Allerzielenviering 2009

Openingslied door het koor

Inleiding

Welkom u allen nu we hier samen zijn om onze doden te gedenken.
Vooral welkom aan hen die het afgelopen jaar geconfronteerd werden
met de pijn van de scheiding, de pijn van het gemis.
Als je afscheid moet nemen van iemand die heel dierbaar is,
kom je in een rouwproces terecht.
Rouwen is een heel pijnlijk proces van wrijving tussen twee werelden:
aan de ene kant die absolute werkelijkheid dat de dode weg is uit je leven,
voorgoed weg, nooit meer te zien, nooit meer te omhelzen.
Aan de andere kant blijft de overledene levensgroot aanwezig in je leven,
je komt hem of haar telkens weer tegen in je hart, in je gedachten,
in je herinneringen, in de dingen die je doet.
Rouwen is rauwe plekken oplopen door het schuren van die twee werelden,
waar tussen je constant heen en weer geslingerd wordt.
Dat wordt heel treffend vertolkt in de volgende tekst.

Lezing: Je bent nog overal


Je bent nog overal aanwezig:
je jas hangt nog aan de kapstok
je schoenen staan nog onder bed
je kleren vullen nog je kast
ik kan ze niet wegdoen.

Je bent nog overal aanwezig:
ik zie je lopen over straat
ik zwaai je uit
ik hoor je thuiskomen
ik voel je handen
ik hoor je stem
ik geniet je lach
ik zie je vertrouwde gezicht
je gestalte.

Je bent nog overal aanwezig
bel je me nog?
kom je nog thuis?
houd je me nog vast?

Je bent nog overal aanwezig.
ik denk nog steeds voor jou
houd een plaatsje voor je vrij
overleg wat ik moet doen
praat met je
wil je straks vertellen over,
je bent nog overal aanwezig.

Je bent nog overal aanwezig:
ik zie je
hoor je
voel je
proef je
ruik je
overdag
droom je in de nacht.

Ik weet het: het is niet zo
ik houd mezelf voor de gek
want ik heb je koude lichaam gevoeld
je zien liggen in de kist
je ogen gesloten
je handen stil
mensen hebben me gecondoleerd
met het verlies om jou
we hebben je uit huis gedragen
afscheid genomen
uit handen gegeven
maar je bent nog overal aanwezig.


Ja, ze zijn nog volop aanwezig, ze raken je aan
als je naar bed gaat, als je opstaat, ze raken je aan,
maar jij kunt hen niet meer aanraken, dan tast je in het luchtledige,
dan bots je tegen die absolute werkelijkheid aan dat ze weg zijn uit je leven.
Soms vluchten mensen in allerlei activiteiten
om toch maar niet aangeraakt te worden.
Wie dat doet maakt het rouwproces alleen maar moeilijker.
Je kunt pas zinvol verder als je je laat aanraken,
als je herinneringen ophaalt, ook al doet dat zeker in het begin veel pijn.
Even belangrijk is het dat je je laat aanraken door mensen in je omgeving,
familie, vrienden, mensen met wie je praten kunt,
omdat ze naast je komen staan, je aanraken met hun meeleven,
soms letterlijk een arm om je heen slaan.
Ongelukkig degene die in een rouwproces zit
en niemand om zich heen heeft die hem aanraakt.
Als we hier samen Allerzielen vieren, beleven we een dubbele verbondenheid,
met de doden die ons in dit samenzijn aanraken
maar ook met elkaar, in deze saamhorigheid raken we elkaar aan.
Moge deze Allerzielen viering ieder die in de rouw is een beetje helpen om zinvol verder te gaan.

Zang door koor

Dodenherdenking

De doden zijn weg uit ons midden en toch blijven ze steeds om ons heen, ze zijn nog overal. Dat ze weg zijn ervaren we als duisternis, maar de vele herinneringen zijn toch weer kleine straaltjes licht die ons helpen om verder te gaan.
Onze overledenen zijn de duisternis van de dood binnengegaan en tegelijk hopen en geloven we dat er licht is voor hen. We bidden vaak : Heer, schenk onze overledenen uw eeuwig licht. Licht en leven, het zijn praktisch synoniemen, hier in dit aardse bestaan, naar we gelovig hopen ook aan de andere kant van de dood, in een nieuw en eeuwig bestaan in God.
Licht en leven, vanaf het begin van de schepping, licht en leven, dat we vieren in de paaswake. Zoals bij alle vieringen voor en rond onze doden, brandt die kaars ook nu, centraal hier op het priesterkoor, symbool van Jezus die door de dood ging en opnieuw tot leven kwam, teken ook van onze hoop dat ook onze dierbaren die door de dood zijn gegaan in hem en met hem opnieuw tot leven zijn gekomen. Nu wij de doden van het afgelopen jaar gaan gedenken en met name noemen, bidden wij om licht en vrede, om Gods licht en vrede. Dat willen we symboliseren door voor elke gestorvene een kaars aan te steken aan die paaskaars. Elke kaars draagt de naam van de overledene en een groen takje ook als symbool van leven. Deze kaarsen zullen de hele maand november branden tijdens de vieringen.

Moge er in God volop licht zijn voor de overledenen die wij gedenken.

Vijf overledenen worden genoemd en leden van de avondwake groep steken voor elk een kaars aan aan de paaskaars

Heer, wees voor al uw mensen een veilig thuis.

Zang: Er is toch hoop voor alle leven,
hier in dit tranendal,
een paradijs dat God zal geven,
dat hoor je overal.
Refrein:
Jerusalaïm, stad van God,
wees voor de mensen een veilig huis,
Jerusalaïm, stad van vrede,
breng ons weer thuis



Moge er in God volop licht zijn voor de overledenen die wij gedenken:

Heer, wees voor al uw mensen een veilig thuis.

Zang: Er is een land van onze dromen,
waar vrede heersen zal,
er is een veilig onderkomen,
dat hoopt men overal. Refrein


Moge er in God volop licht zijn voor de overledenen die wij gedenken:

Heer, wees voor al uw mensen een veilig thuis.

Zang: Er is een stad voor vriend en vreemde,
diep in het bloemendal.
Er is een mens die roept om vrede,
die mens roept overal. Refrein


Moge er in God volop licht zijn voor de overledenen die wij gedenken:

Heer, wees voor al uw mensen een veilig thuis.

Zang: Is er een huis om in te wonen
voorbij het dodendal.
Er is een vader met zijn zonen,
zij roepen overal. Refrein


Moge er in God volop licht zijn voor de overledenen die wij gedenken:

Heer, wees voor al uw mensen een veilig thuis.

Zang: Er is een tafel om te eten
voorbij het niemandsland.
Er is een volk dat wordt vergeten,
dat volk roept overal. Refrein


De kaarsen die nu aangestoken worden, staan voor alle andere overledenen in onze familie- en vriendenkring, niet alleen die van het laatste jaar, maar ook de velen die in de voorafgaande jaren van ons zijn heengegaan en met wie wij ons verbonden blijven voelen. Moge zij allen gelukkig zijn in Gods eeuwig licht.

Heer, wees voor al uw mensen een veilig thuis in uw hemel, in uw liefde zonder grenzen.

Zang: Er is een wereld zonder grenzen,
zo groot als het heelal.
Er is een hemel voor de mensen,
dat hoor je overal. Refrein

Minuut Stilte. Allen staan.

Gebed:

God van het hemels Jeruzalem, wees voor al uw mensen een veilig thuis,
wees licht en leven voor hen die door het dodendal getrokken zijn.
Nu het licht in hun ogen gedoofd is, laat hen uw eeuwig licht zien,
nu zij onze stemmen niet meer kunnen horen,
laat hen uw woord van leven horen,
nu zij niets meer tegen ons kunnen zeggen,
laat hen nu spreken tot U, als onze voorsprekers.

God, Vader van alle mensen, wees voor iedereen een veilig thuis,
wees licht en leven ook voor hen die achterbleven,
voor de partners, de kinderen, de broers en zussen, de vrienden,
die elke dag weer de pijn van het gemis voelen.
Wees licht voor hen in donkere uren,
dat zij hun verdriet kunnen dragen zonder zich erin te verliezen,
dat zij de scheiding van de dood kunnen verwerken
zonder verbitterd of opstandig te worden.
Wees licht voor hen in en door mensen in hun omgeving
die hen troosten en ondersteunen.
Dat vragen wij U in Jezus' naam. Amen

Slotlied GOD LAAT ONS NIET ALLEEN.

Horen door alle woorden heen,
wensen van mensen en wie heeft er geen?
Vrijheid en blijheid, wij kiezen ervoor.
Door alle lijden ging Hij ons voor!
Wie wil dat verstaan?

Spreken door alle zwijgen heen,
lijdenden strijden niet langer alleen;
machten en krachten, zij winnen het niet,
omdat God in het verborgene ziet.
Wie kijkt mensen aan?

Kijken om de horizon heen,
dromenden komen in het land van geen
oorlog, maar vrede, een pracht visioen,
zichtbaar, onzichtbaar als wij niets doen!
Wie durft op te staan?

Leven over het leven heen,
stervenden erven de hemel alleen.
Maar wie de grens van de dood over gaat,
weet dat de deur altijd open staat.
God laat ons niet alleen.

Kerkhof

Zoals de wind waait, daar heeft niemand wat over te zeggen.
Zoals geluk komt, gaat het ook weer hier vandaan.
Na geluk komt er zo`n moment van verlies, van een dierbaar iets
Waar je al die tijd mee samen was, is dan opeens verdwenen.
Iets heel menselijks maar niet te bevatten.
Het is niet eerlijk dat er zoiets kan gebeuren en het mag ook niet.
Als je gaat denken over de toekomst, hoe het nou verder moet.
Dingen die opgroeien tot iets groots, waar je trots op kunt zijn.
Het gemis van de ander heeft enkel nog herinneringen als gedachten
Een foto of een geurtje dat zijn de dingen om het in afbeelding voort te zetten
Van een gelukkige herinnering naar het moment van nu
De kleine dingen die er niet meer zijn, grijpen het hardst aan,
Een kus op de wang of een knuffel aan de persoon
Wat normaal gewoon is, is nu een onbereikbaar iets
Er valt niks aan te doen, niemand heeft het voor het zeggen
Zoals een uitspraak luidt;Verdriet verwijst naar eerder geluk.

Besprenkeling

Al zijn zij tot stof vergaan
Streep hun naam niet door
alsof ze nooit hebben bestaan
't Liefste wat ik heb bezeten
't toekomstbeeld van mijn bestaan
Vraag me niet om dat te vergeten
en gewoon weer door te gaan
Want ik wil weer verder leven
maar ik weet niet hoe dat moet
'k Hoor bij hen die achterblijven
overleven dat vergt veel moed
Streep daarom hun naam niet door
noem hun naam en laat me weten
Dat ook jij niet zult vergeten
zo alleen kan ik verder gaan.

Slotgebed op het kerkhof:

God, Heer van levenden en doden.
Zie hoe wij deze dodenakker versierd hebben met een zee van bloemen,
bloemen waarmee wij onze dierbare overledenen willen eren,
waarin wij onze dankbaarheid weergeven voor alles
wat zij voor ons gedaan en betekend hebben,
bloemen die ook tekenen zijn van onze hoop
dat zij nu een vaste plaats gekregen hebben
in de tuin van uw hemelse heerlijkheid,
waar geen koude of droogte, geen storm of noodweer hen nog kan deren,
waar zij voor eeuwig geborgen zijn in uw grenzeloze liefde.
Zie ook ons verdriet en rouw, de pijn van het gemis
en laat ook ons de kracht van uw liefde ervaren,
opdat wij hoopvol en zinvol verder kunnen in ons leven.
Wees met hen, wees met ons, als een God van leven,
vandaag en alle dagen, tot in uw eeuwigheid. Amen

Onze Vader . . .

Wees gegroet . . . .

Heer schenk hen allen uw eeuwige rust
en het eeuwige licht verlichte hen.
Mogen allen die hier begraven liggen
of zijn bijgezet in de urnenmuur
door uw barmhartigheid rusten in vrede. Amen


Last Post