Aswoensdag 25 februari 2009

Een nieuwe wereld vol van vrede,
waar liefde heerst als eerst' gebod,
waar alle mensen echt geloven
in ieder woord dat komt van God.

Dat land is ergens hier te vinden,
als ieder woord wordt nageleefd,
op deze aarde achter einders,
door ieder die naar vrede streeft.

Het bijbels land van melk en honing,
de stad van vriendschap voor altijd,
voor ieder mens steeds open grenzen,
een nieuwe toekomst in de tijd.

Zo zijn we hier bijeen gekomen
om licht te zoeken bij elkaar,
om onze dromen te herhalen.
Met ieders aandacht wordt het waar.

In die tijd hield Jezus de menigte deze gelijkenis voor: "Het Rijk der hemelen gelijkt op een man die op zijn akker goed zaad had gezaaid; maar terwijl de mensen sliepen, kwam zijn vijand, zaaide onkruid tussen de tarwe en ging heen. Toen de halmen opgeschoten waren en vrucht hadden gezet, was ook het onkruid te zien. Nu gingen de knechten naar hun meester en zeiden hem: 'Heer, ge hebt toch goed zaad op uw akker gezaaid? Hoe komt het dan dat er onkruid op staat?' Hij antwoordde hun: 'Dat is het werk van een vijand.' De knechten zeiden tot hem: 'Wilt ge dan dat we het bijeengaren?' Maar hij zei: 'Neen, ik ben bang dat ge, wanneer ge het onkruid bijeengaart, de tarwe mee uittrekt. Laat beide samen opgroeien tot de oogst, en met de oogsttijd zal ik de maaiers zeggen: haalt eerst het onkruid bijeen en bindt het in bussels om te verbranden; maar slaat de tarwe op in mijn schuur.'

Jullie kennen allemaal wel het spelletje: ik ga op reis en ik neem mee en dan kun je invullen wat je heel belangrijk vindt om mee te nemen. Nu zijn we allemaal op reis door het leven en we nemen van alles mee, ons mobieltje om te kunnen sms-sen en ook om foto's te kunnen nemen, liefst nog eentje waarop je ook tv kunt kijken onze laptop wat je moet toch overal op internet kunnen, onze walkman om steeds je favoriete muziek te kunnen horen,' ons horloge om steeds te kunnen zien hoe laat het is, onze TomTom om niet te verdwalen, TomToms zijn er tegenwoordig niet alleen voor automobilisten maar ook voor fietsers en wandelaars. En de carnavalvierders nemen vast wel een paar kratjes bier mee om onderweg geen dorst te krijgen.
We zijn tegenwoordig van alle gemakken voorzien, allemaal dingen die we heel belangrijk vinden, haast onmisbaar. Ons leven moet zo gemakkelijk mogelijk verlopen. Tegelijk zie je tegenwoordig dat veel mensen gaan survivallen, Survival-tochten in allerlei vormen zijn heel populair tegenwoordig. Het is een uitdaging om eens niet de gemakkelijkste weg te gaan maar het jezelf een beetje moeilijk te maken, dat kan heel gezond zijn, vooral omdat je dan merkt dat je op elkaar aangewezen bent.
Het joodse volk moest ook een survival-tocht maken in de woestijn, dat was afzien, honger en dorst lijden, en er werd heel wat afgemopperd. Maar ze leerden wel wat echt belangrijk was in het leven en vooral ook dat ze het samen moesten doen in verbondenheid met elkaar. In de woestijn verdwaal je heel gemakkelijk, alles lijkt hetzelfde, maar woestijnbewoners weten precies waar ze zitten door naar de sterren te kijken.
We beginnen vandaag aan de veertigdagentijd, een symbolische tocht door de woestijn. We worden uitgedaagd om na te denken over wat werkelijk belangrijk is op onze reis door het leven. Al die moderne gemakken zijn prachtig als je ze goed gebruikt, maar ze kunnen ook een oerwoud worden waarin we verdwalen omdat we niet meer onbevangen van ons af kunnen kijken. En zoals woestijnbewoners naar de sterren keken om te zien waar ze waren, zo willen wij naar de boodschap van Jezus kijken, hij is onze grote wegwijzer in het leven.
En een van de belangrijkste dingen die hij ons leert is dat we het samen moeten doen. Carnaval is pas echt een feest als je het samen met elkaar doet. Dat geldt voor alles op onze levensreis. Als we het samen doen, kan er iets moois groeien, anders blijf je zitten met een hoop onkruid en daar heb je niets aan.

We dromen allemaal van een goede toekomst, van een land van melk en honing. De weg ernaartoe heeft vaak iets van een woestijn en daar hebben we wel schrik van. De woestijn intrekken betekent het loslaten van overbodige bagage, het verbranden van allerlei onkruid dat in je leven is ingegroeid.

Nu worden palmtakjes verbrand.

We verbranden het onkruid van het egoïsme, dat we alleen aan onszelf denken en te weinig aandacht voor anderen hebben.
We verbranden het onkruid van de jaloezie, dat we het niet kunnen hebben dat anderen het beter doen dan wij.
Wij verbranden het onkruid van de oppervlakkigheid, dat we veel te weinig nadenken over de werkelijk belangrijke dingen in het leven.
Wij verbranden het onkruid van de onverdraagzaamheid, dat we anderen gemakkelijk veroordelen en buitensluiten.
Wij verbranden het onkruid van de onverschilligheid, dat we het niet zo nauw nemen met de normen en waarden in de samenleving.
Wij verbranden het onkruid van de liefdeloosheid, dat we anderen pesten en hun het leven zuur maken.

Als wij ons laten tekenen met het askruisje, dan zeggen we daarmee het goede in ons leven te willen bewaren en te koesteren en het minder goede als onkruid uit ons leven te willen verwijderen.
Daarom zegen ik nu deze as:
Heer, laat uw zegen komen over deze as en over ons die hiermee getekend worden, opdat wij het goede zaad door U in ons uitgezaaid, de kans geven tot groei en bloei te komen, opdat wij de goede weg kunnen gaan, de weg van dienstbaarheid die Jezus ons gewezen heeft, de weg die leidt naar uw Rijk op aarde.
Zegen deze as, dit teken van onze vergankelijkheid, moge het ons steeds weer aan het denken zetten met de vraag of we wel op de goede weg zitten. Dat bidden wij in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Amen

Uitdelen van het askruisje

God, ik geloof in Uw scheppende kracht,
Uw liefde voor iedere mens,
ik geloof in de Vader, die steeds op ons wacht
en in ons geluk als Uw wens,
ik geloof in Uw Geest, die ons nimmer ontbrak
Hij houdt ons in liefde bijeen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Christus, de Zoon van de levende God,
op aarde verschenen als mens,
ik geloof U als eerlijk begaan met ons lot
en in ons geluk als Uw wens,
ik geloof dat het lijden en sterven U brak
en dat U weer levend verscheen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Samen verenigd rond Christus, de Heer,
zo vormen wij samen de kerk,
ik geloof in haar ware gestalte en leer
haar eenheid in liefde en werk,
ik geloof in het vuur dat de Heer eens ontstak
door dood en verrijzenis heen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Bidden wij om een opmerkzame geest
dat wij op onze weg naar uw Rijk op aarde,
niet verzanden in allerlei bijkomstigheden,
dat we niet op dwaalwegen terechtkomen,
dat we alles doen om te voorkomen dat onze samenleving
een onherbergzame woestijn wordt.
Laat ons zingend bidden.

Antifoon: Kom ons bevrijden, God, laat ons weer leven,
houd ons op weg naar uw vrede.

Bidden wij om een open en eerlijke kijk op de wereld:
dat we niet van vooruitgang spreken als mensen eraan ten onder gaan,
dat we niet van groei spreken als mensen minder mens ervan worden,
dat we niet van vrijheid spreken als mensen niet meer zichzelf kunnen zijn.
Laat ons zingend bidden.

Antifoon: Kom ons bevrijden, God, laat ons weer leven,
houd ons op weg naar uw vrede.

Bidden wij om een milde en eerlijke kijk op elkaar:
dat we ons niet laten misleiden door uiterlijkheden of vooroordelen,
dat we ons niet laten verleiden tot roddel of ongegrond wantrouwen,
dat we geen misbruik maken van positie of macht.
Laat ons zingend bidden.

Antifoon: Kom ons bevrijden, God, laat ons weer leven,
houd ons op weg naar uw vrede.

Bidden wij om een moedige en eerlijke kijk op onszelf:
dat we voor onszelf en voor elkaar geen valse schijn ophouden,
dat we onze levenswijze durven confronteren met onze diepste verlangens en dromen,
dat we van nu tot Pasen sporen vinden die ons leven vrij en nieuw maken.
Laat ons zingend bidden.

Antifoon: Kom ons bevrijden, God, laat ons weer leven,
houd ons op weg naar uw vrede.

Refrein:
Kom, laat ons licht verspreiden
Zorg, dat eenieder het kan zien.
Kom, laat ons licht verspreiden.
Het leven wordt een feest.

Wees bereid tot luist'ren en houd je toch niet doof,
want ieder die wil horen, verstaat de vraag naar licht.
Ja! Refrein

Allen zijn wij mensen, wij horen bij elkaar
en wie zijn broeder lief heeft, die brengt het licht nabij.
Ja! Refrein

Deel je brood met armen, en help de mens in nood.
En geef aan hen je warmte, want dan is ieder blij.
Ja! Refrein

Houd je niet afzijdig en sta niet aan de kant,
maar deel het leven samen, de vreugde en 't verdriet.
Ja, Refrein

Pr. Wij danken U dat wij mogen wonen in een land
dat overvloeit van melk en honing,
een land waarin onze kleinste wensen
kunnen worden vervuld.

Al. Wij danken U voor de schoonheid van de natuur,
voor alle vruchten van deze aarde.

Pr. Wij danken U dat wij in dit land mogen leven en werken,
zodat wij elkaar veel goeds kunnen schenken,
en anderen kunnen geven wat ze nodig hebben.

Al. Wij danken U voor alle mooie dingen in onze wereld,
voor al het goede dat mensen doen voor elkaar.

Pr. Wij danken U voor Jezus, die ons de weg toonde,
waarmee wij recht kunnen trekken wat krom is,
waarmee we hoop kunnen geven aan kleinen en zwakken.

Al. Wij danken U voor zijn boodschap van liefde,
voor zijn zorg en aandacht voor iedereen.

Pr. Hij deed wat goed was voor zieken en gezonden,
zondaars en tollenaars verstootte hij niet.
Hij waste de voeten van zijn leerlingen.
Hij, hun meester, handelde als hun dienaar.
Zo nam Hij de laatste avond van zijn leven het brood,
brak het en deelde het brood uit aan vrienden
met de woorden: Neem en eet hiervan, jullie allemaal,
dit is mijn lichaam voor jullie gebroken.
Hij deelde met zijn vrienden ook de beker met wijn zeggende:
Drink allemaal hiervan, want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond,
dit is mijn bloed, dat voor jullie en alle mensen vergoten wordt
tot vergeving van de zonden.
Blijf dit altijd doen omwille van Mij.

Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.

Al. Wij danken U voor dit mysterie van ons geloof
voor de verbondenheid die dit sacrament schept.

Pr. Ook vandaag willen wij U danken voor al de mensen
die zijn blijde boodschap waar maken in hun leven,
die, naar zijn voorbeeld, hun leven delen met kwetsbare medemensen.
Overal zijn er mensen die geloven in zijn blijde boodschap,
die in zijn naam zich inzetten voor anderen.

Al. Schenk ons uw Geest van wijsheid en kracht,
opdat ook wij ons dienstbaar maken aan medemensen,
vrij van eigenbelang en met een open geest.

Pr. Samen zullen wij proberen om, met vallen en opstaan,
te voorkomen dat onze wereld een woestijn wordt,
waarin mensen verloren lopen en vergaan van de dorst.
Mogen wij in uw naam vruchten dragen
van verbondenheid en saamhorigheid,
omwille van Jezus, onze leidsman ten leven.

Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal uw naam geprezen
zijn, Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest,
hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen

Pr. Laten wij bidden tot God, onze Vader,
met de woorden die Jezus ons gegeven heeft.

Al. Onze Vader die in de hemel zijt,
Uw naam worde geheiligd, Uw rijk kome
Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel
Geef ons heden ons dagelijks brood
en vergeef ons onze schuld
zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven
En leid ons niet in bekoring
maar verlos ons van het kwade.

Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad. Geef vrede in onze dagen.
Dat wij, gesteund door uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonde
en beveiligd tegen alle onrust, hoopvol wachtend op de komst van Jezus, Messias, uw Zoon.

Al. Want van U is het koninkrijk, en de kracht
en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen.

Vredewens

Uitnodiging tot de communie

Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton
elke dag is er nieuw leven, elke dag een nieuwe zon
elke dag een nieuwe kans, om opnieuw op weg te gaan
en te zoeken naar het wonder, van de Heer in ons bestaan.

Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton
tussen haat of tussen liefde, elke dag is er een zon
elke dag een nieuwe kans, om opnieuw op weg te gaan
en te zoeken naar het wonder, van de Heer in ons bestaan.

Het Beloofde Land is niet een ontwerp
dat zich door ons laat organiseren.
Het is als zand op een open hand.
Als een droom, die in al onze plannen,
ontwerpen en organisaties een plek open houdt.
Een plek om op gezette tijden,
tussen alle inspanningen door, op adem te komen.
Een plek waar de dagelijkse gang van zaken,
met alle routine en vanzelfsprekendheden vandien,
wordt onderbroken door de vraag:
Waar gaat het ook alweer om?
Hoe was het ook alweer bedoeld?
Een plek waar je, in het laagland van de woestijn,
weer op de hoogte komt van oorsprong en bestemming.
Een plek om te protesteren tegen alles wat niet klopt,
wat niet deugt, wat mensen krenkt en kleineert.
Een plek om in verzet te komen tegen alles wat indruist
tegen de grondwet van het Beloofde Land:
houdt bij al je doen en laten een plek open
voor je naaste en voor God.
Een plek waar je elkaar vertelt over de diepste krachten
die je leven dragen en richting geven:
geloof, hoop en liefde.

Afsluiting en zegen

Zijn er veel wegen waar niemand zich waagt,
omdat ze te ver zouden gaan?
Hoelang horen mensen alleen maar zichzelf,
voordat zij een ander verstaan?
Hoelang worden oorlogen verder gevoerd
voor vijanden niet meer bestaan?
Het antwoord wie weet, wie weet waar het begint,
het antwoord waait verder met de wind.

Stromen rivieren nog eeuwig naar zee
en wordt dan die zee niet te groot?
Hoelang is de afstand nog veilig en ver
voor mensen die leven in nood?
Hoelang spreken monden van eigen geluk
en zwijgen ze anderen dood?
Het antwoord wie weet, wie weet waar het begint,
het antwoord waait verder met de wind.

Hoelang zijn de mensen nog bang voor elkaar
en bang voor zichzelf bovendien?
Hoelang kijken ogen nog strak voor zich uit
voordat ze de ruimte gaan zien?
En als dan de aarde bewoonbaar zal zijn,
zullen wij dan nog leven misschien?
Het antwoord wie weet, wie weet waar het begint,
het antwoord waait verder met de wind.