De juiste weg door het leven
Openingslied: WAAR JE WOONT OP DEZE WERELD.Er was eens een man die stenen kapte uit een rots. Hij vond zijn
werk veel te zwaar en droomde dat hij rijk was.
En plotseling was hij rijk. Zo stond hij langs de weg toen er een
koning voorbij kwam, gezeten in een prachtige koets. 'Was ik maar
koning' dacht hij, 'dat zou nog mooier zijn.' En tevreden was hij niet.
Toen opeens was hij koning. Met veel ruiters en paarden reed hij in een
gouden koets door zijn rijk. Maar de koning begon te klagen over de
hete zon, die zijn gezicht schroeide. En tevreden was hij niet.
Hij zuchtte en dacht: 'Was ik de zon maar.' En hij had deze woorden nog
niet gezegd of hij was de zon. Nu strooide hij zijn gouden stralen over
de aarde. Totdat er een wolk kwam die zijn stralen tegenhield. 'Ik wou
dat ik zo machtig was als die wolken', dacht hij ontevreden.
En zo werd hij een wolk en kon hij de stralen van de zon opvangen en
breken. Maar de wolk viel in grote druppels naar de aarde en het water
stroomde woest over het land. Alleen een rots bleek machtiger dan het
water. Toen werd hij kwaad omdat de rots nog sterker was dan hij en
tevreden was hij niet.
Hij wilde liever een rots zijn. En ook dat gebeurde. Maar toen kwam er
een man met een scherpe beitel en grote hamer. Deze hakte in de rots om
er stenen van te maken. Toen dacht de rots ontevreden: 'Was ik die
steenhouwer maar.'
En het gebeurde. En elke dag deed de man zijn zware werk en was
tevreden.
In die tijd hield Jezus zijn leerlingen deze gelijkenis voor: "Kan soms de ene blinde de andere leiden? Vallen dan niet beiden in de kuil? De leerling staat niet boven zijn meester; maar hij zal ten volle gevormd zijn als hij is gelijk zijn meester. Waarom kijkt ge naar de splinter in het oog van uw broeder en waarom slaat ge geen acht op de balk in uw eigen oog? Hoe kunt ge tot uw broeder zeggen: Broeder, laat mij de splinter uit uw oog halen, terwijl ge de balk in uw eigen oog niet opmerkt? Huichelaar, haal eerst die balk uit uw eigen oog, dan zult ge scherp genoeg zien om de splinter te kunnen verwijderen die in het oog van uw broeder zit. Er bestaat geen goede boom die zieke vruchten voortbrengt en evenmin een zieke boom die goede vruchten voortbrengt. Een boom immers kent men aan zijn vruchten; men plukt geen vijgen van dorens, men oogst geen druiven van een braamstruik. Een goed mens brengt het goede te voorschijn uit de schat van goedheid in zijn hart; maar een slechte brengt het slechte te voorschijn uit zijn schat van slechtheid; want waar het hart van vol is, daar loopt de mond van over."
De meeste mensen hebben tegenwoordig een TomTom in de auto.
Je toetst het adres in waar je naartoe wilt
en je wordt precies de juiste weg ernaartoe gewezen.
Men zegt dat er nog eens een tijd komt
dat het navigatiesysteem helemaal automatisch gaat werken,
dat je rustig de krant kunt gaan zitten lezen,
de auto brengt je feilloos naar je einddoel.
Of het ooit zover komt, weet ik niet,
maar nu is het in elk geval nog niet mogelijk.
Ook bij het beste navigatiesysteem moet je wel goed uit je doppen
kijken,
anders ga je misschien wel in de goede richting
maar kunnen er onderweg allerlei ongelukken gebeuren.
Voorwaarde is natuurlijk wel dat je weet waar je naartoe wilt,
anders kon geen enkele TomTom je helpen.
Ook al heb je geen TomTom, je vindt overal richtingborden
en die wijzen je ook de weg naar je bestemming.
Maar je moet er natuurlijk wel goed naar kijken, anders verdwaal je nog.
"s Zomers ga ik graag fietsen en de knooppuntroutes zijn ideaal.
Ze wijzen je de weg langs allerlei binnenwegen en fietspaden.
Maar soms staan de bordjes in de berm verscholen achter onkruid en hoog
gras,
en als je niet goed oplet zie je ze over het hoofd en dan raak je aan
het dwalen.
In ons leven komen we ook allerlei verkeersborden tegen,
allerlei zaken die ons de juiste weg door het leven wijzen,
allerlei mensen die een gids voor ons kunnen zijn.
Maar ook hier geldt: kijk goed uit je doppen,
want soms willen mensen die verblind zijn door macht of geld
je de weg wijzen maar meestal loopt dat verkeerd af.
Soms kijken we alleen maar naar dingen die ons het gemakkelijkst
voorkomen,
maar de weg van de minste weerstand is te vaak een dwaalweg.
Soms is er allerlei onkruid dat een goed zicht belemmert.
En dat onkruid staat niet ergens langs de weg, maar het zit in onszelf.
Aswoensdag en de komende veertigdagentijd
nodigen ons uit om eens meer dan anders na te denken
over het doel van je leven, waar je naartoe wilt
en welke weg je het best naar dat doel brengt.
Eigenlijk gaat het ook de vraag welke weg geeft ons levensgeluk,
langs welke weg worden we blije mensen,
langs welke weg kunnen we licht zijn voor elkaar?
Aan de Carnaval kun je veel plezier beleven en dat is prachtig,
maar er is meer dan Carnaval in het leven.
En als we het askruisje ontvangen, zeggen we daarmee:
ik wil met beide benen op de grond staan en mijn ogen open houden
om samen met elkaar de juiste weg te gaan.
Ik wil de betrekkelijkheid van zoveel dingen in het leven onder ogen
zien,
opdat die geen obstakels worden voor werkelijke levensvreugde,
want dat is toch het ware doel van ieders leven,
We dromen allemaal van een goede toekomst, van het beloofde land
van vrede en vrijheid voor iedereen. De weg ernaartoe kent echter
allerlei valkuilen, en als je niet goed uitkijkt val je erin. Soms
wordt onze levensweg overwoekerd door allerlei vormen van onkruid.
Daarom moeten we proberen dat onkruid te bestrijden.
We verbranden het onkruid van het egoïsme, dat we alleen aan onszelf
denken en te weinig aandacht voor anderen hebben.
We verbranden het onkruid van de jaloezie, dat we het niet kunnen
hebben dat anderen het beter doen dan wij.
Wij verbranden het onkruid van de oppervlakkigheid, dat we veel te
weinig nadenken over de werkelijk belangrijke dingen in het leven.
Wij verbranden het onkruid van de onverdraagzaamheid, dat we anderen
gemakkelijk veroordelen en buitensluiten.
Wij verbranden het onkruid van de onverschilligheid, dat we het niet zo
nauw nemen met de normen en waarden in de samenleving.
Wij verbranden het onkruid van de liefdeloosheid, dat we anderen pesten
en hun het leven zuur maken.
Als wij ons laten tekenen met het askruisje, dan zeggen we dat we de
juiste weg door het leven willen gaan, dat we het goede in ons leven
willen bewaren en koesteren en het minder goede als onkruid uit ons
leven willen verwijderen.
Daarom zegen ik nu deze as:
Heer, laat uw zegen komen over deze as en over ons die hiermee getekend
worden, opdat wij het goede zaad door U in ons uitgezaaid, de kans
geven tot groei en bloei te komen, opdat wij de goede weg kunnen gaan,
de weg van dienstbaarheid die Jezus ons gewezen heeft, de weg die leidt
naar uw Rijk op aarde.
Zegen deze as, dit teken van onze vergankelijkheid, moge het ons steeds
weer aan het denken zetten met de vraag of we wel op de goede weg
zitten. Dat bidden wij in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige
Geest. Amen
Uitdelen van het askruisje
Geloofsbelijdenis (gezongen)Pr. Wij danken U dat wij mogen wonen in een land
dat overvloeit van melk en honing,
een land waarin onze kleinste wensen
kunnen worden vervuld.
Al. Wij danken U voor de schoonheid van de natuur,
voor alle vruchten van deze aarde.
Pr. Wij danken U dat wij in dit land mogen leven en werken,
zodat wij elkaar veel goeds kunnen schenken,
en anderen kunnen geven wat ze nodig hebben.
Al. Wij danken U voor alle mooie dingen in onze wereld,
voor al het goede dat mensen doen voor elkaar.
Pr. Wij danken U voor Jezus, die ons de weg toonde,
waarmee wij recht kunnen trekken wat krom is,
waarmee we hoop kunnen geven aan kleinen en zwakken.
Al. Wij danken U voor zijn boodschap van liefde,
voor zijn zorg en aandacht voor iedereen.
Pr. Hij deed wat goed was voor zieken en gezonden;
zondaars en tollenaars verstootte Hij niet.
Hij waste de voeten van zijn leerlingen.
Hij, hun meester, handelde als hun dienaar.
Zo nam Hij de laatste avond van zijn leven het brood,
brak het en deelde het brood uit aan vrienden
met de woorden: Neem en eet hiervan, jullie allemaal,
dit is mijn lichaam voor jullie gebroken.
Hij deelde met zijn vrienden ook de beker met wijn zeggende:
Drink allemaal hiervan, want dit is de beker van het nieuwe
altijddurende verbond,
dit is mijn bloed, dat voor jullie en alle mensen vergoten wordt
tot vergeving van de zonden.
Blijf dit altijd doen omwille van Mij.
Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.
Al. Wij danken U voor dit mysterie van ons geloof
voor de verbondenheid die dit sacrament schept.
Pr. Ook vandaag willen wij U danken voor al de mensen
die zijn blijde boodschap waar maken in hun leven,
die, naar zijn voorbeeld, hun leven delen met kwetsbare medemensen.
Overal zijn er mensen die geloven in zijn blijde boodschap,
die in zijn naam zich inzetten voor anderen.
Al. Schenk ons uw Geest van wijsheid en kracht,
opdat ook wij ons dienstbaar maken aan medemensen,
vrij van eigenbelang en met een open geest.
Pr. Samen zullen wij proberen om, met vallen en opstaan,
te voorkomen dat onze wereld een woestijn wordt,
waarin mensen verloren lopen en vergaan van de dorst.
Mogen wij in uw naam vruchten dragen
van verbondenheid en saamhorigheid,
omwille van Jezus, onze leidsman ten leven.
Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal uw naam geprezen zijn,
Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest,
hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen
Pr. Laten wij bidden tot God, onze Vader, met de woorden die Jezus ons
gegeven heeft.
Al. Onze Vader die in de hemel zijt, . . .
Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad. Geef vrede in onze dagen.
Dat wij, gesteund door uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonde
en beveiligd tegen alle onrust,
hoopvol wachtend op de komst van Jezus, Messias, uw Zoon.
Al. Want van U is het koninkrijk, en de kracht
en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen.
Vredewens
Uitnodiging tot de communie
Communielied: VREDE VOOR ONS ALLEN (melodie: Glorie, glorie, halleluja)Een oude man die het einde van zijn leven voelde naderen riep zijn
drie zoons bij zich en zei:
"Ik kan mijn bezit niet door drieën delen, want wat ik nalaat is niet
te verdelen. Daarom heb ik besloten alles wat ik heb na te laten aan
degene die het meest intelligent is en het helderste inzicht bezit,
anders gezegd: aan mijn beste zoon. Op tafel ligt voor ieder van jullie
een muntstuk.
Pak dat. Wie er iets van koopt waarmee deze hut waarin we wonen geheel
gevuld kan worden zal alles krijgen."
Ze vertrokken. De eerste zoon kocht stro, maar dat reikte slechts tot
halverwege.
De tweede zoon kocht zakken met veren, maar ook hem lukte het niet de
hut te vullen.
De derde zoon, die de erfenis uiteindelijk zou krijgen, kocht maar iets
heel kleins. Het was een kaars.
Hij wachtte tot het donker was, stak de kaars aan en vulde de hele hut
met licht.
Afsluiting en zegen
Slotlied KOM, LAAT ONS LICHT VERSPREIDEN - (Melodie: Go tell it on the mountain)