Gebeden: op het feest van Petrus en Paulus

Gebed over de gaven

De kerk is daar waar mensen zijn die geven om elkaar:
Geen hoge God zal met hen zijn, maar God dicht bij de grond.
De kerk is daar waar mensen zijn die staan in dit verbond.
Help ons, Heer om samen die kerk te zijn.
Laat ons zingend bidden.

De kerk is daar waar mensen zijn die rouwen met elkaar:
En niemand draagt alleen de pijn, maar ieder wordt bevrijd.
De kerk is daar waar mensen zijn die Goede Geest gewijd.
Help ons, Heer, om samen die kerk te zijn.
Laat ons zingend bidden.

De kerk gedijt waar uitzicht is voor iedereen die lijdt.
Hier krijgt het leven nieuwe zin, verliest het kwaad zijn macht.
Met Jezus gaan wij de toekomst in en dat is onze kracht.
Help ons, Heer, om samen die kerk te zijn.
Laat ons zingend bidden.

De kerk van Jezus is zit niet in dikke en geleerde boeken
maar is vooral te vinden in gewone mensen die toekomst zoeken.
De kerk zit niet in woorden maar hoofdzakelijk in daden.
Help ons, Heer, om samen die kerk te zijn.
Laat ons zingend bidden.

Heer, geef ons iets van het enthousiasme van Petrus
en van de degelijkheid van Paulus.
Mogen wij zo waarachtige volgelingen zijn van Jezus,
onze heer en leidsman ten leven tot in eeuwigheid. Amen

Teksten, gebeden, gedichten bij het feest van Petrus en Paulus

Eens werd een feestmaal toebereid:
Sint Petrus was een eeuwigheid
al burger van het hemelrijk
waarin wel duizend jaar gelijk
één dag zijn maar ook omgekeerd:
én enkele dag wordt daar geëerd
en zo genoten met elkaar
als duurt hij minstens duizend jaar
nochtans dit keer een extra feest:
er was destijds veel zorg geweest
om Petrus (dat is evident)
voor ieder die de Schriften kent.
De dis kwam in een tel tot stand
met zoveel engelen bij de hand
zodat de Heer al binnentrad
er men het in de gaten had.
Verheugd begroetten zij elkaar:
"Dag Petrus, hier al duizend jaar?
Wat gaat de tijd toch razendsnel".
"Maar Heer, dat weet Gij zelf toch wel
U, die ook alle tijden schiep
toen gij het al in 't aanzijn riep;
hoe goed, dat Gij gekomen zijt,
zet U in al uw heerlijkheid."
Toch bleef de Heer nog even staan
en keek door 't altijd open raam
dat uitziet op het lief en leed
dat in de Schriften wereld heet.
"Help Mij eens, Petrus", zei de Heer,
"die man daar, wie is dat ook weer;
die kromme rug, dat slepend been,
zo diep ellendig en alleen."
"Mijn God", zei Petrus, "dat o Heer,
is Judas, op mijn woord van eer."
Toen sprak de Heer: "Als dat zo is,
wacht dan nog even met de dis,
houd zolang maar een sermoen:
Ik heb nog even iets te doen."

De kerk is in onze ogen
de diepte van ons visioen
het bereik van onze handen.
de rots die we niet bewegen kunnen
de spiegel die de Heer laat zien
op een of andere manier
- groots in dit klein heelal -
groeien we om
en door elkaar heen.
Wij zijn de heiligen Christus' groot verlangen
en hij het onze
de broer, zoon, vriend,
vader, moeder, zuster
en als onze handen elkaar vinden
waar we God raken
dan zijn onze namen dezelfde
wanneer we God zoeken
wij zijn de kerk
de ogen van Christus
die toegang geven tot morgen
en deze wereld in leven houden.


Ed Ingebretsen

Als er nou eens leven kwam in de brouwerij
dacht ik -als er nou eens gist kwam,
gist om te hijsen aan het deeg, aan de massa,
aan het brood (anders is het niet te eten);
gist om te tillen aan de aarde, aan de huizen
aan het systeem (anders is het onbewoonbaar).

Als er nou eens leven kwam in de brouwerij
dacht ik -als er nou eens gist kwam
gist om te hijsen aan de dierbare gelovigen, aan de kerkjes,
gist om te tillen aan structuren, vrije mensen, aan de vrede.

Als een heel klein handje gist,
zo worden wij in de wereld gegooid,
om te tillen aan het deeg, aan de zware status quo.
Er is brood-nodig gist nodig.
Een onnozele handvol gist die verdwijnt in bergen meel.
Gist, die zijn eigen naam verliest:
maar het brood en de wijn gaan leven.

Als gist worden wij in de wereld gegooid,
in het brood - in de wijn van alle dagen.
Als naamloze machten, als goede goden,
als god die gist wou zijn,
en onderging in het deeg, en zijn naam verloor.
Er bleef alleen maar brood over en wijn.

De graankorrel wordt gezaaid,
gaat onder de grond en niemand vindt het ooit terug:
je kunt alleen vertrouwen dat de oogst zal komen.

Een handje gist wordt gemengd in drie zakken meel
en niemand vindt het ooit terug:
je kunt alleen vertrouwen dat het brood gaat leven.

Als je geen spar kunt zijn
op de top van de rots,
wees dan een struik in het dal,
maar wees het beste struikje
langs de kant van de beek.
Kun je geen snelweg zijn,
wees maar een pad;
kun je de zon niet zijn,
wees dan een ster.
Groot of klein zijn,
maakt voor slagen niet uit:
munt uit in wat je ook bent.


D. Mallock

Kerk zijn de mensen,
muren zijn de horizon
en het dak dat zijn de sterren.
God, als dat eens kon!

Kerk heeft geen gebouwen nodig
is als een vogel vrij.
Torens die zijn overbodig:
jij, jij hoort erbij.

Kerk is niet waar mensen komen
overal vandaan,
kerk gebeurt waar mensen dromen
van een nieuw bestaan.

Stenen slijten met de jaren,
't sterkste huis stort in.
Liefde blijft haar glans bewaren,
liefde overwint.

Kerk zijn de mensen,
muren zijn de horizon
en het dak dat zijn de sterren.
God, als dat eens kon!

We geloven in de God van liefde
die ons vraagt om alle afgoden
uit ons midden op te ruimen,
die gemeenschap wil met ons.

We geloven in de God der schepping
die ons tot partners roept
bij het vormgeven van een toekomst
van gerechtigheid, vrede en vreugde.

We geloven in de God die niet veraf is,
die het leven van de wereld deelt,
die de hoop van mensen tot de Zijne maakt
en 's werelds pijnen voelt.

We geloven in de God
die zich verenigt met wie arm is en onderdrukt,
met wie snakt naar echt geloof,
en smeekt om medestanders.

We geloven in de God
die kwetsbaar is en pijn lijdt om zijn volk,
maar wiens verbond met hen voor eeuwig
onbreekbaar blijft en sterk.

De kerk ligt onder verdenking:
zij is te oud, te stroef, te achterlijk voor deze tijd.
Zij is wereldvreemd, te mannelijk ook, te rechts of te averechts.
Verdenkingen die ergens altijd wel hard te maken zijn.
En toch hou ik van die kerk
om de vele momenten waarop ik haar zo heel anders ervaar.
Misschien omdat ik haar van binnenuit mag beleven.
Als ik zoveel lieve mensen bezig zie,
hoe zij tijd noch moeite sparen in werkgroepen allerhande,
in zorg voor de gemeenschap, als was het voor hun eigen gezin...
dan zeg ik: die kerk is niet oud.
Zij is springlevend, zij durft, zij berekent niet.
Ik hou van die kerk, niet uit nostalgie,
noch uit heimwee naar het verleden.
In tegendeel, ik hou van die kerk
omdat ik naar de toekomst kijk.
Zo rijk als de toekomst zal zijn aan technologie en vrije tijd,
zo arm zal ze zijn aan zingeving.
Dat soort armoe is niet op te vullen
met de opgeblazen figuren van Euro-Disney
of met een overaanbod aan sportevenementen.
Meer dan ooit zullen mensen op zoek gaan
naar de diepste grond van hun bestaan.
Laten er dan mensen zijn die een antwoord geven,
eenvoudig en helder als een bron.
Mensen die niet uit eigen wijsheid putten
maar die vol zijn van Jezus' boodschap
omdat zij zich vriend weten van Hem.
En dat is kerk-zijn in de zuivere zin van het woord.
De kerk van morgen zal een kleurrijke vlinder zijn.
Vandaag is zij nog de kleurloze, schijnbaar waardeloze pop.
Maar vanbinnen is de gedaanteverandering reeds begonnen. Alleluja!

Een student in Groningen studeerde enkele jaren geleden af op een heel opmerkelijke scriptie. Hij stelde dat Paulus in feite een geheim agent was in dienst van het Romeinse leger. Zijn eerste taak was verdeeldheid zaaien in die opstandige joodse provincie. De Romeinen waren in die tijd blijkbaar meesters in politieke manipulatie en spionage.
Volgens de student sloeg Paulus een bres in de joodse religie door de leer van Jezus die hij nooit in levenden lijve had ontmoet ideologisch te verminken en aldus het christendom te creëren. Hierdoor zagen de Romeinen een potentieel staatsgevaar succesvol gekeerd.
De door Paulus verkondigde versie van de leer van Jezus was een uiterst geslaagd staaltje van politiek-religieuze manipulatie, waarbij in de eerste plaats de belangen van de Romeinse keizer werden gediend. Waar de historische Jezus in de eerste plaats een joodse opstandeling tegen het Romeinse gezag was, werd de Jezusfiguur die Paulus in het leven riep juist een instrument ter pacificatie van de massa. Niet voor niets roept Paulus in zijn brieven in het Nieuwe Testament op tot trouw aan Rome. Zijn dringende appèl aan de christelijke gemeenten om toch vooral trouw de belastingen af te dragen aan de Romeinse keizer komt ermee in een geheel ander daglicht te staan. Zijn Romeinse broodheren zouden ook blij zijn geweest met Paulus boodschap om de vijand de andere wang toe te keren.
Het feit dat de executie van Jezus door Paulus werd gepresenteerd als een godswonder moet de Romeinen ook niet slecht zijn uitgekomen. In de ogen van de auteur ging het hier om een pervers staaltje van geschiedvervalsing, en is het onbegrijpelijk dat het bedrog van Paulus de wereld nu al twee millennia in de ban houdt, al zegt hij de laatste te willen zijn om het belang van het christendom te ontkennen. Waar het volgens hem om gaat, is dat die religie uit andere motieven is ontstaan dan men tot nu toe heeft willen aannemen.
De stelling van de Groningse student roept veel vragen op. In de christelijke geloofstraditie is het eigenlijk ondenkbaar dat een van de grondpilaren eigenlijk de zaak bedroog. En het blijft een feit dat Paulus' brieven tot op de dag van vandaag een bron van christelijke inspiratie zijn.

Zouden de leerlingen van Christus heden ten dage aangeworven worden voor hun pastorale opdracht?

Rapport
Geadresseerde: Jezus, zoon van Jozef
Timmer- en schrijnwerkbedrijf, Nazareth
Afzender : Jordan, bedrijfsconsulenten , Jeruzalem

Mijnheer,
Dank voor het toesturen van het curriculum vitae van de 12 mannen die u uitkoos om hun verantwoordelijke posten toe te vertrouwen in uw nieuwe organisatie. Allen hebben een indrukwekkende reeks tests ondergaan, de resultaten daarvan werden verwerkt door de computer en boven dien hebben we voor elk van hen een persoonlijk onderhoud georganiseerd met onze psycholoog-bedrijfsconsulent.
Ons kabinet kwam tot de conclusie dat het merendeel van uw kandidaten ervaring missen, weinig gevormd zijn en ook over weinig vaardigheden beschikken voor het soort onderneming waarin u :zich wil lanceren. Zij hebben geen groepsgeest. Wij bevelen u dus aan uw opzoekingen verder te zetten met het oog op het ontdekken van kandidaten die ervaring hebben in het beheren van zaken en die hun competentie hebben bewezen.
Simon Petrus is emotioneel onstabiel, ten prooi aan humeursprongen. Andreas heeft werkelijk geen enkele gave om verantwoordelijkheid op te nemen. De gebroeders Jaak en Jan, de zonen van Zebedeus, stellen hun eigen belang boven de inzet voor de gemeenschap. Thomas heeft de neiging tot eindeloos discussiëren en kibbelen, hetgeen het enthousiasme van de groep kan afremmen. We achten ons verplicht u mee te delen dat Mattheus op de zwarte lijst staat van de 'Commissie van Groot-Jeruzalem voor de rechtvaardigheid in de zakenwereld'. Sjaak, zoon van Alpheus, en Thaddeus hebben ontegensprekelijk een neiging tot radicaliseren en beiden scoorden hoog bij het onderzoek naar manisch-depressieve neigingen.

Eén van de kandidaten evenwel beschikt over grote mogelijkheden. Hij is bekwaam, heeft verbeeldingskracht, leg gemakkelijk contacten en heeft veel zin voor zaken. Hij heeft ook heel wat relaties met hooggeplaatste personen. Wij raden dus aan om Judas Iskariot te nemen als uw beheerder en rechterarm. Hij is zeer gemotiveerd, ambitieus en schuwt de verantwoordelijkheden niet.
De overige profielen vergen geen commentaar.
Wij wensen u veel succes toe met uw nieuw avontuur.

Hartelijk groeten, Jordan, bedrijfsconsulenten

Er was eens een slootje. Daar kwamen elke zondagmorgen vroeg heel wat hengelaars, want er zat veel vis en het was een mooi, rustig plekje. Toen er in het gebied een grootscheepse ruilverkaveling werd gepland en het slootje dreigde te verdwijnen, zei iemand dat ze maar een actiegroep moesten vormen, zodat ze hun stem konden laten horen in de inspraakprocedure.
De actiegroep groeide al snel uit tot een vereniging met een bestuur, een clubblad, afdelingen en acceptgirokaarten voor het innen van de contributie. En om dat alles goed te laten draaien, waren er ook donateurs en sponsors nodig en een nieuwe ledenwervingsactie. De actieve leden hadden er hun handen vol aan. Maar de jonge hengelaars kwamen niet zo vaak opdagen. Die zochten liever op de zondagmorgen een rustig plekje aan de waterkant.