Nieuwjaar

Waar je hart vol van is!

De kinderen van het 14 Oktoberplein komen niet uitgepraat over de drie nieuwe baby's. Bas en Boris hebben een beetje genoeg van dat geklets, want zij vinden dat het nog veel te lang duurt, voordat ze met die kleintjes echt iets leuks kunnen gaan doen. "Met zo'n baby kun je helemaal niets beginnen," vindt Bas. "Nee," is Boris het met zijn broertje eens, "die slapen alleen maar." "Of ze huilen, of ze eten, of ze maken hun luiers smerig," vult Bas aan. "Kalfjes zijn veel leuker," vindt Bas, " die kunnen tenminste direct staan, die kan je aaien en die likken jou zo leuk." "Bij een baby duurt dat allemaal zo lang," vindt Boris, "zelfs met Basje en Borisje mogen we nog niet eens gaan vissen, terwijl die toch al heel goed wormen kunnen zoeken." "Maar Svetlana vindt het niet goed als we hen dat laten doen, ze is veel te bang dat die kleintjes de wormen opeten," antwoordt Bas. "Dat kan toch geen kwaad," vindt Boris. "Het lijkt mij best leuk om Basje en Borisje te leren vissen," bedenkt Bas. "Misschien kunnen we dat deze zomer wel gaan doen," stelt Boris voor, "dan laten we de ukkies eerst oefenen in een grote teil."
Tijdens dit gesprek is de tweeling naar het huis van opa Matje gefietst; alle kinderen van het 14 Oktoberplein zullen deze middag naar opa Matje komen, want Svetlana is thuis uit het ziekenhuis en nu mogen ze misschien wel met de baby's in hun armen zitten. Vooral de meisjes zijn hier helemaal vol van. Fatima en Hanneke hebben het echt zwaar te pakken en dat terwijl Fatima zelf een nieuw broertje thuis heeft. "Ik begrijp er niets van," zegt Boris tegen Fatima, "jij kunt thuis de hele dag met een baby troetelen en nu ben je ook nog helemaal wég van die tweeling van Svetlana." Al die baby's lijken toch op elkaar, die zijn gewoon precies hetzelfde," vindt Bas. "Het enige verschil is het kleurtje," merkt Boris op, "maar met die baby van jullie kun je ook niets beginnen." "Mensenbaby's lijken eigenlijk een beetje op jonkies van konijnen," merkt Bas op; "zolang konijntjes geen haren hebben, kun je er ook niets mee doen."
"Jullie zijn een stelletje ondieren," stuift Fatima verontwaardigd op en het is maar goed dat ze op de fiets zit, anders had ze Bas een draai om zijn oren gegeven. "Je kan een baby niet met een konijntje vergelijken," zegt Hanneke, "die is heel anders en een baby is veel liever." "Ze krijsen, eten, plassen, poepen en spugen," zegt Boris, "wat is daar nu lief aan?" "Ze zijn zo snoezig klein," zegt Hanneke, "straks worden ze groot en dan zijn ze lang zo lief niet meer." "Gaan jullie maar naar de baby's kijken," verklaart Bas, "wij gaan naar de stal; kalfjes zijn veel leuker."
De hele club gaat bij opa Matje naar binnen, behalve Bas en Boris; die gaan naar de stal. Svetlana kijkt verwonderd naar de kinderen, "Waar zijn Bas en Boris," vraagt ze. "Die zijn naar de stal," antwoordt Bert, "ze hebben last van de gekke vijf minuten; die twee komen zó wel." De kinderen gaan met Svetlana mee naar boven om naar de baby's te kijken die lekker liggen te slapen in hun wiegjes. Iedereen verwacht dat Bas en Boris ieder moment binnen kunnen komen, maar dat gebeurt niet. In de stal is weer een koe aan het kalven. "Zijn alle koeien in verwachting," vraagt Bas aan opa Matje. "Ja," antwoordt opa Matje, "toen de stier op bezoek was, hadden alle koeien zin, dus binnenkort komen er nog vier kalfjes." Bas en Boris houden de koe goed in de gaten. "Moet Achim niet komen," vraagt Boris. "Laat die maar fijn binnen bij het bezoek, dat is voor hem wél zo gezellig," antwoordt opa Matje; "jullie kunnen mij ook wel helpen." "En als de poten in de knoop zitten, halen we Fatima," kondigt Bas aan. "Ik denk niet dat dat nodig is," meent opa Matje, "deze keer gaat het vanzelf, kijk maar."
Inderdaad gaat het vanzelf: er komen een paar piepkleine hoefjes tevoorschijn met een klein kopje er achteraan. Bas en Borismogen het kalfje opvangen en het in het stro leggen. "Er komt nog een kalfje aan," zegt Boris, die nog twee hoefjes aan ziet komen. "Ik heb dus dit jaar een heel goede stier gehad," zegt opa Matje tevreden, want ook deze kalfjes beloven echte koeien te worden. Bas en Boris vinden het geweldig dat ze weer bij de geboorte van kalfjes mogen zijn. "Dit is toch echt fantastisch," zegt Bas, "kijk eens, die ene gaat al staan." "Dat is toch veel beter dan een baby, die ligt over een half jaar nog lui te wezen," vindt ook Boris.
Aangemoedigd door moeder koe lukt het het kalfje, dat het eerst is geboren, om op te staan en de koe likt haar kinderen schoon. "Goh, wat lief," zegt Bas vol bewondering. "Wat een schatjes," vindt ook Boris en hij loopt naar de kalfjes. Helaas gaat Boris veel te dicht achter een kalfje staan; het diertje tilt zijn staart op en....sproeit Boris onder de zwarte smurrie. Boris stinkt nu een uur in de wind en opa Matje lacht zich een bult. Kennelijk vindt het andere kalfje het niet eerlijk dat alleen Boris smerig is en....het neemt Bas als doelwit. De tweeling is nu reusachtig vuil. "O jee," zegt Bas, "zo kunnen we niet naar binnen." Opa Matje heeft nog steeds veel plezier, maar hij geeft aan allebei de broertjes een overall; die liggen in een kastje in de stal voor noodgevallen.
Vlug trekken de broertjes hun stinkende kleren uit en wassen zich bij de pomp op het erf. Bas en Boris hopen maar, dat het de andere kinderen niet opvalt, want die zouden hen wel eens erg kunnen uitlachen. Gehuld in veel te grote overalls, gaat de tweeling de keuken binnen. "Wat is er met jullie gebeurd," vraagt Svetlana. "Niets bijzonders," antwoordt Bas, "er zijn twee schattige kalfjes geboren en die kunnen nu al staan." "En jullie gingen er zeker een beetje te dichtbij staan," veronderstelt Achim, die zo'n tractatie ook al eens gekregen heeft. "Ik ga de baby's halen," zegt Svetlana, "want het is voor hen tijd om te gaan eten." Hanneke loopt met Svetlana mee om haar te helpen en even later komen ze terug met de hummeltjes. "Die zijn toch wel lief," zegt Bas. "Daar kun je tenminste rustig achter gaan staan," vindt Boris.
De kinderen van het 14 Oktoberplein vinden het een feest dat Svetlana de baby's gaat voeden. Edwin en Maaike hebben zoiets nog nooit gezien en durven eerst niet te kijken. "Doe niet zo gek," zegt Bas, "dat is heel gewoon." "Dat is veel handiger dan dat gedoe met flesjes," legt Fatima aan Edwin en Maaike uit. Wanneer de baby's genoeg gedronken hebben, mogen Bas en Boris hen even vast houden.
De tweeling houdt de baby's keurig vast, zoals ze dat hebben geleerd, en kloppen de hummeltjes op hun ruggetje, want de lucht moet er nog uit. Bijna laten de jongens de baby's vallen, als er behalve lucht, ook een heleboel melk uit de mondjes komt. Bas en Boris zitten nu onder de melk. "Ze moeten jullie vandaag wel hebben," zegt opa Matje, die intussen lekker in zijn gemakkelijke stoel is gaan zitten. "Dat komt gewoon omdat jullie baby's met konijntjes vergeleken hebben," zegt Fatima. "Jullie moeten zoiets in het vervolg maar denken en niet meer zeggen; misschien blijf je dan schoon," adviseert Hanneke. Gelukkig zijn er nog twee schone overalls in huis, zodat de twee, redelijk schoon naar huis kan fietsen. Monique neemt zich voor om deze gebeurtenis op de muur van de zolder te gaan schilderen en ze wil van opa Matje ook weten wat er in de stal is gebeurd; misschien is dat ook leuk voor een schilderijtje.