Gebedsviering op 18 juli 2010 m.m.v. Cantiloôn

Thema:
Aandacht voor elkaar, tijdens het schooljaar en tijdens de vakantie,
op het werk en gewoon thuis

Openingslied Kumbaya

Verwelkoming

Inleiding: AANDACHT

Drempelgebed

Uit het heilig evangelie volgens Lucas (10, 38-42)

In die tijd kwam Jezus in een dorp, en een vrouw die Marta heette, ontving Hem in haar woning. Ze had een zuster, Maria die gezeten aan de voeten van de Heer, luisterde naar zijn woorden. Marta werd in beslag genomen door de drukte van het bedienen, maar ze kwam er een ogenblik bij staan en zei: "Heer, laat het u onverschillig dat mijn zuster mij alleen laat bedienen? Zeg haar dan dat ze mij moet helpen." De Heer gaf haar ten antwoord: "Marta, Marta, wat maak je je bezorgd en druk over veel dingen. Slechts één ding is nodig. Maria heeft het beste deel gekozen en het zal haar niet ontnomen worden."

Zang: Tomorrow

Lezing: GEDEELDE RIJKDOM

Een missionaris vertelde het volgende voorval. Op een keer ging ik met een vriend naar een afgelegen dorpje op het Guatemalteekse platteland om met de dorpelingen te spreken over hun hoop en geloof. In de geest van Franciscus waren we op weg gegaan, zonder iets mee te nemen voor onderweg. Het was drie uur 's middags en we hadden nog niets gegeten. In een van de armoedigste hutjes gekomen, vroeg een oude vrouw ons: 'Hebben jullie al gegeten?' We zagen snel om ons heen. Op een paar vierkante meter stonden alleen een bed, een paar stoelen, wat brandhout en kookgerei. Ze nam twee oude tortillas (= maïspannenkoek) en warmde die voor ons op. Wij wisten dat het hier niet gebruikelijk was om gasten oude, opgewarmde tortillas voor te schotelen. Zodoende wisten we dat ze geen deeg voor later had. De oude vrouw leerde ons veel. Wij, die onderweg waren met het Woord in ons hoofd, ontdekten in haar de kracht om armoede met ons te delen. Of was het haar rijkdom die ze deelde?

Zang: Laat je droom bestaan

Lezing: BROEDERLIEFDE

Twee broers - de ene vrijgezel, de andere getrouwd - deelden een boerderij en een stuk vruchtbare grond dat hen rijkelijk van graan voorzag. Het graan werd in twee precies gelijke helften verdeeld.
Aanvankelijk ging alles goed. Maar na een tijd kreeg de getrouwde broer last van kopzorgen die hem uit zijn slaap hielden. 'Dit is niet eerlijk,' prevelde hij. 'Mijn broer is niet getrouwd en hij krijgt de helft van de opbrengst. Ik heb een vrouw en vijf kinderen; mijn oude dag is verzekerd. Maar wie zal er voor hem zorgen als hij oud wordt? Hij moet zich verzekeren voor de toekomst. Hij heeft dus meer nodig dan ik'.
En na zo'n nachtelijke overpeinzing stond hij op en ging een extra zak graan hij de voorraad van zijn broer leggen.
Maar ook de vrijgezel kreeg last van nachtelijke muizenissen 'Dit is niet eerlijk,' zei hij bij zichzelf. 'Mijn broer heeft een vrouw en vijf kinderen en hij moet bet stellen met de helft van de opbrengst. Ik moet alleen maar voor mezelf zorgen. Zijn behoeften zijn veel groter dan de mijne.
En dan wipte ook hij uit zijn bed en bracht stiekem een extra zak graan naar de voorraadschuur van zijn broer.
Het moest er natuurlijk van komen: op een nacht liepen ze elkaar tegen het lijf, ieder met een zak graan op hun rug! Op de plaats waar zij samen kwamen zal de stad van de vrede gebouwd worden.

Overweging

Geloofsbelijdenis

Voorbede:

Collecte met zang: Druppels

Slottekst: OP VAKANTIE

Gastvrijheid is ieder in zijn waarde laten, ieder de ruimte geven om zichzelf te zijn. Dat wordt ook verwoord in het volgende verhaaltje.
Als Willem de speelplaats op rende dan kon je overal commentaar horen. 'Kijk uit Willem, val niet!' 'Daar heb je gekke Willem!' Willem werd niet boos. Hij was eraan gewend.
'Willem heeft twee linkerhanden', zei zijn moeder vaak. 'Willem struikelt over zijn eigen benen', vond zijn broer. Eigenlijk vond Willem het wel gemakkelijk. Niemand verwachtte van hem een bijzondere tekening of een wereldrecord zwemmen. Hij kon lekker relaxed leven.
In de vakantie ging Willem met de hele familie naar een camping in Frankrijk. Er waren veel Nederlandse kinderen. Er was ook een zwembad en een voetbalveldje.
Terwijl pappa en mamma probeerden om een grote tent overeind te krijgen hing Willem wat rond op het grasveldje bij de andere kinderen. Niemand van de kinderen zei 'Gekke Willem' tegen hem.
Eentje zei: 'Hé, lange, zullen we gaan voetballen? Dan kiezen we allebei een elftal' Niemand vond Willem onhandig of dom. Integendeel. De kinderen keken tegen Willem op. Hij was zo groot en sterk. De wedstrijd won Willem met quatre tegen deux.
De volgende dagen had Willem het druk. Of hij wou helpen een speurtocht uitzetten? Of hij nog eens mop kon vertellen? Of hij mee wilde naar het dorp. Hij was helemaal ontdekt in het buitenland.

Gebed

Afsluiting

Slotlied: Laat ons zijn wie we zijn