Nieuwjaarsdag

Dat moet je goed onthouden!

De kinderen van het 14 Oktoberplein hebben nog steeds kerstvakantie. Dat komt goed uit, nu kunnen zij Svetlana en Achim fijn helpen. Er is nog steeds veel te doen. De meisjes zijn, onder leiding van Svetlana, bezig met het maken van een heleboel kussentjes. Svetlana vindt dat gezellig staan: een kamer vol met bontgekleurde kussens. Zij denkt dat het straks voor haar zoontjes fijn is om op de kussens te zitten als zij op de grond gaan spelen. Monique en Hanneke kunnen intussen goed met de handnaaimachine overweg; zij doen alle lange naden. Helga en Willeke doen de afwerking. Fatima heeft geen tijd om te helpen met de kussens: zij heeft een ander dringend klusje. Samen met Ron is zij de zolder van oom Matje aan het onderzoeken. Met z’n tweeën gaat dat veel beter dan met de hele groep. Oom Matje heeft gezegd dat ze alles wat ze bruikbaar vinden, mogen hebben. Het eerste dat Fatima vindt, is een koffer vol met lapjes; dat was net wat ze zocht. Ron wordt met de koffer naar beneden gestuurd; nu kunnen er nog veel meer kussens en kleedjes gemaakt worden. Voorzichtig scharrelt Fatima verder op de zolder; het is er reuzesmerig en voor je het weet zit je midden in een spinnenweb. Fatima heeft een theedoek om haar hoofd gebonden, zo blijven haar haren een beetje schoon. In een paar oude koffers ontdekt Fatima een heleboel kleren. Die zijn wel wat ouderwets, maar die kunnen wel vermaakt worden. Weer mag Ron een stel koffers naar beneden brengen. Ron is het gesleep al gauw moe, hij heeft in de gaten dat hij waarschijnlijk de hele morgen de trap op en af mag lopen. Gelukkig is Hans net even binnen; die was buiten de andere jongens aan het helpen, die bezig zijn in de stal. Oom Matje heeft het zo druk gehad met zijn nieuwe huisgenoten, dat het werk in de stal is blijven liggen en....dat kan natuurlijk niet. Hans is erop uitgestuurd om aan een van de meisjes te vragen om een pan chocolademelk te maken; daar hebben vooral Bas en Boris heel veel trek in. Hans vindt het niet nodig om terug naar de stal te gaan en gaat met Ron mee naar de zolder. Daar heeft Fatima al een hele berg oude rommel bij elkaar gelegd, die volgens haar weg kan. Hans bekijkt de troep eens en ziet dat er echt niets bruikbaars bij is. Samen met Ron sleept hij alles naar beneden en...naar buiten.
Alle rommel wordt in een weiland op een grote berg gegooid. Oom Matje heeft beloofd, dat als de kinderen klaar zijn met de zolder, ze fikkie mogen stoken. Fatima heeft tussen alle rommel een paar leuke schilderijtjes gevonden; die kunnen in de huiskamer opgehangen worden, want de muren zijn nog erg kaal. Ineens ziet Fatima iets heel fijns staan: twee kinderstoelen; die zelfs helemaal heel zijn. Ze zet de stoelen apart, want die moeten eerst schoongemaakt worden. De stoelen zijn wél heel, maar niet compleet; iets heel belangrijks ontbreekt: een potje. Beter gezegd: twee potjes! Pas als bijna de hele zolder leeg is, vindt Fatima in een hoekje twee kleine po’s! Die passen precies in de kinderstoelen. Nu zijn de kinderstoelen wél compleet! "We moeten ook nog een box hebben," zegt Fatima, "die zie ik nergens." "Die staat er vast wel," antwoordt Hans, "kijk daar eens: die rekjes, zou dat geen box zijn?" Inderdaad blijken de rekjes keurig in elkaar te passen en een box te vormen. Er liggen ook planken die erin passen en zo is ook de box compleet. "Daar moeten ze beneden maar een kussen voor maken," besluit Fatima, "nu hebben ze toch stof genoeg." "Ja," zegt Ron, "en haast is daar toch niet bij. Die kindjes gaan nog lang niet in de box." "Of in de kinderstoel," vult Hans aan. "Mijn moeder zegt altijd, dat het heel vlug gaat met een baby en dat je alles van tevoren klaar moet maken, anders zit je heel gauw vast," beweert Fatima heerlijk eigenwijs. Ron vindt het nu welletjes. Ron wil gauw naar beneden gaan, maar dat lukt niet, want Fatima is nog lang niet tevreden; ze wil nu de zolder helemaal schoonmaken. "Moet je kijken, wat een ruimte," zegt Fatima, "als die ramen gewassen zijn, is het hier ook heel licht. Dit kan een schitterende speelkamer voor de kindjes worden." "Dan moet er wel een stevig hek voor het trapgat komen," zegt Hans, "anders vallen de kindjes naar beneden." "Dat kan jij toch maken," vindt Fatima. Hans denkt eens na. Het kan vast wel! Hans heeft er uiteindelijk tijd genoeg voor; die kindjes hoeven morgen nog niet op de zolder te spelen. "Nu gaan we eerst poetsen," kondigt Fatima aan. Ze haalt in de keuken twee emmers sop en de jongens moeten wel! Na een uurtje is ook de zolder helemaal schoon. Intussen zijn Bas en Boris ook naar boven gekomen. "Dat is een mooie ruimte," zegt Bas! "Ik dacht dat het hier veel kleiner was," zegt Boris. "We moeten hier ook alles schilderen; dan wordt het veel lichter," vindt Bas. "Ja," zegt Boris, "net als in onze hut. Dat scheelt een heleboel." "Ik ga vragen of oom Matje nog wat verf heeft," zegt Bas en hij rent naar beneden. Na tien minuten komt Bas terug met een grote emmer witte verf en een paar kwasten. "Kom Boris, aan de slag," commandeert Bas. "Een heel witte zolder is toch niet leuk als speelkamer," zegt Fatima. "Die muren hoeven toch niet wit te blijven," vindt Bas, "Monique kan er toch leuke dingen op schilderen, dan wordt dat vast heel mooi!" "Misschien kan ze het hele verhaal van Svetlana en Achim er wel op schilderen," zegt Ron, "Svetlana heeft geen babyboek, net zoals jouw moeder dat van Noëlle heeft." "Dat is leuk," zegt Fatima, "dan hebben die kindjes straks een babyboek op de muur staan en dan kan Svetlana hun hier vertellen wat er allemaal gebeurd is." "Dan moet Monique wel heel mooi schilderen," vindt Bas. "Het lijkt mij heel moeilijk," vindt Boris. "Welnee," zegt Ron, "dat kan ze best!" "Laten we het even beneden gaan vertellen," zegt Bas. "Doe dat," vindt Hans, "dan kan ik tenminste de vloer doen en dan lopen jullie niet door de verf." Beneden treffen Fatima, Ron, Bas en Boris de anderen aan in de keuken. De chocolademelk is erg lekker geworden en Bas en Boris lusten best nog een beker.
In de hoek van de keuken zijn Eddy en Bert heel ijverig bezig. Er moeten aardappelen geschild worden en de twee jongens hebben aangeboden om dat te doen. Het is de eerste keer dat Eddy en Bert piepers moeten jassen en dat is goed te zien: de aardappels lijken op dobbelstenen, want netjes dun schillen, dat lukt hun niet! Oom Matje vindt dit helemaal niet erg; de schillen gaan toch naar de dieren en die krijgen nu gewoon een feestmaal. Dat mag ook wel eens een keertje! Het plan, om de zolder mooi te versieren, wordt uitvoerig besproken. Monique vindt het heel leuk om de muren te gaan beschilderen.
"Ik schilder gewoon iedere keer een stukje," zegt Monique. "Als er iets bijzonders gebeurt met de twee kindjes, maak jij daar een schilderijtje van," zegt Bas. "Dat is veel leuker dan foto's," vindt Boris! "Zo’n babyboek heeft niemand," zegt Helga. "Zo’n familie heeft niemand," zegt Achim, "het is toch wel heel fijn om zó aan je leven te mogen beginnen; met zoveel vriendjes!"