31 december 2010 - Oudjaar

Thema: De tijd is een geschenk

Vooraf: GELUKSGEDICHTJE

Om te weten hoe lang een jaar duurt,
vraag het aan de student
die niet slaagde voor z'n examen.

Om te weten hoe lang een maand duurt,
vraag het aan de moeder
die een maand te vroeg haar kind kreeg.

Om te weten hoe lang een week duurt,
vraag het aan de uitgever van een weekblad.

Om te weten hoe lang een uur duurt,
vraag het aan de geliefden
die wachten om elkaar weer te zien.

Om te weten hoe lang een minuut duurt,
vraag het aan degene
die z'n trein, bus of vliegtuig heeft gemist.

Om te weten hoe lang een seconde duurt,
vraag het aan degene die
iemand heeft verloren ten gevolge van een ongeval.

Om te weten hoe lang een honderdste seconde duurt,
vraag het aan degene die een
zilveren medaille won op de Olympische Spelen.

De tijd wacht op niemand.
Geniet van de momenten die
je hebt en ze zullen van grote waarde zijn.

Deel ze met degene die je liefhebt
en ze zullen nog waardevoller zijn.

Openingslied: De herdertjes lagen bij nachte

Inleiding: DE TIJD IS EEN GESCHENK

Als kind willen we zo snel mogelijk groot worden en zijn we volwassen verlangen we terug naar de tijd van het kind zijn. We nemen de tijd niet om te verwachten hoe deze momenten ons zullen verwonderen.
We vergelijken vandaag met de tijd van vroeger, vergeten daarbij dat deze tijd echt onze enige tijd is. Wij maken ons snel zorgen over de toekomst en vergeten zo in de dag van vandaag te leven, in de tijd die God ons heeft gegeven.
We willen ons te allen tijde alleen maar goed voelen, vergeten zo elke dag om naar onze gevoelens te luisteren. We hebben daar nu geen tijd voor. Daarom fluistert God in ons hart: "Tijd is tijdloos als je van je tijd weer tijd kan maken om in te leven. Vergeet niet anderen te vergeven wat er ook is gebeurd, want er komt een moment dat er geen tijd meer is om met anderen en jezelf in het reine te komen." God zal je altijd vergeven als je berouw oprecht is!

Schuldbelijdenis:

Vg. Heer, midden in de drukte van de dagen is het goed om even stil te staan. Om na te denken over alles wat goed is gegaan, maar ook over die dingen waarmee ik anderen misschien pijn heb gedaan.

Antifoon:
Sta even stil, sluit eens je ogen.
Kijk eens naar binnen, neem even de tijd.
Waar kom je vandaan, waar ga je heen? (2x)

Vg. Heer, even weg uit ons haastige bestaan, voelen wij ons van binnen weer rustig worden. U bent een God die ons kan vergeven. Leer ons om ook elkander te kunnen vergeven.

Antifoon: Sta even stil...

Vg. Heer, geef dat wij in deze viering weer oog krijgen voor de dingen die werkelijk van belang zijn in uw rijk op aarde: verdraagzaamheid en vergevingsgezindheid jegens iedereen.

Antifoon: Sta even stil...

Vg. Heer, vergeef ons zoals wij elkaar vergeven, opdat we een nieuwe start kunnen maken op de weg die Jezus ons gewezen heeft. Amen

Kyrie/Heer, ontferm U

Gebed:

Heer van tijd en eeuwigheid, de dagen glippen als korrels zand door onze handen heen. Wat ons vandaag verblijdt en verdriet is morgen al herinnering. Geef dat wij in het voorbijgaan van de tijd aandacht hebben voor het ritme van liefde en vreugde, van verdriet en spijt.
Geef ons, vooruitkijkend en hopend zonder te weten, wel de zekerheid dat U ons niet zal vergeten. Mogen de dagen geschreven in ons levensboek, door U zorgvuldig worden neergezet. Bij U raakt geen letter zoek.
Blijf bij ons in de tijd die komt, dan leven we in vertrouwen verder, niet zorgeloos, wel hoopvol want U bent onze Herder. Amen

Samenzang: Eer zij God in onze dagen

Eerste lezing: GELOVEN GEEFT RUST

Zij die geloven haasten niet want hun God heeft alle tijd.
Ja, Hij die elke seconde ziet, heeft hen van alle stress bevrijd.
O ja? Waarom dan jachten en jagen? Waarom hebben wij het steeds zo druk?
Rennen wij door onze uren en dagen op zoek naar wat toekomstig geluk?
Zij die geloven haasten niet want hun God is bij de tijd.
Ja, Hij die elke seconde ziet, heeft hen van alle druk bevrijd.
O ja? Waarom dan vluchten en vliegen? Waarom willen wij steeds een beetje meer?
Zijn wij onszelf zo aan het bedriegen? Hebben wij niet genoeg aan onze Heer?
Zij die geloven haasten niet want hun God leeft in hun tijd.
Ja, Hij die elke seconde ziet, heeft hen van zichzelf bevrijd.
O ja? Waarom dan zuchten en zoeken? Waarom hebben wij geen rustplaats meer?
Zijn wij verdwaald uit het boek der Boeken in een stressvol leven zonder de Heer?

Tussenzang: GEEN WEG WAS ONS GEGEVEN (melodie: Er is een roos ontsprongen)

Geen weg was ons gegeven, om veilig te begaan,
geen richting door het leven om samen in te slaan.
Wij wisten weg noch steg: door duisternis omgeven
was niemand onze weg.

Maar heden is te horen Gods woord van het begin.
Hij gaat, als mens geboren, de goede richting in.
Hij bouwt vandaag zijn tent bij mensen die verloren,
ontheemd zijn en miskend.

Gods toekomst, duizend jaren, wordt heden ingeluid:
Hij zal zich openbaren in Jezus voor ons uit.
De weg van God is goed. Zijn woord zal ons bewaren:
een lamp voor onze voet.

Uit het heilig evangelie volgens Matteus (6,24-34)

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: "Niemand kan twee heren die-nen: hij zal de een haten en de ander liefhebben, ofwel de een aanhan-gen en de ander verachten. Gij kunt niet God dienen én de mammon. Daarom zeg Ik u: weest niet bezorgd voor uw leven, wat ge zult eten of wat ge zult drinken, en ook niet voor uw lichaam, wat ge zult aantrekken. Is het leven niet méér dan de kleding? Let eens op de vogels in de lucht: ze zaaien niet en maaien niet en verzamelen niet in schuren, maar uw hemelse Vader voedt ze. Zijt gij dan niet veel méér dan zij? Trouwens, wie van u is in staat met al zijn tobben aan zijn levensweg één el toe te voegen? En wat maakt gij u zorgen over kleding? Kijkt naar de leliën in het veld: hoe ze groeien. Ze arbeiden noch spinnen. Toch zeg Ik u: Zelfs Salomo in al zijn pracht was niet gekleed als een van hen. Als God nu het veldgewas, dat er vandaag nog staat en morgen in de oven wordt geworpen, zó kleedt, hoeveel te meer dan u, kleingelovigen? Maakt u dus geen zorgen over de vraag: Wat zullen wij eten of wat zullen wij drinken, of wat zullen wij aantrekken? Want dat alles jagen de heidenen na. Uw hemelse Vader weet wel dat gij al deze dingen nodig hebt. Maar zoekt eerst het Koninkrijk en zijn gerechtigheid; dan zal dat alles u erbij gegeven worden. Maakt u dus niet bezorgd voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen leed.

Overweging

Voor en met de Kerstdagen had ik het even heel erg druk. Toen dacht ik bij mezelf: ik heb toch een verkeerde keuze gemaakt: ik had Benedictijn of Trappist moeten worden. Die monniken leidden een leven van rust en ingetogenheid en worden niet opgejaagd door allerlei activiteiten die moeten gebeuren Ze hebben elke dag een eenvoudig patroon van leven, en tijd voor gebed en bezinning, tijd om zichzelf te zijn en te blijven.
Een tweede gedachte die daarna bij mij bovenkwam was: misschien is dat leven toch wel een beetje te rustig voor mij. Bovendien zou ik waarschijnlijk niet aangenomen worden want die monniken moeten elke dag de getijden zingen en ik ben bang dat mijn zangkwaliteiten voor hen beneden de maat zijn. En toch, iets van dat rustige leven van de monniken zou heel goed zijn, voor mij en voor ons allemaal. We hebben het allemaal zo druk, dat we vaak te weinig tijd hebben voor onszelf, te weinig tijd om in alle rust stil te staan bij de diepere waarden van het leven.
Het evangelie zei: niemand kan twee heren dienen. Daar ging het om God en de mammon. Toch moeten we eigenlijk wel twee heren dienen, twee aspecten in onszelf: onze materiële kant en onze geestelijke kant, ons lichaam en onze ziel. En in de praktijk van het leven lijkt het haast onmogelijk om die beide heren op een goede en evenwichtige manier te dienen, om die twee waarden allebei echt tot zijn recht te laten komen.
Bijna altijd krijgt onze materiële kant alle aandacht en komt onze geestelijke kant in de verdrukking, daar hebben we meestal minder aandacht en minder tijd voor. Maar voor een evenwichtig en geestelijk gezond leven moeten we aandacht en zorg hebben voor beide waarden.
In het evangelie zegt Jezus: maak je geen zorgen over eten en drinken en kleding. Jezus mag dan een heel wijs man zijn geweest, maar deze uitspraak is onzin: elke mens moet zorgen voor allerlei materiële zaken in zijn leven, dat hoort gewoon bij ons menselijk bestaan. Maar, wat Jezus volgens mij bedoelde te zeggen is: die zorgen voor onze materiële behoeften mogen niet allesoverheersend zijn, de mens moet ook zorgen voor allerlei geestelijke geestelijke in zijn leven. D.w.z. hij moet zorgen dat hij op zijn tijd momenten van rust en bezinning inbouwt in zijn leven.
De kwaal van onze tijd lijkt een soort tijdkramp te zijn. We willen van alles, we menen van alles te moeten en dat slokt al onze tijd op. We zijn vaak zo verkrampt dat we geen tijd om even stil te staan bij ons echte zelf. Aaan bezinning doen, nadenken over de waarden van het leven, wordt maar al te vaak gezien als een nutteloze bezigheid. Het levert toch niets op, je wordt er - materieel - toch niet beter van. Misschien niet materieel maar wel geestelijk.
Jammer genoeg zien we vaak het nut niet van heel eenvoudige dingen, het nut van de schoonheid in de natuur, van het wonder van het leven en zoveel andere dingen die ons leven zijn diepere dimensie geven.
Met de kerstdagen komt altijd wel het verhaal van Scrooge op de TV. Die Scrooge ging zo op in al die materiële zaken, in geld verdienen, dat hij een onmens werd, maar ook een beklagenswaardige mens en hij moest eerst eens goed door elkaar geschud worden voordat hij weer oog kreeg voor de werkelijke waarden van het leven, voor al die dingen die je niet met geld kunt kopen. Ook die Scrooge moest leren dat hij twee heren moest dienen, niet alleen zijn materiële ik maar ook zijn geestelijke ik.
De tijd is een geschenk, is de titel van deze oudejaarsviering, maar laten we die tijd ook goed gebruiken, niet alleen voor onszelf maar ook voor anderen, niet alleen voor allerlei materiële zaken maar ook voor momenten van rust en bezinning want die hebben we ook heel hard nodig om evenwichtige mensen te zijn.
Mogen wij in het nieuwe jaar onze tijd goed gebruiken, dat we ook tijd maken voor zaken die door anderen misschien als nutteloze dingen beschouwd worden. Ik wens u allemaal een goede tijd toe.

Geloofsbelijdenis (gezongen)

God, ik geloof in Uw scheppende kracht,
Uw liefde voor iedere mens,
ik geloof in de Vader, die steeds op ons wacht
en in ons geluk als Uw wens,
ik geloof in Uw Geest, die ons nimmer ontbrak
Hij houdt ons in liefde bijeen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Christus de Zoon van de levende God,
op aarde verschenen als mens,
ik geloof U als eerlijk begaan met ons lot
en in ons geluk als Uw wens,
ik geloof dat het lijden en sterven U brak
en dat U weer levend verscheen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Samen verenigd rond Christus, de Heer,
zo vormen wij samen de kerk,
ik geloof in haar ware gestalte en leer
haar eenheid in liefde en werk,
ik geloof in het vuur dat de Heer eens ontstak
door dood en verrijzenis heen.
Maar sterk ons geloof, zo wankel en zo zwak,
door twijfels en moeilijkheden heen.

Voorbede

Ik dank U, God, voor het voorbije jaar, voor alles wat ik van anderen mocht ontvangen, voor mensen die met mij verbonden zijn geweest, die trouw zijn geweest in hun zorg en liefde, die mijn verdriet hebben gedeeld, die mij hebben laten delen in hun geluk. Moge dit ook volgend jaar weer gebeuren. Laat ons zingend bidden.

Antifoon:

Daar waar vriendschap is en vrede,
daar waar liefde is, daar woont God.

Ik dank U, God, voor het voorbije jaar, voor allen die in stilte aan mij hebben gedacht, voor hen die attent waren in de kleinste dingen van alledag; mensen die konden troosten, mensen met een hart vol barm-hartigheid en verzoening. Moge dit ook volgend jaar weer gebeuren. Laat ons zingend bidden.

Antifoon:

Ik dank U, God, voor het voorbije jaar, voor allen die mij konden bezielen, mensen die een bevrijdend woord konden spreken, mensen die konden luisteren, mensen die zomaar nabij waren, mensen die mij rust konden geven. Moge dit ook volgend jaar weer gebeuren. Laat ons zingend bidden.

Antifoon:

Ik dank U, God, voor het voorbije jaar voor mensen voor wie ik iets mocht betekenen, mensen die mijn liefde durfden ontvangen, mensen die op mij konden wachten, mensen die mij een kans hebben gegeven, mensen die konden vergeven. Moge dit ook volgend jaar weer gebeuren. Laat ons zingend bidden.

Antifoon:

God, help ons om onze tijd van leven goed te gebruiken, niet uitsluitend voor onszelf maar vooral ook voor hen met wie wij het dagelijks leven delen. Moge zo geluk ons deel zijn, ook het komende jaar. Amen

Offerande

Gebed over de gaven:

Heer onze God, U die de tijden hebt gemaakt,
de dagen en de nachten, het licht en het duister,
zegen van dag tot dag ons kleine mensen
op onze tocht door de tijd.
Zegen dit brood en deze wijn, tekenen van Uw verbond,
met ons gesloten in en door Jezus Christus,
die aan het begin van onze jaartelling staat.
Mogen deze gaven voor ons een bron van kracht worden,
om onze levensreis tot een goed einde te brengen. Amen

Tafelgebed:

Pr. De Heer zal bij u zijn.
Al. De Heer zal u bewaren.
Pr. Verheft uw hart.
Al. Wij zijn met ons hart bij de Heer.
Pr. Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Al. Hij is onze dankbaarheid waardig.
Pr. God, oorsprong van alle leven,
toeverlaat van kleine mensen op zoek naar het land van hun dromen.
Wij danken U voor uw woord van hoop en toekomst,
neergelegd in heel uw schepping, in het hart van elke mens.
Wij danken U bovenal voor Jezus, Mensenzoon en Uw Zoon,
Uw woord bij uitstek, uitgesproken in onze tijd,
Uw woord van heil dat klinken blijft voor alle komende tijden.
Daarom zeggen wij met allen, die in geloof en hoop opzien naar U,
het loflied van uw heerlijkheid:

Sanctus/Heilig

Pr. God van mensen, naar U gaat ons verlangen uit,
als het licht waarnaar wij uitzien,
als de bevrijding waarop we hopen,
als de vrede waarop we wachten.
Wij zijn op weg naar het land van onze dromen,
naar een wereld met vriendschap voor iedereen,
naar een samenleving vol mildheid en begrip,
naar een huis waarin alleman zich welkom weet,
naar een tafel waaraan alle mensen mogen aanzitten.
Ook hier staat een tafel, gedekt met brood en wijn,
teken van mensen die eenheid zoeken,
verder dan eigen huis en haard,
die spreken en bidden met elkaar,
die elkaar van dienst willen zijn,
in woorden van begrip en in werken van vrede.
Eens stond er een tafel in de stad,
waar Jezus zijn laatste uren beleefde, de tafel van het paasmaal.
Als leden van één gezin riep Hij zijn vrienden aan tafel.
"Zou een moeder haar kind vergeten?", zo had Hij eens gezegd,
"God vergeet u nooit." Dat was zijn leven eveneens:
aan de mensen zeggen en tot de dood bevestigen,
dat God geen mens vergeet
en dat mensen elkaar evenmin mogen vergeten,
dat zij voor elkaar spijs en drank moeten zijn,
zoals Hij het was voor ons.
Als teken van de geest die Hem bezielde,
nam Hij op die avond voor zijn lijden en dood
het brood in zijn handen, brak het en deelde het rond met de woorden;
Neemt en eet hiervan, gij allen, want dit is mijn lichaam
dat voor u gegeven wordt.
Daarna nam Hij de beker met wijn, reikte die aan zijn leerlingen met de woorden:
Neemt deze beker en drinkt hier allen uit,
want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond;
dit is mijn bloed, dat voor u en alle mensen wordt vergoten
tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om Mij te gedenken.

Hier in brood en wijn vieren ook wij Jezus,
Hij is ons licht voor vandaag en morgen.

Al. Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker
verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt.

Pr. Er staat een tafel gedekt,
een lange, grote, wereldwijde tafel,
een tafel voor alle mensen,
een broederschap van God,
brood en vrede voor iedereen.
Niemand vergeten, zoals God niemand vergeet.
Aanvaard ook ons aan deze tafel,
de tafel van breken en delen,
van zorg om allen met nieuwe liefde te bedienen,
ieder thuis te beginnen in eigen kring,
opdat er vrede komt die God bedoeld heeft,
in de naam en in de kracht van Jezus, uw gezondene.
In zijn geest kunnen wij met vertrouwen
de dag van morgen tegemoet zien.
In zijn licht kunnen we verder.

Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal uw naam geprezen zijn,
Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest,
hier en nu, en tot in eeuwigheid. Amen

Pr. Bidden wij tot God onze Vader met de woorden die Jezus ons gegeven heeft.

Al. Onze Vader . . .

Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad, van alle haat en nijd,
van elke vorm van ongastvrijheid, geef vrede in onze dagen,
vrijheid en gelijkheid, broederschap en saamhorigheid,
omwille van de komende, van Jezus, Messias, uw Zoon.

Al.: Want van U is het koninkrijk en de kracht
en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen

Vredewens

Agnus Dei/Lam Gods

Communie

Slottekst

Tijd glijdt door onze hand als water
en laat soms enkele druppels na.
Want hierop volgt altijd het later,
laat slechts herinneringen na.
Die in een kringloop ons omringen,
onze gedachten laten gaan.
Over de reeks voorbije dingen
die ons dan weer voor ogen staan.
De tijd begint steeds met seconden
die tikkend naar minuten gaan.
En die daarna de uren vonden
om die hun slag te laten slaan.
Zo gaat de tijd al vele jaren
en eeuwenlang in 't ritme voort.
Je vraagt je af wat er nog zal komen
maar God heeft alles in Zijn hand.
Hij laat ons visioenen dromen
van het door Hem beloofde land.
Houdt die droom aldoor in gedachten
want Hij roept ook ons tot zijn licht,
als we vol vertrouwen zijn heil verwachten
met het nieuwe jaar in zicht.

Slotlied: OP EEN GOD DIE DOOR DE TIJDEN

Op een God die door de tijden
om Zijn trouw bezongen is,
wachten mensen met hun lijden
tot Zijn uur gekomen is.
Op een God die zij vertrouwen
die hun hoop gebleven is,
wachten mensen die nu rouwen
tot Zijn licht verschenen is.

Op een God die voor de mensen
nieuwe toekomst doet ontstaan,
wachten allen met hun wensen
tot Zijn liefde op zal gaan.
Op een God die alle namen
heeft geschreven in Zijn hand,
wachten mensen, die geloven,
op het eens beloofde land.

Op een God die leven baarde,
licht en donker heeft bereid,
wachten wij op deze aarde
tot Zijn stem ook ons bevrijdt.
Op een God die in Zijn armen
ruimte heeft voor ieder mens,
wachten wij om ons te warmen
aan de zon van Zijn bestaan.