Aswoensdag 2006

Thema: Welke weg gaan we?

Openingslied: MENSEN ZOEKEN WEGEN mel.: land of hope and glory
    Mensen zoeken wegen, naar veel levensvreugd,
    naar Gods beste zegen, liefde, goede deugd.
    Laat ons Hem aanbidden, Bron van ons bestaan.
    Heer, blijf in ons midden, wees met ons begaan. (2x)

    Kleine, grote mensen, dromen van geluk,
    allen hebben wensen, velen lopen stuk.
    Heer van alle leven, goed en groot zijt Gij.
    wil ons vreugde geven, maak ons vrij en blij. (2x)
Inleiding: Bewonder de mensen
    Bewonder de mensen
    hun moed om er te zijn
    hun wil om te leven.

    Ze maken plannen en zetten door;
    ze buigen 't hoofd en beginnen opnieuw.

    Ze staan op en gaan op weg;
    ze verdwalen en komen weer thuis.

    Bewonder de mensen
    hun moed om er te zijn
    hun wil om te leven
Drempelgebed:
    Vg.
    Er is een weg van de kleine goedheid van mens tot mens:
    bereidheid tot luisteren, attentie en aandacht.
    Een weg die wij niet altijd gaan
    en daardoor waren er door onze tekorten minder gelukkige mensen.

    Al.
    Heer onze God, wij vergeven elkaar,
    vergeef ook onze schuld.

    Vg.
    Er is een weg van de dagelijkse taak,
    doen wat gedaan moet worden:
    samenwerken om iets nieuws tot stand te brengen;
    een weg die wij niet altijd gaan.
    Daardoor is er minder tot stand gekomen
    waarvoor toch op ons gerekend werd.

    Al.
    Heer onze God, wij vergeven elkaar,
    vergeef ook onze schuld.

    Vg.
    Er is een weg naar de grote wereld,
    inzet voor maatschappij en kerk,
    voor de mens dichtbij en veraf.
    Een weg die wij niet altijd gaan,
    en zo komt het dat anderen dubbele inzet moeten geven.

    Al.
    Heer onze God, wij vergeven elkaar,
    vergeef ook onze schuld.

    Vg.
    God, die barmhartig is, ontferme zich over ons,
    vergeve onze zonden en geleide ons naar het eeuwige leven.

Kyrie/Heer, ontferm U

Gebed: .
    Ik wil wel komen, Heer,
    maar of ik U kan volgen weet ik niet.
    Uw ritme van leven
    is immers zo heel anders dan het mijne.

    Ik wil wel komen, Heer,
    maar of ik alles achterlaten kan weet ik niet.
    Uw kijk op de dingen
    is immers veel radicaler dan de mijne.

    Ik wil wel komen, Heer,
    maar of ik trouw kan blijven weet ik niet.
    Uw woord van trouw
    is goddank veel sterker dan het mijne. Amen
Eerste lezing: OP WEG GAAN
    Dag Hammarskjold, die van 1953 tot zijn dood in 1961, secretarisgeneraal van de Verenigde Naties was, zei eens: "In de school van het geloof zit je altijd in de eerste klas." Als wij met God op weg willen, dan zullen we ook daadwerkelijk op weg moeten gaan en heel concreet ergens moeten beginnen. Het is een avontuur wanneer je je op weg begeeft, misschien zelfs schoorvoetend en met twijfel in het hart.
    Het kan een echte exodus, een uittocht worden waarbij je leven stap voor stap verandert en waarvan het einddoel niet voorspel-baar is.
    Misschien krijg je te maken met 'lange afstanden', of ontdek je een oase midden in de woestijn, juist daar waar je het niet verwachtte.
    Hoe het ook zij: als ik echt met iets of iemand op weg ga, dan is het einddoel van deze weg nooit bekend. Er zullen zich misschien moeilijke momenten voordoen. Om daar doorheen te komen is het nodig dat je weet van doorzetten, ook als je meer vragen tegenkomt dan je lief is. Het is belangrijk je gewoon maar mee te laten voeren. We zullen namelijk nooit op onbekende plaatsen komen wanneer we alleen maar bekende wegen gaan.
Tussenzang: WIJ WILLEN ONS BEKEREN
    mel. Zolang er mensen zijn op aarde
    Wij willen ons tot U bekeren,
    U, die ons, mensen, leven geeft;
    wil ons vergeving, liefde leren,
    U, Eeuwige, die ons omgeeft.

    U, die ons nimmer zult verlaten,
    al heeft geen mens U ooit gezien,
    toch kunnen wij hier met U praten,
    ons zwijgen hoort U bovendien.

    U peilt de diepte van ons denken,
    U weet wat omgaat in ons hart;
    wil ons Uw Geest van wijsheid schenken,
    rust, waar de drukte ons verwart.

    Adem in ons, doe ons herleven,
    neem weg wat ons gevangen houdt,
    U hebt ons toch Uw Naam gegeven,
    wees, Vader God, met ons vertrouwd.
Uit het heilig evangelie volgens Lucas. (10, 1-9.)
    In die tijd wees de Heer tweeënzeventig leerlingen aan en zond hen twee aan twee voor zich uit naar alle steden en plaatsen waarheen Hijzelf van plan was te gaan. Hij sprak tot hen: "De oogst is groot maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten. Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren onder de wolven. Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel en groet niemand onder-weg. In welk huis ge ook binnengaat, laat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis! "Woont daar een vredelievend mens dan zal uw vrede op hem rusten; zo niet dan zal hij op u terugkeren. Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard. Gaat niet van het ene huis naar het andere: in elke stad waar ge binnengaat en ontvangen wordt, eet wat u wordt voorgezet, geneest de zieken die er zijn en zegt tot hen: Het Rijk Gods is u nabij."
Overweging
    We worden allemaal erop uitgestuurd, we hebben allemaal een opdracht in ons leven. We moeten getuigen van het rijk van God, misschien soms met woorden maar meestal met daden. Dat rijk van God klinkt zo hoogdravend maar het is gewoon een samenleving waarin mensen om elkaar geven, een gemeenschap van mensen waarin iedereen zich thuis voelt, waarin mensen elkaar gelukkig maken. Uiteindelijk willen we allemaal toch niets anders dan gelukkig worden.
    Onze levensreis voert ons langs gemakkelijke wegen maar soms ook moeilijke wegen, met tegenwind en tegenwerking. Soms komen we op een kruispunt te staan en dan moeten we kiezen: de weg die naar het rijk van God leidt, de weg die leidt naar een goede en gezonde samenleving. En vaak zijn we dan geneigd om de gemakkelijkste weg te kiezen.
    Zoals die man die op zoek was naar het paradijs op aarde. Hij kwam op een driesprong. De linkse weg ging naar boven de berg op, de rechtse liep naar beneden, het dal in. De man had zijn keuze gauw gemaakt, hij pakte twee rolschaatsen uit zijn tas en gleed moeiteloos de weg naar beneden af. Toen hij beneden aangekomen was, vroeg hij een brugwachter waar hij het aardse paradijs kon vinden. Oh, zei die, dat ligt daar boven op de berg. Als je de linker weg genomen had, was je er nu geweest.
    Een ander voorbeeld. We hebben allemaal wel ons kruis te dragen. Zo ook een groep pelgrims op weg naar het aardse paradijs. Een kruis moeten dragen vindt niemand leuk, sommige klaagden dan ook dat het toch niet gemakkelijk was maar ze bleven wel verder gaan. Een paar slimmeriken echter dachten bij zichzelf: waarom zouden we het moeilijk doen als het gemakkelijk kan, en dus zaagden zij een flink stuk van hun kruis af. Dat scheelde een heel stuk. Het leven werd een stuk gemakkelijker.
    Op een dag bereikten zij het aardse paradijs er was echter één probleem: er lag een brede gracht om heen en nergens was iets van een brug te ontdekken. Maar toen zagen ze dat ze hun kruis over de drachten konden leggen en over hun kruis konden zij het aardse paradijs bereiken. Alleen de slimmeriken die een stuk van hun kruis hadden afgezaagd, stonden beteuterd te kijken: hun kruis was tekort om de gracht te overbruggen. Wat zijn we toch dom geweest, zeiden ze toen tegen elkaar.
    Vandaag begint de veertigdagentijd: tijd van bezinning met als voornaamste vraag: gaan we wel de juiste weg? Maken we wel de juiste keuzes? Of gaan we te gemakkelijk de weg van de minste weerstand en dan moeten we achteraf misschien ook tegen onszelf zeggen: wat zijn we toch dom geweest.
    Denk eraan dat je van stof bent, horen we bij het uitreiken van het askruisje. Denk eraan dat je maar een vergankelijk mens bent, dat je tijd van leven en werken maar beperkt is.
    Dat rijk van God, dat aardse paradijs, die goede samenleving is niet iets van een verre toekomst maar van hier en nu. Zie toch de kansen die je hier en nu krijgt om iets ervan waar te maken.
Aswijding:
    God, schepper van hemel en aarde. Mensen gaan in hun leven vaak eigen wegen, wegen die niet de Uwe zijn, wegen die niet leiden naar uw koninkrijk op aarde. Mensen denken vaak dat ze heel wat zijn, voelen zich god op aarde en vergeten te vaak dat zij maar kleine wezens zijn, mensen die onherroepelijk tot stof vergaan.
    God van mensen, geef dat wij de kortstondigheid ons bestaan onder ogen zien, dat we betrekkelijkheid van dingen beseffen, opdat we zo licht zijn voor al uw mensen en de wereld in balans houden.
    Laat uw zegen komen over deze as, over ons opdat wij met dit teken van aardse vergankelijkheid, ons willen bekeren tot Jezus' boodschap van dienstbaarheid en ons inzetten voor een wereld in evenwicht, een wereld waarin iedere mens gelijke rechten en gelijke kansen krijgt, in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest. Amen

Uitreiken van het askruisje

Voorbede
    Wij zijn mensen op weg,
    Geef, Heer, dat we niet alle kanten ophollen
    en met alle winden meewaaien.
    Geef dat wij keuzes durven maken en trouw zijn aan die keuzes.
    Laat ons zingend bidden.

    Wij zijn mensen samen op weg.
    Geef, Heer, dat we aandacht en zorg hebben voor onze tochtgenoten
    en elkaar niet in de weg lopen.
    Geef dat we trouw zijn aan elkaar ook als ons dat zwaar valt.
    Laat ons zingend bidden.

    Wij zijn samen op weg naar Pasen.
    Geef, Heer, een beter verstaan van Jezus' blijde boodschap
    opdat hij in ons weer tot leven komt.
    Geef dat we geen overbodige bagage met ons meesjouwen.
    Laat ons zingend bidden.

    Heer, schenk ons uw geest van kracht
    opdat wij steeds durven kiezen voor de goede weg door het leven,
    de weg die leidt naar U en naar onze medemensen.
    Dat vragen wij U in Jezus' naam.
Offerandelied: WIE ALS EEN GOD WIL LEVEN
    Wie als een God wil leven hier op aarde,
    hij moet de weg van alle zaad
    en zo vindt hij genade.

    Hij gaat de weg van alle aardse dingen
    en leeft zijn lot met hart en ziel
    van alle stervelingen.

    Hij wordt aan zon en regen prijs gegeven,
    het kleinste zaad in weer en wind
    moet sterven om te leven.

    De mensen moeten sterven voor elkander,
    het kleinste zaad wordt levend brood
    zo voedt de een de ander.

    En zo heeft onze God zich ook gedragen
    en zo is Hij het leven zelf
    voor iedereen op aarde.
Tafelgebed
    Pr. De Heer zal bij u zijn.
    Al. De Heer zal u bewaren.
    Pr. Verheft uw hart.
    Al. Wij zijn met ons hart bij de Heer.
    Pr. Brengen wij dank aan de Heer onze God.
    Al. Hij is onze dankbaarheid waardig.
    Pr. U, God, almachtige Vader, danken en prijzen wij door onze Heer, Jezus Christus, voor uw werkzaamheid in de wereld. Want temidden van een mensheid die verdeeld is door onenigheid en tweespalt, wilt u ons hart ombuigen tot verzoening en saamhorigheid. Uw geest wil alle mensen in beweging zetten, opdat vijanden weer met elkaar in gesprek gaan, tegenstanders elkaar opnieuw de hand rei-ken en volkeren elkaar trachten te ontmoeten op voet van gelijkheid. U houdt in ons de hoop levend dat door de wil tot vrede twisten worden bijgelegd, haat door vergeving wordt overwonnen en wraak wijkt voor vergiffenis. Daar-om danken en prijzen wij U, met heel uw kerk op aarde, met allen die bij U hun thuis hebben gevonden, en we juichen U toe zonder einde.

    Sanctus/Heilig

    Pr. U, Heer van alle machten en krachten, prijzen wij door Jezus die in uw naam gekomen is. Hij is uw woord dat ons mensen redt, de hand die Gij zondaars reikt, de weg waarlangs uw vrede ons wordt aangeboden. God, Vader van ons allen, wij vieren de verzoening die Jezus ons gebracht heeft. En wij stellen het teken dat Hij ons gegeven heeft om hem nooit te vergeten. Daarom vragen wij U; heilig deze gaven met de dauw van uw heilige Geest, nu wij de opdracht van uw Zoon vervullen.
    Want, voor Hij zijn leven ging geven om ons te bevrijden, nam Hij tijdens de maaltijd het brood in zijn handen, dankte en zegende U, brak het brood en gaf het aan zijn leerlingen met de woorden: Neemt en eet hiervan, jullie allemaal, want dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt.
    Eveneens nam Hij op die avond de beker in zijn handen, prees uw liefde vol ontferming, reikte de beker over aan zijn leerlingen met de woorden:
    Neemt deze beker en drinkt hier allen uit, want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond, dit is mijn bloed dat voor jullie en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om mij te gedenken.
    Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.

    Al. Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt. Pr. Heer, onze God, uw Zoon heeft ons dit onderpand van zijn liefde nagelaten. Daarom gedenken wij zijn dood en verrijzenis en bieden wij U aan, wat Hij ons heeft gegeven: deze gaven die liefde en leven verbeelden, hoop en toekomst.

    Al. Goede Vader, neem ook ons aan,
    tezamen met uw Zoon, aanvaard onze goede wil
    om mensen van vrede te zijn,
    onze bereidheid Jezus' boodschap waar te maken
    met elkaar en voor elkaar.

    Pr. Schenk ons zijn Geest in deze maaltijd. Dan zal deze Geest verwijderen wat scheiding brengt en alle mensen samenbinden tot uw ene volk op aarde, een volk dat niemand buitensluit.

    Al. Maak uw kerk op aarde
    tot teken van eenheid onder de mensen
    en tot instrument van uw vrede.
    Breng zo de mensen bijeen van alle rangen en standen,
    van alle rassen en talen
    om in eenheid de maaltijd te vieren
    van uw nieuwe verbond dat altijd duren zal.

    Pr. Daarom hebt U ons hier bijeen geroepen aan de tafel van Jezus, uw Zoon, om onze hoop op een nieuwe wereld te vieren, een wereld die vervuld is van uw vrede.

    Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal uw naam geprezen zijn, Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest, hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen

    Pr. Laten wij bidden tot God onze Vader met de woorden die Jezus ons gegeven heeft:

    Al. Onze Vader,

    Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad, geef vrede in onze dagen, dat wij, gesteund door uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonde en beveiligd tegen alle onrust. Hoopvol wachtend op de komst van Jezus, Messias, uw Zoon.

    Al. Want van U is het koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid, in eeuwigheid. Amen

Vredewens - Lam Gods - Communie

slotgedachte: DENK NA
    denk na, maak je eigen keuze
    voordat je mijn weg gaat en mijn leven leidt
    want je zult geen aanzien krijgen

    denk na, maak je eigen keuze
    voordat je mijn brood eet en mijn wijn drinkt
    want je zult niet in een paleis wonen

    denk na, maak je eigen keuze
    voordat je je in mijn geest dienstbaar maakt want je zult altijd dienaar zijn

    denk na, maak je eigen keuze
    voordat je mijn lot deelt en mijn pijn draagt
    want je zult heel wat moeilijke momenten meemaken

    denk na, maak je eigen keuze
    voordat je mijn weg gaat en mijn leven leidt
    denk na, maar als je ja zegt
    is het de ontdekking van je leven.
Slotlied: SAMEN OP WEG
    mel.: Zomaar een dak boven wat hoofden
    Samen op weg, zoekend naar liefde,
    naast ieder ander willen staan.
    Want kan een mens, zonder die ander
    vreugde en vriendschap ondergaan?
    Zo moeten mensen zijn voor elkaar:
    een steun, een toeverlaat,
    die niet verloren gaat.

    Samen op weg, zoekend naar kansen,
    naar elke nieuwe moog'lijkheid,
    om voor elkaar leven te scheppen,
    ja, Heer, maak ons daartoe bereid.
    Wil bij ons zijn van uur tot uur,
    ons leiden elk moment,
    dat men uw kerk herkent.

    Samen op weg, zoekend naar leven,
    speurend naar licht en dageraad,
    mensen vol hoop, sterk en gedreven,
    zorgzaam en goed in woord en daad,
    niemand alleen en allen tezaam,
    zo gaat de boodschap voort
    van Jezus eens gehoord.