de Wereld

Als de wereld een dorp was

Als de wereld een dorp was met 1000 inwoners
dan zouden er 565 Aziaten zijn, 85 Afrikanen,
210 Europeanen, 80 Zuid-Amerikanen en 50 Noord-Amerikanen.
Als de wereld een dorp was met 1000 inwoners
Dan zouden er 700 niet-blanken wonen en 300 blanken.
Er zouden 300 christenen zijn, 159 gekleurd en 141 blank.
Er zouden 700 mensen anders geloven of niet geloven.
Als de wereld een dorp was met 1000 inwoners
dan zouden 700 mensen niet kunnen lezen of schrijven.
500 zouden er hongerig of met onvoldoende voedsel naar bed gaan.
Als de wereld een dorp was met 1000 inwoners
dan zou de helft van het inkomen "verdiend" worden door 60 mensen.
En de overige 940 mensen zouden het met de andere helft moeten doen.
Wanneer dit de situatie in ons dorp zou zijn,
zou ons dat te denken geven.
Maar het is in feite ons dorp - want het is onze wereld
en zo groot is die ook niet meer...

De arme en de rijke

De wereld is een fluit met zoveel duizend monden.
En elkeen blaast zijn lied. En 't maakt een droef geluid
waarin ik niets van eigen klank heb weergevonden.
En Gij? Misschien hebt ge ook getikt aan menige ruit
en werd ge als ik weer feestelijk wandelen gezonden.

Nochtans: ik heb gedroomd, gehoopt; en ik droeg boete.
'k Zag de Alpen, Vlaanderen en Straatsburg aan de Rijn.
Ik heb bemind. Ik sloeg de trommel in veel stoeten.
Ik pluisde in boeken die vol oude wijsheid zijn.
Ik heb gezocht, zo 't kan, met handen en met voeten.

En 't slot? Ik hield daaruit als onvervreemdbaar deel
den troost van 't eigen lied, wanneer ik stil gezeten,
des avonds, op den hogen berm een wijsje speel,
niet voor 't heelal en de eeuwigheid, maar slecht voor 't heden.
Dat maakt me een blijden dag te meer. En dat is veel.


Richard Minne

De wereld ons gegeven

Aan ons is de wereld gegeven,
de wind en de zee en het strand,
de wolken die mijlenver zweven,
en heel het onmetelijk land.

Aan ons zijn de sterren gegeven,
de zon en de zilveren maan,
het troostende licht op ons leven,
opdat de mens veilig kan gaan.

Aan ons zijn de bomen gegeven,
de struiken vol bloesem en blad,
de bloem met haar hart opgeheven,
het nederig gras langs het pad.

Aan ons zijn de dieren gegeven,
de schichtige vis in het riet,
de leeuw die de mensen doet beven,
de mus en de kleine parkiet.

Aan ons zijn de kinderen gegeven,
en wij zijn dat allen te saam:
wij staan in zijn hand opgeschreven,
Hij kent ons, Hij kent ons bij naam.

Eens zal Hij de vraag voor gaan leggen:
'Wat heb je er nu van gemaakt?'
Dan wil ik mijn God kunnen zeggen:
'Ik heb bij uw bronnen gewaakt'.

Het recht van de sterkste

Hoelang zal het duren dat macht en geweld,
het recht van de sterkste alleen nog maar telt?
De morgen meldt oorlog, de avond brengt pijn;
de hel moet beslist hier op aarde zijn.

Hoelang zal het duren dat mensen in nood
vergetelheid hebben als dagelijks brood?
De morgen meldt oorlog, de avond brengt pijn:
hoe kan er nog hoop in de mensen zijn?

Hoelang zal het duren dat ieder goed woord
verkeerd wordt begrepen, niet eens wordt aangehoord?
De morgen meldt oorlog, de avond brengt pijn:
zou vrede alleen maar een droombeeld zijn?

Moet het zolang duren tot goedheid het wint
van moordende wapens en vrede begint,
tot honger verandert en welvaart alom en
haat gaat verdwijnen als sneeuw voor de zon?

Moet het zolang duren,
zijn wij dan te groot ons schuldig te weten
aan oorlog en dood?
Hoe zou het toch worden als wij,
in Gods naam, onszelf gaan vergeten,
elkaar weer verstaan?


Henk Jongerius

Gebed om solidariteit

De wereld lijkt ons dorp.
In onze winkels liggen kleren uit Bangladesh,
appels uit Chili, rozen uit Oeganda en boontjes uit Senegal.
Maar heeft ons dat alles dichter bij elkaar gebracht?
Laat ons bidden, dat met het kleiner worden van de afstanden
wij ook dichter komen bij onze zusters en broeders overal op aarde.

Onze God, die in de hemel zijt,
uw Naam worde geheiligd in alle volken op aarde
van welk ras, kleur of godsdienst ook;
in alle mensen op aarde, alleenstaand of getrouwd,
met of zonder werk, met of zonder een dak boven het hoofd.
al. Moge uw koninkrijk komen.

Moge uw koninkrijk kome en uw wil geschieden op aarde
in alles wat we doen, in de keuzes die we maken
in de daden van verandering die we zelf stellen
en in anderen aanmoedigen.
al. Moge uw koninkrijk komen.

Geef ons heden ons dagelijks brood.
Brood waarvoor wij werken, voedsel dat wij delen,
brood dat niemand ontzegd wordt
omwille van de hebzucht van anderen.
al. Moge uw koninkrijk komen.

Vergeef ons onze schuld.
Wanneer we veroordeelden in plaats van ondersteunden;
wanneer we niet luisterden naar mensen, maar preekten;
wanneer we niet deden wat we moesten doen;
wanneer we geen compassie toonden en vergiffenis schonken.
al. Moge uw koninkrijk komen.

Leid ons niet in bekoring.
De bekoring om ons hart, onze oren en ogen
te sluiten voor de werkelijkheid;
de bekoring van de angst om ons uit te spreken tegen onrecht;
de bekoring het allemaal teveel te vinden
of dat het allemaal niet veel uitmaakt;
de bekoring om te deken dat er toch geen alternatief is.
al. Moge uw koninkrijk komen.

Verlos ons van het kwaad.
Het kwaad van een wereld waar mensen niet meetellen;
het kwaad van het gevoel van machteloosheid
en het verlies van alle hoop;
het kwaad van een wereld waar hekken, muren en barrières
tussen mensen maar hoger en hoger worden;
het kwaad van een wereld waar geld belangrijker is dan mensen
en waar schulden tot de laatste druppel uit arme landen wordt geperst.
al. Moge uw koninkrijk komen.
Want van U is het koninkrijk, de kracht en de heerlijkheid. In eeuwigheid. Amen

In de wereld staan

In de wereld staan, niet van deze wereld zijn.
Dat is onze opdracht daar moeten wij wat mee doen.
De wereld waarin we staan is hard koud en vol geweld
egoïstisch en materialistisch.
Niet van deze wereld zijn betekent:
mededogen en liefde voor de ander zacht
warm en geweldloos.
Zo jouw opdracht vervullen in deze wereld
en niet van deze wereld zijn.
Weerstand en kritiek verwachten
Laat maar rustig komen.
Je staat immers niet alleen
Hij is bij jou gaat met jou de weg die jij gaan moet.

Een wereld zonder angst en pijn

Een wereld zonder angst en pijn
waarin het goed zal zijn te leven,
waarin geen kwaad meer wordt bedreven,
en niemand meer bedroefd zal zijn
en niemand meer naar macht zal streven.

Een wereld zonder hongersnood,
waar vogels gouden liedjes kwelen,
waar nooit meer iemand vals zal spelen,
waar nooit een Ka‹n Abel doodt,
waar louter vreugde is te delen.

Een wereld zonder zucht naar geld,
zonder kazernes waar soldaten
geleerd wordt wie ze moeten haten,
een wereld zonder bruut geweld,
vol veiligheid in alle straten.

Een wereld zonder eenzaamheid,
waar geen gevaren zullen dreigen,
waar naamlozen hun naam herkrijgen,
een wereld waarin haat en nijd
voor eens en altijd zullen zwijgen.


Jules de Corte

Er loopt een streep

er loopt een streep door de wereld
de mensen die aan de ene kant wonen
zeggen dat het er goed is
de mensen die aan de andere kant wonen
zeggen dat het er goed is

er loopt een streep door de wereld
aan de ene kant staat een vuist
ze zeggen dat die hard kan slaan
de vuist die aan de andere kant staat
kan even hard slaan

er loopt een streep door de wereld
aan de ene kant staat een soldaat
zijn geweer is geladen
aan de andere kant staat een soldaat
zijn geweer is ook geladen

er loopt een streep door de wereld
aan de ene kant staat een tank
zijn bereik is honderd kilometer
aan de andere kant staat een tank
met een even ver bereik

er loopt een streep door de wereld
aan de ene kant zit een mens zonder benen,
aan de andere kant zit een man in de zon,
hij heeft goed verdiend aan de landmijnen
die ginder zoveel leed veroorzaakten.

er loopt een streep door de wereld,
een streep tussen macht en onmacht,
rijkdom en armoede, vrede en oorlog,
een streep tussen recht en onrecht,
hoop en wanhoop, leven en dood.

Leggen we ons neer bij die scheiding
of proberen we bruggen te slaan,
bruggen van begrip, verdraagzaamheid?

Geloven

Ik zal niet geloven in hebben en houden,
in onmin en oorlog, in gebalde vuisten.
Ik wil geloven in geven en ontvangen,
in uitspraken en vergeven in geopende handen.

Ik zal niet geloven in muren, grenzen en rassen.
Ik wil geloven in vrije landen,
open huizen, gastvrije mensen,
in alle kleuren van de regenboog.

Ik zal niet geloven in eten en drinken
in leven in mij alleen.
Ik wil niet geloven in eten en drinken,
leven in overvloed voor al wie leeft op deze aarde.

In de wereld van vandaag

In de wereld van vandaag
hopen mensen macht te krijgen
door te schelden of te dreigen,
door te trappen of te moorden,
soms met wapens, soms met woorden.
In de wereld van vandaag
krijgt een mens de volle laag.

Wie durft daar doorheen te kijken,
door die duivelse praktijken?
Wie kijkt door zijn tranen heen
en ziet meer dan haat alleen?

In de mensen van vandaag
zie je soms de liefde winnen,
onverwacht iets goeds beginnen,
zie je iets van vrede groeien,
en een sprankje hoop gaan gloeien.
In de mensen van vandaag
zie je een verborgen laag.

Wie dat ziet durft weer te hopen
en houdt beide ogen open,
durft te dromen als een kind
dat de vrede het ooit wint.

Wereld van steen

Wereld van steen
aarde onder de voet gelopen
nergens vaste grond
maar woorden gaan over en weer

wereld van steen
je wordt er koud van
je hapt naar adem

maar handen die strelen
kinderen die spelen
wereld van steen
maar mensen warm van liefde
stenen worden brood
straten bloeien open
flats gaan ademen

Een nieuwe wereld

Ik zou van deze wereld een betere plaats willen maken, maar ik durf niet zo goed. Wat zouden ze van mij wel denken? Ze zouden me zeggen dat ik nog eerst mijn lessen moet leren, eerst nog wat moet studeren en dan zouden ze wel zien, zouden ze zeggen...

Ik zou van deze wereld een andere wereld willen maken, maar ik kan het niet zo goed. Ik kan niet zo goed spreken als onze leiders, ik weet het allemaal niet zo goed en ik kan het ook niet zo goed uitleggen. Als ik mijn mond wil opendoen, overdonderen ze me zo snel met hun argumenten...

Ik zou van deze wereld een liefdevolle wereld willen maken, maar ik zie het niet zo goed zitten. Elkaar graag zien lijkt wel mooi, maar er zijn zoveel leugens en doen alsof. "Alle mensen samen, lijkt,me zo mooi, maar menen ze het werkelijk? Ik weet niet zo goed hoe ik er aan moet beginnen...

Ik zou zo graag van deze wereld een nieuwe wereld maken. Het is uw droom, God, dat alle mensen samen hand in hand gaan en dat iedereen, met welke huidskleur dan ook, samen kan feesten en vieren, delen en verenigd zijn. Het is zo jammer, God, dat het vaak bij vrome wensen blijft en dat we er zo weinig aan doen.

Gebed (naar moeder Teresa)

Ga met me me naar de wereld van de armen
waar honger en dorst dood en wanhoop alledaags zijn -
een onmenselijke wereld.

Ga met me mee naar mensen zoals u en ik
die huilen en lachen om medeleven vragen
en om hulp metterdaad.

Ga met me mee, want waar blijkt Uw trouw, God
als wij het niet zijn; waar blijft Uw liefde
als wij die geen hand toesteken waar en zolang wij kunnen.

Zoek je unieke weg.

Met ieder mens wordt er iets nieuws in de wereld gezet,
met dat wat er nog niet is geweest.
Iets wat eersteling en uniek is.
De plicht van iedereen is om dit te weten en te bedenken,
dat hij in zijn gesteldheid uniek is in de wereld
dat zijn gelijke op de wereld nog niet was.
Was dat wel het geval geweest
dan zou hij op de wereld niet nodig zijn geweest.
Iedere enkeling is iets nieuws in deze wereld
en hij mag zijn eigenschap in deze wereld volkomen vervolmaken.
Wat vóór ons is geschiedt moet dienen
als vóórbeeld, het is geen model.
Het past niet om iemand te vertellen welke weg hij moet gaan.
Ieder moet nagaan welke weg hij gaat
Hij moet zijn weg van zijn hart volgen.
Waar ben jij in de wereld? Waar sta jij?
In ieder huist iets kostbaars, dat in niemand anders is.
Wat echter kostbaar is voor een mens,
kan alleen hijzelf ontdekken, wanneer hij zijn sterkste gevoel
dat wat het meest diepe in hemzelf zit,
dat wat zijn diepst innerlijke zelf beweegt, waarlijk begrijpt.

Op wapens wacht de wereld niet

op wapens wacht de wereld niet
en niet op staal en harde handen
het kille brein dat niets ontziet
brengt maar ellende in den lande

het nuchtere vernuft kan niet bezielen
techniek alleen brengt troost noch baat
wie voor een zieke neer kan knielen
die is tot stille wonderen in staat

de mens is geen machine die verslijt
geen apparaat om bij te stellen
hij heeft een hart dat klopt en lijdt
vraagt niet om toeters en om bellen

bekwame handen zijn een zegen
het hart dat luistert is nog meer
wie het ontmoet kan er weer tegen
en is gewapend tegen ziek en zeer


Nico Tromp

Zoveel mensen...

Zoveel mensen met problemen,
die niet goed te dragen zijn.
Die een beetje steun verwachten
en wat hulp in al hun pijn.

Zoveel handen die niets kunnen.
Die te oud zijn of te krom.
Zoveel stramme, stijve benen,
zwak en ziek van ouderdom.

Zoveel tranen om te drogen,
hulpgeroep dat niemand hoort.
Zoveel mensen die gespitst zijn
op een enkel troostend woord.

Zoveel mensen die maar wachten
totdat iemand eens wat doet.
Zoveel mensen die niet weten
hoe het morgen verder moet.

Zoveel mensen zonder eten,
zonder schuilplaats voor de kou.
Zoveel mensen die op zoek zijn
naar een mens -misschien naar jou?


Greet Brokerhof -van der Waa

Betere wereld

Ik hoop op een wereld
waarin mensen accepteren
dat iedereen anders is
en zijn eigen kwaliteiten heeft,
maar ik verwacht dat die houding
niet zomaar vanzelf komt.
Ik hoop op een wereld
zonder oorlog en geweld,
zonder ruzie en pijn,
zonder pesterijen en gesar,
maar ik verwacht dat ik zelf
dan niet rustig kan afwachten.
Ik hoop op een wereld
waarin niemand honger heeft
en iedereen genoeg verdient om van te leven,
maar ik verwacht dat dat alleen lukt
als iedereen meewerkt.


Willemijn van Liere

De spons erover

De wereldbol is boos.
Het gaat niet naar haar zin,
want waar ze kijkt, ligt rommel.
Ze zit er middenin.
'O,' zucht de wereldbol:
'Zo draai ik in de soep.
Het liefste haal ik nog vandaag
een spons over die troep.'

De wereldbol is boos.
De lucht die haar omringt
is werkelijk niet te harden,
kortom: het stinkt.
'O,' zucht de wereldbol:
'Ik krijg stank voor dank.
Het liefste haal ik nog vandaag
een spons over die stank.'

De wereldbol is boos.
Er zitten mijnen in haar grond.
En vechten dat men doet!
De kogels vliegen in het rond.
'O,' zucht de wereldbol:
'Ik snap niet hoe het gaat.
Het liefste haal ik nog vandaag
een spons over die haat.'

De wereldbol is boos.
Er is toch brood in overvloed?
En plaats voor iedereen?
Begrijp dan dat je delen moet.
'O,' zucht de wereldbol
Wat blijft er veel te wensen.
Het liefste haal ik nog vandaag
een spons over de mensen.

Hoe is het begonnen?

Hoe is het begonnen?
Waar is het begin?
Het begin van de mensen in de wereld
Ik wil het heel graag weten,
om nooit meer te vergeten.
Vertel me over het begin.
Dat weet ik niet zo goed,
niet precies en helemaal.
Maar als je naar me luist'ren wil,
vertel ik een verhaal.
Over water, zon en sterren,
over aarde, maan en lucht.
Over vissen in de zeeën
en de vogels in hun vlucht.
Over mensen in een tuin,
heel het leven zit erin.
Een paradijs voor jou en mij:
een prachtig, nieuw begin.

Hoe is het begonnen?
Waar is het begin?
Het begin van ellende in de wereld.
Ik wil het heel graag weten,
om nooit meer te vergeten.
Vertel me over het begin.
Dat weet ik niet zo goed,
niet precies en helemaal.
Maar als je naar me luist'ren wil,
vertel ik een verhaal.
Over ruzie tussen mensen,
over jaloezie en haat.
Over alsmaar groter willen,
over kiezen voor het kwaad.
Over alles willen weten,
ook al heeft dat soms geen zin.
Die vragen over goed en kwaad
zijn steeds een nieuw begin.

Hoe is het begonnen?
Waar is het begin?
Het begin van verschillen in de wereld.
Ik wil het heel graag weten,
om nooit meer te vergeten.
Vertel me over het begin.
Dat weet ik niet zo goed,
niet precies en helemaal.
Maar als je naar me luist'ren wil,
vertel ik een verhaal.
Over mensen, steeds weer anders,
die niet op één plekje staan;
die nieuwsgierig blijven vragen
en de wereld over gaan.
Die zich uiten, heel verschillend,
ieder in zijn eigen taal.
Dus als je vraagt naar het begin
vertel ik een verhaal.

Spanningsveld

De aarde is een spanningsveld
van heel diverse krachten.
Soms positief, soms negatief,
soms harde en soms zachte.
De power van geweld en haat
blijkt telkens oppermachtig,
maar ook de zuigkracht van het geld
is onmiskenbaar krachtig.
De grote kracht van 'samen sterk',
van hoop en van vertrouwen.
De kracht van liefde voor elkaar,
waarop je durft te bouwen.
De aarde is een spanningsveld.
En dat is goed te merken.
Je voelt de krachten botsen
of elkaar opeens versterken.
Het lijkt of je een speelbal bent,
maar dat is toch maar schijn.
Want mensen hebben in zichzelf
de kracht om sterk te zijn.


Greet Brokerhof- van der Waa

We hebben het gemaakt.

'We hebben het goed voor elkaar'
zeiden ze trots.
'Kijk eens hoe de oogst erbij staat
sinds we de gewassen veredelen
en de kunstmest uitvonden.'
En ze keken naar het werk van hun handen
en voelden zich superieur.

'We hebben er een paradijs van gemaakt'
zeiden ze trots.
'Kijk eens naar onze infrastructuur.
Hier maken we nieuwe natuur,
en daar scheppen we woonruimte.'
En ze keken naar het werk van hun handen
en voelden zich superieur.

'We hebben het perfect gemaakt'
zeiden ze trots.
'Kijk eens naar dat lichaam,
fraai ontwikkeld op de sportschool,
en bijgewerkt met plastische chirurg"
En ze keken naar het werk van hun handen
en voelden zich superieur.
'Wat zijn jullie opscheppers,'
dacht de Schepper van de hemel en de aarde.


Greet Brokerhof- van der Waa

Een betere wereld

kijkend naar de wereld om me heen
zie ik machtswellustelingen,
die hun volk knechten
en het vermoorden
als het wil opstaan

zie ik vrijheidslievende idealisten,
die met woorden
- uitgebalanceerd binnen de grondwet - kwetsen
en het zaad van de haat uitstrooien

zie ik politiek leiders,
die stamelend en hakkelend
in onverstaanbare woorden verklaren
dat recht krom is en krom recht

hoor ik geestelijk leiders,
die schreeuwen dat er maar één weg is
en prevelen dat god voor ons zorgt,
zodat ze zelf de handen vrij hebben

zie ik beelden op tv
van een dolgedraaide wereldverbeteraar,
die tientallen levens neemt
om zijn visie op vrede te verkondigen

lees ik, dat terwijl in Genève
nog een komma wordt verzet,
in Straatsburg een conventie plaatsvindt
over een luchtbrug en in Brussel een akkoord wordt gesloten
over voedselhulp, in de hoorn van Afrika een kind bezwijkt
naast een verzegelde zak rijst

en ik?
ik beschouw de wereld
in woord en beeld,
benoem het positieve,
verbeeld de rijkdom van de schepping
en hoop daarmee
bemoediging te bieden,
ik laat me niet ontmoedigen
door negatieve berichten,
maar laat me inspireren door hen
die steun geven aan 555,
een pelgrimstocht lopen
of zes keer de Alpe d'Huez bedwingen
en deel daarmee de hoop
een betere wereld
een stukje dichterbij te brengen


M Wagemakers