Viering van de pastorale eenheid, 22 oktober 2006

Titel: Drie veelzijdige parochies komen samen in deze viering

Openingslied: Waar je woont op deze wereld.
    Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton.
    Elke dag is er nieuw leven, elke dag een nieuwe zon.
    Elke dag een nieuwe kans om opnieuw op weg te gaan
    en te zoeken naar het wonder, naar de God in ons bestaan.

    Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton.
    Tussen haat of tussen liefde, elke dag is er een zon.
    Elke dag een nieuwe kans 't woord van Christus te verstaan.
    Door de ogen van de ander, kijkt de Heer ons steeds weer aan.

    Waar je woont op deze wereld, tussen bloemen of beton.
    Tussen twijfel tussen hoop, is elke dag een nieuwe zon.
    Elke dag een nieuwe kans samen weer op weg te gaan.
    Samen werken in zijn liefde, samen werken in zijn naam.

Inleiding door pastoor.

Drempelgebed.
    Vg. Wij zijn geschapen om in gemeenschap te leven.
    Wij beseffen dat wij dikwijls geen gehoor geven
    aan de oproep elkaar nabij te zijn
    met hulp en ondersteuning,
    met genegenheid en hartelijkheid.

    Al. Heer, U roept ons om een helpende hand te zijn,
    belangeloos in liefde en trouw.
    Vergeef ons als we anderen aan hun lot overlaten.

    Vg. Jezus gaf ons het goede voorbeeld
    in zijn liefdevolle aandacht voor zieken en gehandicapten.
    Wij beseffen dat wij dat voorbeeld soms onvoldoende navolgen.

    Al. Christus, U roept ons om open te staan voor elke medemens,
    vooral voor hen die moeilijke dagen ontmoeten.
    Vergeef ons als we die opdracht wel eens vergeten.

    Vg. Alleen in verbondenheid met elkaar kunnen we echt mens zijn.
    Maar we beseffen dat we soms te gemakkelijk
    als vreemden langs elkaar heenlopen.

    Al. Heer, U leidt ons op de weg door het leven,
    een weg van vrede en harmonie.
    Vergeef ons als we mensen in de kou laten staan.

    Vg. Moge God zich over ons ontfermen,
    ons tot voltooiing brengen
    en ons laten delen in zijn verbond van liefde. Amen.

Kyrie/Heer, ontferm U.

Korte tekst.
    Op 9 maart 2003 hebben we samen een boom geplant, voorzien van aarde en water uit elke parochie. Het is nog steeds het symbool van onze pastorale eenheid; een boom die zijn wortels heeft in de drie parochies, die zijn voedsel opzuigt uit de drie gemeenschappen, die zijn kracht vindt in ieders eigen inzet en inbreng.
    Eén boom die zijn vruchten deelt met alle parochianen. Één stam waar zij allen tegen aan kunnen leunen. Eén bladerdak waaronder allen schaduw kunnen vinden. Eén boom; zijn takken reiken naar de hemel om Gods licht op te vangen en door te geven, zijn bladeren bewogen door de wind van de heilige Geest die ieder in beweging zet naar de ander toe.
    We hebben een boom geplant in het zand uit onze drie parochies, we geven hem nog steeds water als teken dat we alles zullen doen om onze pastorale eenheid een vruchtbare toekomst te geven. En …. Hij draagt vrucht!

    Symbolisch hangen we nu bladeren in de boom die onze pastorale eenheid verwoorden.
    (Voor in de kerk staat een boom. Mensen uit de kerk brengen nu bladeren om in de boom te hangen. Elk blad draagt een woord dat op de een of andere manier te maken heeft met groeien.
Lied: EERT GOD DIE ONZE VADER IS
    Eert God die onze Vader is, weest allen welgemoed.
    Looft Hem, gij zult in vrede zijn, aanbidt alwat Hij doet.
    U, Heer, komt alle leven toe, en wie of waar Gij zijt,
    U is de macht, U zingen wij, dank voor uw heerlijkheid.

    Lam Gods dat onze zonden draagt, neem deze lofzang aan.
    Gedenk ons in uw koninkrijk, want Jezus is uw naam.
    Gij, die voor ons ten beste spreekt, Messias, onze Heer.
    O, eengeboren Zoon van God, kom haastig tot ons weer.

Eerste lezing.
    Ik dacht dat ik ze kende, tot ik op een dag het wonder zag. Ze stonden met hun voeten in dezelfde grond, met hun hoofd in dezelfde lucht, in dezelfde zon en in dezelfde regen. En de appelboom maakte appels en de perenboom, tien meter verder, maakte peren. Heel normaal, zeiden de mensen. Maar ik kon mijn ogen niet geloven. Met hetzelfde, wat ze haalden uit dezelfde grond, uit dezelfde lucht, dezelfde zon en dezelfde regen, maakte de ene boom peren en de andere iets verder appels. En die zijn zo verschillend van vorm, van kleur, van geur, van smaak. Zo'n wonder had ik nog nooit gezien.
    Als je van een boom alles wilt weten, kijk dan goed naar wat hij je zien laat van seizoen tot seizoen. Dan zul je zijn rijkdom en zijn armoe kennen, zijn leven en bloeien in de lente, zijn vruchten in de zomer, zijn sterven in de herfst en zijn dood-zijn in de winter. Als je een boom wilt leren kennen, maak dan nooit al zijn wortels bloot, dan sterft hij voor altijd. Dat is ook zo met een mens.
    Hoe komen takken aan de boom? Omdat de grote wortel, in de stilte en de verborgenheid diep onder de aarde, met vele kleine worteltjes voedsel zoekt dat de boom doet groeien en groot worden. Bloemen bloeien, ook als er niemand kijkt. Bomen geven hun vruchten, zonder te vragen wie ze opeet.
Tussenzang: Oh, het is machtig mens te zijn.
      Refrein.
      De zon God, een lach God, een woord God voor mij.
      Een kus God, een hand God, het maakt me zo blij.
      Een vriend God, een spel God, een lied een refrein.
      Oh, het is machtig mens te zijn.

    God er zijn geen woorden voor je weet wat ik bedoel.
    Je weet dat ik je dankbaar ben voor ieder blij gevoel.
    Te weten dat je leeft, al voel je je soms klein.
    Oh, het is machtig mens te zijn.

    Niet dat ik de zon niet zie of nooit eens treurig ben.
    Je weet dat ik als ieder mens ook die momenten ken.
    Soms wil ik niet erkennen, het kan soms moeilijk zijn.
    Ja, het is machtig mens te zijn.

    Niet dat ik vaak spreek met jou, al heb je dat verdiend.
    Maar een gesprek, een man een vrouw, de handdruk van een vriend.
    Ze geven toch een antwoord, een blijk van dank, 't is fijn.
    Ja, het is machtig mens te zijn.
Lezing uit het evangelie volgens Lucas (13,6-9)
    Jezus vertelde eens de volgende gelijkenis: "Iemand had een vijgenboom die in zijn wijngaard geplant stond; hij kwam zoeken of er vrucht aan zat, maar vond niets. "Toen zei hij tot de wijngaardenier: Al sinds drie jaar kom ik aan deze vijgenboom vruchten zoeken maar ik vind er geen. Hak hem om! Waartoe put hij nog de grond uit? "Maar de man gaf hem ten antwoord: Heer, laat hem dit jaar nog staan; laat mij eerst de grond er omheen omspitten en er mest op brengen. Misschien draagt hij het volgend jaar vrucht; zo niet, dan kunt ge hem omhakken."
Overweging.
    In de eerste lezing werd de verwondering uitgesproken dat een perenboom peren maakte en een appelboom appels, ook al stonden in dezelfde grond, de zelfde zon en dezelfde regen. Ik zou het nog een veel groter wonder gevonden hebben als de appelboom peren maakte en de perenboom appels, maar dat is volgens de wetten van de natuur. onmogelijk. Ik heb wel eens een appelboom gezien die twee soorten appels droeg: aan een paar takken hingen bellefleurs en aan een paar andere sterappeltjes. Dat is natuurlijk geen wonder, dat kan door een menselijke ingreep, door bij een jonge boom een paar takjes van een ander soort te enten.
    Met onze drie parochies is eigenlijk ook iets dergelijks gebeurd, door een ingreep van het bisdom staat er nu een boom die bestaat uit drie verschillende takken, die alle drie hun eigen vruchten dragen. Je kunt niet zeggen dat de Westerbeekse tak Stevensbeekse appels moet maken, of dat de Overloonse tak Westerbeekse peren moet dragen.
    Een pastorale eenheid betekent niet dat je alles maar op een hoop gooit, zodat het een pot nat wordt, maar het is echt de bedoeling dat elke parochie zijn eigen smaak en zijn eigen vormgeving behoudt.
    Wel is het heel belangrijk om dingen samen te doen, om samen te werken en dat niet alleen op bestuursniveau maar ook in andere regionen. De koren hebben vandaag een goed voorbeeld gegeven. Bij vorige vieringen van de Pastorale eenheid zongen de koren apart, ieder liederen naar eigen keuze en smaak, nu staat er één koor,' dat gezamenlijk deze viering met hun zang verzorgt.
    Het is te hopen dat meer werkgroepen in de parochies elkaar weten te vinden. In Stevensbeek en Overloon gebeurt dat al op enkele terreinen, de avondwakegroepen komen regelmatig bij elkaar, bij de vormselvoorbereiding wordt veel samen gedaan en ook bij de voorbereiding van de eerste communie wordt nu hetzelfde project gebruikt. Het feit dat ik de pastor ben in beide parochies maakt dat wel gemakkelijker. In Westerbeek ben ik in de praktijk alleen invalpastor en dat ligt toch even anders. Maar ik hoop toch dat we in de toekomst wat meer dingen samen kunnen doen.
    In het evangelie van deze viering plantte iemand een vijgenboom en na drie jaar kwam hij kijken of er vruchten aan zaten. Geen vruchten, wel de vraag wat nu: de boom omhakken en opruimen, of toch een poging doen om hem vruchten te laten dragen.
    Ruim drie jaar geleden hebben we ook een boompje geplant als symbool van een nieuwe start als pastorale eenheid. En kun je de vraag stellen: heeft onze eenheid vruchten gedragen, moeten we doorgaan op de weg die we ingeslagen hebben, of gaan we toch ieder weer zijn eigen weg. Dat laatste is in deze tijd denk ik geen optie, we moeten wel samen werken maar dat moeten we wel kijken hoe we de grond nog een beetje kunnen omspitten en hoe we er wat mest op kunnen krijgen zodat het meer vruchtbaar wordt.
    Het appelboompje dat we drie jaar geleden hier gepland hebben, de foto staat op de voorkant van het boekje, is nog wel een schriel boompje maar draagt wel een hele serie hele kleine appeltjes.
    Van onze pastorale eenheid kun je nu ook nog geen grote vruchten verwachten maar veel kleine vruchtjes samen kunnen toch een smakelijk hapje zijn. En als we onze akkertjes, onze werkvelden, nog eens omspitten, dan kan de boom toch groter worden, de takken sterker en de vruchten groter, groter in aantal, groter in omvang. Een gezamenlijke viering als deze draagt ook bij aan onze onderlinge verbondenheid en kan ook een kleine bijdrage zijn aan een vruchtbare samenwerking op allerlei andere terreinen.
Geloofsbelijdenis.
    Wij geloven in een God die ons het leven heeft geschonken;
    die ons toegerust heeft met vele vaardigheden
    om dat leven, samen met elkaar, goed en waardevol te maken;
    die van ons vraagt dat we daarvan gebruik maken
    en plichten naar elkaar toe niet verzaken.

    Wij geloven in Jezus van Nazaret.
    Hij wees ons de weg naar waarachtige vrede,
    naar liefdevolle verbondenheid tussen alle mensen.
    Hij roept ook ons tot rechtvaardigheid en eerlijkheid,
    tot verdraagzaamheid en vergevingsgezindheid.

    Wij geloven in wereldwijde solidariteit tussen alle mensen,
    tussen rijk en arm, blank en zwart, gelovig en ongelovig,
    dat zij om elkaar geven en samen hun stem verheffen
    tegen ongerechtigheid en schendingen van mensenrechten.

    Wij geloven in een gemeenschap van mensen,
    waarin oorlog en geweld zijn uitgebannen,
    waarin de één opkomt voor de ander,
    waarin alle noden gelenigd worden,
    en de liefde voor elkaar nieuw leven mogelijk maakt.
Voorbeden.
    Met de beschrijvingen van deze boom in ons achterhoofd en de ervaringen rond de vorming van de pastorale eenheid willen we bidden;

    Dat mensen niet krampachtig vasthouden
    aan wat zijn tijd gehad heeft
    en open staan voor nieuwe gezichtspunten.
    Wij vragen vandaag voor het nodige vertrouwen
    in veranderingen en nieuwe ontwikkelingen
    ook al kan dit, zoals onze boom, zijn tijd nodig hebben.
    Laat ons bidden.

    Laten we bidden
    dat we niet somber zijn
    over de toekomst van geloof en kerk;
    Alles is aan verandering onderhevig.
    Wij vragen vandaag om het nodige geduid
    en gelovig optimisme.
    Dat we deze boom als symbool mee mogen dragen.
    Laat ons bidden.

    Laten we bidden
    dat we niet al te haastig leven
    zonder tijd voor anderen;
    Wij vragen vandaag om de nodige tijd
    en aandacht voor elkaar.
    Dat we mogen beseffen
    dat alle grenzen verlegd kunnen worden
    als er maar de nodige wil en tijd in wordt gestoken.
    Groeien tot een monumentale boom kan lang duren.
    Laat ons bidden.

    Laten we bidden
    dat we niet afhaken
    en de kerk voor gezien houden,
    maar een nieuwe kerk vinden;
    Wij vragen vandaag
    dat we samen de kracht op kunnen brengen
    om voldoende zorg aan elkaar te besteden.
    Zonder de nodige zorg
    zal ook onze boom geen vruchten voortbrengen.
    Laat ons bidden.

    Laten we ook stilstaan bij die mensen
    die ons voor zijn gegaan in het leven.
    Dierbaren die gebouwd hebben
    aan de mogelijkheden in ons bestaan;
    Die gelooft en vertrouwd hebben in de opstanding;
    Bidden we met name voor: (overledenen)
    Laat ons bidden.

    God, eeuwen zijt Gij reeds met ons opgetrokken.
    Gij kent onze zwakheden door en door.
    Sta ons bij en steun ons in onze opzet
    om uw kerk levend en begrijpbaar te maken.
    Zeker in de dagen van twijfel en onbegrip.
    Moge het geloof ons leven zin en inhoud geven,
    dat ook wij een positieve bijdragen leveren
    aan een betere wereld, vandaag en alle dagen.
    Dat vragen wij U door Christus, onze Heer. Amen.

Collecte.

Offerandelied:
      Refrein. O Heer, o God, neem ons toch zoals we zijn.
      Heer God maak ons zoals U ons hebben wilt.

    Op Uw tafel Heer, plaatsen wij het brood, gave van Jezus Uw zoon,
    Heer neem dit aan en neem ook ons zelf, geef ons te leven als Hij.

    Op Uw tafel Heer, plaatsen wij de wijn, gave van Jezus Uw zoon,
    Heer neem dit aan en neem ook ons zelf, geef ons te leven als Hij.
Tafelgebed.
    Vg. God, Schepper en Vader, U roept ons om op weg te gaan, samen met elkaar, om te bouwen aan uw rijk op aarde. U geeft ons ogen om elkaar te zien en een mond om met elkaar te praten. U legt de liefde in ons hart om niet alleen al het goede met elkaar te delen, maar ook al wat moeilijk is.
    Er zijn vele wegen te gaan, ieder gaat zijn eigen weg, maar welke weg we ook gaan, steeds opnieuw komen we mensen tegen. En uw rijk op aarde is ons gezamenlijke einddoel.

    Al. God van mensen, behoed ons voor hoogmoed
    waardoor we op mensen neerzien;
    behoed ons voor onverschilligheid
    waardoor we anderen achteloos voorbijlopen;
    behoed ons voor harteloosheid
    waardoor we anderen tekort doen.

    Vg. God, wij bidden U, dat we mogen groeien in het besef , dat wij samen onderweg zijn, dat wij er zijn voor elkaar. Wij willen in liefde en trouw optrekken met elkaar, zoals Jezus ons dat heeft voorgedaan, toen Hij in ons midden leefde. Op de avond voor zijn dood heeft Hij ons een heilig teken van verbondenheid gegeven. Hij nam toen brood, sprak de zegen en een dankgebed; brak het brood en gaf het aan zijn leerlingen, terwijl Hij zei: Neemt en eet hiervan, jullie allemaal, dit ben Ik, dit is mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt.
    Zo nam Hij na de maaltijd ook de beker, dankte U en gaf de beker aan zijn leerlingen met de woorden: Neemt deze beker en drinkt hier allemaal uit, want dit is de beker van het nieuwe altijddurende verbond; dit ben Ik, dit is mijn bloed, dat voor jullie en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden. Blijft dit doen om Mij te gedenken.
    Zo vieren wij het verbond van God met de mensen.

    Al. Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker,
    verkondigen wij de dood des Heren totdat Hij komt.

    Vg. Terwijl wij hier doen wat Jezus ons heeft opgedragen, vragen wij U, onze God en Vader, laat dit samenzijn ons helpen om voor elkaar te zijn, wat Hij is geweest voor zijn omgeving. Dat ook wij heel maken wat stuk gegaan is, toekomst bieden waar men geen toekomst meer ziet, een blijde boodschap brengen in woord en daad waar somberheid en verdriet heersen.

    Al. Dan zal uw rijk op aarde werkelijkheid worden
    in de saamhorigheid die wij beleven,
    in de vrede die wij elkaar geven,
    in onze hoop op een goede toekomst voor iedereen.

    Vg. Leer ons daarom in Jezus' naam zorg en aandacht te hebben voor al onze medemensen, hier en overal in deze wereld; dat ze een huis hebben om in te wonen en brood om te eten; dat ze niet eenzaam of verbitterd worden, maar menselijkheid en liefde mogen ervaren. Dan zal er vreugde heersen op heel de aarde, dan zullen allen U loven en danken, omwille van Jezus, die ons op deze weg is voorgegaan.

    Al. Door Hem en met Hem en in Hem zal Uw naam geprezen zijn. Heer onze God, almachtige Vader, in de eenheid van de heilige Geest, hier en nu en tot in eeuwigheid. Amen.

    Onze Vader gezongen

    Vg. Terwijl we onderweg zijn van dag naar dag, hebben we eten en drinken nodig om in leven te blijven. Maar er is meer. We willen graag op weg gaan met moed en vertrouwen en met geloof in God en in elkaar. Daartoe is ons dit brood en deze wijn gegund, aangereikt door Jezus zelf om sterk te staan in het leven van alledag.
    Komt dan allen om te delen in deze maaltijd en moge daartoe de vrede van de Heer altijd met u zijn.

    Zie het Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld:

    Al. Heer, ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt,
    maar spreek en ik zal gezond worden.

Communie.

Slottekst: Het woord van de Heer.
    Jij hebt jouw woord aan ons gezegd
    als zaad dat in de akker valt.
    Jij hebt het in ons neergelegd,
    een twijgje diep in ons geplant.

    Daar is het uitgegroeid, wie weet hoe
    terwijl wij leven dag en nacht.
    Het brengt ons naar de toekomst toe,
    het maakt ons vol met levenskracht.

    Geef dat het uitgroeit tot een boom
    vol groen voor wie naar schaduw zoekt,
    een huis waarin jouw liefde woont,
    waarin er vrede is voorgoed.

    Geef dat het volop vruchten draagt,
    een oogst van recht en vrede geeft.
    Jij hebt ons tot jouw land gemaakt,
    geef dat in ons jouw liefde leeft.

    De aarde brengt haar vruchten voort
    op eigen tijd, op eigen kracht.
    In ons groeit ongezien jouw woord
    verhaast de oogst waarop jij wacht.
Slotlied: Wij danken U, o Heer.
    Heer, ik kom U van harte bedanken,
    Die omringd door eng'len troont,
    Met de eerlijk bedoelde klanken,
    In het huis waar Jezus woont.
    De Heer geleidt ons in 't leven,
    Beschermd ons telkens weer,
    Bestuurt ons aller wegen,
    Wij danken U, o Heer.

    Heer, hoe hoog is Uw macht verheven,
    Heer hoe groot Uw majesteit,
    Gij die altijd weer wilt vergeven,
    U zij dank in eeuwigheid.
    De Heer geleidt ons in 't leven,
    Beschermd ons telkens weer,
    Bestuurt ons aller wegen,
    Wij danken U, o Heer.