Vooravond van Kerstmis

Een heel vreemd Kerstfeest

Het is zover: de hut is helemaal klaar. Alles staat er wat de kinderen denken nodig te hebben, maar die middag mogen Fatima en Eddy niet mee naar de hut. Hun vader staat hen bij school op te wachten en vertelt dat ze direct naar huis moeten komen. De moeder van Fatima heeft vreselijke buikpijn en vader moet haar naar het ziekenhuis brengen. Eddy en Fatima moeten op hun drie zusjes en broertje passen. Misschien moet vader wel bij moeder blijven en dan moet Fatima ook nog koken, want ze hebben die dag nog niet warm gegeten. Fatima en Eddy vinden het natuurlijk heel erg dat hun moeder zo’n buikpijn heeft, maar ze vinden het wel vervelend dat ze nu niet mee mogen naar de hut.
"Kan jij koken," vraagt Hanneke aan Fatima? "Ja, een beetje, het moet maar," antwoordt Fatima, die het eigenlijk ook niet zo helemaal ziet zitten. "Zal ik met jou meegaan," vraagt Hanneke, "ik kan aardappels schillen, dat heeft oma mij geleerd?" "Dat lijkt mij heel fijn, want dat kan ik niet," zegt Fatima, " ik was van plan om maar wat frietjes te gaan halen." "Misschien duurt het wat langer en moet je morgen ook koken. Wil je dan weer frietjes eten, dat is toch saai," zegt Hanneke. Met z’n drieën fietsen ze naar het huis waar Fatima en Eddy wonen. Daar is vader bezig moeder in de auto te helpen. Hij heeft ook een koffertje bij zich. De moeder van Fatima heeft een heel dikke buik. "O," zegt Hanneke, "krijgt ze een kindje?" "Ja," antwoordt Fatima, "we krijgen er weer een broertje of zusje bij."
Zo gauw de vader de kinderen aan ziet komen, zwaait hij en rijdt weg. Binnen zijn Soemita en Aziza druk aan het ruzie maken. Ze zijn een tweeling en ze willen allebei met dezelfde pop spelen. Eddy probeert de ruzie te sussen, maar erg lukken doet dat niet. Suleiman, die vijf jaar is, staat in de keuken bij de koelkast en probeert melk te pakken. Hij heeft de fles er uitgehaald en....laat hem op de grond vallen. De hele vloer ligt vol melk. Elja het jongste zusje, dat vier jaar is, gaat eens kijken wat de herrie te betekenen heeft en glijdt uit in de plas melk. Ze zit er midden in en is drijfnat. Fatima staat te kijken en weet niet waar ze het eerst aan moet beginnen. Wat een puinhoop en dat in een paar minuten. "Komt er morgen iemand helpen," vraagt Hanneke, " een oma, of een tante?" "Nee," zegt Fatima, "we hebben hier in Nederland geen familie, iedereen woont in Afrika."
"Dat is toch wel heel erg lastig" denkt Hanneke en ze zegt: "ik moet nu eerst even naar huis om te vertellen waar ik ben. Ik zal gelijk aan oma vragen of ik morgen jou ook mag helpen, want dat is veel te ongezellig met Kerstmis als jullie alleen zijn."
Vlug rent Hanneke naar huis. Daar is oma, want de vader van Hanneke, die journalist is, zit in Bosnië; daar moet hij schrijven voor zijn krant. De moeder van Hanneke, die verpleegster is, moet ook werken en dus zal oma met de kerstdagen op Hanneke passen. Oma kijkt heel verbaasd als een een hijgende Hanneke binnenvalt.
"Kind, wat heb je een haast, wat is er aan de hand?" Hanneke vertelt het hele verhaal aan oma. Ze vertelt ook van de plas melk en dat ze beloofd heeft om Fatima te helpen koken.
Oma denkt even na en zegt dan: "dat wordt niks, dat is veel te moeilijk: voor vier kinderen zorgen en ook nog koken. Ik denk dat ik maar even met jou mee ga, want ik ben hier toch nog niet aan het eten begonnen." Oma pakt haar tas en doet haar jas aan. Samen lopen ze naar het huis van Fatima en horen de herrie al als ze door het hekje van de voortuin lopen.
Fatima kijkt heel verbaasd als ze de oma van Hanneke ziet. Oma doet haar jas uit en trekt haar schort aan, dat ze in haar tas heeft gedaan. "Zo," zegt ze, "nu gaan we eerst eens even orde scheppen. Fatima, als jij eerst Elja schone kleren aan gaat doen, dan kan Eddy voor de tweeling en Suleiman een videofilmpje opzetten en hen daar zoethouden. Dan gaan Hanneke en ik de keuken opruimen. Waar is een emmer en een dweil?"
Binnen een half uurtje is de keuken opgeruimd, hebben alle kinderen wat te drinken gehad en loopt oma door het huis of ze nooit ergens anders thuis gehoord heeft. Het is verbazend rustig.
Oma stuurt Eddy naar de winkel om boodschappen te halen, want ze wil een grote pan boerenkoolstamppot maken.
Fatima en Hanneke mogen samen de aardappelen schillen.
Om zeven uur, ze zijn net klaar met eten, gaat de telefoon. Het is de vader van Fatima. Hij vertelt dat ze er een nieuw zusje bij hebben. Het kindje heet Noëlle, omdat het op kerstavond geboren is. Noël is het Franse woord voor Kerstmis. Fatima vertelt aan haar vader dat ze niet alleen een nieuw zusje hebben, maar dat ze nu ook een nieuwe oma hebben.
Oma neemt de telefoon over en praat een hele tijd met de vader. Wat de kinderen er van begrijpen is voor hun heel fijn, want oma belooft met hen allemaal naar de nachtmis te zullen gaan; zo kan vader nog een hele tijd bij moeder blijven en hoeft hij zich geen zorgen te maken.
In plaats van met één kleindochter gaat oma deze keer met zeven kinderen naar de kerk. Ze komen net op tijd, want oma heeft besloten na de kerk pas de afwas te gaan doen. Suleiman vindt het maar wat fijn, dat hij ook mee mag en niet vroeg naar bed hoeft, hij is dan ook beslist van plan zich netjes te gedragen. Dat dat niet helemaal lukt, vindt oma niet zo erg. Ze vindt het veel te leuk om weer eens voor een groot gezin te mogen zorgen.