31 december 2007 - Oudjaar

Zijn het niet onze stemmen, wie zingt er dan het lied?
En zonder onze handen vordert de arbeid niet.
Een taak voor jou en mij; geen hand komt uit de hemel,
geen anderen dan wij.

Nooit zal het licht verdwijnen dat schijnt in deze tijd.
Het draagt ons door het leven in onze schamelheid.
Licht geeft mijn handen kracht, laat onze stemmen
klinken en stralen, onverwacht.

De tijd wordt nooit veranderd, het leven gaat steeds voort.
Lijden wordt niet verminderd, de pijn soms opgeschort.
Maar even wordt het licht als wij het samen dragen
tot voor Gods aangezicht.

In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Dit was in het begin bij God. Alles is door Hem geworden en zonder Hem is niets geworden van wat geworden is. In Hem was leven en dat leven was het licht der mensen. En het licht schijnt in de duisternis maar de duisternis nam het niet aan.
Het ware Licht dat iedere mens verlicht kwam in de wereld. Hij was in de wereld; de wereld was door Hem geworden en toch erkende de wereld Hem niet. Hij kwam in het zijne, maar de zijnen aanvaardden Hem niet. Aan allen echter die Hem wel aanvaardden, aan hen die in zijn Naam geloven gaf Hij het vermogen kinderen van God te worden. Zij zijn niet uit bloed noch uit begeerte van het vlees of de wil van een man, maar uit God geboren. Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, zulk een heerlijkheid als de Eniggeborene van de Vader ontvangt, vol genade en waarheid.

In deze evangelietekst van Johannes klinkt iets van de eeuwigheid door, van het tijdloze. God kent geen tijd en geen plaats, Hij is de eeuwige, maar zijn woord klinkt in onze tijd, in onze wereld. in een kind, in mensen die kinderen van het licht zijn. God is niet van hier en nu, wij wel, wij leven in het hier en nu, de ene dag volgt op de andere, maand na maand, jaar na jaar. Toch is het belangrijk dat ook wij iets van dat tijdloze in ons hebben.
De kwaal van onze tijd is we opgejaagd worden in een haastig bestaan, geen tijd hebben om van binnen stil te worden óm de rust van het tijdloze in ons toe te laten. We zijn als een scheepje op zee, voortgejaagd door een storm, een storm die we eigenlijk zelf ontketend hebben. We hebben toch zo'n haast. Het kan niet snel genoeg.
Wanneer moet het klaar zijn? Gisteren! Dat wordt wel eens voor de grap gezegd, maar het lijkt wel eens bijna de werkelijkheid te zijn We hebben toch zo'n haast, we hollen van het een naar het ander, maar we lopen wel vaak onszelf voorbij.
Een missionaris vertelde eens het volgende verhaal: Hij was op tournee in de binnenlanden van Afrika en met hem een grote groep dragers zoals in oude tijden gebruikelijk. De missionaris stapt stevig voort want hij wilde voor het donker op zijn bestemming zijn. Maar op een gegeven ogenblik gaven al zijn dragers er de brui aan en namen een rustpauze. Hoe de missionaris ook aandrong, met vriendelijke en minder vriendelijke woorden, hij kreeg ze niet in beweging. Haast wanhopig riep hij uit: maar waarom willen jullie nu niet verder? Een van de dragers antwoordde: we moeten even pauzeren, onze ziel moet tijd hebben om ons in te halen.
Dat is heel mooi gezegd: een waarheid die wij dreigen te vergeten. Met al ons haastige gejakker raakt onze ziel achterop, zijn we ons ware zelf niet meer. Tegenwoordig hoor je veel praten over stress en burn-outs Stress, psychische spanning, zegt het woordenboek, burn-out: het gevoel dat je helemaal afgebrand bent, niet meer verder kunt. Mensen die zichzelf voorbij hollen, die raken hun innerlijk evenwicht kwijt, en dan komt er teveel druk op de ketel.
Het is oudejaarsavond. Alweer een jaar voorbij. Wat gaat de tijd toch snel. Dat is goed, want als de tijd niet snel gaat, dan klopt er iets niet, dan zit er iets niet goed. De tijd loopt gelukkig altijd door, maar het is zo belangrijk nu en dan even stil te staan, stil te worden en ons niet laten opjagen door de 24 uurs economie Alles moet in vliegende vaart, zo lijkt het wel in deze tijd maar steeds meer mensen vallen buiten de boot, ze verzuipen in het jachtige stormachtige bestaan.
Neem er de tijd voor, rustpauzes om jezelf weer te vinden. Je kunt ook zeggen: ga economisch met je tijd om, niet in de zin van: hoe haal ik er het meeste rendement uit, wel in de zin van: hoe verdeel ik mijn tijd het beste tussen mijn werk en mijn hobby's aan de ene kant en mijn gezin, mijn sociale verplichtingen anderzijds. We hebben het toch allemaal zo druk.
Ik schrik er soms wel eens van hoe druk kinderen het al hebben. Waarom zijn er vaak zo weinig vrijwilligers te vinden bij de jongere ouders? Geen tijd. We werken allebei.
Alweer een jaar voorbij. Nog enkele uren en dan is het nieuwjaar. Misschien hebben we voornemens voor het nieuwe jaar. Maar zou het geen goed idee zijn als iedereen eens goed zou nadenken hoe hij of zij met zijn tijd omgaat. Sta daar eens even bij stil. Dan kan ook uw ziel u misschien weer inhalen. Dan kunnen we evenwichtig het nieuwe jaar binnengaan.

Vg. Ik geloof in God. Hij staat boven alle tijd en duur.
Voor Hem is duizend jaar als een uur in de nacht.
Al wat bestaat vindt zijn oorsprong in Hem.
In de geschiedenis van de mensen heeft Hij zich getoond
als een God van een blijvend verbond,
als een Vader, die trouw is aan zijn kinderen.

Al. Ik geloof in Jezus Christus.
in Hem heeft God zich uitgesproken in onze tijd.
Hij is de belichaming van Zijn liefde en trouw.
Ons leven heeft Hij gedeeld van geboorte tot in de dood.
In die tijd bracht Hij ons een boodschap van hoop:
waar mensen elkaar vasthouden in liefde: daar is toekomst.

Vg. Ik geloof in de Geest van God, die ook Jezus bezielde.
Als een zachte bries houdt Hij mensen in beweging,
op weg naar een wereld vol vrede en gerechtigheid.
Als een onzichtbare kracht maakt Hij zwakken sterk
en laat Hij mensen van goede wil dezelfde taal spreken.

Al. Ik geloof in de Kerk van Jezus Christus op aarde,
in de verbondenheid van alle mensen die in Hem geloven
en die zijn idealen levend willen houden.
Ik geloof in een toekomst die goed kan zijn,
als Jezus' boodschap blijft klinken. Amen

Ik dank U, God, voor het voorbije jaar,
voor alles wat ik van anderen mocht ontvangen,
voor mensen die met mij verbonden zijn geweest,
die trouw zijn geweest in hun zorg en liefde,
die mijn verdriet hebben gedeeld,
die mij hebben laten delen in hun geluk.
Moge dit ook volgend jaar weer gebeuren.
Laat ons zingend bidden.

Ik dank U, God, voor het voorbije jaar,
voor allen die in stilte aan mij hebben gedacht,
voor hen die attent waren in de kleinste dingen van alledag;
mensen die konden troosten,
mensen met een hart vol barmhartigheid en verzoening.
Moge dit ook volgend jaar weer gebeuren.
Laat ons zingend bidden.

Ik dank U, God, voor het voorbije jaar,
voor allen die mij konden bezielen,
mensen die een bevrijdend woord konden spreken,
mensen die konden luisteren,
mensen die zomaar nabij waren,
mensen die mij rust konden geven.
Moge dit ook volgend jaar weer gebeuren.
Laat ons zingend bidden.

Ik dank U, God, voor het voorbije jaar,
voor mensen voor wie ik iets mocht betekenen,
mensen die mijn liefde durfden ontvangen,
mensen die op mij konden wachten,
mensen die mij een kans hebben gegeven,
mensen die konden vergeven.
Moge dit ook volgend jaar weer gebeuren.
Laat ons zingend bidden.

God, help ons om onze tijd van leven goed te gebruiken,
niet uitsluitend voor onszelf maar vooral ook voor hen
met wie wij het dagelijks leven delen.
Moge zo geluk ons deel zijn, ook het komende jaar. Amen.

Offerande

Pr. Heer onze God, U die de tijden hebt gemaakt,
de dagen en de nachten, het licht en het duister,
zegen van dag tot dag ons kleine mensen
op onze tocht door de tijd.
Zegen dit brood en deze wijn, tekenen van Uw verbond,
met ons gesloten in en door Jezus Christus,
die aan het begin van onze jaartelling staat.
Mogen deze gaven voor ons een bron van kracht worden,
om onze levensreis tot een goed einde te brengen. Amen

Pr. De Heer zal bij u zijn.
Al. De Heer zal u bewaren.
Pr. Verheft uw hart.
Al. Wij zijn met ons hart bij de Heer.
Pr. Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Al. Hij is onze dankbaarheid waardig.
Pr. God, oorsprong van alle leven, toeverlaat van kleine mensen op zoek naar het land van hun dromen.
Wij danken U voor uw woord van hoop en toekomst, neergelegd in heel uw schepping, in het hart van elke mens.
Wij danken U bovenal voor Jezus, mensenzoon en Uw Zoon, Uw woord bij uitstek, uitgesproken in onze tijd, Uw woord van heil dat klinken blijft voor alle komende tijden.
Daarom zeggen wij met allen, die in geloof en hoop opzien naar U, het loflied van uw heerlijkheid:

Sanctus

Pr. God van mensen, naar U gaat ons verlangen uit,
als het licht waarnaar wij uitzien,
als de bevrijding waarop we hopen,
als de vrede waarop we wachten.
Wij zijn op weg naar het land van onze dromen,
naar een wereld met vriendschap voor iedereen,
naar een samenleving vol mildheid en begrip,
naar een huis waarin alleman zich welkom weet,
naar een tafel waaraan alle mensen mogen aanzitten.

Antifoon:

Jezus, U bent het licht in ons leven:
laat nimmer toe dat het duister tot mij spreekt,
Jezus, U bent het licht in ons leven,
open mij voor uw liefde, o Heer.

Pr. Ook hier staat een tafel, gedekt met brood en wijn,
teken van mensen die eenheid zoeken,
verder dan eigen huis en haard,
die spreken en bidden met elkaar,
die elkaar van dienst willen zijn,
in woorden van begrip en in werken van vrede.



Antifoon: Jezus, U bent het licht in ons leven: . . .

Pr. Eens stond er een tafel in de stad,
waar Jezus zijn laatste uren beleefde,
de tafel van het paasmaal.
Als leden van één gezin riep Hij zijn vrienden aan tafel.
"Zou een moeder haar kind vergeten?", zo had Hij eens gezegd,
"God vergeet u nooit." Dat was zijn leven eveneens:
aan de mensen zeggen en tot de dood bevestigen,
dat God geen mens vergeet
en dat mensen elkaar evenmin mogen vergeten,
dat zij voor elkaar spijs en drank moeten zijn,
zoals Hij het was voor ons.


Antifoon: Jezus, U bent het licht in ons leven: . . .

Pr. Als teken van de geest die Hem bezielde,
nam Hij op die avond voor zijn lijden en dood
het brood in zijn handen, brak het en deelde het rond
met de woorden;
Neemt en eet hiervan, gij allen, want dit is mijn lichaam
dat voor u gegeven wordt.
Daarna nam Hij de beker met wijn,
reikte die aan zijn leerlingen met de woorden:
Neemt deze beker en drinkt hier allen uit,
want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond;
dit is mijn bloed, dat voor u en alle mensen wordt vergoten
tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om Mij te gedenken.

Hier in brood en wijn vieren ook wij Jezus, Hij is ons licht voor vandaag en morgen.


Antifoon: Jezus, U bent het licht in ons leven: . . .

Pr. Er staat een tafel gedekt,
een lange grote wereldwijde tafel,
een tafel voor alle mensen,
een broederschap van God,
brood en vrede voor iedereen.
Niemand vergeten zoals God niemand vergeet.
Aanvaard ook ons aan deze tafel,
de tafel van breken en delen,
van zorg om allen met nieuwe liefde te bedienen,
ieder thuis te beginnen in eigen kring
opdat er vrede komt die God bedoeld heeft,
in de naam en in de kracht van Jezus, uw gezondene.
In zijn geest kunnen wij met vertrouwen
de dag van morgen tegemoet zien.
In zijn licht kunnen we verder.


Antifoon: Jezus, U bent het licht in ons leven:

Pr. Bidden wij tot God onze Vader met de woorden die Jezus ons gegeven heeft.

Al. Onze Vader . . .

Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad, van alle haat en nijd, van elke vorm van ongastvrijheid, geef vrede in onze dagen, vrijheid en gelijkheid, broederschap en saamhorigheid, omwille van de komende, van Jezus, Messias, uw Zoon.

Al.: Want van U is het koninkrijk en de kracht
en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen

Pr. Heer Jezus Christus, Gij hebt aan uw apostelen gezegd: 'Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u'. Let niet op onze zonden, maar op het geloof van uw kerk. Vervul uw belofte: geef vrede in uw naam en maak ons één, Gij die leeft in eeuwigheid.

Al. Amen

Vredewens

Agnus Dei

Communie

ik wens je geen rijkdom en vele talenten
ik wens je een léven van tijd en momenten
momenten van vreugde, momenten heel stil
en tijd om te zien wat je ziel van je wil.
ik wens je de tijd om te doen en te denken
niet alleen voor jezelf, maar ook om te schenken
ik wens je de tijd, niet voor haasten en rennen
maar tijd om je blijdschap en rust te herkennen
ik wens je de tijd, niet om leeg te verdrijven
ik wens dat veel tijd je nog over mag blijven
als tijd voor verwond'ring en tijd voor verblijden
in plaats van de tijd op de klok zien verglijden
ik wens je de tijd om naar sterren te grijpen
en tijd om te groeien en tijd om te rijpen
ik wens je de tijd weer te hopen, te minnen
geen tijd te verliezen, maar tijd te gewinnen
ik wens je de tijd toe jezelf te ontwaren
elk uur, elke dag als geluk te ervaren
ik wens je de tijd ook om schuld te vergeven
ik wens je jouw tijd toe, je tijd om te leven.

Nu zijt wellekome, mens van licht uit Licht.
Treed buiten onze dromen met jouw gezicht.
Stuur het aan op scheiden tussen dageraad en nacht,
nieuwe vredestijden, na alle man en macht. Kyrieleis.

Nu zijt wellekome, mens van licht in mij,
die als een kind wil wonen, herboren, vrij,
in het land van morgen dat de lieve vrede kent,
waar wij zijn geborgen, gezien, aanvaard, herkend, Kyrieleis.

Nu zijt wellekome, langverwachte mens,
dat wij aan angst ontkomen, verstaan jouw wens:
ooit te mogen spreken van een wereld omgekeerd,
waar de kunst van delen voorgoed is aangeleerd. Kyrieleis.