Gezinsviering op 26 september 2010

Afsluiting van de vredesweek

Thema: Vrede wordt alleen werkelijkheid als geld geen macht meer over mensen heeft

Openingslied: MENSEN WENSEN…

Inleiding:

Vandaag sluiten we de jaarlijkse vredesweek af. Het thema van deze viering is: vrede wordt alleen werkelijkheid als geld geen macht meer heeft over mensen. Geldzucht is de wortel van veel onrechtvaardigheid in de wereld, en dat veroorzaakt veel onvrede, oorlog en geweld.
Geld is een raar iets. Je hebt het nodig, je kunt niet zonder, maar het wel de bron van veel haat en nijd, en maakt in de samenleving veel kapot. Maar u kent wellicht dat oude gezegde: Geld is het slijk der aarde, maar breng het naar de pastoor dan krijgt het zijn waarde.
Vroeger dachten mensen wel eens dat ze de hemel konden kopen met geld, Maar ook nu kan een goed gebruik van dat noodzakelijke geld vaak voor een klein stukje hemel op aarde zorgen voor mensen die veel tekort komen. En de vraag is: hebben we daar oog en oor voor.

Drempelgebed

Cantiloôn: ZULLEN WE DELEN

Eerste lezing: DE GELDMOLEN

Er was eens een oude man, die een boon bezat. Hij wilde die opeten, maar de boon smeekte hem dat niet te doen. Hij wilde liever in de aarde geplant worden. Dus plantte de man hem in een pot en zette hem in het venster van zijn huisje. Op een dag ging hij kijken hoe hoog hij wel gegroeid zou zijn. Hij reikte tot aan het plafond. De volgende dag keek hij weer naar de boon, toen kwam hij al tot het dak en op de derde dag reikte hij tot de hemel.
Toen klom de man langs de boonrank naar de hemel en zag daar, hoe de engelen geld maakten. Hij vroeg, of ze hem de geldmolen wilden geven en hij kreeg hem ook; maar de engelen zeiden hem, dat hij de molen slechts één maal daags mocht gebruiken. Dan zou hij geld krijgen. Als hij hem vaker draaide, zou er niets dan stof uitkomen. Nu, de oude man draaide er dan ook maar één maal per dag aan en kreeg op die manier veel geld.
De buren bemerkten, dat de oude man zoveel geld had en werden afgunstig. En op een dag werd de molen gestolen. Hij had echter een haan, die zong, dat de molen gestolen was en dat een zekere rijke boer dat had gedaan.
Deze boer had vernomen, dat er ergens een landgoed te koop stond; hij wilde het kopen en had daarvoor veel geld nodig. Daarom maalde hij dagelijks vele keren en stortte alles in de kelder. Tenslotte dacht hij, dat de kelder nu wel vol met goud zou zijn, maar toen hij ging kijken, lag er niets dan stof. Toen vloog de haan naar het dak van de boerderij en kraaide: "Kleine heren, bedelheren, Geef de arme man zijn molen terug!"
De boer werd paars van woede en rood van schaamte. Hij was woedend omdat de molen alleen stof geproduceerd had en hij schaamde zich dat hij zich had laten verleiden door het geld. En stiekem bracht bij de geldmolen terug naar de oude man. En die leefde nog lang en gelukkig.

Cantiloôn: VREDE IS ALS EEN ZAADJE

Lezing uit het heilig evangelie volgens Lucas (16, 19-31)

In die tijd zei Jezus tot de Farizeeën: "Er was eens een rijk man die in purper en fijn linnen gekleed ging en iedere dag uitbundig feest vierde, terwijl een arme, die Lazarus heette, met zweren overdekt voor de poort lag. Hij verlangde er naar zijn honger te stillen met wat bij de rijkaard van de tafel viel. Maar er kwamen alleen honden die zijn zweren likten.
Nu gebeurde het dat de arme stierf en door de engelen in de schoot van Abraham werd gedragen. De rijke stierf ook en kreeg een eervolle begrafenis. In de onderwereld, ten prooi aan vele pijnen sloeg hij zijn ogen op en zag van verre Abraham en Lazarus in diens schoot.
Toen riep hij uit: Vader Abraham, ontferm u over mij en geef Lazarus opdracht de top van zijn vinger in water te dopen en mijn tong daarmee te komen verfrissen, want ik word door de vlammen hier gefolterd.
Maar Abraham antwoordde: Mijn zoon, herinner u hoe gij tijdens uw leven uw deel van het goede hebt gekregen en hoe op gelijke manier aan Lazarus het kwade ten deel viel; daarom ondervindt hij nu hier de vertroosting maar wordt gij gefolterd. Daarenboven gaapt er tussen ons en u voorgoed een wijde kloof, zodat er geen mogelijkheid bestaat, - zelfs als men zou willen - van hier naar u te gaan noch van daar naar ons te komen.
De rijke zei: Dan vraag ik u, vader, dat gij hem naar het huis van mijn vader wilt sturen, want ik heb nog vijf broers; laat hij hen waarschuwen opdat zij niet eveneens in deze plaats van pijniging terecht komen. Maar Abraham sprak: Zij hebben Mozes en de profeten; laat ze naar hen luisteren. Maar hij zei: Och neen, vader Abraham! Maar als er een uit de doden naar hen toegaat, zullen ze zich bekeren.
Hij echter sprak tot hem: Als ze naar Mozes en de profeten niet luisteren, zullen ze zich ook niet laten overreden als er iemand uit de doden opstaat."

Overweging

Ik wil beginnen met een verhaaltje. Een indiaan bezocht zijn blanke vriend in de stad. Zij wandelden over straat en de indiaan was heel verbaasd over al het lawaai. Plotseling zei hij tegen zijn vriend: "Hoor jij wat ik hoor?" De blanke hoorde alleen maar het verkeerslawaai. "Ik hoor hier vlakbij een krekel tsjirpen." "Je moet je vergissen, er zijn hier geen krekels." Maar de indiaan schoof bij een grauwe muur wat bladeren uiteen en, ja hoor, daar zat een krekel. "Indianen kunnen nu eenmaal beter horen dan blanken," zei de blanke. Terwijl ze verder liepen zei de indiaan:: "Je vergist je", en tegelijk liet hij een muntstuk vallen. Direct draaiden zich een aantal mensen om. "Zie je wel," zei de indiaan, "dat muntje maakte niet meer lawaai dan die krekel."
Je hoort wat je graag wil horen, is het gezegde. Je luistert veel scherper naar dingen die je interesseren dan naar dingen die je niet belangrijk vindt. En het is een feit dat bijna iedereen geïnteresseerd is in geld. Als het gaat om geld verdienen, het liefst op de gemakkelijkste manier, dan spitst iedereen zijn oren. Als het gaat om goede raad om sosber te leven, dan wordt dat door heel velen niet gehoord.
Onlangs was er een programma over zakgeld voor de jeugd en prinses Maxina zei dat ze meer zakgeld moesten vragen. Dat kwam uitgebreid in het nieuws. Maar hoe kinderen verstandig met hun zakgeld moeten omgaan, daar was niets over te lezen in de krant. We kunnen in onze tijd niet zonder geld, dat is gewoon een feit, maar de vraag is wel: is het geld de baas over ons, of zijn wij de baas over het geld?
Een voorbeeld. Twee mannen met een gezin kunnen promotie maken. Ze krijgen de kans om wel vier keer meer te verdienen dan nu, Voorwaarde is wel dat ze in China moeten gaat werken en dat ze hun gezin niet mee kunnen nemen. De een bedenkt zich geen moment: Natuurlijk gaat hij naar China. Zo'n kans laat hij zich niet ontglippen. De ander denkt goed na en besluit deze promotie aan zich voorbij te laten gaan. Iedereen verklaart hem voor gek dan hij zo'n kans laat lopen. Maar hij zegt: Ik wil bij mijn gezin blijven, dat vind ik belangrijker dan een groter salaris. De eerste man die naar China ging, wordt weliswaar rijker en rijker, maar voelt zich ook steeds ongelukkiger omdat hij zijn gezin mist. Je ziet iets soortgelijks ook in het groot.
Onlangs hoorde ik een programma over de maffia over maffiabazen die via allerlei illegale praktijken zichzelf verrijkten, die vooral ook actief waren in de drugshandel, en die niet terugschrokken voor terreur en moord. Ze zijn dan misschien wel stinkend rijk, maar zouden ze ook zoveel gelukkiger zijn in het leven? Hoogstwaarschijnlijk niet, al was het alleen al dat ze zich allerlei vijanden maken en ook de politie achter zich aankrijgen.
Als we dromen van vrede in de wereld, dan blijft die droom bedrog zolang winstbejag mensen corrupt en gewelddadig maakt, zolang de rijkere westerse landen niet bereid zijn de rijkdommen der aarde te delen met de armere landen. Het evangelie van vandaag is een aanklacht tegen de rijke stinkerds die op hun geld zitten en geen oog hebben voor de arme bedelaars. Ze denken gelukkig te zijn met hun rijkdom maar uiteindelijk lopen ze het risico zichzelf doodongelukkig te maken.
De vraag aan ons allen is: horen wij de krekels tsjirpen en de vogels zingen of horen we alleen het geld rinkelen? Hebben we oog en oor voor het mooie en goede dat we met elkaar kunnen beleven of wordt alles beheerst door geld verdienen en lopen we het risico dat we onszelf en anderen ongelukkig maken? Misschien moeten we daar toch wat meer over nadenken, voordat het te laat is.

Geloofsbelijdenis

Voorbede

Ik bid voor alle mensen die gevangenen zijn van hun armoede, die zich daarom ongelukkig voelen omdat ze niet kunnen leven zoals ze graag zouden willen. Mogen ze de kans krijgen om zich te bevrijden en een beter leven op te bouwen. Laat ons bidden.

Ik bid voor alle mensen die gevangenen zijn van hun rijkdom, die nooit tevreden zijn en altijd maar meer willen. Mogen ze zich kunnen bevrijden van alle hebzucht en oog gaan krijgen voor wat werkelijk belangrijk is. Laat ons bidden

Ik bid voor alle mensen die gevangenen zijn van oorlog en geweld, die elke dag leven in angst, vol onzekerheid omtrent hun toekomst. Mogen zij ware vrede en vrijheid gaan ervaren en in goede harmonie bouwen aan een veilige samenleving. Laat ons bidden

Ik bid voor alle mensen die letterlijk in de gevangenis zitten, voor hen die gestraft zijn voor hun misdaden. Mogen zij, als zij weer vrij komen, de kans krijgen om een zinvol en goed leven te gaan leiden. Laat ons bidden

God, onze vader in de hemel, voor U zijn we arm als we onze welvaart alleen voor onszelf houden voor U zijn we rijk als we weten te delen met onze medemensen. Schenk ons uw geest van wijsheid en kracht opdat we verstandig omgaan met de rijkdommen van uw schepping. Dat bidden wij U in Jezus' naam. Amen

Collecte en tafel klaarmaken

Cantiloôn: EEN BEETJE VREDE

Tafelgebed

Communie

Cantiloôn: MORGEN

Slottekst DELEN

Slotlied: DRUPPELS