder, zoon en dochter, horen zij elkaar?
    Oude mensen, jonge mensen, spreken zij elkaar?
    Mijn God als dat eens kon.

    Refrein:
      Vrede, vrede voor ons allen (3x)
      Mijn God, als dat eens kon
    Mensen houdt uw ogen op dit ideaal gericht.
    Dit geeft ons de eerste schijn van een beginnend licht.
    Stappend in het duister, maar toch met een hoopvol zicht.
    Mijn God als dat eens kon.

    Refrein:
      Vrede, vrede voor ons allen (3x) Mijn God, als dat eens kon
Slottekst: DE BESTE ZOON.

    Een oude man die het einde van zijn leven voelde naderen riep zijn drie zoons bij zich en zei:
    "Ik kan mijn bezit niet door drieën delen, want wat ik nalaat is niet te verdelen. Daarom heb ik besloten alles wat ik heb na te laten aan degene die het meest intelligent is en het helderste inzicht bezit, anders gezegd: aan mijn beste zoon. Op tafel ligt voor ieder van jullie een muntstuk.
    Pak dat. Wie er iets van koopt waarmee deze hut waarin we wonen geheel gevuld kan worden zal alles krijgen."
    Ze vertrokken. De eerste zoon kocht stro, maar dat reikte slechts tot halverwege. De tweede zoon kocht zakken met veren, maar ook hem lukte het niet de hut te vullen. De derde zoon, die de erfenis uiteindelijk zou krijgen, kocht maar iets heel kleins. Het was een kaars.
    Hij wachtte tot het donker was, stak de kaars aan en vulde de hele hut met licht.

Afsluiting en zegen

Slotlied KOM, LAAT ONS LICHT VERSPREIDEN - (Melodie: Go tell it on the mountain)
    Refrein:
      Kom, laat ons licht verspreiden.
      Zorg, dat eenieder het kan zien.
      Kom, laat ons licht verspreiden.
      Het leven wordt een feest.

    Wees bereid tot luist'ren en houd je toch niet doof,
    want ieder die wil horen, verstaat de vraag naar licht. Ja! Refrein

    Allen zijn wij mensen, wij horen bij elkaar
    en wie zijn broeder lief heeft, die brengt het licht nabij. Ja! Refrein

    Deel je brood met armen, en help de mens in nood.
    En geef aan hen je warmte, want dan is ieder blij. Ja! Refrein

    Houd je niet afzijdig en sta niet aan de kant,
    maar deel het leven samen, de vreugde en 't verdriet. Ja! Refrein