Het heilig Hart van Jezus

Iedereen kent het hart als symbool van de liefde. Het beeld van Jezus, met zijn hart duidelijk zichtbaar, wijst naar zijn liefde voor de mens. Hij was de goede Herder die echt hart had voor de ander en die dat steeds weer zichtbaar makte in zijn zorg voor de zieken en verschoppelingen van zijn tijd. Meermalen roept hij zijn leerlingen om om elkaar lief te hebben zoals hij hen heeft liefgehad.
De devotie voor het H. Hart is ontstaan in de zeventiende eeuw en Margaretha Maria Alacoque (1627-1690) staat aan het oorsprong ervan.
Rond haar twintigste krijgt ze verschillende visioenen waarin Jezus zich aan haar openbaarde. Als zij op haar 25ste intreedt in de orde van de Visitandinnen nemen die verschijnen toe en vinden er ook verschillende verschijningen plaats. Daarin toont Jezus regelmatig zijn hart.
Margaretha werd niet serieus genomen door haar medezusters. Ze werd om haar verschijningen gemeden en gepest. Pas als de Jezuiet Claude de Colombier haar biechtvader wordt, vindt zij bij hem gehoor. Maar met de komst van zusyer Melin als moeder overste krijgt zij pas echt aandacht voor haar verschijningen en voor de dingen die Jezus tegen haar gezegd heeft.
In 1686 werd het feest van het heilig hart van Jezus voor het eerst gevierd en enkele jaren jater wordt er in Paray le Monial een kapel gebouwd, toegewijd aan het H. Hart.
In 1690 komt Margaretha te overleijden na een ernstige ziekte. Zij is dan 43 jaar. In 1765 wordt de H. Hartdevotie kerkelijk goedgekeurd door Paus Clemens XIII. In 1856 werd het H. Hartfeest officieel ingesteld. Dat valt de vrijdag, tweeëneenhalve week na Pinksteren.
In 1920 werd Margaretha Maria Alacoque heilig verklaard.

terug naar de voriger pagina