Droevig afscheid!

De kinderen zijn aan het zwemmen in de vijver, alleen Marja ontbreekt. Magda is wél bij haar langs gefietst, maar er was niemand thuis. Dat is wel vreemd, want Marja had beloofd mee te zullen gaan. Ze wachten maar af. Misschien komt ze zó wel. Ze komt inderdaad, maar kijkt helemaal niet zo vrolijk, ze ziet er uit of ze gehuild heeft. Als Magda vraagt wat er gebeurd is, verteld Marja dat hun hond dood is. Hij was wel heel oud, maar het was zo'n lief dier. Marja hield heel veel van hem, al kon je niet echt meer met hem spelen.
Morgens lag hij hijgend en bibberend in zijn mand. Toen zijn Marja en haar moeder met de hond naar de dierenarts gegaan. Die zei dat hij er niets meer aan kon doen. Hij heeft de hond een spuitje gegeven tegen de pijn; de hond kon daar niet meer tegen en is nu dood! "Heb je hem begraven," vraagt Jan. "Nee," zegt Marja, "de dokter heeft beloofd dat hij daar voor zal zorgen." "Dan kun jij niet naar zijn graf," zegt Bart, "Dat is vervelend." "Zullen we hier een mooi graf voor de hond maken," stelt Magda voor, "dan kan je hier altijd aan hem denken. " "Dat vindt Marja een goed plan, ijverig gaan ze aan de slag, de jongens zoeken stenen en de meisjes maken van takken een kruis. In een tak snijdt Jan met zijn zakmes de naam van de hond: "Hector". Tot slot wordt het "graf" met bloemen versiert. "Dat zou Hector mooi gevonden hebben," zegt Marja. "Maar laten we nu maar weer gaan zwemmen."
De volgende morgen gaan de kinderen met z'n allen Marja ophalen, ze verwachten dat zij nog wel een beetje verdrietig zal zijn. Ze zijn dan ook heel verrast, als een stralende Marja de deur open doet. Ze moeten allemaal mee naar de keuken, want daar........is een nieuw hondje ! Het is heel klein, het piept en waggelt op zijn korte pootjes. "Mama, vond het zo sneu dat Hector dood is, en toen heeft ze dit hondje voor mij gekocht," vertelt Marja. "Hoe heet hij," vraagt Vera. "Omdat hij zo klein is, noemen wij hem Kruimeltje" antwoordt Marja. Jan heeft intussen het hondje eens goed bekeken, hij zit er op z'n gemak op de grond mee te spelen. Als hij de naam hoort, begint hij te lachen: "Kruimeltje, hebben jullie niet naar de poten van dit beestje gekeken?"
De kinderen kijken en zien dat het kleine hondje in verhouding tot zijn lijfje, hele grote poten heeft.
"Dat betekent dat dit straks géén Kruimeltje wordt, maar een hele grote hond," zegt Jan. "Dan noemen we hem toch gewoon Kruimel!" zegt Marja, die een beetje beledigt is, omdat iedereen zo zit te lachen. "Maar met deze hond kan ik straks fijn spelen." "Dan kan hij misschien mee naar de hut," zegt Bart, "daar is ruimte genoeg." "Ja, dan bouwen we bij de hut nog een mooi hondenhok voor hem," vindt Jan. "Maar dat moet wel flink groot worden, ander past die hond er over een half jaar niet meer in." "Zou Hector dit nu niet vervelend vinden," vraagt Marja zich ineens af. "Of zijn honden echt helemaal dood?" "Volgens mijn oma, gaan honden ook naar de hemel. Daar mogen ze dam weer fijn rennen en spelen met elkaar," zegt Peter.
"Als mensen heel oud zijn en dood gaan, zitten hun honden op hen te wachten !""Dat zal heel fijn zijn," vindt Marja, "dan zie ik toch ooit Hector nog een keer." "Misschien is Kruimel dan wel bij hem, want jij wordt veel ouder als een hond," reageert Bart. Daar moet Marja eens over nadenken. Die middag blijven de kinderen bij Marja spelen, want zo'n jong hondje is toch veel leuker als een boomhut of zwemmen.

EVANGELIEVERHAAL:

"Jezus maakt Lazarus weer levend" Johannes 11, 1-44.

doel:

De kinderen leren wat gebruiken bij dood en begrafenis, opdat ze ook het positieve hierin kunnen ontdekken namelijk dat er leven is na de dood.
Het is natuurlijk een zwaar onderwerp, maar wel erg belangrijk.
Een "mooie" begrafenis troost ook! Daar kun je vaak aan terugdenken en dan is het niet zo erg meer. Vandaar dat er rituelen zijn in de kerk, misschien is een van de kinderen misdienaar(dinette) en heeft die wel eens "gediend" bij een begrafenis. Laat die dan vertellen hoe dat ging.

"Bethanie" ligt op de oostelijke kant van de Olijfberg.

"Rabbi" betekent eigenlijk gewoon "leraar", wordt daarom ook wel vertaald met "meester".

Een rabbi (rabijn) geeft uitleg over de H. Schrift. Wij zouden zeggen: hij preekt!

In Jerusalem kun je nú nog een oud rotsgraf zien. Dit bevindt zich in de H. Graf Kerk, het zou het graf van Jozef van Arimathea geweest zijn. Het bevindt zich achter het graf van Jezus (wat nu een compleet kerkje in een kerk is!). Het graf van Josef van Arimathea wordt verzorgd door de Armeense ritus (= soort katholiek geloof), deze zijn arm, vandaar dat dit graf niet "mooi" gemaakt is.

Het graf van Jezus is wél "mooi" gemaakt, de plaats klopt misschien, maar van het originele graf is niets over, dat is door vrome gelovigen bij stukjes en beetjes meegenomen als souveniertje.

Vóór een rotsgraf werd een steen gerold om de ingang af te sluiten.
In de rotsholte was meestal een stenen "bed" uitgehakt, daar werd de dode neergelegd, nadat hij als een mummie in doeken is verpakt.

In die tijd gebruikten ze ook sarcofagen (betekent letterlijk vleeseters) hierin bleven de doden plusminus 1 jaar, dan werden de botjes er uitgehaald en in een ossuarium gestopt (dit is een knekelkistje). In de tuin van het kerkje op de plaats waar Jezus weende over Jerusalem, zie je een open gebouwtje, waar een boel van deze ossuaria staan. Dit is de oudste begraafplaats uit Jerusalem. Eerst dacht men dat het een begraafplaats van Christenen was, maar de archeologen menen nu dat de X op de ossuaria gewoon betekent: "die hebben we gehad".

R.I. P. Requiescat in pace = rust in vrede.

Opdrachten / vragen / suggesties

1) Wat vind je van het evangelieverhaal ? Kun je 't in 't kort navertellen ?

2) Waarom zou Jezus nu niet olekt naar Lazarus toe zijn gegaan ?

3) Jezus heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat Lazarus weer levend werd. Wij kennen ook manieren om mensen, die gestorven zijn levend te houden. Misschien kun je daar eens over praten en wat gebruiken noemen. (foto's, herinneringen, etc.)

4) Welke van die gebruiken had Marja kunnen toepassen bij de dood van haar hond?

5) Waarom is het "anders" als een mens, en als een dier sterft?
Bij allebei kun je heel verdrietig zijn!

6) Tegenwoordig hoor je veel ervaringen/verhalen van mensen die bijna dood zijn
geweest. Hebben de kinderen hier al eens van gehoord ?

7) Wat staat er meestal op een kruis op het kerkhof?

En wat op een kruis thuis aan de muur? (I.N.R.I.)

8) Leven na de dood. Wat heeft Jezus door zijn verrijzenis ons geleerd?

Suggestie:

Ga eens op een kerkhof kijken met de kinderen, om te laten zien dat dit helemaal niet eng is. Meestal hebben kinderen met dit onderwerp minder moeite als volwassenen!!!

Suggestie: Interview iemand die het kerkhof onderhoudt !

Wat veel mensen niet weten!!!!

Kinderen en grote mensen zeggen vaak dat als ze begraven worden ze opgegeten worden door pieren!! Dit is helemaal niet waar, De kist ligt zo diep, in deze laag komen geen pieren voor! (dit is een geruststelling voor veel kinderen) Het lichaam droogt uit en valt uiteindelijk als stof uit elkaar.