Vrede
De weg van gerechtigheid
Wij gaan de weg van uw gerechtigheid
met allen die in uw geheim geloven:
stad van de Vrede, toekomst wereldwijd,
oog voor de blinden, oren voor de doven.
Wij delen uit van wat U ons bereidt:
vrucht van uw Geest, op aarde volle schoven.
Wij dragen stenen voor de vrede aan,
volgen uw spoor door alle wereldtijden.
Wij zien de weg die Jezus is gegaan,
horen het roepen van wie weerloos lijden,
delen de hoop, de oorlog afgedaan,
zien in elkaar het volk van uw bevrijden.
Wij zoeken de balans in ons bestaan:
wat heeft gewicht en wie bepaalt de waarde?
U laat ons leven meer dan voortbestaan,
schenkt ons de gaven van uw goede aarde.
Maak ons bereid, in trouw U toegedaan,
te leven zoals U zich openbaarde.
Gebed om vrede
Gij, gij beteugelt de demonen
met uw goddelijke wil.
De stemmen die uw hoogheid honen
legt Gij alleen in deemoed stil.
O kom, en zuiver de begrippen,
ban alle duisternissen uit.
Het water staat ons tot de lippen,
de stormwind huilt met hoog geluid.
Maar laat uw eeuwig kruis verschijnen,
richt het uit kolken recht omhoog,
en zend uit helle hemelpleinen
uw duiven langs de regenboog.
Verlicht de nacht der sombere breinen,
dat zij u zien als 's werelds spil,
en niet het donker hart omheinen
met maaksels van de eigen wil.
Verlicht de ziel, die vol van woede,
de mensen als de wolven haat,
neem de rechtvaardige in uw hoede,
die zich om uw vervolgen laat.
Als zuilen stijgen de gebeden
tot u omhoog: bedwing het Beest,
en schenk ons, doodvermoeid, de vrede
van Vader, Zoon en heilige Geest.
Vrede
Tegenwoordig gaan de wereldvoeten over asfaltstraten,
zij bewandelen de weg van het geweld.
Maar het hart der nederigen is sterker dan de tanks.
Niet van buiten komt de vrede tot de mensen;
niet met behulp van kernwapens wordt zij geconstrueerd,
noch geschapen door regeringsverdragen.
Zij leeft in het hart van het heelal,
en alle dingen jagen vrede na.
Zij zal komen met het morgenrood
in deze gekwelde, afgematte wereld.
Zij wordt gebracht door de handen
van de eenvoudige mensen,
de nederigen en armen der aarde.
Door een kinderhand wordt zij aangereikt
en begeleid door de muziek van een moedige jeugd.
Vrede zal zijn als de dauw
voor deze uitgedroogde aarde.
Ik heb vannacht gedroomd
Ik heb vannacht gedroomd, o Heer,
dat alle mensen lachten
en onbekommerd, onbezorgd,
de nieuwe dag verwachten.
Ik heb vannacht gedroomd, o Heer,
dat veten bleven rusten
en dat mijn buurman, vol berouw,
zijn vrouw weer teder kuste.
Ik heb vannacht gedroomd, o Heer,
dat alle journalisten,
de waarheid schreven in hun krant
en niet meer wat zij wisten..
Ik heb vannacht gedroomd, o Heer,
dat Rus en Yankee samen
hun wapens wierpen in een kuil
en zongen: Christus ...amen.
Ik heb vannacht gedroomd, o Heer,
dat alle mensen lachten,
maar toen ik wakker werd,
sprak gij: dat komt, ...nog even wachten
Mensen gevraagd
Mensen gevraagd om de vrede te leren,
waar geweld door de eeuwen heen model heeft gestaan.
Mensen gevraagd die de wegen markeren,
waarop alles wat leven heeft verder kan gaan.
Mensen gevraagd om de noodklok te luiden,
om tegen de waanzin de straat op te gaan.
Mensen gevraagd om de tekens te duiden,
die alleen nog moedwillig zijn mis te verstaan.
Mensen gevraagd om hun nek uit te steken,
voor een andere tijd en een nieuw moraal.
Mensen gevraagd om ijzer met handen te breken,
ook al lijkt het ondoenlijk en paradoxaal.
Mensen gevraagd om hun stem te verheffen,
verontrust door een wapen dat niemand ontziet.
Mensen gevraagd die helder de waarheid beseffen,
dat wie mikt op een ander ook zichzelf beschiet.
Mensen gevraagd die in naam van de vrede,
voor behoud van de aarde en al wat er leeft,
wapens tot een ploeg willen smeden voor de oogst,
die aan allen weer overvloed geeft.
Mensen gevraagd, er worden mensen gevraagd,
dringend mensen gevraagd,
mensen-temidden-van-mensen gevraagd...
Het lied van de vredestichters
God laat ons volop leven,
wij komen aan het licht,
Hij heelt wat heilloos is,
Hij is een God van vrede.
Wij mogen vrolijk vieren
een onbedreigd bestaan,
God heeft tenietgedaan
de afstand die wij schiepen.
God roept ons tot de orde
van zijn barmhartigheid,
wie eenmaal is bevrijd
zal vredestichter worden.
Verzoenend en genezend
doen wij gerechtigheid,
wij werken wereldwijd
aan ongebroken leven.
Zalig wie Jezus volgen,
de grote vredevorst,
Hij toont het hart van God,
Hij is voor ons gestorven.
Zoeken wij offervaardig
de vrede die Hij vraagt,
een vrede als een zwaard,
het heil voor heel de aarde.
Vluchtelingenlied
Door vuur en zwaard van huis en haard gerukt,
geen veilig huis, geen lied meer om te horen,
geen mond en handen, ogen dichtgedrukt,
zo heeft een vluchteling zichzelf verloren;
en gaat op zoek, vertrekt op goed geluk
zoekt naar een plaats van leven, nieuw geboren.
Een vriend, een hand die zich rondom jou slaat,
een land dat jou weer opneemt in zijn vrede,
dat jou te eten geeft, jouw pijn verstaat,
zo vindt een vluchteling weer nieuwe wegen;
een nieuw begin dat toekomst openmaakt,
dat de vernederingen doet vergeten.
Zoals een vluchteling zijn land verlaat,
zo is een mens zijn leven lang niet anders;
al wie zichzelf verliest en eenzaam gaat,
al zoekt zijn troost in handen van een ander;
die zoekt nog mensen, vrienden hier en daar
die op hem wachten met hun open handen.
Vrede een groet
Vrede, een groet uit de verte
soms even dichterbij in een mens die je aankijkt,
en zegt: jij met je somberheid, je cynisme, ga op weg
naar een plek waar je wonen kunt
goed voor ieder mensenkind.
Vrede is je bestemming:
geen ziekte meer, armoede voorbij,
dieren met respect omgeven,
bomen op de hellingen van de bergen,
koffie zonder bijsmaak,
wapens overbodig, het verkeer veilig.
Vrede
soms even dichterbij in openheid
om anders dan anderen te mogen zijn;
een doorbroken taboe voor wie moet leven
met incest, kanker, aids.
Vrede
is pas in jou als ze om je heen is.
Er is werk te doen:
leed opruimen met helende handen,
kiezen tegen onrecht.
Maar, Ik-zal-er-zijn zal daar zijn
waar jij werkt aan recht en vrede.
Vrede, geluk vreugde
Vrede, geluk, vreugde en toekomst
over de weg van deze twee.
Woorden van trouw, hoop en verwachting
en onze vriendschap met hen mee.
Vrede, genade, God om je heen,
een leven, lang en goed, met ons en iedereen!
Jij die ons kent, Jij die ons aanvoelt,
Jij die de hele wereld draagt:
kom naar ons toe, leer ons te leven,
help ons te zien wat ieder vraagt,-
tijd om te leven, kans om te zijn,
een plek om nu en ooit gezien, aanvaard te zijn.
Vrede
Vrede laat Ik jullie na,
maar niet de vrede zoals de wereld die geeft.
Niet de vrede
van dikke woorden over gastvrijheid met de deuren dicht
- die vrede geef ik niet,
maar de vrede van de ander die plots aan je deur staat en jou iets te
zeggen heeft
- die vrede geef ik je!
Niet de vrede
van iedereen denkt dat ik bezig ben maar ik doe maar alsof
-die vrede laat ik je niet maar de vrede van doen wat gedaan moet
worden
- die vrede gun ik je!
Niet de vrede
van ik ga niet op bezoek bij die zieke, hij zal wel goed verzorgd
worden
- die vrede geef ik je niet
maar de vrede van de confrontatie met jouw zieke medemens die méér
nodig kan hebben dan alleen verzorging
- die vrede geef ik je!
Niet de vrede
van bemoei je nooit met gekke mensen je weet maar nooit
- die vrede krijg je niet van mij -
maar de vrede van de ontdekking dat zij mensen zijn als jij
- die vrede gun ik je!
Niet de vrede van God wat erg, maar ieder huisje heeft zijn kruisje
-die vrede laat ikje niet-
maar de vrede van je eigen huisje verlaten om dat kruisje lichter te
maken
-die vrede geef ik je!
Vrede op aarde
Vrede aan alle mensen van kwade wil!
Dat de wraak zal ophouden, ieder geroep om bestraffing en afrekening.
De misdaden hebben iedere maat, ieder begrip overschreden.
Er zijn teveel martelaren.
Ik bid u, God, laat dit lijden niet ten laste komen van de beulen door
hen een verschrikkelijke rekening af te dwingen.
Dat het hun op een andere manier betaald worde gezet.
Dat ten gunste van scherprechters, de verklikkers, de verraders en alle
mensen van kwade wil worde geboekt:
de moed , de geestelijke kracht van anderen, hun nederigheid, hun
waardigheid, hun constante innerlijke strijd en hun onoverwinnelijke
hoop, de glimlach die de tranen stopte, hun liefde, hun gebroken harten
die standvastig bleven en vol vertrouwen, zelfs oog in oog met de dood,
ja, tot in momenten van de gerechtigheid;
dat het goede worde geteld en niet het kwade.
En dat wij in de herinnering van onze vijanden niet als slachtoffers
zullen blijven, niet als een nachtmerrie, niet als spoken vastgemaakt
aan hun voetstappen, maar als steunpilaren in hun strijd om de furie
van hun misdadige hartstochten te vernietigen . . .
En wanneer alles beëindigd zal zijn, geef ons te leven, mensen tussen
mensen, en dat de vrede zal terugkeren op onze arme aarde, vrede voor
de mensen van goede wil en voor alle anderen.
(Een gebed van een gedeporteerde Jood, gevonden in de archieven
van een Duits concentratiekamp)
Jonge vrede
Kinderen!
Wie is klein en wie is groot?
Kinderen kunnen net zo dood
als grote mensen
en die zijn niet eens zo groot
als ze elkaar verwensen
zonder een grote reden.
Want zo was het zestig jaar geleden.
Om elkaar beter te bezeren
en een goede les te leren
kochten ze betere geweren.
Maar wat kan een kapotte een dode nog leren?
Niets dan te verrotten.
Dus houd van elkaar!
want nijd of haat
komt altijd veel te vroeg
maar echte
liefde nooit te laat.
Er bestaat geen reden
om je stuk te vechten.
Zelfs in vrede
is er al pijn genoeg.
De laatste wereldvrede
Waarom draait een groot geschil?
Kijk vannacht eens lang en dood
doodstil vanuit de sterren
naar deze kleine aarde
en niets blijft groot.
Wat blijft eigenlijk van verre
over van onze eigenwaarde?
Niets in de eeuwigheid
om voor te vechten zo gezien en
waar kan een oorlog anders nog toe dienen?
Ikzelf was eens in een daarvan gevangen
en zag de eeuwigheid al gapen in de dood-
saaie eindeloze tijd
van ons hopeloos verslappende verlangen
naar vrijheid of desnoods een kopje chocola
met niets dan eindeloze slaap daarna.
Mensen! Hoe zoet is men geschapen!
Hoe prachtig past men in elkaar!
Ik ben verliefd op jullie, maar
ik ga met één oog open slapen:
ergens is jullie vreselijkste wapen vast bijna klaar
Bruggen
Ieder mens zit op zijn eiland
en zit vast in zijn bestaan.
Om een ander te bereiken
moetje van je eiland gaan.
Daarvoor moetje bruggen bouwen,
bruggen bouwen naar elkaar.
Maar de afstand tussen mensen
maakt het lastig en soms zwaar.
Mensen bouwen aan contacten,
want alleen is zo alleen.
Wie een brug slaat naar een ander
zoekt wat warmte om zich heen.
Er valt veel te overbruggen
met een uitgestoken hand.
Bruggen kunnen levens redden.
Bruggen bouwen schept een band.
Bruggen bouwen tussen volken,
tussen 'wij' en tussen 'zij',
dat is bouwen aan vertrouwen.
Dat brengt vrede dichterbij.
Greet Brokerhof- van der Waa
Dat maakt ons zo moe...
Er is zoveel ruzie, er is zoveel haat.
Er gaat zoveel moois naar de knoppen.
Al eeuwenlang strijden
we tegen het kwaad
en nog valt het kwaad niette stoppen.
God, onze God, dat maakt ons zo moe.
We willen graag vrede,
maar weten niet hoe.
Er is zoveel onrecht,
er gaat veel verkeerd.
Er zijn zoveel grote verschillen.
De één baadt in weelde,
de ander krepeert.
We zouden het eerlijker willen.
God, onze God, dat maakt ons zo moe.
We willen het beter, maar weten niet hoe.
Er is zoveel ziekte. Er is zoveel pijn.
Er zijn zoveel mensen die lijden.
We willen zo graag
dat het anders zou zijn,
maar kunnen de pijn niet vermijden.
God, onze God, dat maakt ons zo moe.
We willen het anders,
maar weten niet hoe.
Greet Brokerhof- van der Waa<
Forens in een welvaartsstaat
Vijlend of polijstend de
gelakte nagels van de welvaart
stel je dit voor:
er wordt gebeld
drie onbekenden
dwingen je mee te gaan
om een onbekende reden
naar een onbekende plaats
neem niets mee
neem niemand mee
neem afscheid van niemand
wees niets ga zitten in een trein (als het meevalt)
ga anders staan
tussen honderden anderen als honden
vechtend en grommend om lucht
om licht en water
dit is niet fictief dit is
alles behalve romantisch
het gebeurde hier, het gebeurt
zelfs nu nog overal elders
zo ongeveer
maar proef dit vóór op de tong
bij wijze van dessert
verterend
de verveelde
maaltijd van betrekkelijke vrede.