De
wederopbouw na
de
Ballingschap
Machtverhoudingen veranderden regelmatig in het Midden-Oosten. De macht over het grote rijk kwam terecht bij Kores, de koning van Perzië. Een andere en meer bekende naam voor Kores is Cyrus. Hij had zijn eigen plannen met de vele buitenlanders in zijn rijk.Hij besliste dat de Isra"lieten weer naar huis mochten en dat zij hun tempel weer mochten opbouwen.
(Ezra 1)
Hoewel
alle Israëlieten naar huis mochten, pakte niet iedereen zijn
spullen. In feite was het maar een vrij kleine groep die op tocht ging,
en niet allemaal tegelijk. Na 50 jaar ballingschap waren de meeste
joden aardig gesetteld in Mesopotamië. De meerderheid bleef gewoon waar
ze was. Degenen die teruggingen kregen veel kostbaarheden mee van de
achterblijvers en ook alle schatten mee die Nebukadnesar in
Jeruzalem geroofd had. (Ezra 1)
Weer
terug in Jeruzalem begon de wederopbouw van de stad en de tempel. Er
werd een grote collecte gehouden om alles te finacieren. Als eerste
werd het altaar weer opgericht en konden er weer offers gebracht
worden. Dat werd als heel belangrijk gezien.Het eerste feest dat ze weer thuis konden vieren was het loofhuttenfeest. (Ezra 2 en 3)
De niet
Israëlitische bewoners van Jeruzalem keken met grote argwaan naar al
die activiteiten van de teruggekeerde ballingen. Met alle macht
probeerden zij de herbouw van de trempel tegen te houden. Eerst zeiden
ze dat ze wel wilden meehelpen om de tempel weer op te bouwen. Maar dat
was meer om de bouw te kunnen sabboteren. Toen hun "hulp" afgewezen
werd, probeerden zij invloedrijke personen om te kopen om de uitvoering
tegen te houden. En ze dienden ook nog een aanklacht in bij de koning
van Perzië.Kores liet de bouw doorgaan, maar een van zijn opvolgers,
Artachsasta werd de bouw tijdelijk stilgelegd. (Ezra 4)
Met de
terugkeer van de ballingen begon ook de wederopbouw van de
tempel. Hij was kleiner en niet te vergelijken met het prachtwerk van
Salomo. De herbouw vordert maar heel langzaam.
Een belangrijke figuur bij de opbouw was de priester Ezra. Hij was in
458 vóór Christus door Darius gezonden om toe te zien op de tempelbouw.
Hij onderwijst de mensen in de echte joodse wetten, want die zijn
veelal in onbruik geraakt.
(Ezra 7)
Ezra zag
tot zijn grote schrik dat de Israëlieten het niet zo nauw namen
met de traditionele joodse wetten. Zo waren er bijvoorbeeld velen met
een niet-joodse vrouw getrouwd. Hij hield een paar stevige donderpreken
en dat resulteerde dat de meeste Israëlieten hun heidens vrouw
wegstuurden. (Ezra 9 en 10)
De
situatie in Jeruzalem was nu niet geweldig. De Israëlieten hadden het
moeilijk door de vijandige houding van de andere bewoners. Bovendien
lag de stadsmuur nog grotendeels in puin, en dat gaf ook een gevoel van
onveiligheid. In Mesopatamië woonde Nehemia bekleede een hoge functie
aan het hof van de koning. Hij was de wijnschenker. Hij hoorde van de
problemen in Juda en kreeg van de koning de opdracht erheen te gaan om
orde op zaken te stellen. Hij werd de landvoogd. (Nehemia 1 en 2)
Een van
de eerste dingen die Nehemia regelde was de herbouw van de stadsmuren
zodat de situatie wat veiliger werd voor de inwoners van de stad. En
inderdaad, toen de
stadsmuur weer herbouwd was kon het leven weer zijn gewone gang
gaan. De poort mocht pas open als het volop dag was, uit veiligheid.
Maar ook een stadsmuur houdt niet alle politieke veranderingen buiten
de deur. (Nehemia 3)
Weer
voltrokken zich in het Midden Oosten grote veranderingen. Perzië
verloor zijn status als machtigste rijk in het Midden
Oosten. De macht werd overgenomen door Alexander de Grote, afkomstig
uit Macedonië.
Zijn komst bracht een enorme verandering met zich mee in heel het Midden-Oosten. Overal kreeg de Hellenistische cultuur voet aan de grond. Ook na zijn dood zette deze trend zich door. (1 Makkabeeën 1)
Zijn
generaals verdelen het rijk onder elkaar, omdat de zoon van Alexander
nog te jong is. Twee van het, Ptolemeüs en Seleuces en hun opvolgers
spelen een belangrijke rol in de geschiedenis van het joodse volk. Zij
zetten de hellenisering in het rijk door en dat bracht hen in conflict
met de lokale culturen, met name met de joodse. . Ezra en
Nehemiahadden de puntjes op de i gezet maar later ging het weer
helemaal mis. Steeds meer mensen namen de gewoonten van de heidenen
over. Zo werd er in Jeruzalem een atletiekschool opgericht, zoals bij
de heidenen gewoon was maar in Israël verboden. (! Makkebeeën1)
Er was
een zekere Antiochus aan de macht gekomen, geen lieve jongen, verre
van. Eerst trok hij op naar Egypte en veroverde dat land. Op terugtocht
ging hij ook even aan in Jeruzalem. Nou, dat hebben ze daar geweten. In
de gauwigheid plunderde hij de tempel en alles wat van waarde was pikte
hij mee.Later werd herel de stad geplunderd, en in brand gestoken. De
joodse godsdienst werd verboden. (1 Makkabeeën 1)