31 december 2009 - Oudjaar

Thema: Vertrouwen in de toekomst

Openingslied: NU ZIJT WELLEKOME

Nu zijt wellekome, mens van licht uit Licht.
Treed buiten onze dromen met jouw gezicht.
Stuur het aan op scheiden tussen dageraad en nacht,
nieuwe vredestijden, na alle man en macht. Kyrieleis.

Nu zijt wellekome, mens van licht in mij,
die als een kind wil wonen, herboren, vrij,
in het land van morgen dat de lieve vrede kent,
waar wij zijn geborgen, gezien, aanvaard, herkend, Kyrieleis.

Nu zijt wellekome, langverwachte mens,
dat wij aan angst ontkomen, verstaan jouw wens:
ooit te mogen spreken van een wereld omgekeerd,
waar de kunst van delen voorgoed is aangeleerd. Kyrieleis.

Verwelkoming en inleiding:

In deze dagen wemelt het van de nabeschouwingen en voorbeschouwingen.
Achteraf kan iedereen goed praten, vooraf is het koffiedik kijken.
Toch is het allebei belangrijk:
Van het verleden moet je leren en eventuele fouten verbeteren.
De toekomst en de wil om er iets goeds van te maken moet ons in beweging houden.
Dat geldt voor ieder voor zich, dat geldt ook voor onze parochie,
vooral ook in het licht van de komende veranderingen.
Ik begin met de tekst "De scherven"

Wat gebeurd is, is voorbij.
Je kunt gisteren niet meer overdoen.
Je kunt er niets meer aan veranderen.
Maar wat doen we met de scherven van gisteren?
Laten we ze liggen of moeten we ze helen?

Als we scherven laten liggen,
en er niets mee doen, is de kans groot
dat we ze steeds mee blijven dragen,
zodat ze ons dag na dag verwonden.

Willen we echter kunnen zeggen:
'Scherven brengen geluk',
dan is het onze taak de scherven op te pakken.
De goede stukken eruit halen,
om daarmee iets nieuws te maken.

Maar het is ook mogelijk
de scherven te helen door oprecht te vergeven.
Opnieuw vertrouwen te schenken,
de ander weer een nieuwe kans te geven.

Drempelgebed:

Vg. Heer, op deze laatste dag van het jaar is het goed om even stil te staan. Om na te denken over alles wat goed is gegaan, maar ook over die dingen waarmee ik anderen misschien pijn heb gedaan.

Antifoon:
Sta even stil, sluit eens je ogen.
Kijk eens naar binnen, neem even de tijd.
Waar kom je vandaan, waar ga je heen? (2x)



Vg. Heer, even weg uit ons haastige bestaan, willen we vanavond stil staan bij onze opdracht om samen de Kerk van Jezus te zijn in onze gemeenschap en wat dit betekend voor de toekomst.

Antifoon: Sta even stil...

Vg. Heer, geef dat wij weer oog krijgen voor de dingen die werkelijk van belang zijn in onze geloofsgemeenschap: vertrouwen in elkaar en hoop voor de toekomst.

Antifoon: Sta even stil ...

Vg. Heer, vergeef ons zoals wij elkaar vergeven, opdat we een nieuwe start kunnen maken op de weg die Jezus ons gewezen heeft. Amen

Eerste lezing: IK DROOM VAN EEN KERK

Ik droom van een kerk die mij niet zozeer beleert,
maar mij veeleer leert om zelf om te gaan met het oude verhaal
en te ontdekken hoe het speelt in mijn eigen leven.
Ik droom van een kerk die mij leert daaraan woorden te geven,
zodat ik niet sprakeloos ben in deze tijd van mondige mensen.
Ik droom van een kerk die mij aanspreekt op mijn talenten,
die mij laat voelen dat ik nodig ben,
net zo min als ik buiten de anderen kan;
een kerk waarin de een tot de ander zegt:
mijn visioen richt niets uit zonder jouw levenswijsheid,

Glorialied EER ZIJ GOD IN ONZE DAGEN

Eer zij God in onze dagen, eer zij God in deze tijd,
mensen van het welbehagen, roept op aarde vrede uit.
Gloria in excelsis Deo. (2x)

Eer zij God die onze Vader en die onze Koning is.
Eer zij God die op de aarde naar ons toegekomen is.
Gloria in excelsis Deo. (2x)

Tweede lezing: KERK...

KERK...:een groep van mensen
die midden in deze wereld wil staan,
maar tegelijkertijd ook gelooft in een God
die met hen door deze wereld trekt.

KERK... een groep van mensen
die angstig is om deze wereld
en wat er in gebeurt,
maar tegelijkertijd ook gelooft
dat ze samen iets aan deze wereld kunnen veranderen.

KERK... een groep van mensen
die stamelend en stotterend op zoek is
naar datgene wat bidden is,
maar toch niet kan nalaten
om iedere keer weer opnieuw bijeen te komen.

KERK... een groep van mensen
die teruggaat op die man uit Nazaret,
in zijn voetspoor wil treden.. ook vandaag nog.

Tussenzang: GEEN WEG WAS ONS GEGEVEN

Geen weg was ons gegeven, om veilig te begaan,
geen richting door het leven om samen in te slaan.
Wij wisten weg noch steg: door duisternis omgeven
was niemand onze weg.

Maar heden is te horen Gods woord van het begin.
Hij gaat, als mens geboren, de goede richting in.
Hij bouwt vandaag zijn tent bij mensen die verloren,
ontheemd zijn en miskend.

Gods toekomst, duizend jaren, wordt heden ingeluid:
Hij zal zich openbaren in Jezus voor ons uit.
De weg van God is goed. Zijn woord zal ons bewaren:
een lamp voor onze voet.

Uit het heilig evangelie volgens Lucas, (10, 1-9)

In die tijd wees de Heer tweeënzeventig leerlingen aan en zond hen twee aan twee voor zich uit naar alle steden en plaatsen waarheen Hijzelf van plan was te gaan. Hij sprak tot hen: "De oogst is groot maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten. Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren onder de wolven. Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel en groet niemand onderweg. In welk huis ge ook binnengaat, laat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis! Woont daar een vredelievend mens dan zal uw vrede op hem rusten; zo niet dan zal hij op u terugkeren. Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard. Gaat niet van het ene huis naar het andere: in elke stad waar ge binnengaat en ontvangen wordt, eet wat u wordt voorgezet, geneest de zieken die er zijn en zegt tot hen: Het Rijk Gods is u nabij."

Overweging

Er is een verhaaltje over drie kikkers en daar wil ik vanavond mee beginnen. Er waren eens drie van die kikkers die nogal rare sprongen maakten, van hot naar haar achter de vliegjes aan. Op een zeker moment -ze leefden bij een boerderij - sprongen ze zo uitbundig uit de band dat ze samen in een grote blinkende melkbus vielen die nog half vol melk was. Daar lagen ze dan in het halfdonker, en ze proefden goed dat het niet gewoon water was, waarin ze steeds zwommen. Ze proefden gevaar, levensgevaar.
'Dit is het einde', jammerde de eerste kikker. 'Hier komen we nooit meer uit'. Hij stak zijn voorpoten radeloos in de lucht, ...en verdronk.
De tweede kikker was geloviger. Hij zei: 'God zal ons er wel weer bovenop helpen; die laat zijn kikkers nooit in de steek'. Hij vouwde vroom zijn voorpootjes kruislings voor de borst, ...en verdronk.
De derde kikker wist niet wat hij moest beginnen, maar vanuit een diep gevoel voor lijfsbehoud begon hij te spartelen en te spartelen, totdat hij niet meer kon. Maar juist toen voelde hij iets zachts, wat vastigheid onder zijn achterste: vanaf de kluit boter die hij bijeengesparteld had, kon hij uit de melkbus springen. Vrolijk en blij begon hij een nieuw leven.
Blijven spartelen dus, luidt de moraal, dan krijg je toch weer vaste grond onder de voeten. Ik denk dat u allemaal wel begrijpt waarom ik dit verhaaltje gekozen heb. Als parochie hebben we vele jaren ons eigen weg kunnen gaan. Ik heb niet het gevoel dat we rare sprongen gemaakt hebben. Op sommige punten was de weg die we gingen misschien niet helemaal kerkelijk goedgekeurd maar wel een weg waar we ons als parochie wel bij bevonden. Maar nu zijn we voor ons gevoel in een zorgwekkende situatie terecht gekomen met grote veranderingen in het verschiet. Die veranderingen zullen wel het een en ander overhoop halen, misschien meer dan ons als parochie lief is.
Wellicht zijn er mensen die denken: dit is het einde van de parochie, maar als iedereen zo denkt, dan wordt er niets gedaan en dan wordt dat ook het einde van heel veel goeds dat in de loop der jaren in de parochie is opgebouwd. Misschien zijn er mensen die denken: laten we maar goed bidden dan komt het allemaal wel weer op zijn pootjes terecht. De kerk van Jezus is immers niet alleen mensenwerk het is ook Gods werk en die zorgt wel dat het goed komt. Een prijzenwaardig geloof, vertrouwen hebben in Gods werk is heel belangrijk, maar dat geloof en vertrouwen alleen houden de parochie niet in leven.
We moeten als gemeenschap een voorbeeld nemen aan de derde kikker uit het verhaaltje. Die bleef spartelen ook al zag hij ook direct geen oplossing, maar juist door te blijven spartelen kreeg hij nieuwe toekomstmogelijkheden. Dat geldt ook voor onze parochiegemeenschap. Met moedeloos alles maar over je heen laten komen, met een houding van: ze zoeken het maar uit, ik doe niet meer mee, schep je geen nieuwe toekomst, krijg je geen vaste grond onder de voeten. Dat doe je alleen als je ook in de komende tijd in beweging blijft, als gemeenschap en als individu in deze gemeenschap, samen met elkaar in beweging blijven, ook al heb je nog geen helder zicht hoe het zal gaan worden.
Het mag dan wel zo zijn dat het komende jaar de parochie als zelfstandige eenheid wordt opgeheven, maar de gemeenschap rond onze mooie Theobalduskerk blijft, die kan door geen bisschop of deken opgeheven worden. Zolang we met zijn allen in beweging blijven, en al spartelend samen zoeken naar een nieuwe invulling van ons samen kerkgemeenschap zijn, zolang is er toekomst. En als we elkaar met het nieuwe jaar alle goeds toewensen, moge dat goede dat vooral bestaan in het goede voornemen om samen met elkaar in beweging te blijven.

Geloofsbelijdenis:

Vg. Ik geloof in God. Hij staat boven alle tijd en duur.
Voor Hem is duizend jaar als een uur in de nacht.
Al wat bestaat vindt zijn oorsprong in Hem.
In de geschiedenis van de mensen heeft Hij zich getoond
als een God van een blijvend verbond,
als een Vader, die trouw is aan zijn kinderen.

Al. Ik geloof in Jezus Christus.
In Hem heeft God zich uitgesproken in onze tijd.
Hij is de belichaming van Zijn liefde en trouw.
Ons leven heeft Hij gedeeld van geboorte tot in de dood.
In die tijd bracht Hij ons een boodschap van hoop:
waar mensen elkaar vasthouden in liefde: daar is toekomst.

Vg. Ik geloof in de Geest van God, die ook Jezus bezielde.
Als een zachte bries houdt Hij mensen in beweging,
op weg naar een wereld vol vrede en gerechtigheid.
Als een onzichtbare kracht maakt Hij zwakken sterk
en laat Hij mensen van goede wil dezelfde taal spreken.

Al. Ik geloof in de Kerk van Jezus Christus op aarde,
in de verbondenheid van alle mensen die in Hem geloven
en die zijn idealen levend willen houden.
Ik geloof in een toekomst die goed kan zijn,
als Jezus' boodschap blijft klinken. Amen

Voorbede

We steken een kaars aan voor Paus Benedictus
en we bidden dat hij en zijn medewerkers oog hebben
voor alle veranderingen die zich voltrekken in de wereld van vandaag
dat zij de boodschap van het evangelie op inspirerende wijze
kunnen vertalen naar onze tijd.

We steken een kaars aan voor Bisschop Hurkmans
en we bidden dat hij en zijn medewerkers de wijsheid hebben
om samen in goed overleg goede beslissingen te nemen
voor een goede toekomst voor alle parochies van ons bisdom.

Wij steken een kaars aan voor alle priesters in de Nederlandse bisdommen
en we bidden dat zij niet ten onder gaan aan de werkdruk,
maar samen met hun parochianen open staan voor nieuwe wegen in de Kerk
en niet krampachtig vastzitten aan wetten en regels.

Wij steken een kaars aan voor al onze parochianen
en we bidden dat zij niet ontmoedigd raken door huidige ontwikkelingen
maar ook in de toekomst in beweging blijven
om samen met elkaar de idealen van Jezus waar te maken.

We steken een kaars aan voor alle gelovige mensen
en we bidden dat zij blijven zoeken naar een beter verstaan
van de boodschap van het evangelie,
en dat zij de moed hebben dat geloof ook daadwerkelijk te beleven.

We steken een kaars aan voor alle mensen die zich heel onzeker voelen
en niet weten wat het nieuwe jaar hun brengen zal.
We bidden dat zij steeds mogen rekening op steun van hun omgeving
om samen met elkaar moeilijke dagen het hoofd te bieden.

We steken een kaars aan voor al onze dierbare overledenen,
vooral voor hen die het afgelopen jaar gestorven zijn,
in onze parochie, in onze familie- en kennissenkring.
We bidden dat zij een nieuwe toekomst zijn binnengetreden
waar geen onheil, ziekte en pijn hen nog deren kunnen.

Offerande

Gebed over de gaven

God, Heer van tijd en eeuwigheid, samen met het brood en de wijn
leggen wij onze goede voornemens voor U neer.
Wij danken U voor die goede momenten van het voorbije jaar,
waarop we onze goede wil daadwerkelijk konden tonen.
Voor het komende jaar vragen wij aan U,
de moed om echt te durven leven,
naar het voorbeeld van uw Zoon Jezus Christus. Amen..

Tafelgebed:

Pr. De Heer zal bij u zijn.
Al. De Heer zal u bewaren.
Pr. Verheft uw hart.
Al. Wij zijn met ons hart bij de Heer.
Pr. Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Al. Hij is onze dankbaarheid waardig.
Pr. God, oorsprong van alle leven, toeverlaat van kleine
mensen op zoek naar het land van hun dromen.
Wij danken U voor uw woord van hoop en toekomst,
neergelegd in heel uw schepping, in het hart van elke mens.
Wij danken U bovenal voor Jezus, mensenzoon en Uw Zoon,
Uw woord bij uitstek, uitgesproken in onze tijd,
Uw woord van heil dat klinken blijft voor alle komende tijden.
Daarom zeggen wij met allen, die in geloof en hoop opzien naar U,
het loflied van uw heerlijkheid:

Sanctus

Pr. Op de drempel van een nieuw jaar verlangen wij
naar een wereld met vriendschap voor iedereen,
naar een samenleving vol mildheid en begrip,
naar een huis waarin alleman zich welkom weet,
naar een tafel waaraan alle mensen mogen aanzitten.

Al. Ook hier staat een tafel, gedekt met brood en wijn,
teken van mensen die eenheid zoeken,
verder dan eigen huis en haard,
die elkaar het leven willen doorgeven
en samen willen bouwen aan een goede toekomst.

Pr. Eens stond er een tafel in de stad,
waar Jezus zijn laatste uren beleefde, de tafel van het paasmaal.
Als leden van één gezin riep Hij zijn vrienden aan tafel.
"Zou een moeder haar kind vergeten?", zo had Hij eens gezegd,
"God vergeet u nooit." Dat was zijn leven eveneens:
aan de mensen zeggen en tot de dood bevestigen,
dat God geen mens vergeet
en dat mensen elkaar evenmin mogen vergeten,
dat zij voor elkaar spijs en drank moeten zijn,
zoals Hij het was voor ons.
Als teken van de geest die Hem bezielde,
nam Hij op die avond voor zijn lijden en dood het brood in zijn handen,
brak het en deelde het rond met de woorden:
Neemt en eet hiervan, jullie allemaal, dit ben Ik,
dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt.
Daarna nam Hij de beker met wijn, reikte die aan zijn leerlingen met de woorden:
Neemt deze beker en drinkt hier allen uit,
want dit is de beker van het nieuwe, altijddurende verbond;
dit ben Ik, dit is mijn bloed, dat voor jullie en alle mensen wordt vergoten
tot vergeving van de zonden.
Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.

Al. Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker
verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt.
Pr. Er staat een tafel gedekt, een lange grote wereldwijde tafel,
een tafel voor alle mensen, een broederschap van God,
brood en vrede voor iedereen.
Niemand vergeten zoals God niemand vergeet.

Al. Aanvaard ook ons aan deze tafel,
de tafel van breken en delen,
van zorg om allen met nieuwe liefde te bedienen,
ieder thuis te beginnen in eigen kring
opdat er vrede komt die God bedoeld heeft,
in de naam en in de kracht van Jezus, uw gezondene.

Pr. In zijn geest kunnen wij met vertrouwen de dag van morgen tegemoet zien.
In zijn licht kunnen we hoopvol verder leven
ook in het nieuwe jaar dat voor ons ligt.

Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal uw naam geprezen zijn,
Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest
hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen


Pr. Bidden wij tot God onze Vader met de woorden die Jezus ons gegeven heeft.

Al. Onze Vader . . .

Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad, van de geest van pessimisme en moedeloosheid wat betreft de toekomst. Geef ons uw Geest van wijsheid en kracht opdat wij bouwen aan vrede en gerechtigheid omwille van Jezus, Messias, uw Zoon.

Al. Want van U is het koninkrijk en de kracht
en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen

Vredewens

Agnus Dei

Communie

Slotgebed

God, Heer van tijd en eeuwigheid,
staande op de drempel van een nieuw jaar,
vragen we ons af wat dit jaar ons brengen zal,
voor ieder van ons, want niemand is zeker van zijn toekomst,
maar ook voor onze parochie waar veel veranderen gaat.
Geef ons de moed om toch hoopvol het nieuwe jaar in te gaan,
hopend dat het ons veel goeds zal brengen.
Schenk ons de kracht om ook als parochie in beweging te blijven,
opdat wij samen gestalte blijven geven aan de boodschap van Jezus.
het kind van Betlehem, de profeet van Nazaret,
die ook een onzekere toekomst aandurfde
om de mensheid een nieuwe toekomst te schenken.
Mogen wij samen met elkaar in zijn voetspoor verder gaan. Amen

Slotlied: SAMEN OP WEG

Samen op weg, zoekend naar liefde,
naast ieder ander willen staan.
Want kan een mens, zonder die ander
vreugde en vriendschap ondergaan?
Zo moeten mensen zijn voor elkaar:
een steun, een toeverlaat,
die niet verloren gaat.

Samen op weg, zoekend naar kansen,
naar elke nieuwe moog'lijkheid,
om voor elkaar leven te scheppen,
ja, Heer, maak ons daartoe bereid.
Wil bij ons zijn van uur tot uur,
ons leiden elk moment,
dat men uw kerk herkent.

Samen op weg, zoekend naar leven,
speurend naar licht en dageraad,
mensen vol hoop, sterk en gedreven,
zorgzaam en goed in woord en daad,
niemand alleen en allen tezaam,
zo gaat de boodschap voort
van Jezus eens gehoord.