Doop van de Heer

"Doe-het-zelf" doopfeest

De baby's van Svetlana en Achim hebben nog steeds geen namen. Svetlana heeft aan de kinderen van het 14 Oktoberplein verteld dat het, volgens haar geloof, gebruikelijk is, om deze pas te geven bij het doopsel. Svetlana is Grieks Katholiek, dat geloof is een beetje anders dan gewoon katholiek. De kinderen vinden dat de baby's dan maar snel gedoopt moeten worden, maar.....hoe moet dat nu?
Voordat oom Matje en zijn vriend alles voor Svetlana en Achim geregeld hebben, moet de illegale familie nog netjes verstopt blijven; ze kunnen beslist niet naar de kerk gaan. "Dat hoeft toch ook helemaal niet," zegt Monique, die goed opgelet heeft bij een Stap voor Stap- bijeenkomst, waarbij het doopsel behandeld werd; "iedereen kan eigenlijk dopen!" "Heb je daar dan niet altijd een pastoor voor nodig," vraagt Bas, die meestal meer belangstelling voor vissen heeft dan voor dopen. "Nee hoor, dat kan iedereen," geeft Hanneke Monique gelijk. "Dus die twee kunnen gewoon hier, in de keuken van opa Matje, gedoopt worden," vraagt Boris nog eens. "Dat moet kunnen," zegt Ron. "Dat lijkt me leuk," vindt Fatima, "dat is weer eens iets heel anders. "Dan moeten we wel de keuken mooi versieren, anders is het net een gewone dag," zegt Suzan.
Ook Svetlana en Achim zijn het eens met het idee van de kinderen, Svetlana is opgelucht, want zij vindt het maar niks, dat haar baby's nog geen naam hebben. "Wie gaat hen nu dopen," vraag Eddy? "Opa Matje natuurlijk," zegt Bas, "dat is toch logisch, die is de oudste." Er moeten een heleboel voorbereidingen getroffen worden. Bas en Boris worden ineens heel braaf en gaan naar de kerk. Niet om daar te bidden, maar om de boekjes, die altijd bij een doopje gebruikt worden, te "lenen". Ze hopen maar dat er die zondag geen doopje in de kerk is, want dan valt het op dat de helft van de stapel boekjes verdwenen is. Svetlana heeft graag dat haar kindjes mooie witte doopjurken aan hebben, bij dit feest. Fatima vraagt of haar moeder er nog een heeft. Hanneke gaat thuis eens op zoek en vindt haar eigen doopjurk; zó hebben ze toch twee doopjurken. "We moeten een mooie schaal hebben," zegt Willeke. "Die hebben wij thuis toch," zegt Helga, "die staat in de kast en die wordt niet gebruikt." "Dan nemen wij die mee, dat heeft toch niemand in de gaten," vindt Helga. "We moeten ook een klein, mooi schaaltje hebben om het water over die hoofdjes te gieten," zegt Monique. "Mijn moeder heeft een zilveren bonbonschaaltje," zegt Bert, "dat breng ik wel mee." "We moeten ook een paar heel mooie witte servetten hebben," zegt Hanneke, "daar kan ik wel voor zorgen. Ik vraag wel aan oma of zij ze netjes strijkt." "We moeten olie hebben, want dat moet op hun voorhoofdjes," zegt Bert. "Er staat een hele kan olie bij opa Matje in de schuur," zegt Bas. "Dat moet in een glazen schaaltje," zegt Monique. "Daar zorg ik voor," zegt Suzan, "ik breng wel een paar mooie schaaltjes mee." Zout heeft oom Matje wel in huis en zo hebben de kinderen alle benodigdheden voor een doop bij elkaar.
Die zondag is het zover. Ook Hannekes oma, Fatima’s moeder en de vader en moeder van Bas en Boris zijn uitgenodigd. De keuken van opa Matje is heel mooi opgeruimd en overal staan bloemen. Het huis ziet er feestelijk uit.
Svetlana zit op de mooiste stoel die de kinderen in het huis hebben kunnen vinden, met de twee kleintjes in haar armen. "Moeten ze geen peetoom en peettante hebben," vraagt Bert? "Natuurlijk krijgen ze die," antwoordt Svetlana, "Bas en Boris mogen de peetooms zijn, want die hebben heel goed geholpen toen mijn baby's geboren werden." Bas en Boris gaan eens mooi rechtstaan; ze zijn apetrots! "Jullie moeten de kleintjes vasthouden als ze gedoopt worden," zegt Svetlana tegen Bas en Boris. Bas en Boris gaan op een stoel zitten en krijgen ieder een baby in hun armen. Nu gaat het echt beginnen. Opa Matje, die voor deze gelegenheid zijn zondagse overall aangetrokken heeft, kucht eens en begint te lezen in het doopboekje. Alles gaat goed totdat er olie op de voorhoofdjes gesmeerd moet worden.
Opa Matje kijkt eens naar het schaaltje, dat Monique voor hem vasthoudt. "Moet het met die zwarte rommel," vraagt hij verbaasd. "Ja, hoor," antwoordt Monique, "dat is olie." Opa Matje haalt zijn schouders eens op en doopt zijn duim in de olie. Die is gelijk pikzwart. "Waar komt die olie vandaan," vraagt opa Matje, die naar zijn zwarte duim kijkt. "Uit de schuur," zegt Bas. "Daar stond een grote kan, vol met olie," vult Boris aan. "Dat is kruipolie," zegt opa Matje, "die kan ik toch niet op die babiy's smeren. In dat kastje staat de fles slaolie, pak die maar, dat gaat veel beter!" Gelukkig is er nog een schoon glazen schaaltje; daar doet de moeder van Fatima wat slaolie in en nu kunnen de baby's gezalfd worden met schone olie. "Hoe gaan die twee heten," vraagt opa Matje aan Svetlana en Achim? "Sebastiaan en Boris," antwoordt Achim. "Wat," zegt de vader van Bas en Boris, "geven jullie die kinderen de namen van die twee rekels van ons?" "Ja, natuurlijk, zonder die twee boeven, was het beslist heel anders afgelopen met ons," antwoordt Achim.
De vader van Bas en Boris schudt zijn hoofd; dat kan nooit goed gaan. Straks lopen Bas en Boris naast hun schoenen van verbeelding en gaan ze zich misschien wel netjes gedragen; dat zou toch wel erg saai worden. Er helpt echter niks aan; de baby's worden keurig gedoopt en heten nu net als hun peetooms. "Hoe weet jij eigenlijk wie Basje en wie Borisje is," vraagt Fatima aan Svetlana. "Dat is heel gemakkelijk," antwoordt Svetlana, "Basje heeft een heel klein vlekje achter zijn rechteroor; daarmee kan ik ze uit elkaar houden." Nadat ze samen nog een liedje gezongen hebben is het dopen klaar. Dan komt de grote verrassing: Svetlana heeft heerlijke koeken gebakken en met koffie en chocolademelk is dat een echte traktatie. Bas en Boris mogen de kruipolie naar de schuur brengen en knoeien flink als ze die terug in de kan doen. Wanneer ze terugkomen in de keuken, zien ze er beslist minder feestelijk uit. Vader zucht van verlichting, de tweeling verandert echt niet! Het leven wordt dus niet saai!
Hanneke en Monique helpen Svetlana met de baby's. Die krijgen hun gewone kleertjes weer aan. De doopjurken mogen natuurlijk niet vuil worden; die zullen nog wel eens een keertje gebruikt moeten worden. Het is net op tijd, want zowel Basje als Borisje hebben van puur enthousiasme iets bruins en vreselijk stinkends in hun luier gefabriceerd! Het wordt een heel gezellige middag en iedereen is het er over eens, dat Basje en Borisje goed gedoopt zijn.