Viering b.g.v. 50 jaar KBO Overloon 2005

Vooraf:

Wijs en aards

Wijs en mild in de oude dag
misschien wel een wens,
niet altijd werkelijkheid.

We kunnen ook anders zijn.
Anders geworden door de loop van ons leven.
In de oude dag komen we oog in oog
met onze aardsheid, onze broosheid.

We stuiten op grenzen:
de grenzen van onze idealen,
de grenzen van ons lichaam.
Die grenzen kunnen ons bedroeven.

We kunnen het daar moeilijk mee hebben.
Het is niet eenvoudig onze aardsheid te aanvaarden.

Misschien is wijsheid:
onze aardsheid onder ogen zien,
omgaan met onze wonden,
erkennen dat we broos zijn, niet volmaakt.

Wijsheid is groeien in menselijkheid,
met aanvaarding van onze kwetsbaarheid.

Openingslied: DIT IS EEN DAG OM TE DANKEN

Dit is een dag om te danken dat wij mogen leven;
alles wat adem heeft, heeft Hij zijn geestkracht gegeven;
dat elke dag ons weer verwonderen mag,
wij als geschenk haar beleven.

Dit is een uur om te danken dat wij mogen zorgen,
voor al wat groeit, wat in ieder van ons ligt verborgen;
dat elke dag ons weer verwonderen mag
en wij op weg gaan naar morgen.

Dit is een plek om te danken dat wij mogen delen
beker en brood ons gegeven tot voedsel voor velen;
dat elke dag ons weer verwonderen mag,
niets zal uw schepping verhelen.

Verwelkoming door de voorzitter van de KBO Overloon

Inleiding:

THUIS VOOR ELKAAR

Wij kunnen voor elkaar een thuis zijn,
als wij luisteren naar elkaar,
als wij er mogen zijn zoals we zijn,
als verdriet en spanning erkend worden,
als kwetsbaarheid ruimte krijgt.

Een gebaar, een woord van begrip
kan een thuis scheppen.
Thuis is meer dan een woning.
Thuis is meer dan een tehuis.
Thuis is meer dan een onderkomen.

Thuis is mensen die elkaar verstaan.
Thuis is mensen die elkaar steunen.
Soms is thuis ook dat heimwee,
dat diepe verlangen eens thuis te zullen komen
waar geen pijn en geen verdriet,
geen eenzaamheid en vervreemding meer zullen zijn.

Drempelgebed:

Pr. Mensen hebben mensen nodig, om elkaar te dragen,
om elkaar steeds weer zin in het leven te geven.

Al. Vergeef ons, Heer, als wij soms langs elkaar heen lopen.

Pr. Mensen hebben mensen nodig, om voor elkaar op te komen,
om samen te werken aan ieders welzijn en geluk.

Al. Vergeef ons, Heer, als wij soms alleen aan ons eigen geluk denken.

Pr. Mensen hebben mensen nodig die het goede blijven zien
en dat delen met elkaar, juist in de kleine dingen van het leven.

Al. Vergeef ons, Heer, als wij ons soms afsluiten van anderen.

Pr. Mensen hebben mensen nodig die tijd en aandacht voor hen hebben
en zo ervoor zorgen dat niemand vereenzaamt.

Al. Vergeef ons, Heer, als wij denken nooit tijd voor anderen te hebben.

Pr. Mensen hebben mensen nodig, die elkaar kunnen vergeven,
zoals we geloven dat God alles vergeeft.

Al. Vergeef ons, Heer, als we soms onverdraagzaam zijn.

Pr. God, Vader van alle mensen, vergeef ons onze fouten en tekorten
en help ons te leven in de geest van Jezus, uw Zoon en onze Heer. Amen

Kyrie/Heer, ontferm U

Openingsgebed

God, Vader van alle mensen, wij danken U dat we hier met el-kaar Uw boodschap mogen vieren. Geef dat we daaruit kracht kunnen putten om dienstbaar in het leven te staan, om in verbondenheid met elkaar als gelukkige mensen te leven. Wij bidden U : schenk aan de ouderen hoop, vertrouwen en bezieling voor een gelukkige toekomst. Geef aan de jongeren het nodige inzicht om op te komen voor de waarden die blijven. Dit vra-gen wij U door Christus, onze Heer. Amen.

Glorialied: AANBIDT EN DANKT UW VADER

Aanbidt en dankt uw Vader God, die leeft in eeuwigheid.
Aan Hem behoort het koningschap en alle heerlijkheid.
Verkondigt Hem en looft zijn naam, bezingt zijn wondermacht;
dan zal op aarde vrede zijn voor wie zijn hulp verwacht.

Aanbidt en dankt de Koningszoon, die in de wereld kwam,
en al de zonden van zijn volk gehoorzaam op zich nam.
Nu nodigt Hij zijn broeders uit op 't grote koningsfeest.
En waar Hij leeft aan Vaders hand, daar heerst een goede Geest.

Eerste lezing

"Wie is dat?" vraagt Bart. "Wie is die mevrouw daar in de tuin?" "Dat is mijn oma," zegt Lies. "Mijn oma is op bezoek en dat vind ik tof."
"Wat een gekke oma heb jij", zegt Bart weer. "Jouw oma lijkt niet op een oma. Dat daar in de tuin is een gewone mevrouw."
"Toch is dat mijn oma," zegt Lies. "En het is echt geen gekke oma hoor, mijn oma is een keitoffe." Lies gaat naar buiten om oma te groeten.
"Ha Lies," zegt oma en ze geeft haar kleinkind een zoen. Ze ziet dan Bart staan en ze vraagt aan Lies: "Is dat een vriendje ?"
"Ja," zegt Lies, "dat is Bart en hij woont wat verderop in onze straat."
"Kom eens hier, Bart," zegt oma, maar Bart durft niet zo goed. Hij komt heel langzaam dichterbij. Hij kijkt de oma van Lies aan en vraagt dan: "Waarom heeft u geen knotje in uw haar?"
Daar moet oma wel om lachen en ze zegt: "Dat is zo ouderwets, ik vind een haarknotje helemaal niets voor mij. Heeft jouw oma misschien wel een knotje in haar haar?"
"Nee," zegt Bart, "maar in mijn plaatjesboeken hebben alle oma's een knotje en een klein rond brilletje. En bij mijn computerspelle-tjes zijn alle oma's ook zo."
Oma knikt begrijpend en zegt dan: "Er zijn inderdaad wel oma's die er zo uitzien, vooral als ze heel oud zijn. Maar ik ben nog niet zo oud. En toch ben ik een echte oma, hè Lies?"
"Ja," zegt Lies, "dat is zeker." Bart kijkt een beetje verdrietig. " Ik heb geen oma," zegt hij. "Ik denk dat die van mij al dood is. Ik ken alleen maar oma's van plaatjesboeken en van mijn computer. Die hebben knotjes en brilletjes en die breien altijd maar sokken voor iedereen."
Oma kijkt Bart aan en zegt dan: "Bart, ik heb een plannetje. Vanaf nu ben ik ook een beetje jouw oma. Wat denk je daarvan?" "Echt waar ?" vraagt Bart met grote ogen. "Echt waar," zegt oma en ze geeft Bart een dikke kus. Om te laten zien dat het echt waar is.

Tussenzang : HANDEN HEB JE . . .

Handen heb je om te geven van je eigen overvloed
en 'n hart om te vergeven wat 'n ander jou misdoet.


Refrein:
Open uw oren om te horen
open uw hart voor alleman.


Ogen heb je om te zoeken naar wat mensen nog ontbreekt
en 'n hart om uit te zeggen wat 'n ander moed inspreekt. Refrein

Schouders heb je om te dragen zorg en pijn van alleman
en 'n hart om te aanvaarden wat 'n ander beter kan. Refrein

Voeten heb je om te lopen naar de mens die eenzaam is
en 'n hart om waar te maken dat een mens geen eiland is. Refrein

Oren heb je om te horen naar de mens die vrede is
en 'n hart om te geloven in een God die liefde is. Refrein

Lezing uit het evangelie volgens Lucas (2,22-40)

Toen de tijd aanbrak waarop Maria en het Kind volgens de Wet van Mozes gereinigd moesten worden, brachten zijn ouders Jezus naar Jeruzalem om Hem aan de Heer op te dragen, volgens het voorschrift van de Wet des Heren: elke eerstgeborene van het mannelijk geslacht moet aan de Heer worden toegeheiligd, en om volgens de bepalingen van de Wet des Heren een offer te brengen, namelijk een koppel tortels of twee jonge duiven.
Nu leefde er in Jeruzalem een zekere Simeon, een wetsgetrouw en vroom man die Israëls vertroosting verwachtte, en de heilige Geest rustte op hem. Hij had een godsspraak ontvangen van de heilige Geest dat de dood hem niet zou treffen voordat hij de ge-zalfde des Heren zou hebben aanschouwd. Door de Geest gedreven was hij naar de tempel gekomen. Toen de ouders het kind Jezus daar binnenbrachten om aan Hem het voorschrift der Wet te vervullen, nam ook hij het kind in zijn armen en verkondigde Gods lof met de woorden; "Uw dienaar laat Gij, Heer, nu naar uw woord in vrede gaan: mijn ogen hebben thans uw heil aanschouwd dat Gij voor alle volken hebt bereid; een licht dat voor de heidenen straalt, een glorie voor uw volk Israël."
Zijn vader en moeder stonden verbaasd over wat van Hem gezegd werd. Daarop sprak Simeon over hen een zegen uit en hij zei tot Maria, zijn moeder: "Zie dit kind is bestemd tot val of opstanding van velen in Israël, tot een teken dat weersproken wordt, opdat de gezindheid van vele harten openbaar moge worden; en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord".
Er was ook een profetes, Hanna, een dochter van Fanuël, uit de stam van Aser. Zij was hoogbejaard en na haar jeugd had zij zeven jaren met haar man geleefd. Nu was zij een weduwe van vierentachtig jaar. Ze verbleef voortdurend in de tempel en diende God dag en nacht door vasten en gebed. Op dit ogenblik kwam zij naderbij, dankte God en sprak over het kind tot allen die de bevrijding van Jeruzalem verwachtten. Toen zij alle voorschriften van de Wet des Heren vervuld hadden, keerden zij naar Galilea, naar hun stad Nazaret terug. Het kind groeide op en nam toe in krachten; het werd vervuld van wijsheid en de genade Gods rustte op Hem.

Acclamatie:

Gelukkig die het woord hoort en het beleeft.
Gelukkig is die mens, Heer Jezus, wij danken U.

Overweging

De evangelietekst die u zojuist gehoord hebt is een onderdeel van de verhalen rond Jezus' geboorte. Het zijn verhalen met een dubbele bodem en heel veel ironie.
In het kerstverhaal zijn het herders die het kind komen bezoeken, niet de joodse schriftgeleerden die zo goed thuis waren in de bijbel en die mensen precies te weten wat God van de mensen wilde, nee, ongeletterde herders, wel mensen die heel dicht bij de natuur stonden.
In het andere kerstverhaal komen wijzen uit het oosten Jezus bezoeken, niet het eigen volk, niet koning Herodes maar vreemdelingen, die daarmee aantoonden dat ze open stonden voor de boodschap van het king.
Het verhaal van vandaag vertelt de kerkgang van Maria, verschillende van u hebben vroeger misschien ook nog de kerkgang gedaan en hebben daar heel onaangename herinneringen aan bewaard. Het is ook een beetje de presentatie van het kind Jezus in de tempel, maar wie kwamen er naar dit kind: niet de priesters van de tempel maar twee oudere mensen, die herkenden in het kind iets bijzonders. Oudere mensen hebben in de ogen van de bijbels vertellers een streepje voor.
In veel culturen gelden oudere mensen als wijze mensen. Of alle leden van de bond van ouderen ook wijze mensen zijn, weet ik niet, maar wel dat het allemaal mensen zijn met een stuk levenservaring. De jongere generatie wil van alles uitproberen, soms op het roekeloze af, in het onervarenheid kan het gebeuren dat ze fouten maken. De oudere generatie heeft over het algemeen wat meer evenwicht gevonden waardoor ze meestal meer oog hebben voor de werkelijke waarden van het leven, en daardoor wellicht ook voor de waarden die Jezus' boodschap ons aanreikt.
Een van de waarden die Jezus ons aanreikt is saamhorigheid, zorg en aandacht voor elkaar, met name voor degenen die het moeilijk hebben. Dat is ook precies wat de KBO probeert waar te maken en het is natuurlijk een heel positief gegeven dat de bond zoveel leden telt, mensen dus die deze waarden onderschrijven. Het is een heel positief gegeven dat de KBO zoveel activiteiten organiseert waarin die saamhorigheid gestalte krijgt, in sport en spel, in themamiddagen en op diverse andere wijzen. Voor de saamhorigheid binnen de KBO mogen we heel dankbaar zijn.
De KBO is geen groep van oude mensen, maar van oudere mensen. Het lijkt een heel subtiel onderscheid, maar er zit toch een groot verschil tussen. Bij oude mensen denken we aan versleten mensen, mensen die een beetje aan de zijlijn zijn komen staan, aan mensen die er ook oud uitzien.
Nu zag men er vroeger met zijn 65ste meestal veel ouder uit dan tegenwoordig. Toen was iedereen meestal donker gekleed, veel zwart, en de dames met een knotje, al of niet met een poffer of hoedje. Tegenwoordig doen ook ouderen met de mode mee en de kappers verdienen een aardige cent aan de dames maar het geeft wel een heel ander gezicht. Bovendien zijn er bij de ouderen ook relatief jongeren, meer dan vroeger omdat velen eerder met werken kunnen stoppen en dat zijn mensen die zich in een bond van ouderen weer heel dienstbaar kunnen maken voor de oudere ouderen, voor de degenen bij wie de activiteiten toch op een lager pitje zijn komen staan.
En dat is juist de kracht van de bond van ouderen: samen met elkaar en voor elkaar van alles organiseren. Zo kunnen we samen een beetje thuis zijn voor elkaar, als we luisteren naar elkaar, als we er mogen zijn zoals we zijn. Je thuis voelen bij elkaar, of je elkaar nu elke week tegenkomt bij het fietsen of jeu de boulen, bij het zingen of dansen of dat je elkaar maar af en toe tegenkomt bij bepaalde bijeenkomsten: je thuis voelen bij elkaar is het belangrijkste dat er is.
En dat is al vijftig jaar lang de opzet geweest van de KBO. Dat vieren we vandaag samen met grote dankbaarheid, dankbaarheid naar elkaar toe, want we doen het samen, dankbaarheid naar degenen toe die de kar trekken en getrokken hebben in de voorbije 50 jaar.
En natuurlijk hebben we de hoop dat die geest van saamhorigheid ook in de toekomst zal blijven bestaan, want juist in een tijd dat de individualisering toeneemt, is het des te belangrijker dat de ouderen het goede voorbeeld geven.

Geloofsbelijdenis

Pr. Ik geloof dat het kan, dat het mogelijk is:
een nieuwe wereld op te bouwen
waar het goed is om te wonen.

Al. Ik geloof ook dat het kan, dat morgen beter zal zijn.
God laat ons niet in de steek, wat er ook gebeurt.

Pr. Ik geloof dat het kan:
een wereld van vrede en gerechtigheid,
waar God onder ons wil wonen
en dat hij ons daarvoor Jezus heeft gegeven.

Al. Ik geloof ook dat het kan:
Gods liefde en zijn Geest maken haat tot vriendschap,
ongeluk tot geluk.

Pr. Ik geloof dat het kan:
zijn liefde en zijn Geest maken buren tot vrienden,
brengen oud en jong bijeen.

Al. Ik geloof dat het kan, dat het mogelijk is.
Hij maakt kleine dingen groot, Hij maakt alles nieuw. Amen.

Voorbede

Wij bidden vandaag speciaal voor onze grootouders, dat we nog veel plezier mogen beleven met elkaar en dat ze ons nog lang mogen verwennen. Laat ons zingend bidden.

Antifoon: Heer, verhoor ons gebed, luister naar ons.

Wij bidden vandaag voor alle oma's en opa's die zo vaak klaar staan om hun kinderen en kleinkinderen te helpen en te troosten. Het zijn al die kleine dingen die het leven mooi en gezellig maken. Laat ons zingend bidden.

Antifoon: Heer, verhoor ons gebed, luister naar ons.

Wij bidden voor alle eenzamen en zieke bejaarden, dat ze jong van hart mogen blijven door de liefhebbende zorgen van vele jonge mensen uit hun omgeving. Laat ons zingend bidden.

Antifoon: Heer, verhoor ons gebed, luister naar ons.
Wij bidden voor al de grootouders, die niet meer bij ons zijn, dat we mooie herinneringen aan hen mogen blijven behouden. Laat ons zingend bidden.

Antifoon: Heer, verhoor ons gebed, luister naar ons.

Weekendintenties

Offerandelied: Ave Maria

Tafelgebed:

Pr. De Heer zal bij u zijn.
Al. De Heer zal u bewaren.
Pr. Verheft uw hart.
Al. Wij zijn met ons hart bij de Heer.
Pr. Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Al. Hij is onze dankbaarheid waardig.
Pr. Heilige Vader, machtige eeuwige God, om recht te doen aan uw heerlijkheid, om heil en genezing te vinden zullen wij U danken, altijd en overal. U hebt deze aarde geschapen met al wat zij bevat; U hebt tijden en seizoenen ingesteld en de mens gemaakt naar uw beeld. Heel uw wonderlijke schepping hebt U aan hem onderworpen: in Uw naam mag hij over alles heersen en U altijd prijzen om het werk van uw handen, door Christus onze Heer. Daarom, met alle engelen en heiligen, loven en aanbidden wij U en zingen vol vreugde:

Sanctus/Heilig, heilig

Pr. God, Schepper en Vader, U roept ons om op weg te gaan, samen met elkaar, om te bouwen aan uw rijk op aarde. U geeft ons ogen om elkaar te zien en een mond om met elkaar te praten. U legt de liefde in ons hart om niet alleen al het goede met elkaar te delen, maar ook al wat moeilijk is.
Er zijn vele wegen te gaan, ieder gaat zijn eigen weg, maar welke weg we ook gaan, steeds opnieuw komen we mensen tegen. En uw rijk op aarde is ons gezamenlijke einddoel.

Al. God van mensen, behoed ons voor hoogmoed
waardoor we op mensen neerzien;
behoed ons voor onverschilligheid
waardoor we anderen achteloos voorbijlopen;
behoed ons voor harteloosheid
waardoor we anderen tekort doen.

Pr. God, wij bidden U, dat we mogen groeien in het besef , dat wij samen onderweg zijn, dat wij er zijn voor elkaar. Wij willen in liefde en trouw optrekken met elkaar, zoals Jezus ons dat heeft voorgedaan, toen Hij in ons midden leefde.
Op de avond voor zijn dood heeft Hij ons een heilig teken van verbondenheid gegeven. Hij nam toen brood, sprak de zegen en een dankgebed uit; brak het brood en gaf het aan zijn leerlingen, terwijl Hij zei: Neemt en eet hiervan, jullie allemaal, dit ben Ik, dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt.
Zo nam Hij na de maaltijd ook de beker, dankte U en gaf de beker aan zijn leerlingen met de woorden:
Neemt deze beker en drinkt hier allemaal uit, want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond; dit ben Ik, dit is mijn bloed, dat voor jullie en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden.
Blijft dit doen om Mij te gedenken.
Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.

Al. Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker,
verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt.

Pr. Terwijl wij hier doen wat Jezus ons heeft opgedragen, vragen wij U, onze God en Vader, laat dit samenzijn ons helpen om voor elkaar te zijn, wat Hij is geweest voor zijn omgeving. Dat ook wij heel maken wat stuk gegaan is, toekomst bieden waar men geen toekomst meer ziet, een blijde boodschap brengen in woord en daad waar somber-heid en verdriet heersen.

Al. Dan zal uw rijk op aarde werkelijkheid worden
in de saamhorigheid die wij beleven,
in de vrede die wij elkaar geven,
in onze hoop op een goede toekomst voor iedereen.

Pr. Leer ons daarom in Jezus' naam zorg en aandacht te hebben voor al onze medemensen, hier en overal in deze wereld; dat ze een huis hebben om in te wonen en brood om te eten; dat ze niet eenzaam of verbitterd worden, maar menselijkheid en liefde mogen ervaren. Dan zal er vreugde heersen op heel de aarde, dan zullen allen U loven en danken, omwille van Jezus, die ons op deze weg is voorgegaan.

Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal Uw naam geprezen zijn. Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest, hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen.

Pr. Laten wij bidden tot God onze Vader met de woorden die Jezus ons gegeven heeft.

Al. Onze Vader, die in de hemel zijt, . . . .

Pr. Verlos ons, Heer, van alle kwaad. Geef vrede in onze dagen. Dat wij, gesteund door uw barmhartigheid, vrij mogen zijn van zonde en beveiligd tegen alle onrust, hoopvol wachtend op de komst van Jezus, Messias, uw Zoon.

Al. Want van U is het koninkrijk, en de kracht en de heerlijkheid in eeuwigheid. Amen.

Vredewens

Agnus Dei/Lam Gods

Communie

Slotgebed

Ik dank U, Heer,
voor alles wat ik van anderen mag ontvangen,
voor mensen die met mij verbonden zijn,
die trouw zijn in hun zorg en liefde,
die mijn verdriet willen delen,
die mij laten delen in hun geluk.

Ik dank U, Heer,
voor allen die in stilte aan mij denken,
voor hen die attent zijn in de kleine dingen van alledag;
mensen die mij troosten als ik verdrietig ben,
mensen met een hart vol medeleven en medelijden.

Ik dank U, Heer,
voor allen die mij zin in het leven geven,
mensen die een bevrijdend woord voor me spreken,
mensen die kunnen luisteren naar mij,
mensen die zomaar nabij zijn,
mensen die mij rust geven.

Ik dank U, Heer,
voor mensen voor wie ik iets mag betekenen,
mensen die mijn liefde durven ontvangen,
mensen die aandacht van mij verwachten.
mensen die mij een kans geven hun nabij te zijn.

Ik dank U, Heer, het is goed.

Afsluiting en zegen

Slotlied: DANK U

Dank U voor deze nieuwe morgen,
dank U voor elke nieuwe dag,
dank U dat ik met al mijn zorgen,
bij U komen mag.

Dank U voor alle goede vrienden,
dank U, o God, voor al wat leeft,
dank U voor wat ik niet verdiende
dat Gij mij vergeeft.

Dank U voor alle bloemengeuren,
dank U voor ieder klein geluk,
dank U voor alle held're kleuren,
dank U voor muziek.

Dank U, Uw liefde kent geen grenzen,
dank U, dat ik nu weet daarvan,
dank U, o God, ik wil U danken,
dat ik danken kan.