Openbaring des Heren

Iedereen is nieuwsgierig

Hannekes oma, Fatima’s moeder en de ouders van Bas en Boris willen graag weten waar Svetlana en Achim nu wonen. De kinderen willen het hun niet vertellen, want het is een groot geheim! Bas en Boris hebben iets verzonnen: al die mensen kunnen best bij Svetlana en Achim gaan kijken, wanneer ze maar niet weten hoe ze bij oom Matje moeten komen. "We doen gewoon iedereen een blinddoek voor en dan brengen wij ze erheen," zegt Bas. "Jij denkt toch niet dat mijn oma dat hele eind gaat lopen," protesteert Hanneke. "Zo ver is het niet," vindt Boris; "wij lopen het in een half uurtje." "Wij rennen het in een half uur," verbetert Bert, "Hannekes oma heeft beslist een uur nodig om er te komen." "Dan vragen we aan oom Matje, of hij iedereen ophaalt met paard en wagen," stelt Bas voor. "Zie jij dat echt gebeuren," komt Fatima er tussen, "oma, mijn moeder en jullie vader en moeder met een blinddoek voor in de kar. Dat zal een heleboel bekijks trekken." "Dan heeft iedereen zó in de gaten dat er bij oom Matje iets aan de hand is," zegt Suzan. "Dan moeten we onze vader maar vertrouwen," zegt Bas, "dan kan hij met de auto er iedereen heen brengen. In de auto kunnen ze wel een blinddoek om hebben."
Dat lijkt alle kinderen de beste oplossing. De vader van Bas en Boris wordt in het complot betrokken en hij belooft zijn mond te zullen houden. Zelfs tegen zijn vrouw zal hij niets verklappen. Dinsdagmiddag is het zover. Bas en Boris binden hun moeder, Hannekes oma en de moeder van Fatima een blinddoek voor. Dan mogen ze in de auto stappen. Vader weet het huis van oom Matje gemakkelijk te vinden, want hij doet af en toe wel eens een klusje voor hem. Vader parkeert zijn auto achter het huis en daar mogen de blinddoeken af. Oma kijkt verbaasd om zich heen; zij had niet verwacht dat Svetlana en Achim in een huis zouden wonen. Wat oma nog meer verbaast, is dat er iemand staat te schudden van het lachen! Oom Matje vindt het een kolossale grap, dat er geblinddoekte gasten op bezoek komen. De vader van Bas en Boris is ook heel verbaasd: zó kent hij "Matje" niet. Vader kent "Matje" als een wat zure, knorrige man, die nooit lacht. Vader vindt het wél een prettige verrassing; het is altijd fijn om te zien, dat iemand weer plezier in het leven heeft. Matje nodigt iedereen uit om binnen te komen. Svetlana en Achim zitten in de keuken; ze vinden het fijn al die mensen, die hen zo goed geholpen hebben, terug te zien. Intussen zijn ook de kinderen gearriveerd; nu is het voorbij met de rust en.....met de onwennigheid. Bas en Boris stuiteren enthousiast naar binnen. "Hebben jullie het boven al gezien," vraagt Bas. "Dat hebben wij ingericht," zegt Boris. "Pffft," zegt Fatima, "als het aan jullie had gelegen, hadden Svetlana en Achim tussen de spinnenwebben gewoond. Ma, we hebben ons een ongeluk gepoetst." "Kom eerst maar boven kijken," nodigt Svetlana uit, "eerder is dat stel toch niet tevreden. Daarna kunnen we wel koffie drinken."
De huiskamer van Svetlana en Achim is wel een beetje klein als daar zeven volwassen mensen instaan en twaalf kinderen. "Nu moeten jullie ook naar de baby's kijken," zegt Bas, "daar komen jullie toch voor." Hanneke en Monique mogen de kleintjes halen en leggen die in de armen van Svetlana. "Ze zijn flink gegroeid," vindt oma. "Ja," zegt de moeder van Fatima, "die zien er goed uit." "Hebben ze hun prikjes al gehad," vraagt de moeder van Bas en Boris. "Nee, suffie," zegt Bas, "dat kan toch niet; dan zou de dokter misschien verraden dat ze hier zitten." "Willen jullie ze dan helemaal afgezonderd houden," vraagt de moeder van Fatima? "Dat zal wel moeten," antwoordt Svetlana. "Dan leren ze niet met andere kinderen omgaan," vindt de moeder van Bas en Boris. "Daar zorgen wij toch voor," zegt Bas. "Wij zullen ze echt alles leren: rekenen, lezen en.......vissen," vult Boris aan. "Je vergeet nog iets," zegt vader: "kattenkwaad!!!!!" "Nee hoor, dat doen we heus niet," reageert Bas verontwaardigd, "we zullen ze wél leren slootje springen en kikkerdril zoeken." "Ik denk toch, dat het beter is dat de kindjes straks naar een gewone school gaan," zegt oom Matje. Alle kinderen kijken hem verbaasd aan. "Dat kan toch niet," zegt Eddy. "Dat kan best," antwoordt oom Matje, "ik heb met een oude vriend van mij gesproken, die notaris is en we hebben een heel goede oplossing bedacht."
Nu wordt het doodstil in de kamer, iedereen is reuze benieuwd watvoor een oplossing er is. "Ik ben ongeveer dertig jaar geleden op vakantie geweest in Joegoslavië," vertelt oom Matje; "ik was daar in de omgeving waar Svetlana vandaan komt. Dertig jaar geleden was ik nog jong en....als je jong bent, doe je wel domme dingen! Ik kwam op die vakantie een jong meisje tegen, dat was vast de moeder van Svetlana. Ik ben weer teruggegaan naar Nederland en ben dat meisje helemaal vergeten. Svetlana is er op de een of andere manier achter gekomen dat ik haar echte vader ben. Daarom is zij met Achim naar Nederland gekomen en gelukkig heeft zij me nu gevonden. Nu ga ik ervoor zorgen, dat mijn dochter mijn naam krijgt; dan mag zij met haar man gewoon hier in Nederland wonen. Dan kunnen de kleintjes gewoon naar school en ook hun prikjes krijgen." "Oom Matje," zegt Fatima, "is dat echt waar?" "Dat is net zó waar als alles wat jullie de laatste tijd verzonnen hebben om Svetlana en Achim te kunnen helpen," antwoordt oom Matje. "U kent de moeder van Svetlana dus helemaal niet," vraagt Bas voor alle zekerheid. "Ja, die ken ik wel," antwoordt oom Matje, "ik heb een mooie foto van haar gezien. Die mag ik zelfs houden en die heb ik nu in mijn portemonnee zitten." "Zou dit echt lukken," vraagt de moeder van Bas en Boris. "Beslist," antwoordt oom Matje, "mijn vriend weet precies hoe we dit aan moeten pakken en....dat gaan we zo gauw mogelijk doen." Het verhaal is ook een verrassing voor Svetlana en Achim; die hebben het niet helemaal begrepen. "Kom," zegt oom Matje, "we hebben genoeg gepraat, laten we maar in de keuken koffie gaan drinken; daar hebben we wat meer ruimte." Genoeg gepraat is er nog lang niet, want bij een kop koffie kun je heerlijk kletsen. Als de hele pot leeg is, begrijpen ook Svetlana en Achim wat oom Matje van plan is. "Hé," zegt Bas ineens, "als oom Matje de vader van Svetlana is, dan is hij geen oom Matje meer, maar opa Matje!" Hierom heeft iedereen veel plezier; oom Matje niet het minste. Hij is blij dat hij nu toch kleinkinderen heeft. Svetlana en Achim zijn reuzeblij met de cadeautjes die de volwassenen voor hen meegebracht hebben, maar het mooiste cadeau, dat hebben ze deze middag van opa Matje gekregen!!!!!!!