Zevenentwintigste zondag door het jaar.

Dat doe je toch gewoon!

De kinderen van het 14 Oktoberplein hebben goed in de gaten dat Fatima thuis veel moet helpen; vaak gaat ze eerst thuis een paar klusjes opknappen, voordat ze naar de hut komt. "Vind jij dat niet vervelend dat je thuis zoveel moet doen?" vraagt Hanneke aan Fatima, wanneer die weer eens als laatste in de hut komt. "Nee," antwoordt Fatima, "ik kan mijn moeder toch niet alles alleen laten doen; dan komt zij nooit klaar." "Zullen we naar opa Matje gaan," stelt Bas voor als alle kinderen in de hut zijn, want ze wachten altijd tot ook Hans, Edwin en Maaike uit school komen. "Ja, leuk," zegt Edwin, "misschien mogen we wel helpen met de stal uitmesten, dat vind ik enig!" "Misschien kan ik weer een stukje voor het babyboek schilderen," bedenkt Monique.
Het babyboek moet goed bijgehouden worden en Monique krijgt daar nu gelukkig hulp bij van Maaike, die het leuk vindt om op de zolder allerlei gebeurtenissen uit de leventjes van de kinderen van Svetlana, op de muur te schilderen. Monique houdt het babyboek van Basje en Borisje bij en Maaike is met dat van Ilja en Marieke begonnen. "Misschien zijn de druiven al rijp," denkt Hans, "dan kunnen wij helpen plukken." "En de druiven kapot trappen," zegt Bas, die zich er enorm op verheugd om te helpen bij het maken van wijn. "Ja," zegt Boris, "dit jaar zitten er veel druiven aan de struiken; nu is het beslist de moeite waard om er wijn van te maken."
De kinderen fietsen vlug naar het huis van opa Matje en denderen de keuken binnen. "Gaan we druiven plukken," vraagt Boris, zo gauw hij Svetlana ziet. "Dat is misschien wel een goed idee," antwoordt Svetlana, "volgens mij zijn de druiven nu rijp genoeg om er wijn van te maken." Monique en Maaike vertellen dat ze aan de babyboeken willen werken en Svetlana vindt dat prima; Hans moet even helpen als Maaike de trap op moet, maar verder willen de meisjes het liefst met rust gelaten worden. Edwin en Ron gaan naar stal, want zij hebben veel meer zin om opa Matje te helpen en ook die is blij dat hij de twee jongens ziet.
De andere kinderen krijgen ieder een mandje en moeten daar de druiven indoen; het plukken moet voorzichtig gebeuren, want de druiven mogen pas hun sap verliezen, wanneer ze geperst worden. "Gaan we straks druiven persen," juicht Bas, "dat is leuk, dan ga ik een mooie indianendans op de druiven doen." Achim heeft, samen met Hans, een tijdje geleden al een grote bak met een afvoerpijpje erin gemetseld; dat ding staat op het erf en er ligt een grote plank overheen. Bas en Boris mogen de plank van de bak halen en in de bak worden nu alle druiven gegooid.
Pas na twee uur hard werken, hangt er geen druiventros meer aan de wingerds en is de bak op het erf bijna vol. "Mogen we nu dansen?" vraagt Bas. "Nee," zegt Svetlana, "nu gaan we eerst even wat drinken, daar ben ik echt wel aan toe; haal de mannen maar uit de stal, want die zullen ook wel dorst hebben." Helga holt naar de stal en roept dat er koffie is. Hans gaat Maaike van de zolder halen en even later zit iedereen gezellig in de keuken. Bas vertelt direct aan opa Matje dat ze straks druiven gaan persen. "Dan mogen jullie toch wel even jullie voeten wassen," vindt opa Matje. "Maar Svetlana heeft gezegd dat dat niet nodig is," zegt Bas, "want de beestjes in de wijn eten al het vuil op." "Maar als jullie met die vieze voeten in de druiven dansen raken die beestjes misschien wel overwerkt," vindt opa Matje.
Fatima heeft een paar teiltjes opgezocht en terwijl de kinderen chocolademelk drinken, zit iedereen die straks op de druiven wil gaan dansen met zijn voeten in een teiltje water. "Het is best leuk om allerlei karweitjes te doen," vindt Hanneke. Ja," zegt Bas, "het is enig om op druiven te mogen dansen; dat heb ik nog nooit gedaan." "De babyboeken op de zolder worden ook heel mooi," vertelt Monique, "jullie mogen straks komen kijken als we klaar zijn." "Kinderen, als ik jullie toch moest betalen voor alles wat jullie voor ons doen, dan werd ik straatarm," zegt Svetlana ineens. "Betalen," vraagt Boris, "wat is dat nu voor flauwekul; wij krijgen toch lekkere chocolademelk; dat is genoeg hoor." "En jij zegt nooit dat je geen tijd voor ons hebt," merkt Anne op, die heel veel met Svetlana praat, omdat haar moeder, 's avonds als ze thuiskomt van haar werk, meestal zo moe is, dat er van praten met Anne niets meer komt. "Het is eigenlijk hetzelfde als dat jij jouw moeder helpt, Fatima," zegt Hanneke. "Ja," vindt Fatima, "het is net zo normaal; helpen doe je gewoon!" "Mijn voeten zijn schoon," zegt Bas, "gaan we nu dansen?"
Svetlana krijgt het niet voor elkaar om nog langer te blijven zitten; de kinderen willen de druiven gaan persen. Bas en Boris trekken hun spijkerbroeken uit en springen in de bak met druiven. Svetlana zet een emmer onder de afvoerbuis om het sap op te vangen. Ook Ron, Bert, Eddy, Hans en Edwin stappen in de bak. De jongens hebben moeite om hun evenwicht te bewaren en pakken elkaar vast en in een kringetje springen ze rond. Het druiven persen valt erg tegen; het is veel zwaarder werk dan de kinderen gedacht hadden. Na een half uurtje trappen zijn de druiven wel geplet, maar is al het sap er nog lang niet uit. "Nu mogen wij even, hè," zegt Suzan, "dit kunnen wij ook wel."
De jongens komen uit de bak en hebben heel paarse benen; Achim heeft een paar emmers water neergezet waarin de jongens zich kunnen afspoelen.
Intussen dansen de meisjes op de druiven, totdat ook zij heel moe worden. "Nu zijn wij aan de beurt, Achim," zegt Svetlana en zij doet haar schoenen en sokken uit. Het lukt niet meer om nog veel sap uit de druiven te krijgen en wanneer Svetlana ervan overtuigd is, dat alle druiven geperst zijn, komt zij uit de bak. De kinderen zien dat er wel vier emmers sap zijn. "Wordt dat nu wijn," vraagt Bas. "Ja," antwoordt Svetlana, "dat wordt echte wijn en ik weet zeker dat die heel lekker wordt." Het sap moet nu met een trechter in een tonnetje gegoten worden en dat sluit Svetlana af met een grote stop. Er zijn drie tonnetjes nodig om al het sap in te doen en dan is er nog een klein beetje sap in een emmer over.
"Willen jullie dit sap proeven," vraagt Svetlana. Ze wacht het antwoord niet af en loopt met de emmer naar binnen; ze giet het sap door een doek zodat alle rommel achterblijft en er alleen heel helder, rood sap in een glazen kan loopt.
Svetlana houdt de kan omhoog en zegt genietend: "Mooi, hè, wat een prachtige kleur." "Maaike, ga mee naar boven," zegt Monique ineens, "dit moeten we schilderen; dan kan Svetlana later aan Ilja en Marieke vertellen, dat ze vandaag de eerste keer wijn heeft gemaakt." Voordat de twee meisjes naar de zolder gaan, mogen ze eerst nog wat druivensap proeven en dan helpt Hans Maaike de trap weer op. Svetlana moet nu snel voor Ilja en Marieke gaan zorgen, want door alle drukte met het druiven persen hebben de baby's erg lang op hun eten moeten wachten. "Zullen wij voor jou koken," vraagt Hanneke. "Graag," zegt Svetlana, "er ligt andijvie klaar en ik wil stamppot maken." "O, gewapend beton," zegt Bas, "dat kunnen wij reuze goed klaarmaken."
Wanneer het tijd is om naar huis te gaan, kunnen Svetlana, opa Matje, Basje en Borisje ook aan tafel, want de kinderen hebben heel lekkere stamppot voor hen gemaakt. "Ik hoop dat mama ook gewapend beton heeft gemaakt," zegt Boris, "want dat is het lekkerste eten dat er bestaat." "Kom nu," zegt Bas, "anders doet mama weer de deur op slot, we moeten wel op tijd thuis zijn." "En we hebben alleen maar droge koekjes in onze schatkist," herinnert Boris zich, "daar moeten we toch eens wat blikjes met haring in tomatensaus in stoppen voor noodgevallen." De kinderen fietsen snel naar huis, want iedereen heeft een reuze trek en ze willen graag het verhaal van het druiven persen thuis vertellen.