Gebeden op het feest van Maria tenhemelopneming

Inleiding:

Gebed over de gaven:

Wij bidden voor alle vrouwen van de wereld,
die zich, juist als Maria, dienstbaar maken aan de medemens,
voor alle moeders die zich helemaal inzetten voor hun gezin,
dat zij hun kinderen zien opgroeien tot goede volwassenen;
voor allen die werkzaam zijn in het onderwijs
dat zij de jeugd de juiste weg naar een goede toekomst leren.

Wij bidden voor alle vrouwen van de wereld,
die zich, juist als Maria, dienstbaar maken aan de medemens,
voor allen die opkomen voor de rechten van de kleinen en zwakken,
dat zij volhouden ondanks onbegrip, tegenwerking en vervolging,
voor allen die zich het lot van de armen en misdeelden aantrekken,
dat door hun toedoen velen tot een beter bestaan mogen komen.

Wij bidden voor alle vrouwen, die actief zijn in de kerk van Christus,
hier in ons eigen land of elders in de wereld,
dat zij, juist als Maria, steeds kracht kunnen putten uit hun geloof in God,
voor alle vrijwilligsters die werkzaam zijn in de parochies,
dat zij de geloofsgemeenschap rond Jezus, haar zoon, levend houden en toekomst schenken.

Wij bidden voor onszelf, dat wij, juist als Maria, geloven in een God
die zich ontfermt over hen die in onze samenleving niet meetellen
en die ook ons roept om Zijn goedheid gestalte te geven
aan iedere medemens, die wij op onze levensweg ontmoeten.
Moge ook door ons het rijk van God wat meer werkelijkheid worden.

God, wil luisteren naar onze gebeden,
op voorspraak van Maria die wij nu willen eren met het weesgegroet.

Teksten, gebeden, gedichten bij het feest van Maria tenhemelopneming

God, open onze ogen,
want onze luxe maakt ons blind voor armoede van medemensen
en gebruiken we ons talent alleen voor onszelf.

God, open ons hart,
want we kijken op naar rijken en machtigen
en stellen onszelf geen vragen over rechtvaardigheid.

God, open onze handen voor anderen,
want we geloven meer in 'ieder voor zich'
dan in de mogelijkheid van een betere wereld.

God, laat ons gelijken op Maria, de moeder van Jezus,
want zij, de dienstmaagd des Heren, bracht zijn boodschap in praktijk,
en wijst ook ons de weg naar uw rijk op aarde,
voor vandaag en alle dagen, tot in uw eeuwigheid. Amen

Mijn God, ik breng U eer
omdat U oog heeft voor mensen zonder aanzien.
U kende het verlangen van Elisabet
en trok zich haar lot aan.
U bemoedigde Maria,
toen zij al vóór haar huwelijk zwanger werd.
U maakte hen profeten van het visioen van een nieuwe wereld.
De kinderen die zij droegen zijn de kiem van de belofte.
God, ik loof U, omdat U ons sterkt in de hoop en verwachting
dat geld en macht niet het laatste woord krijgen.
Armen en eenvoudigen gaan U aan het hart
en U zult niet rusten vóór er recht aan hen gedaan is.
Nooit verlaat U mensen die in U geloven,
U heeft het beloofd, vanaf het begin.

Goede God, de engel zei tegen Maria
dat voor U niets onmogelijk is. In dat vertrouwen bidden wij

voor armen ver weg en dichtbij;
dat er mensen zullen zijn die zich hun lot aantrekken
en met hen strijden voor gerechtigheid.

Voor rijken en voor hen die niets te kort komen;
dat zij ontdekken dat delen
en investeren in gerechtigheid je rijker maken.

Voor hen die vernederd zijn; dat zij mogen ervaren
dat zij een hoge plaats hebben bij U
en bij ons die in U geloven.

Voor onszelf;
dat onze moeilijkheden ons niet neerslaan,
maar dat wij hoop en kracht zullen vinden bij U en onze medemensen.

God, U kent onze talenten.
Help ons om ze te gebruiken
om samen te bouwen aan een betere wereld.

Stil en onopvallend,
bescheiden op de achtergrond,
een beetje vergeten,
vind je haar toch overal terug,
in kerken en kapellen,
op hoeken van straten,
verkleurd door regen en wind,
in huiskamers, oud of modern van vorm:
Maria, de vrouw zo menselijk nabij,
een jonge vrouw uit Galilea met een leven,
getekend door het lijden van haar zoon,
moeder van een kind anders dan anderen,
dat van kleins af zijn eigen weg ging.
Ze leerde het aanvaarden met het zwaard in haar hart.
Maria, een vrouw waarin elke moeder zich kan herkennen.
Zij stond onder het kruis van haar eigen zoon,
op dat moment was er van mannen en leerlingen geen sprake meer:
Ze waren er allemaal vandoor,
ze kon aanvaarden omdat ze zich door God aanvaard wist.
God had naar haar omgezien.
Nu durft men nauwelijks nog over haar spreken.
Ze past in haar eenvoud niet meer in onze tijd.
Haar beeld is uit vele kamers verdwenen
en toch blijft haar leven van pijn en diep geloof
een uitnodiging tot inzet en inkeer.


Erik Stynen

Bedankt, Maria, dat je 'ja' hebt gezegd terwijl je voelde dat er veel van je gevraagd werd. Bedankt, Maria, dat je 'ja' hebt gezegd en je zo tot dienstmeisje hebt willen maken van God.
Bedankt, Maria, dat je 'ja' hebt gezegd en zo hebt gekozen voor Gods bedoelingen.
Wij vragen je: help ons ook 'ja' te zeggen, want jouw verhaal is ook ons verhaal, omdat ook wij in het kleine leven van elke dag Gods bedoelingen mogen en moeten waar maken, in de naam van uw kind Jezus.

Maria, moeder van de Heer en ook onze moeder,
wij vragen om uw voorspraak bij de Heer:
bid voor ons dat we vaster gaan geloven;
bid voor ons dat we met meer graagte dienstbaar zijn;
bid voor ons dat we ons niet afsluiten van de nood van anderen;
bid voor ons dat ons hart wijsheid leert;
bid voor ons dat Jezus' vrede in ons moge wonen;
bid voor ons dat we onderkennen wat de Heer van ons vraagt.


Heinrich Engel

Wij kronen u zelden meer met rozen
noemen U nauwelijks nog Sterre der Zee.
Toch hebben wij U als voorbeeld gekozen.
Want ook voor ons heeft U alles nog mee.

Ons spreekt het aan dat U het riskeerde,
zonder begeleiding op tocht te gaan.
Was het uw moeder die het U leerde,
of had U van binnen een stem verstaan?

Had U geen vrees om zo alleen te lopen,
voelde U zich niet door gevaren bedreigd?
Of had U de rust van degenen die hopen
dat wie erin gelooft bijstand verkrijgt?

Lieve Maria, U wordt niet vergeten.
Wij hebben van U een eigentijds beeld.
Vrouwe der mantelzorg mag U van ons heten.
Weet U, dat U zo ons aller harten steelt?


Joke Forceville-van Rossum

Als de enige onder de vrouwen,
word jij genadig zacht aangeraakt
door de adem van de wind of
van de voorbij zwevende vogel.
Zo wordt jouw schoot ontsloten
en gezegend wordt die vrucht.

In een strijdvaardig lied
zing jij de hoog verhevenen
en de machtigen van de aarde
van hun ijzeren tronen
tot recht voor de rechtelozen,
tot hoop voor de ontzielden.

Eeuwen dragen jouw naam
in een lange kralenkrans
van gebeden en gezangen:
troosteres voor bedroefden,
toevlucht voor zondaars,
0 moeder vol van smarten.

Ontelbaar zijn je beelden
en wie draagt niet je naam?
Opgehemeld en verguisd,
verheven en verketterd,
vereerd en geschonden,
zoals het velen vergaat.

Draag ons mee in je schoot
vol van genade en ontferming.
Laat ons niet verloren gaan
en verdwijnen in het niets,
als waren wij niet meer dan stof,
door de wind uiteen gedreven.


Uit Piet Middelaar, Reiziger in het tussenland

Eens was een voerman met zijn kar, die zwaar was beladen met vaten wijn, op de weg vastgeraakt, en hij kon de kar ondanks alle moeite niet vrij krijgen. Nu kwam juist Ons lieve Vrouwke die weg langs, en toen ze zag in wat voor moeilijkheden de voerman geraakt was zei zij tegen hem: "Ik ben moe en dorstig, geef me een glaasje wijn, dan zal ik je wagen wel los krijgen."
"Graag," antwoordde de voerman, "maar ik heb geen glas, waarin ik u wijn zou kunnen geven."
Toen brak Ons lieve Vrouwke een wit bloemetje af, wit met rode streepjes, het is een akkerwinde en het lijkt heel veel op een glaasje, en dat gaf ze aan de voerman. Hij vulde het met wijn, en Onze lieve Vrouwke dronk eruit, en op dat ogenblik raakte de wagen los, en de voerman kon weer verder rijden.
En het bloemetje heet nog altijd Onze Lieve Vrouwe Glaasje.